کد مطلب: 363431
رفتار تکان‌دهنده ۳ پسر پولدار با مادر معلولشان
تاریخ انتشار : جمعه ۲۸ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۴:۵۹
پیرزن روی صندلی چرخدار فرسوده‌اش نشسته، چادر سیاهش را روی صورتش کشیده، ساکت و آرام، در میان دست‌های چروک خورده‌اش جعبه‌ای قرار دارد و رهگذرانی که هر از چند گاهی سکه‌ای در آن می‌اندازند.
«ایران» در ادامه نوشت: روی پاهای پیرزن کیسه‌ای قرار دارد. پیرزن به عابری که سکه‌ای درون جعبه می‌اندازد نهیب می‌زند من گدا نیستم، اسکاچ می‌فروشم، اگه راست می‌گی ازم اسکاچ بخر. زن جوان عذرخواهی کرده و تقاضای اسکاچ می‌کند. پیرزن دست در کیسه می‌کند و اسکاچی در اختیار زن قرار می‌دهد و پولش را درون جعبه می‌اندازد.
به پیرزن نزدیک می‌شوم. اسکاچ‌های رنگی با نخ‌های رنگارنگ که به‌وسیله دست بافته شده‌اند.
- این اسکاچ‌ها رو خودتون بافتید؟
چادرش را کنار می‌زند، پیرزنی است سفیدرو که روزگار خطوط متعددی را در چهره‌اش نمایان کرده. با چشمان کم‌فروغش نگاهم می‌کند: «بله».
٭٭٭
- چرا اینها رو می‌بافی؟
برای اینکه باید خرجم رو دربیارم.
- تو این سن و سال کسی نیست از شما حمایت کنه؟
نه خانوم، خدا ازم حمایت کنه کافیه.
- ان شاءالله. منظورم اینه که همسری، بچه‌ای؟
ای بابا، همسرم دو سالی هست به رحمت خدا رفته، سه تا پسر دارم همه ماشاءالله برای خودشون کسی هستن اما از پس نگه داشتن من بر نمیان.
- یعنی حاضر به نگه داشتن شما نیستن؟
نه، خانوم‌هاشون حاضر نیستن با یه مادرشوهر معلول زندگی کنن. می‌خواستن من رو به مرکز نگهداری سالمندان و معلولان ببرن که قبول نکردم.
- پس چی کار می‌کنید؟
بهشون گفتم ولم کنید، اونا هم ولم کردن.
- شاید شرایط مالیشون خوب نیست؟
نه خانوم، یکیشون وکیله، یکی استاد دانشگاه، یکی هم پزشکه.
- یعنی با این شرایط حاضر نیستن حتی به شما خرجی بدن؟
نه، هیچ کمکی نمیکنن. خودم باید از پس زندگی خودم بربیام.
- اینا رو چه طوری می‌بافید؟ نخها رو خودتون تهیه می‌کنید؟
نه مادر، خدا که آدم رو ول نمی‌کنه. همسایه‌ها کمکم کردن. از قدیم بافتنی بلد بودم، یکی از همسایه‌ها برام نخ میخره و میاره، منم اینا رو می‌بافم و میارم تو خیابون می‌فروشم. یه مدتی لیف می‌بافتم، الانم اسکاچ می‌بافم.
- خونتون کجاست؟
اسلامشهر.
- از اون جا چطور تا اینجا می‌آیید؟
یک آقایی همسایه ماست که مسافرکشی می‌کنه، صبح‌ها من رو میاره اینجا و غروبم می‌رسوندم خونه.
- بهش کرایه می‌دید؟
نه، مثل پسر خودمه. واقعا ازش ممنونم. هر کاری داشته باشم کمکم می‌کنه، هم خودش هم خانومش.
- از همسرتان چیزی برایتان نمانده؟
چیزی نداشت خدابیامرز. یه عمر کار کرد و بچه بزرگ کردیم. همیشه می‌گفت من اگه نباشم پسرا تو رو ول نمیکنن. خدا رو شکر دست همشون به دهنشون می‌رسه و واسه خودشون کسی هستن.
- پسرها خبر دارن که دستفروشی می‌کنید؟
آره، می‌دونن اما عین خیالشونم نیست. انگار نه انگار که مادر دارن.
- با فروش اینا خرج زندگی رو در میاری؟
من پیرزن مگه چه خرجی دارم؟ تازه یارانه هم می‌گیرم. خدا رو شکر.
- با توجه به وضعیتتون تنها زندگی کردن سخت نیست؟
نه، همسایه‌های خوبی دارم همیشه بهم سر میزنن. تنهام نمیذارن.
- از کی دچار معلولیت شدید؟
بعد فوت همسرم. البته از قبلش مشکل داشتم ولی با فوت اون خدابیامرز دیگه زمینگیر شدم.
- تحت پوشش بهزیستی نیستی؟
نه، من که نمی‌دونم چیکار باید بکنم و کجا باید برم.
- پسرها اصلا حالتون رو نمی‌پرسن؟
نه، اصلاً انگار نه انگار که من مادرشون بودم و با سختی بزرگشون کردم.
- تلفن هم نمی‌زنن؟
نه به خدا، دلم براشون لک زده، برای خودشون، برای زن و بچه‌هاشون.
قطرات اشک، صورت چروک‌خورده پیرزن را خیس می‌کند، سعی می‌کنم از این فضا دورش کنم. می‌گویم: «حاج خانوم حتما مادرشوهر خوبی نبودید که عروس‌ها نگهتون نداشتن؟»
- چه میدونم والا، خدا می‌دونه ولی چون معلول بودم نگهم نداشتن.
- چرا؟
می‌گفتن تو کثیفی، صندلیت کثیفه، بهم می‌گفتن تو همه جا رو کثیف می‌کنی و ...
- یعنی اگر سالم بودید قبولتون می‌کردن؟
فکر نکنم. می‌دونی؟ این روزها جوون‌ها حوصله ما پیرها رو ندارن، چه سالم چه علیل.
- هیچ وقت شده از خدا بخواهید یک روز اونا هم پیر بشن؟
من همیشه دعاشون می‌کنم که عاقل شن و حداقل به دیدنم بیان. باور کنید دلم برای دیدنشون لک زده.
از پیرزن خداحافظی می‌کنم. اسکاچ‌های رنگی در میان دستانم خودنمایی می‌کنند و من به مادر معلولی فکر می‌کنم که در حسرت دیدن فرزندانش می‌سوزد؛ فرزندانی که به راحتی مادرشان را سر راه گذاشته‌اند.
«ایران» در ادامه نوشت: روی پاهای پیرزن کیسه‌ای قرار دارد. پیرزن به عابری که سکه‌ای درون جعبه می‌اندازد نهیب می‌زند من گدا نیستم، اسکاچ می‌فروشم، اگه راست می‌گی ازم اسکاچ بخر. زن جوان عذرخواهی کرده و تقاضای اسکاچ می‌کند. پیرزن دست در کیسه می‌کند و اسکاچی در اختیار زن قرار می‌دهد و پولش را درون جعبه می‌اندازد.
به پیرزن نزدیک می‌شوم. اسکاچ‌های رنگی با نخ‌های رنگارنگ که به‌وسیله دست بافته شده‌اند.
- این اسکاچ‌ها رو خودتون بافتید؟
چادرش را کنار می‌زند، پیرزنی است سفیدرو که روزگار خطوط متعددی را در چهره‌اش نمایان کرده. با چشمان کم‌فروغش نگاهم می‌کند: «بله».
٭٭٭
- چرا اینها رو می‌بافی؟
برای اینکه باید خرجم رو دربیارم.
- تو این سن و سال کسی نیست از شما حمایت کنه؟
نه خانوم، خدا ازم حمایت کنه کافیه.
- ان شاءالله. منظورم اینه که همسری، بچه‌ای؟
ای بابا، همسرم دو سالی هست به رحمت خدا رفته، سه تا پسر دارم همه ماشاءالله برای خودشون کسی هستن اما از پس نگه داشتن من بر نمیان.
- یعنی حاضر به نگه داشتن شما نیستن؟
نه، خانوم‌هاشون حاضر نیستن با یه مادرشوهر معلول زندگی کنن. می‌خواستن من رو به مرکز نگهداری سالمندان و معلولان ببرن که قبول نکردم.
- پس چی کار می‌کنید؟
بهشون گفتم ولم کنید، اونا هم ولم کردن.
- شاید شرایط مالیشون خوب نیست؟
نه خانوم، یکیشون وکیله، یکی استاد دانشگاه، یکی هم پزشکه.
- یعنی با این شرایط حاضر نیستن حتی به شما خرجی بدن؟
نه، هیچ کمکی نمیکنن. خودم باید از پس زندگی خودم بربیام.
- اینا رو چه طوری می‌بافید؟ نخها رو خودتون تهیه می‌کنید؟
نه مادر، خدا که آدم رو ول نمی‌کنه. همسایه‌ها کمکم کردن. از قدیم بافتنی بلد بودم، یکی از همسایه‌ها برام نخ میخره و میاره، منم اینا رو می‌بافم و میارم تو خیابون می‌فروشم. یه مدتی لیف می‌بافتم، الانم اسکاچ می‌بافم.
- خونتون کجاست؟
اسلامشهر.
- از اون جا چطور تا اینجا می‌آیید؟
یک آقایی همسایه ماست که مسافرکشی می‌کنه، صبح‌ها من رو میاره اینجا و غروبم می‌رسوندم خونه.
- بهش کرایه می‌دید؟
نه، مثل پسر خودمه. واقعا ازش ممنونم. هر کاری داشته باشم کمکم می‌کنه، هم خودش هم خانومش.
- از همسرتان چیزی برایتان نمانده؟
چیزی نداشت خدابیامرز. یه عمر کار کرد و بچه بزرگ کردیم. همیشه می‌گفت من اگه نباشم پسرا تو رو ول نمیکنن. خدا رو شکر دست همشون به دهنشون می‌رسه و واسه خودشون کسی هستن.
- پسرها خبر دارن که دستفروشی می‌کنید؟
آره، می‌دونن اما عین خیالشونم نیست. انگار نه انگار که مادر دارن.
- با فروش اینا خرج زندگی رو در میاری؟
من پیرزن مگه چه خرجی دارم؟ تازه یارانه هم می‌گیرم. خدا رو شکر.
- با توجه به وضعیتتون تنها زندگی کردن سخت نیست؟
نه، همسایه‌های خوبی دارم همیشه بهم سر میزنن. تنهام نمیذارن.
- از کی دچار معلولیت شدید؟
بعد فوت همسرم. البته از قبلش مشکل داشتم ولی با فوت اون خدابیامرز دیگه زمینگیر شدم.
- تحت پوشش بهزیستی نیستی؟
نه، من که نمی‌دونم چیکار باید بکنم و کجا باید برم.
- پسرها اصلا حالتون رو نمی‌پرسن؟
نه، اصلاً انگار نه انگار که من مادرشون بودم و با سختی بزرگشون کردم.
- تلفن هم نمی‌زنن؟
نه به خدا، دلم براشون لک زده، برای خودشون، برای زن و بچه‌هاشون.
قطرات اشک، صورت چروک‌خورده پیرزن را خیس می‌کند، سعی می‌کنم از این فضا دورش کنم. می‌گویم: «حاج خانوم حتما مادرشوهر خوبی نبودید که عروس‌ها نگهتون نداشتن؟»
- چه میدونم والا، خدا می‌دونه ولی چون معلول بودم نگهم نداشتن.
- چرا؟
می‌گفتن تو کثیفی، صندلیت کثیفه، بهم می‌گفتن تو همه جا رو کثیف می‌کنی و ...
- یعنی اگر سالم بودید قبولتون می‌کردن؟
فکر نکنم. می‌دونی؟ این روزها جوون‌ها حوصله ما پیرها رو ندارن، چه سالم چه علیل.
- هیچ وقت شده از خدا بخواهید یک روز اونا هم پیر بشن؟
من همیشه دعاشون می‌کنم که عاقل شن و حداقل به دیدنم بیان. باور کنید دلم برای دیدنشون لک زده.
از پیرزن خداحافظی می‌کنم. اسکاچ‌های رنگی در میان دستانم خودنمایی می‌کنند و من به مادر معلولی فکر می‌کنم که در حسرت دیدن فرزندانش می‌سوزد؛ فرزندانی که به راحتی مادرشان را سر راه گذاشته‌اند.
کلمات کلیدی : مادر
همشهری
۱۳۹۵-۰۳-۲۸ ۱۵:۳۵:۵۱
مطمئن هستید که داست میگه؟
اولا تحقیق کنید بهد اطلاع رسانی (3765833) (alef-11)
اولا تحقیق کنید بهد اطلاع رسانی (3765833) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۲۸ ۱۵:۳۹:۳۳
وکیل و دکتری که با مادرشون این برخورد را دارند چجوری عدالت و حقوق بیمار واسشون مهم میتونه باشه؟
خلع یدشون باید کرد (3765842) (alef-11)
خلع یدشون باید کرد (3765842) (alef-11)
محمد قاسمی
۱۳۹۵-۰۳-۲۸ ۱۵:۴۰:۰۹
دنیا گرده
زندگیم فدای پدرومادرم (3765845) (alef-11)
زندگیم فدای پدرومادرم (3765845) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۲۸ ۱۵:۴۰:۴۳
چقدر بعضی از زنها نامردند . چطور بین یه مرد و مادرش جدایی می اندازند؟ (3765848) (alef-11)
محمد
۱۳۹۵-۰۳-۲۸ ۱۵:۴۶:۵۹
اونها متاسفانه مصداق بارز این ایه شریفه که میفرماید اولئک کالانعام بل هم اضل هستند (3765868) (alef-11)
رمضانی
۱۳۹۵-۰۳-۲۸ ۱۵:۵۰:۱۲
از این ناجوانمردی و بی غیرتی و بی انسانی و لقبی که نمیدانم با چه باید فرزندان این مادر را صدا زد پناه میبرم به خدا (3765876) (alef-11)
سید مجتبی
۱۳۹۵-۰۳-۲۸ ۱۶:۰۹:۲۷
ازخواندن این مطلب ورفتار غیر انسانی وغیر شرعی وغیر اخلاقی غیر عقللایی این فرزندان نسبت به مادرشان بسیار متاسف ودلتنگ شدم باور بفرمایید خیلی دلم گرفت فقط می خواستم به فرزندان مثلا تحصیل کرده ومتمدن عرض کنم اولا به قول شاعر :
توانی که از یک مگس رنجه ای که امروز سالار سرپنه ای
ثانیا عجله نکنید مطمئن باشید با هر دستی که بدهید با همان دست وبا سنگ سنگین ترهم خواهید گرفت
آنقدر داغ است بازار مکافات عمل دیده گربینا بود هر روز ، روز محشر است
این جهان کوه است فعل ما صدا که از صداها همی آید سوی ما ندا
زین رهروان سست عناصر دلم گرفت شیر خدا رستم دستانم آرزوست
باز دست مزیدا به همسایه ها ی این مادر بخصوص آن راننده محترم که هر روز ایشان را جابجا می کند اصلا" آرزوی داشتن چنین فرزندانی را ندارم . (3765916) (alef-11)
توانی که از یک مگس رنجه ای که امروز سالار سرپنه ای
ثانیا عجله نکنید مطمئن باشید با هر دستی که بدهید با همان دست وبا سنگ سنگین ترهم خواهید گرفت
آنقدر داغ است بازار مکافات عمل دیده گربینا بود هر روز ، روز محشر است
این جهان کوه است فعل ما صدا که از صداها همی آید سوی ما ندا
زین رهروان سست عناصر دلم گرفت شیر خدا رستم دستانم آرزوست
باز دست مزیدا به همسایه ها ی این مادر بخصوص آن راننده محترم که هر روز ایشان را جابجا می کند اصلا" آرزوی داشتن چنین فرزندانی را ندارم . (3765916) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۲۸ ۱۶:۲۵:۴۱
بعضی وقتا خانمم میگه بچه دار نشیم بهتره! تا حالا ازش نپرسیدم چرا (3765953) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۲۸ ۱۶:۳۳:۱۰
فقط میتونم بگم متاسفم برای اون اقایون دکتر و استاد و وکیل..... (3765967) (alef-11)
سجاد
۱۳۹۵-۰۳-۲۸ ۱۶:۴۶:۵۵
هییی روزگار خودش حسابشون رو کف دستشون میذاره اما ای کاش همه ما برای زمان پیری پس اندازی داشته باشیم واقعا به دنیا اعتمادی نیست (3765995) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۲۸ ۱۸:۴۶:۵۶
حیرانم که چه بگویم چرب و شیرین زندگی بعضی ها رو از انسانیت دور کرده (3766145) (alef-11)
جواد
۱۳۹۵-۰۳-۲۸ ۱۹:۲۳:۴۵
خدایا این چه دنیاییست که برای خودمان ساختیم . انسانیت کجای زندگی ما قرار گرفته . با اینکه بچه ها ولش کردن بازم یه مادره و دلش برا بچه هاش که ولش کردن تنگ شده . خدایا از گناهان ما بگذر . (3766210) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۲۸ ۲۱:۰۷:۱۱
آدم بعضی وقتا از نام آدم و آدم بودن خودش خجالت میکشه (3766313) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۳-۲۸ ۲۱:۱۹:۰۵
:- تحت پوشش بهزیستی نیستی؟
نه، من که نمی‌دونم چیکار باید بکنم و کجا باید برم.
از پیرزن خداحافظی می‌کنم. اسکاچ‌های رنگی در میان دستانم خودنمایی می‌کنند و من به مادر معلولی فکر می‌کنم که در حسرت دیدن فرزندانش می‌سوزد؛ فرزندانی که به راحتی مادرشان را سر راه گذاشته‌اند."
خبرنگار هیچ کاری در جهت معرفی به بهزیستی نکرد؟
اگر انجام داد دستش درد نکنه اگر نکرد که حرقی نزنم بهتره (3766334) (alef-11)
نه، من که نمی‌دونم چیکار باید بکنم و کجا باید برم.
از پیرزن خداحافظی می‌کنم. اسکاچ‌های رنگی در میان دستانم خودنمایی می‌کنند و من به مادر معلولی فکر می‌کنم که در حسرت دیدن فرزندانش می‌سوزد؛ فرزندانی که به راحتی مادرشان را سر راه گذاشته‌اند."
خبرنگار هیچ کاری در جهت معرفی به بهزیستی نکرد؟
اگر انجام داد دستش درد نکنه اگر نکرد که حرقی نزنم بهتره (3766334) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۲۸ ۲۲:۱۱:۵۶
من اصلا دلم برای این خانوم نسوخت چون که هم خدا باهاش بود وهم همسایه مهربانتر از فرزندانش ولی این آقایان (فرزندان این خانوم )واقعا فریب دنیا را خورده اند به زودی ورق بر میگردد وخودشان دیگر شاید بافتن لیف واسکاچ هم بلد نباشند وباید توقع کمک از طرف خداوند رو هم نداشته باشند (3766411) (alef-11)
رضا
۱۳۹۵-۰۳-۲۸ ۲۳:۲۳:۰۷
باورم نمیشه ...... من چه متنی را خوندم الان .... چی شده به این جامعه . نه ....بعید میدونم اینقدر انسانیت از جامعه رخت بسته باشه .... الله اکبر... (3766517) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۲۸ ۲۳:۲۷:۲۱
سوغات زندگی مدرن غربی یعنی مرگ عاطفه شرق (3766520) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۲۸ ۲۳:۲۷:۵۴
کسب تقوای الهی تنها راه سد کننده این رفتارهاست. (3766522) (alef-11)
محسن صیادی
۱۳۹۵-۰۳-۲۹ ۰۳:۴۳:۵۲
حیف نام انسان که بر روی بعضی از ادمیان بگذاریم . حتی حیوانات فاقد احساس متعالی هم بر حسب غریزه مادر و پدرشون رو اذیت نمیکنن و هیچگاه حتی اگر وحشی باشن حاضر به جنگیدن یا دریدن اونها نیستن اما بعضی ادمها واقعا از حیوانات نیز خصایصی پست تر و دونمایه تر دارن .طبیعت و خداوند انتقام بسیار بسیار سختی رو از این فرزندان قدر نشناس خواهد گرفت اما اونوقت دیگه شاید مادری نباشه که ازش طلب بخشش کنن . وای به حالشون وثتی که خواهند فهمید چه کرده اند و دیگر دیر شده ! (3766704) (alef-13)
علیرضا
۱۳۹۵-۰۳-۲۹ ۱۱:۳۱:۵۳
واقعا متاسفم برای سه نفری که بزرگ کردی حیفم میاد اسم پسر وفرزند رو براشون بیارم ایمان دارم که دراینده فرزندانشان با انها چنین برخوردی می کنند (3767355) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۳-۲۹ ۱۴:۵۶:۵۳
مشكل ما اين است كه زود حكم ميكنيم ولعنت ميفرستيم وخود را حق به جانب ميدانيم وچه بسا در شرايط انها خودمان بدتر انجام ميداديم مانند رانندگى ماشين (3767859) (alef-11)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.