کد مطلب: 313300
تحقیر و خشونت
روزبه کردونی*، 7 آذر 94
تاریخ انتشار : شنبه ۷ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۰۸:۲۸
در اکثر کشورهای دنیا خشونت زمینه ساز تحمیل هزینه‌های سنگین اجتماعی، اقتصادی فرهنگی به دولت‌ها و ملت‌ها است. آمار بین المللی بیانگر این است که سالیانه بیش از یک میلیون و ششصد هزار نفر نفر بر اثر خشونت و نزاع جان می‌بازند.
در ایران هم نگاهی گذرا به آمارنشان می‌دهد در این حوزه وضعیت کشور مطلوب نیست چرا که سالیانه حدود ۶۰۰ هزار نزاع در پزشکی قانونی ثبت می‌شود و بین سال‌های ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۱ بیش از ۱۱ هزار نفر بر اثر استفاده از سلاح سرد جان خود را از دست داده‌اند.
در لیست عوامل زمینه ساز بروز خشونت می‌توان موارد متعددی نظیر اختلالات روانی، سابقه مورد سوء استفاده واقع شدن، روابط خانوادگی و فامیلی، فقر، تراکم زیاد جمعیتی، کمبود و فقدان سرمایه اجتماعی، اعتیاد به مواد مخدر و حتی جنبه‌های بیولوژیکی و سیاسی را هم نام برد. برشمردن علل متعدد برای بروز خشونت از این رو اهمیت دارد که تاکید شود خشونت یک پدیده چند وجهی است که نباید و نمی‌توان برای مواجه با آن رویکرد تقلیل گرانه داشت.
در این میان گسترش گفتمان و احساس" تحقیر" در جامعه یکی از عواملی است که می‌توان به عنوان یکی از عوامل ایجاد و تشدید خشونت از آن نام برد. تحقیر در یک فضای اجتماعی و در ارتباط افراد و گروه‌ها با یکدیگر یک دو قطبی ایجاد می‌کند که یک سوی آن افراد و گروه‌هایی هستند که دیگران را به عنوان افراد تحقیر شده، پست و مادون مورد قضاوت قرار می‌دهند و در آن سو افرادی قرار دارند که به موجب قضاوت دیگران احساس تحقیر می‌کنند.
نکته مهم در خصوص گسترش گفتمان و احساس تحقیر این است که می‌تواند زمینه ساز اعمال خشونت در هر دو سوی دو قطبی ایجاد شده باشد. همین جا باید متذکر شد که تفاوت احساس خشم و تحقیر نسبت به دیگران، این است که خشم در کوتاه‌مدت باعث ایجاد روحیه پرخاشگری نسبت به دیگران می‌شود اما در درازمدت امکان ایجاد آشتی را کاملاً منتفی نمی‌کند، ولی احساس تحقیر نسبت به دیگران بدین معناست که آن فرد یا گروه به طور ماندگار بد، شریر است و لذا هیچ شانسی برای اصلاح ندارد؛ بنابراین دلیل منطقی برای اعمال خشونت و از بین بردن آنها وجود دارد.
گسترش گفتمان و احساس تحقیر در یک جامعه از یکسو زمینه ساز اعمال خشونت از سوی گروه‌هایی که خود را برتر می‌دانند علیه افرادی می‌شود که "پست" و " مادون " قضاوت شده‌اند (چرا که به زعم آنان امکان اصلاح آنها وجود ندارد) و از سوی دیگر سبب ساز انجام اقدامات خشونت آمیز و انتقام جویانه از سوی افرادی می‌شود که پست و مادون قضاوت شده‌اند.
شکی نیست در جامعه ای که گفتمان و احساس تحقیر در گروه‌های جامعه نسبت به یکدیگر افزایش یابد باید منتظر گسترش خشونت در ابعاد مختلف آن بود. بر این اساس وقتی بعضاً مشاهده می‌شود در کشور ما در حوزه‌های سیاست، ورزش، هنر و ورزش نشانه‌های بروز گفتمان تحقیر نسبت به یکدیگر وجود دارد و حتی در بیان و ابراز احساس همدردی نسبت به قربانیان حوادث داخلی و بین المللی این موضوع خود را نمایان می‌کند، حرکت به سمت از بین بردن زبان و احساس تحقیر در جامعه بیش از پیش ضرورت پیدا می‌کند بویژه اگر دقت کنیم که خشونت و آسیب‌های اجتماعی مانند بلایاهای طبیعی جنسیت، قومیت و تعلقات سیاسی نمی‌شناسد و در صورت عدم توجه جدی به کنترل و کاهش آن همه را با خود خواهد برد.
از سوی دیگر باید به این نکته هم اشاره شود که که برای کنترل و کاهش خشونت و عوامل زمینه ساز آن نظیر "گفتمان و احساس تحقیر" هیچ راهبرد تقلیل گرایانه، تک بعدی، یک شبه و قهرمانانه ای وجود ندارد و برای تحقق این مهم هم مسئولین اجرایی، هم نمایندگان مجلس، هم فعالین مدنی، هم کنشگران سیاسی، هم اصحاب رسانه، هم دانشگاهیان و به طور کلی همه شهروندان مسئولیت دارند.
تجارب بین المللی در این حوزه بیانگر این است که برنامه‌های توسعه اجتماعی و توانمندسازی کودکان و نوجوانان، تدوین پروژه‌هایی برای ارتقای کارکرد خانواده‌ها، بهبود زیرساخت‌های فیزیکی و اقتصادی اجتماعی شهرها، ایجاد کمپین‌های رسانه ای برای تغییر نگرش نرم و رفتارها، رصد کردن مکانهای اجتماعی نظیر مدارس، محیط‌های کار و محلات برای انجام مداخلات ضروری و توجه به مسائل فرهنگی، اجتماعی و منطقه ای، مواردی هستند که باید مورد تأکید باشند.
در این چارچوب پیشنهاد می‌شود موضوع ریشه یابی علت بروز گفتمان و احساس تحقیر در جامعه به عنوان یکی اززمینه های ایجاد و گسترش خشونت در دستور کار رسانه‌ها و فعالین مدنی قرار گیرد تا از طریق شکل گیری یک گفت و گوی اجتماعی بتوان ضمن ایجاد حساسیت عمومی نسبت به این مقوله به یک فهم مشترک دست یافت تا زمینه تدوین سیاست‌های کاربردی و مؤثر در این حوزه باشد.
در انتها مناسب است که اشاره‌ای هم به سخنان رهبر انقلاب در ابتدای سال ١٣٩٤ داشته باشیم که به همگان توصیه می‌کنند در برخورد با یکدیگر، تحقیر، اهانت و تخریب نداشته باشید و مهربانانه و با نگاه همراهی و همدلی سخن بگویید.
*مدیر کل دفتر امور آسیب های اجتماعی وزارت رفاه
در ایران هم نگاهی گذرا به آمارنشان می‌دهد در این حوزه وضعیت کشور مطلوب نیست چرا که سالیانه حدود ۶۰۰ هزار نزاع در پزشکی قانونی ثبت می‌شود و بین سال‌های ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۱ بیش از ۱۱ هزار نفر بر اثر استفاده از سلاح سرد جان خود را از دست داده‌اند.
در لیست عوامل زمینه ساز بروز خشونت می‌توان موارد متعددی نظیر اختلالات روانی، سابقه مورد سوء استفاده واقع شدن، روابط خانوادگی و فامیلی، فقر، تراکم زیاد جمعیتی، کمبود و فقدان سرمایه اجتماعی، اعتیاد به مواد مخدر و حتی جنبه‌های بیولوژیکی و سیاسی را هم نام برد. برشمردن علل متعدد برای بروز خشونت از این رو اهمیت دارد که تاکید شود خشونت یک پدیده چند وجهی است که نباید و نمی‌توان برای مواجه با آن رویکرد تقلیل گرانه داشت.
در این میان گسترش گفتمان و احساس" تحقیر" در جامعه یکی از عواملی است که می‌توان به عنوان یکی از عوامل ایجاد و تشدید خشونت از آن نام برد. تحقیر در یک فضای اجتماعی و در ارتباط افراد و گروه‌ها با یکدیگر یک دو قطبی ایجاد می‌کند که یک سوی آن افراد و گروه‌هایی هستند که دیگران را به عنوان افراد تحقیر شده، پست و مادون مورد قضاوت قرار می‌دهند و در آن سو افرادی قرار دارند که به موجب قضاوت دیگران احساس تحقیر می‌کنند.
نکته مهم در خصوص گسترش گفتمان و احساس تحقیر این است که می‌تواند زمینه ساز اعمال خشونت در هر دو سوی دو قطبی ایجاد شده باشد. همین جا باید متذکر شد که تفاوت احساس خشم و تحقیر نسبت به دیگران، این است که خشم در کوتاه‌مدت باعث ایجاد روحیه پرخاشگری نسبت به دیگران می‌شود اما در درازمدت امکان ایجاد آشتی را کاملاً منتفی نمی‌کند، ولی احساس تحقیر نسبت به دیگران بدین معناست که آن فرد یا گروه به طور ماندگار بد، شریر است و لذا هیچ شانسی برای اصلاح ندارد؛ بنابراین دلیل منطقی برای اعمال خشونت و از بین بردن آنها وجود دارد.
گسترش گفتمان و احساس تحقیر در یک جامعه از یکسو زمینه ساز اعمال خشونت از سوی گروه‌هایی که خود را برتر می‌دانند علیه افرادی می‌شود که "پست" و " مادون " قضاوت شده‌اند (چرا که به زعم آنان امکان اصلاح آنها وجود ندارد) و از سوی دیگر سبب ساز انجام اقدامات خشونت آمیز و انتقام جویانه از سوی افرادی می‌شود که پست و مادون قضاوت شده‌اند.
شکی نیست در جامعه ای که گفتمان و احساس تحقیر در گروه‌های جامعه نسبت به یکدیگر افزایش یابد باید منتظر گسترش خشونت در ابعاد مختلف آن بود. بر این اساس وقتی بعضاً مشاهده می‌شود در کشور ما در حوزه‌های سیاست، ورزش، هنر و ورزش نشانه‌های بروز گفتمان تحقیر نسبت به یکدیگر وجود دارد و حتی در بیان و ابراز احساس همدردی نسبت به قربانیان حوادث داخلی و بین المللی این موضوع خود را نمایان می‌کند، حرکت به سمت از بین بردن زبان و احساس تحقیر در جامعه بیش از پیش ضرورت پیدا می‌کند بویژه اگر دقت کنیم که خشونت و آسیب‌های اجتماعی مانند بلایاهای طبیعی جنسیت، قومیت و تعلقات سیاسی نمی‌شناسد و در صورت عدم توجه جدی به کنترل و کاهش آن همه را با خود خواهد برد.
از سوی دیگر باید به این نکته هم اشاره شود که که برای کنترل و کاهش خشونت و عوامل زمینه ساز آن نظیر "گفتمان و احساس تحقیر" هیچ راهبرد تقلیل گرایانه، تک بعدی، یک شبه و قهرمانانه ای وجود ندارد و برای تحقق این مهم هم مسئولین اجرایی، هم نمایندگان مجلس، هم فعالین مدنی، هم کنشگران سیاسی، هم اصحاب رسانه، هم دانشگاهیان و به طور کلی همه شهروندان مسئولیت دارند.
تجارب بین المللی در این حوزه بیانگر این است که برنامه‌های توسعه اجتماعی و توانمندسازی کودکان و نوجوانان، تدوین پروژه‌هایی برای ارتقای کارکرد خانواده‌ها، بهبود زیرساخت‌های فیزیکی و اقتصادی اجتماعی شهرها، ایجاد کمپین‌های رسانه ای برای تغییر نگرش نرم و رفتارها، رصد کردن مکانهای اجتماعی نظیر مدارس، محیط‌های کار و محلات برای انجام مداخلات ضروری و توجه به مسائل فرهنگی، اجتماعی و منطقه ای، مواردی هستند که باید مورد تأکید باشند.
در این چارچوب پیشنهاد می‌شود موضوع ریشه یابی علت بروز گفتمان و احساس تحقیر در جامعه به عنوان یکی اززمینه های ایجاد و گسترش خشونت در دستور کار رسانه‌ها و فعالین مدنی قرار گیرد تا از طریق شکل گیری یک گفت و گوی اجتماعی بتوان ضمن ایجاد حساسیت عمومی نسبت به این مقوله به یک فهم مشترک دست یافت تا زمینه تدوین سیاست‌های کاربردی و مؤثر در این حوزه باشد.
در انتها مناسب است که اشاره‌ای هم به سخنان رهبر انقلاب در ابتدای سال ١٣٩٤ داشته باشیم که به همگان توصیه می‌کنند در برخورد با یکدیگر، تحقیر، اهانت و تخریب نداشته باشید و مهربانانه و با نگاه همراهی و همدلی سخن بگویید.
*مدیر کل دفتر امور آسیب های اجتماعی وزارت رفاه
کلمات کلیدی : خشونت
یک شهروند
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۸:۴۹:۴۶
جناب آقای کردونی ، استاد گرامی
باید خدمت عزیزتان عرض کنم که در الگوهای شهرسازی و شهر نشینی یک سری شاخص وجود دارد که بطور مثال باید به ازای هر تعداد خانه و آپارتمان و جمعیت ساکن در آنها ، چند ایستگاه آتش نشانی یا چند پمپ بنزین یا چند بیمارستان و چند درمانگاه و ایستگاه مترو و با چه فواصلی وجود داشته باشد و با توجه به این شاخص ها مشکلات آن مورد بررسی قرار می گیرد . موفق باشید . (3351939) (alef-11)
باید خدمت عزیزتان عرض کنم که در الگوهای شهرسازی و شهر نشینی یک سری شاخص وجود دارد که بطور مثال باید به ازای هر تعداد خانه و آپارتمان و جمعیت ساکن در آنها ، چند ایستگاه آتش نشانی یا چند پمپ بنزین یا چند بیمارستان و چند درمانگاه و ایستگاه مترو و با چه فواصلی وجود داشته باشد و با توجه به این شاخص ها مشکلات آن مورد بررسی قرار می گیرد . موفق باشید . (3351939) (alef-11)
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۹:۰۳:۳۶
نویسنده مطلبشان را با جمله (در اکثر کشورهای دنیا خشونت زمینه ساز تحمیل هزینه‌های سنگین اجتماعی....) شروع کرده اند.
در حالیکه بنده به برخی کشورهای اروپایی مسافرت کرده ام هرگز و حتی ذره ای خشونت در میان مردمشان در روابط اجتماعی ندیدم.... (3351966) (alef-11)
در حالیکه بنده به برخی کشورهای اروپایی مسافرت کرده ام هرگز و حتی ذره ای خشونت در میان مردمشان در روابط اجتماعی ندیدم.... (3351966) (alef-11)
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۹:۲۱:۴۴
لازم نیست راه دور برید. اگر همین کامنتهایی رو که منتشر میکنید بررسی کنید میبینید کامنت گذاران چقدر همدیگه رو تحقیر میکنن و چقدر خشونت دارن. کافیه یکی یه غلط املایی داشته باشه. ببینید چطور مورد تمسخر قرار میگیره. کاملاً مشخصه اکثر مردم اصلاً تحمل اینو ندارن که یکی نظری برخلاف نظر اونا داشته باشه. مطالعۀ کامنتها و واکاوی رفتار کامنت گذاران، که از قضا اکثراً تحصیل کرده یا در حال تحصیلن، خودش یه مثنوی هفتاد من و در حد پایان نامۀ دکتری است. (3352049) (alef-11)
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۹:۲۱:۴۸
درتهران خیلی مردم به هم فحاشی میکنن.تو شهرستان که من زندگی میکنم اینطوری نیست و مردم احترام همدیگه رو بیشتر دارن.تو تهران انگار ازهمدیگه ارث پدرشون رو طلب دارن.هربار که به هوای ماموریت یا کارشخصی میخوام بیام تهران عذا میگیرم چون مطمئنم حداقل یکی دوتا صحنه فحاشی یا نزاع یا تصادف رو میبینم.توروخدا یه فکری به حال این جماعت بکنین.چون میدونن هزینه درگیریشون زیاد نیست با جرات و جسارت درگیرمیشن.تو امارات اگه دعواکنی یعنی درگیری منجر به نزاع چه مقصر باشی یا نباشی حدودا 20هزاردرهم جریمه میشی (3352050) (alef-11)
ایرانی
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۹:۵۶:۰۳
البته ناگفته نماند که عده ای از شهرستان های کوچک بدلیل محرومیت و محدودیت ، چه از لحاظ مسایل درمانی و چه از لحاظ کسب و کار ، بسوی تهران و دیگر شهرهای بزرگ هدایت می شوند و انتظار دارند ، در بدو ورود و خیلی سریع ، اولین نفر تمام مشکلات آنها را حل نماید . بهر صورت ، هر کدام از شهروندان ساکن در شهرها بدلیل ازدهام و سردرگمی این افراد ، خود را محق دریافت سرویس بیشتر دانسته و همین باعث نزاع و درگیری می شود . بنده پیشنهاد می نمایم بجای اینطور قضاوت ها و همچنین رفتار مسؤولان ، مثل اتفاقات هفته ی پیش در مجلس ، سعی بیشتری در تاسیس مراکز درمانی و امکانات رفاهی در شهرستان ها شده و از شدت مهاجرت و حاشیه نشینی محرومین بکاهند . توزیع مناسب امکانات در تمام نقاط ایران باعث رفاه و آرامش همه ی مردم شده و از تحقیر و خشونت مابین اقشارمختلف جامعه می کاهد . (3352177) (alef-11)
كاظمي - هرمزگان
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۰:۰۵:۰۶
ممنون از مطلب خوبتون جناب كردوني
متاسفانه استانه صبر تو جامعه بسيار پايين هست و مردم به راحتي از كوره در ميرن .گاهي همين عصبانيت ها ي لحظه اي باعث حادثه اي ميشن كه تا پايان عمر بايد حسرتش رو بخوريم. (3352199) (alef-11)
متاسفانه استانه صبر تو جامعه بسيار پايين هست و مردم به راحتي از كوره در ميرن .گاهي همين عصبانيت ها ي لحظه اي باعث حادثه اي ميشن كه تا پايان عمر بايد حسرتش رو بخوريم. (3352199) (alef-11)
شایان
۱۳۹۴-۰۹-۰۹ ۰۴:۰۳:۲۶
متاسفانه یکی از دلایل مشکلات و معضلات مورد بحث سریالهای بی محتوا تلویزیونی است که فحاشی بی احترامی کج روی و......را رواج میده این فرهنگ غلط فکر نمیکنم در هیچ کجا دنیا تا این حد وجود داشته باشد. با تشکر از الف عزیز. (3356458) (alef-13)
شوهانی زاد
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۱:۵۵:۱۹
ضمن تشکر از جناب آقای کردونی
مطلب بسیار زیبا وپرداختن به آن جذابیت خاص خودش را دارد ولی به نظر این حقیر از دیگر عوامل ناخواسته خشونت مسائل ناشی از جنگ در زمان هشت سال دفاع مقدس برای مناطق مرزیست که خود را بشکل خود کشی ویا دیگر کشی وسایر جریانات خشونت نشان می دهد چرا که باپایین بودن آستانه تحمل مردم در این مناطق برای حتی برای یک نگاه معترض رفتاری موجبات خونریزی براحتی فراهم می گردد (3352415) (alef-11)
مطلب بسیار زیبا وپرداختن به آن جذابیت خاص خودش را دارد ولی به نظر این حقیر از دیگر عوامل ناخواسته خشونت مسائل ناشی از جنگ در زمان هشت سال دفاع مقدس برای مناطق مرزیست که خود را بشکل خود کشی ویا دیگر کشی وسایر جریانات خشونت نشان می دهد چرا که باپایین بودن آستانه تحمل مردم در این مناطق برای حتی برای یک نگاه معترض رفتاری موجبات خونریزی براحتی فراهم می گردد (3352415) (alef-11)
ميترا يوسف زاده-بندرعباس
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۲:۰۳:۳۲
درمورد خشونت ميتوان گفت وجودخشم در هرانساني در برابر برخي مسايل عادي است ولي نكته مهم نحوه ي ابراز ان ميباشد كه اموختني و فرهنگي اس بهمين دليل بر اساس امارها درصد ابرازخشم وخشونت در برخي از اقوام (استانها) بيشتر است و فرهنگ سازي ابرازخشم مهمترين اصل در پيشگيري خشونت ميباشد. (3352436) (alef-11)
محمد
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۳:۳۹:۴۳
با سلام خدمت جناب آقاي دكتر كردوني و سپاس از يادداشت دقيق و كارشناسانه شما
در بررسي ريشه اي تحقير در جامعه در سالهاي اخير به پديده تحقير اقتصادي ميرسيم .روزگاري نداري و قناعت داراي حرمت و ارزش و آبرو بود
ما آبروي فقر و قناعت نميبريم با پادشه بگوي كه روزي مقدر است
اما امروزه گويا داشتين ماشين لوكس و لباس فاخر و حساب بانكي زياد تنها شاخص احترام و ارزش گذاري شده است كه اين مساله زمينه ساز خشونت درجامعه ميشود
محمد از هرمزگان -بندرعباس (3352706) (alef-11)
در بررسي ريشه اي تحقير در جامعه در سالهاي اخير به پديده تحقير اقتصادي ميرسيم .روزگاري نداري و قناعت داراي حرمت و ارزش و آبرو بود
ما آبروي فقر و قناعت نميبريم با پادشه بگوي كه روزي مقدر است
اما امروزه گويا داشتين ماشين لوكس و لباس فاخر و حساب بانكي زياد تنها شاخص احترام و ارزش گذاري شده است كه اين مساله زمينه ساز خشونت درجامعه ميشود
محمد از هرمزگان -بندرعباس (3352706) (alef-11)
طارمي
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۳:۵۴:۴۰
جناب آقاي دكتر كردوني
با سلام
احتراما" بنظر اينجانب ، خشونت خانگی واقعیتی آزار دهنده و غیر قابل انکار در دنیای امروز است، در جهانی که محیط خانه می باید پناهگاهی باشد تا ساکنانش در آن بیاسایند و خستگی ها و رنج های ناشی از دشواری های محیط بیرون خانه را به فراموشی بسپارند، متاسفانه برای بسیاری از مردم، خانه به جهنمی می ماند که آتش دشمنی، خشم، خشونت، کینه و انتقام در آن هر لحظه شعله ورتر می شود. در واقع افراد خشونت را از كودكي از والدين و مراقبان خود آموزش مي بينند .خشونت های خانگی مخصوص جامعه یا طبقه ی خاصی نیست، بلکه اکنون همه ی کشورهای دنیا و طبقات اجتماعی مختلف با آن دست به گریبانند و تغییر و تحولات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی هر روزه بر میزان آن افزوده است . افراد خشن در کودکی قربانی یا شاهد خشونت بوده اند. به این ترتیب خشونت خانگی به یک فرد خاتمه نمی یابد و قربانی بزرگسالی و پس از تشکیل خانواده همان رفتار را فراگرفته و در خانواده آن را جهت حل تعارض ها و تنش های خانوادگی به کار می گیرد. کودکان آزار دیده امروز اشخاص آزار گر فردا خواهند بود و این تسلسل همچنان ادامه خواهد داشت. افرادیکه در کودکی در معرض اذیت و آزار قرار گرفته اند نمی توانند در آینده تعاملی سالم و منطقی با دیگر اعضای جامعه برقرار کنند .لذا ضرورت آموزش والدين و خانواده ها جهت تربيت صحيح و درست كودكان و نظارت بر عملكرد آنان امروزه شديدا" احساس ميشود.
با تشكر
مسئول آسيب هاي اجتماعي اداره تعاون ، كار ورفاه اجتماعي استان زنجان (3352749) (alef-11)
با سلام
احتراما" بنظر اينجانب ، خشونت خانگی واقعیتی آزار دهنده و غیر قابل انکار در دنیای امروز است، در جهانی که محیط خانه می باید پناهگاهی باشد تا ساکنانش در آن بیاسایند و خستگی ها و رنج های ناشی از دشواری های محیط بیرون خانه را به فراموشی بسپارند، متاسفانه برای بسیاری از مردم، خانه به جهنمی می ماند که آتش دشمنی، خشم، خشونت، کینه و انتقام در آن هر لحظه شعله ورتر می شود. در واقع افراد خشونت را از كودكي از والدين و مراقبان خود آموزش مي بينند .خشونت های خانگی مخصوص جامعه یا طبقه ی خاصی نیست، بلکه اکنون همه ی کشورهای دنیا و طبقات اجتماعی مختلف با آن دست به گریبانند و تغییر و تحولات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی هر روزه بر میزان آن افزوده است . افراد خشن در کودکی قربانی یا شاهد خشونت بوده اند. به این ترتیب خشونت خانگی به یک فرد خاتمه نمی یابد و قربانی بزرگسالی و پس از تشکیل خانواده همان رفتار را فراگرفته و در خانواده آن را جهت حل تعارض ها و تنش های خانوادگی به کار می گیرد. کودکان آزار دیده امروز اشخاص آزار گر فردا خواهند بود و این تسلسل همچنان ادامه خواهد داشت. افرادیکه در کودکی در معرض اذیت و آزار قرار گرفته اند نمی توانند در آینده تعاملی سالم و منطقی با دیگر اعضای جامعه برقرار کنند .لذا ضرورت آموزش والدين و خانواده ها جهت تربيت صحيح و درست كودكان و نظارت بر عملكرد آنان امروزه شديدا" احساس ميشود.
با تشكر
مسئول آسيب هاي اجتماعي اداره تعاون ، كار ورفاه اجتماعي استان زنجان (3352749) (alef-11)
علي ذاكري - هرمزگان
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۴:۱۲:۰۶
بنده هم با نظر شما واقعا موافقم جناب آقاي كردوني (3352798) (alef-11)
عليرضا سيچنه- بندرعباس
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۴:۲۸:۰۵
به نظر بنده مهمترين عاملي كه در بروز پديده خشونت موثر مي باشد ناآرامي رواني مردم جامعه است كه خود متاثر از عوامل مختلف است كه مي بايست مورد بررسي قرار گيرد (3352848) (alef-11)
نجمه دولتي-بندرعباس
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۴:۳۳:۳۱
ضمن تشكر از جناب آقاي دكتر كردوني
به نظر من بخشي از خشونت ذاتي و بخش ديگر آن اكتسابي است.رفتار خشونت آميز نيز يا آگاهانه يا ناآگاهانه سر مي زند.خشونت در بين مردان بيشتر از زنان و در بين جوانان بيشتر از افراد سالخورده و مسن تر مشاهده مي گردد. (3352857) (alef-11)
به نظر من بخشي از خشونت ذاتي و بخش ديگر آن اكتسابي است.رفتار خشونت آميز نيز يا آگاهانه يا ناآگاهانه سر مي زند.خشونت در بين مردان بيشتر از زنان و در بين جوانان بيشتر از افراد سالخورده و مسن تر مشاهده مي گردد. (3352857) (alef-11)
حشمت دسترس - هرمزگان
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۴:۴۱:۰۸
ضمن تشكرازآقاي كردوني
خشونت ،حقارت وناهنجاري هاي موجوددرجامعه راازطريق آموزش درمقاطع دبستان ودبيرستان وفرهنگ سازي درجامعه مي توان به حداقل رساند درصورتيكه رفتارهايمان مانند آموختني هايمان باشد وشعارگونه نباشد.وبزرگان الگوي خوبي براي شهروندان باشد. (3352889) (alef-11)
خشونت ،حقارت وناهنجاري هاي موجوددرجامعه راازطريق آموزش درمقاطع دبستان ودبيرستان وفرهنگ سازي درجامعه مي توان به حداقل رساند درصورتيكه رفتارهايمان مانند آموختني هايمان باشد وشعارگونه نباشد.وبزرگان الگوي خوبي براي شهروندان باشد. (3352889) (alef-11)
نوباني - بندرعباس
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۴:۴۵:۵۷
با تشكر از مطلب خوب آقاي كردوني
شايد گاهي اوقات فراموش مي كنيم كه روابط ما برگرفته از مهارتهاي كلامي و غير كلامي است گاهي ممكن است در كلام خشنونت نداشته باشيم اما در عمل خشونت نشان دهيم بنابراين بايد تلاش كنيم ميان گفته ها و اعمال ما تناسب وجود داشته باشد و اگر اين ديدگاه را قبول داشته باشيم كه تغيير رفتار افراد كار دشواري است آن وقت بايد در جستجوي راهكارهايي براي كنترل رفتارهاي خشونت گرا باشيم (3352903) (alef-11)
شايد گاهي اوقات فراموش مي كنيم كه روابط ما برگرفته از مهارتهاي كلامي و غير كلامي است گاهي ممكن است در كلام خشنونت نداشته باشيم اما در عمل خشونت نشان دهيم بنابراين بايد تلاش كنيم ميان گفته ها و اعمال ما تناسب وجود داشته باشد و اگر اين ديدگاه را قبول داشته باشيم كه تغيير رفتار افراد كار دشواري است آن وقت بايد در جستجوي راهكارهايي براي كنترل رفتارهاي خشونت گرا باشيم (3352903) (alef-11)
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۷:۳۱:۳۷
بیشترین تحقیر دز سیستم دولتی ایران هست در ادارات و شرکتها بیداد میکنه و تا کی این تحقیرها تبدیل به خشونت میشه خدا میدونه- اکثر همکاران بدون پارتی در کارگری و کارمندی فعلا فریاد میکشند فقط !!!!!! (3353311) (alef-11)
محمدپور
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۰۷:۵۸:۴۸
با تشكر از مطالب ارزشمند آقاي كردوني
خشونت و خشم در همه انسانها وجود دارد امر مهم مهار آن در شرايط و محيطي است كه قرار گرفته ايم و ميتوان با آموزش خشم را كنترل و به حداقل رساند . (3354320) (alef-1)
خشونت و خشم در همه انسانها وجود دارد امر مهم مهار آن در شرايط و محيطي است كه قرار گرفته ايم و ميتوان با آموزش خشم را كنترل و به حداقل رساند . (3354320) (alef-1)
حسين تشكري
۱۳۹۴-۰۹-۰۹ ۰۷:۳۹:۳۷
با سلام و آرزوي توفيق خدمت جناب آقاي كردوني
دوستان عزيزم قبل از هرذ گونه اظهار نظر خواهشا مقاله رو خوب مطالعه بفرمايين.دوست عزيزي كه ميفرمايين در كشورهاي اروپايي مقصد سفر شما خبري از خشونت نبوده......و دوست خوب ديگري كه فرمودين در تهران بيشتر از شهرستانها مردم به همديگه فحاشي ميكنن....جناب آقاي كردوني به عوامل مختلفي كه منجر به رفتار همراه با خشونت مي شود اشاره نموده اند..مثلا علت همون فحاشي در تهران رو ميشه وجود تراكم جمعيت دانست.يا عدم وجود خشونت در برخي كشورهاي اروپايي رو مي شود به عوامل جغرافيايي نسبت داد.
من شخصا ضمن اينكه مطالب كاملا علمي اين مقاله رو ميپسندم با نظرات سركار خانمها يوسف زاده و نوباني موافقم. (3356538) (alef-13)
دوستان عزيزم قبل از هرذ گونه اظهار نظر خواهشا مقاله رو خوب مطالعه بفرمايين.دوست عزيزي كه ميفرمايين در كشورهاي اروپايي مقصد سفر شما خبري از خشونت نبوده......و دوست خوب ديگري كه فرمودين در تهران بيشتر از شهرستانها مردم به همديگه فحاشي ميكنن....جناب آقاي كردوني به عوامل مختلفي كه منجر به رفتار همراه با خشونت مي شود اشاره نموده اند..مثلا علت همون فحاشي در تهران رو ميشه وجود تراكم جمعيت دانست.يا عدم وجود خشونت در برخي كشورهاي اروپايي رو مي شود به عوامل جغرافيايي نسبت داد.
من شخصا ضمن اينكه مطالب كاملا علمي اين مقاله رو ميپسندم با نظرات سركار خانمها يوسف زاده و نوباني موافقم. (3356538) (alef-13)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
