کد مطلب: 233994
شمشیر دو لبه جنگ برای زنان آواره سوری
تاریخ انتشار : جمعه ۲۰ تير ۱۳۹۳ ساعت ۲۰:۴۰
گزارش جدید سازمان ملل از وضعیت زنان آواره سوری نشان می‌دهد آنها در یک چهارم خانواده‌های خود به تنهایی وظیفه تامین غذا و سرپناه را برعهده دارند.
به گزارش ایسنا، دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در این رابطه گزارش داد: زنان سوری در یک چهارم خانواده‌های آوارگان به تنهایی با چالش تامین غذا و سرپناه برای کودکانشان دست و پنجه نرم می‌کنند و معمولا با ارعاب، تحقیر و انزوا روبرو هستند.
در حال حاضر بیش از ۱۴۵ هزار خانواده آواره سوری در مصر، لبنان، عراق و اردن زندگی می‌کنند که سرپرستی این خانواده‌ها با زنان است. جنگ‌های داخلی در سوریه، خانواده‌ها و جوامع را در این کشور از هم پاشیده و سه میلیون نفر را که اکثرا زن و کودک هستند، وادار به فرار از کشور کرده است. از میان افرادی که برای تهیه این گزارش با آنها مصاحبه صورت گرفته زنان آواره از کمبود منابع، شغل، غذا، مسکن، امنیت و مراقبت شکایت دارند. ضمن اینکه یک سوم آنها نیز می‌گویند غذای کافی ندارند.
«آنتونیو گوترس»، رئیس کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل می‌گوید: برای صدها هزار زن آواره، جلای وطن تنها به منزله برداشتن گام نخست برای ورود به یک زندگی سخت و طاقت فرسا است چرا که آنها با بی پولی و بسیاری از تهدیدهای روزمره که امنیت آنها را به خطر می‌اندازد، روبرو می‌شوند و با آنها مانند افراد طرد شده رفتار می‌شود در حالیکه جرم آنها تنها این است که شوهرانشان را در یک جنگ بی‌رحمانه از دست داده‌اند. آنها به دلیل اینکه همه دار و ندار خود را از دست داده‌اند، تحقیر می‌شوند.
نماینده ویژه کمیساریای پناهندگان سازمان ملل نیز می‌گوید: زنان آواره سوری مانند یک چسب، جامعه شکسته سوریه را به هم می‌چسبانند و فریاد فرجام خواهی و تقاضای کمک آنها نباید نادیده گرفته شود.
به گزارش روزنامه گاردین، نگارنده‌های این گزارش ۱۳۵ زن ۱۷ تا ۸۵ سال سوری را به عنوان نمونه انتخاب کرده‌اند که همگی آنها مسئولیت اصلی خانواده‌هایشان را به عهده داشته و اکثر آنها از مارس ۲۰۱۱ میلادی که جنگ داخلی سوریه آغاز شده سرپرست خانواده بوده‌اند. بسیاری از آنها با مشکلات روزمره نظیر کسب درآمد کافی برای پرداخت اجاره، خرید غذا و لوازم ضروری یا دسترسی به خدماتی نظیر بهداشت و سلامت روبرو هستند. داستان این زنان معمولا بسیار غم انگیز است چرا که مادران باید ساعت‌ها از این بیمارستان به آن بیمارستان بروند تا بتوانند فرزند بیمار خود را درمان کنند و برخی از آنها نیز چاره‌ای ندارند جز اینکه به کودکانشان اجازه کار بدهند یا آنها را تنها بگذارند تا راهی برای پیدا کردن پول بیابند.
بسیاری از زنان سوری نیز با توهین کلامی روبرو هستند. یکی از آنها می‌گوید: یک زنِ تنها در مصر از سوی همه مردان تهدید می‌شود. زن دیگری می‌گوید: زمانی با اوج عزت و احترام زندگی می‌کردم اما اکنون که مردی در کنارم نیست هیچکس به من احترام نمی‌گذارد.
این گزارش نشان می‌دهد که زنان آواره سوری برای به دست آوردن پول کافی در یک محیط کاملا غریبه و خصمانه با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند. بسیاری از آنها با رنج و دردی دو چندان روبرو هستند. آنها از یک سو خانواده خود را از دست داده یا از آن جدا شده‌اند و از سوی دیگر باید رنج آوارگی را نیز تحمل کنند.
به گزارش ایسنا، دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در این رابطه گزارش داد: زنان سوری در یک چهارم خانواده‌های آوارگان به تنهایی با چالش تامین غذا و سرپناه برای کودکانشان دست و پنجه نرم می‌کنند و معمولا با ارعاب، تحقیر و انزوا روبرو هستند.
در حال حاضر بیش از ۱۴۵ هزار خانواده آواره سوری در مصر، لبنان، عراق و اردن زندگی می‌کنند که سرپرستی این خانواده‌ها با زنان است. جنگ‌های داخلی در سوریه، خانواده‌ها و جوامع را در این کشور از هم پاشیده و سه میلیون نفر را که اکثرا زن و کودک هستند، وادار به فرار از کشور کرده است. از میان افرادی که برای تهیه این گزارش با آنها مصاحبه صورت گرفته زنان آواره از کمبود منابع، شغل، غذا، مسکن، امنیت و مراقبت شکایت دارند. ضمن اینکه یک سوم آنها نیز می‌گویند غذای کافی ندارند.
«آنتونیو گوترس»، رئیس کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل می‌گوید: برای صدها هزار زن آواره، جلای وطن تنها به منزله برداشتن گام نخست برای ورود به یک زندگی سخت و طاقت فرسا است چرا که آنها با بی پولی و بسیاری از تهدیدهای روزمره که امنیت آنها را به خطر می‌اندازد، روبرو می‌شوند و با آنها مانند افراد طرد شده رفتار می‌شود در حالیکه جرم آنها تنها این است که شوهرانشان را در یک جنگ بی‌رحمانه از دست داده‌اند. آنها به دلیل اینکه همه دار و ندار خود را از دست داده‌اند، تحقیر می‌شوند.
نماینده ویژه کمیساریای پناهندگان سازمان ملل نیز می‌گوید: زنان آواره سوری مانند یک چسب، جامعه شکسته سوریه را به هم می‌چسبانند و فریاد فرجام خواهی و تقاضای کمک آنها نباید نادیده گرفته شود.
به گزارش روزنامه گاردین، نگارنده‌های این گزارش ۱۳۵ زن ۱۷ تا ۸۵ سال سوری را به عنوان نمونه انتخاب کرده‌اند که همگی آنها مسئولیت اصلی خانواده‌هایشان را به عهده داشته و اکثر آنها از مارس ۲۰۱۱ میلادی که جنگ داخلی سوریه آغاز شده سرپرست خانواده بوده‌اند. بسیاری از آنها با مشکلات روزمره نظیر کسب درآمد کافی برای پرداخت اجاره، خرید غذا و لوازم ضروری یا دسترسی به خدماتی نظیر بهداشت و سلامت روبرو هستند. داستان این زنان معمولا بسیار غم انگیز است چرا که مادران باید ساعت‌ها از این بیمارستان به آن بیمارستان بروند تا بتوانند فرزند بیمار خود را درمان کنند و برخی از آنها نیز چاره‌ای ندارند جز اینکه به کودکانشان اجازه کار بدهند یا آنها را تنها بگذارند تا راهی برای پیدا کردن پول بیابند.
بسیاری از زنان سوری نیز با توهین کلامی روبرو هستند. یکی از آنها می‌گوید: یک زنِ تنها در مصر از سوی همه مردان تهدید می‌شود. زن دیگری می‌گوید: زمانی با اوج عزت و احترام زندگی می‌کردم اما اکنون که مردی در کنارم نیست هیچکس به من احترام نمی‌گذارد.
این گزارش نشان می‌دهد که زنان آواره سوری برای به دست آوردن پول کافی در یک محیط کاملا غریبه و خصمانه با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند. بسیاری از آنها با رنج و دردی دو چندان روبرو هستند. آنها از یک سو خانواده خود را از دست داده یا از آن جدا شده‌اند و از سوی دیگر باید رنج آوارگی را نیز تحمل کنند.
آشنا
۱۳۹۳-۰۴-۲۱ ۰۰:۲۶:۰۲
راستی انسانیت چیست؟ ومسلمان کیست؟ بله ما همه تامین جانی ومالی داریم در کشوری زندگی می کنیم که خدا را شکر جان وناموس مان در امان است اما باید بدانیم آنهایی که به هر دلیل آواره شدند آنها نیز انسانند واز یک حقوق اولیه برخوردارند .چرا ما ومسئولین ما ودنیای اسلام گامی در جهت آلام درد این آوارگان برنمیداریم اگر برای ما این مسائل مهم نیست آیا حس نمی کنیم از آدمیت فاصله گرفته ایم چرا بجای دشمن تراشی ودشمن پروری که هرروز شعله ی این اختلافات را شعله ورتر می کند گامی در جهت دوستی بر نمی داریم با این اوضاع دنیایی که بعد از ما به بچه های ما می رسد دنیایی پر آشوب خواهد بود وافق فردا افقی تیره خواهد بود پس باید بدانیم ما در مقابل فردا وآینده همه مسئولیم وهمگی در محضر خداوند حکیم گناه کار (2250041) (alef-10)
