داخلی صفحه اجتماعی آرشيو يادداشت

مدرسه ای با دو دانش آموز

بخش تعاملی الف - علی اکبر ارشادی

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

یکی از افتخارات آموزش و پرورش در دوره گذشته، دایر کردن مدرسه ابتدایی در روستاها با هر تعداد دانش اموز است. مدرسه ای با دو و سه نفر دانش آموز در یک روستا و با یک معلم، امکاناتی بسیار محدود و ناچیز و از یک کلاس درس. ایجاد مدرسه و فراهم کردن امکان ادامه تحصیل همه ی مردم، طبق اصول قانون اساسی از وظایف دولت و البته از افتخارات نظام اسلامی است.

اما دقت کنید: مدرسه ای روستایی با دو نفر دانش آموز که فقط از یک اتاق تشکیل شده است. یک بخاری نفتی در سرمای زمستان در گوشه ی کلاس با بوی تند نفت، زنگهای تفریح نه از بازی کودکانه خبری است و نه در زنگ های ورزش از بازی با توپ و جست و خیز های کودکانه، اگر یکی از دانش آموزان به عللی که کم هم اتفاق نمی افتد، غایب باشد یعنی ۵۰/کلاس غایب است ومعلم می ماند و یک دانش آموز!

محیطی به شدت کسل و خسته کننده. در مدرسه علاوه بر آموزش های رسمی، باید دانش آموزان رفتارهای اجتماعی را هم از کنار هم بودن و ضمن بازی و تفریح یاد بگیرند که در این مدرسه خبری از آنها نیست. دانش آموزانی منزوی، کسل و خسته از فضای خسته کننده مدرسه. هر سال مبالغ زیادی بابت پول سوخت و تعمیرات مدرسه هزینه می شود. یک معلم شاغل در این مدرسه هم علاوه بر حقوق، حق مدیریت می گیرد.

این وضعیت درست برای روستایی است که در دو کیلومتری آن مدرسه ای آباد با تعداد زیادی دانش آموز مشغول تحصیل هستند. پیشنهاد می شود: مدارس روستایی که کمتر از ۵ نفر دانش آموز دارند و از روستای مجاور کمتر از ۵ کیلومتر فاصله دارند به آن روستا که جمعیت بیشتر و فضای بهتری دارد، منتقل شوند. با این کار علاوه بر صرفه جویی در هزینه ها، دانش آموزان از فضا و امکانات بهتر آموزشی و پرورشی بر خوردار می شوند.

برای کمک به هزینه ایاب و ذهاب دانش آموزان، پرداخت هزینه روستا مرکزی که قطعا بسیار کمتر از هزینه های مدرسه دو وسه نفره است، لحاظ گردد. یک معلم هم برای پوشش کلاس های همان روستا در نظر گرفته شود که مسلما در آموزش وپرورش دانش آموزان، کارامد تر واثر بخش تر خواهد بود.