کد مطلب: 358176
پیشنهاد کتاب/ «اِویتا»؛ نیکلاس فریزر و مارسیاناوارو؛ ترجمه علیرضا رفوگران؛ چشمه
رازگشایی از زندگی زن اسطوره‌ای آرژانتینی‌ها
هادی حق‌پرست*، 11 خرداد 1395
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۱ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۵:۳۸
«اِویتا»
(سرگذشت واقعی اواپرون، بانوی اسطوره ای آرژانتین)
نویسندگان: نیکلاس فریزر و مارسیاناوارو
مترجم: علیرضا رفوگران
ناشر: چشمه، چاپ اول ۱۳۹۵
۲۸۰ صفحه، ۲۰۰۰۰ تومان
شما می‌توانید کتاب «اِویتا» را تا یک هفته پس از معرفی با ۱۰ درصد تخفیف از فروشگاه اینترنتی شهر کتاب آنلاین خرید کنید.
****
اِویتا روایتی مبتنی بر واقعیتی تاریخی از سرگذشت اِوا پرون، همسر خوان پرون رئیس جمهوری آرژانتین که به بانویی اسطوره‌ای در اذهان مردم آرژانتین تبدیل شده است. اوا ماریا دوارته دپرون، بانوی اول آرژانتین، زنی که مخالفانش او را دغل‌کار می‌دانستند اما هوادارانش لقب مهرآمیز «اویتا» را به او داده بودند و پس از مرگش از رهبر کلیسای کاتولیک جهان خواستند او را تقدیس کند.
مردم آرژانتین از دیرباز به دل‌مشغولی وسواس گونه‌ای که برای مردگانشان دارند، زبانزد هستند و به همین دلیل، ترس از ایجاد زیارتگاهی برای اویتا، حکومت‌های نظامی پی در پی را بر آن داشته بود جسد او را از انظار دور نگه دارند. در واقع بیست و چهار سال از مرگ او گذشت تا جسدش، پس از چندین بار نبش قبر پس از آن که سال‌ها در ایتالیا به طور مخفی و با نام مستعار خاک شده بود، به آرژانتین بازگردانده شود و در رکولتا آرام گیرد. شاید سرنوشت جسد او بیش از هر چیز دیگر نماد زندگی کوتاه، اسرارآمیز و پرابهام اویتا و تداوم اسطوره‌ای باشد که پس از مرگ او را فراگرفت.
پیرامون شخصیت اِوا پرون، دومین همسر خوان پرون، که او را بیشتر به لقب مهرآمیز اویتا می‌شناسند، اسطوره‌های پیچیده‌ای شکل گرفته است که گرداگرد هیچ شخصیت تاریخی دیگر عصر مدرن وجود ندارد. زندگی و دستاوردهای او بس تکان دهنده‌اند. اما برای بسیاری از آرژانتینی‌ها شکل‌های تلخ بی‌شماری که به آنها داده اند واقعی‌ترند. آرژانتینی‌ها به طور غیر معمول شیفته تاریخ خودشان هستند. در آرژانتین حافظه تاریخی و نگارش آن فعالیتی بحث برانگیز است، نگرش به عصرها و دوره‌ها غالبا در مناسبت با شخصیت‌هایی است که طرف‌دارهایشان ادعاهای چالش برانگیز آنها را به شدت غلو می‌کنند. حتی خبرنگاری یا عادی‌ترین بحث‌های سیاسی هم تبدیل به نوعی تاریخ‌نگاری می‌شوند. هر حادثه‌ای که رخ می‌دهد فورا به الگوهای پذیرفته شده‌ی تاریخی تحمیل می‌شود.
پرونیسم جنبشی سیاسی است که توسط خود خوان پرون و همسرش اویتا بنیان نهاده شد و مهم‌ترین جنبش سیاسی آرژانتین محسوب می‌شود که بی طرفی نسبت به آن در آرژانتین غیرممکن است. زندگی اویتا هر اندازه که کوتاه بود، یکی از جذاب‌ترین سرگذشت‌های قرن بیستم است، اما شیوه‌ای هم که آن را خلاقانه تسخیر کرده‌اند و در برخی موارد به واقع بر سر آن جنگیدند، به همان اندازه جالب است. آیا واقعا اویتا قدیسه بود یا زنی هرزه بود؟ اگر او در جوانی درنمی‌گذشت چه اتفاقی می‌افتاد؟ چنین سوالاتی که با شور و هیجان درباره آنها بحث می‌شود، به خودی خود جان گرفته‌اند و انگیزه‌ای برای حرکت‌های مهم سیاسی شده‌اند. این‌ها اکنون بخشی از داستان شده‌اند، به همان نسبت که زندگی واقعی خود اوا پرون.
کتاب‌ها و تفاسیر زیادی از زندگی او نوشته شده، اما همگی تنها برای مقاصد شخصی بوده است. کتاب اویتا که توسط علیرضا فوگران ترجمه و نشر چشمه منتشر شده است تلاش کرده تا او را به عنوان یک انسان ببیند و قضاوت‌های شخصی را دور نگه دارد. هم چنین در کتاب حاضر روایتی خواندنی از تاریخ و شرایط سیاسی و اجتماعی قبل و بعد از جنبش پرون ارائه می‌شود.
* کارشناس علوم سیاسی و روابط بین الملل
(سرگذشت واقعی اواپرون، بانوی اسطوره ای آرژانتین)
نویسندگان: نیکلاس فریزر و مارسیاناوارو
مترجم: علیرضا رفوگران
ناشر: چشمه، چاپ اول ۱۳۹۵
۲۸۰ صفحه، ۲۰۰۰۰ تومان
شما می‌توانید کتاب «اِویتا» را تا یک هفته پس از معرفی با ۱۰ درصد تخفیف از فروشگاه اینترنتی شهر کتاب آنلاین خرید کنید.
****
اِویتا روایتی مبتنی بر واقعیتی تاریخی از سرگذشت اِوا پرون، همسر خوان پرون رئیس جمهوری آرژانتین که به بانویی اسطوره‌ای در اذهان مردم آرژانتین تبدیل شده است. اوا ماریا دوارته دپرون، بانوی اول آرژانتین، زنی که مخالفانش او را دغل‌کار می‌دانستند اما هوادارانش لقب مهرآمیز «اویتا» را به او داده بودند و پس از مرگش از رهبر کلیسای کاتولیک جهان خواستند او را تقدیس کند.
مردم آرژانتین از دیرباز به دل‌مشغولی وسواس گونه‌ای که برای مردگانشان دارند، زبانزد هستند و به همین دلیل، ترس از ایجاد زیارتگاهی برای اویتا، حکومت‌های نظامی پی در پی را بر آن داشته بود جسد او را از انظار دور نگه دارند. در واقع بیست و چهار سال از مرگ او گذشت تا جسدش، پس از چندین بار نبش قبر پس از آن که سال‌ها در ایتالیا به طور مخفی و با نام مستعار خاک شده بود، به آرژانتین بازگردانده شود و در رکولتا آرام گیرد. شاید سرنوشت جسد او بیش از هر چیز دیگر نماد زندگی کوتاه، اسرارآمیز و پرابهام اویتا و تداوم اسطوره‌ای باشد که پس از مرگ او را فراگرفت.
پیرامون شخصیت اِوا پرون، دومین همسر خوان پرون، که او را بیشتر به لقب مهرآمیز اویتا می‌شناسند، اسطوره‌های پیچیده‌ای شکل گرفته است که گرداگرد هیچ شخصیت تاریخی دیگر عصر مدرن وجود ندارد. زندگی و دستاوردهای او بس تکان دهنده‌اند. اما برای بسیاری از آرژانتینی‌ها شکل‌های تلخ بی‌شماری که به آنها داده اند واقعی‌ترند. آرژانتینی‌ها به طور غیر معمول شیفته تاریخ خودشان هستند. در آرژانتین حافظه تاریخی و نگارش آن فعالیتی بحث برانگیز است، نگرش به عصرها و دوره‌ها غالبا در مناسبت با شخصیت‌هایی است که طرف‌دارهایشان ادعاهای چالش برانگیز آنها را به شدت غلو می‌کنند. حتی خبرنگاری یا عادی‌ترین بحث‌های سیاسی هم تبدیل به نوعی تاریخ‌نگاری می‌شوند. هر حادثه‌ای که رخ می‌دهد فورا به الگوهای پذیرفته شده‌ی تاریخی تحمیل می‌شود.
پرونیسم جنبشی سیاسی است که توسط خود خوان پرون و همسرش اویتا بنیان نهاده شد و مهم‌ترین جنبش سیاسی آرژانتین محسوب می‌شود که بی طرفی نسبت به آن در آرژانتین غیرممکن است. زندگی اویتا هر اندازه که کوتاه بود، یکی از جذاب‌ترین سرگذشت‌های قرن بیستم است، اما شیوه‌ای هم که آن را خلاقانه تسخیر کرده‌اند و در برخی موارد به واقع بر سر آن جنگیدند، به همان اندازه جالب است. آیا واقعا اویتا قدیسه بود یا زنی هرزه بود؟ اگر او در جوانی درنمی‌گذشت چه اتفاقی می‌افتاد؟ چنین سوالاتی که با شور و هیجان درباره آنها بحث می‌شود، به خودی خود جان گرفته‌اند و انگیزه‌ای برای حرکت‌های مهم سیاسی شده‌اند. این‌ها اکنون بخشی از داستان شده‌اند، به همان نسبت که زندگی واقعی خود اوا پرون.
کتاب‌ها و تفاسیر زیادی از زندگی او نوشته شده، اما همگی تنها برای مقاصد شخصی بوده است. کتاب اویتا که توسط علیرضا فوگران ترجمه و نشر چشمه منتشر شده است تلاش کرده تا او را به عنوان یک انسان ببیند و قضاوت‌های شخصی را دور نگه دارد. هم چنین در کتاب حاضر روایتی خواندنی از تاریخ و شرایط سیاسی و اجتماعی قبل و بعد از جنبش پرون ارائه می‌شود.
* کارشناس علوم سیاسی و روابط بین الملل
کلمات کلیدی : اویتا
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
