والله 142 بودیم حالا شدیم 118 بسیار هم خوبه (3285470) (alef-3)

من این نظر را ویژه خدمت نمایندگان مردم از جمله اقای توکلی عرض میکنم که:
یکی از معضلات در بهره و کار افرینی در ایارن، ضعف سیستم آموزشی کشور میباشد.
این سبک ماقطع تحصیلی جوابگوی نیاز کشور نیست.
با وجودی امید به زندگی و میانگین سن بشر افزایش یافته و مثلا نسبت به چتد قرن قبل، از سی شال به بالای هفتاد سال رسیده است، ولی متاسفانه بهر وری از سن و عمر کمتر شده است. در قدیم پسران به سن بلوغ جنسی میرسیدند عملا بلوغ اجتماعی هم داشتند یعنی یک پسر در سن حدود 15 الی 17 سالگی واسه خودش مردی بود و میتوانست خانواده تشکیل بدهد. ولی اکنون یک جوان و مرد سی ساله هم توان تشکیل خانواده ندارد. دانشگاه و دبیرستان که تبدیل به مراکز اتلاف عمر و مدرک گیری شده اند.
پیشنهاد من اینست یک تجدید نظر کلی در ساختار آموزشی و استخدامی شود.
اصلا دیدگاه ما به دانشگاه و دبیرستان باید تغییر کند.
دانشگاه، محل کسب مهارت نباید باشد و بلکه محل تکمیل دانش و تخصص و مراحل فوق تخصصی و دانش پژوهی باشد. دانشگاه محل تربیت محقق و دانشمند باشد و نه محل کاراموزی!
دبیرستان نباید محل کسب مدرک و حفظ مالب کلی باشد. دبیرستان مثل هنرستانها، باید محل کسب مهارت باشد. شخصی از دبیرستان فارغ التحصیل میشود باید بتواند جذب بازر کار شود.
به نظر میرسد یک راه حل اینست که سن فارغ التحصیلی را پایین اورد. مثل کسب مدرک دیپلم را از 18 سالگی به 14 سالگی کاهش بدیهم. از جمله کاهش یا حذف دروس غیر ضروری و جلوگیری از تکرار مطالب. به طوری که اگر دانش اموز از سن شش سال تمام وارد مدرسه شود 14 سال تمام، دیپلم بگیرد. ورد به دانش از سن 15 سالگی شود و به طوری که شخص بتواند در سن 18 سالگی لیسانش را بگیرد. در نتیجه یک سال قبل از سربازی پسرها میتوانند جذب بازار کار شوند. (3285955) (alef-13)

تشکر انتشار نظرم. بخشید که اشتباهات تایپی وجود داشت.
البته این پیشنهاد من برای نسل اینده است. به نظرم هر چه زودتر انجام شود. چون با این روند سیستم اموزشی، نسلهای اینده وضعشان بدتر شاید بشود. (3287317) (alef-11)

بد نیست توجه دوستان را به این نکته جلب کنم که تمام شاخص‌های سهولت کسب و کار الزاماً مترقی و مفید نیستند. مثلاً شاخص مقررات قطع همکاری کارگران در واقع سهولت اخراج کارگران را به عنوان سهولت کسب و کار مطرح می‌کند که بدون قوانین حمایت کننده، قابل دفاع نیست. در مورد سایر شاخص‌ها هم به نظر من برای تبیین دکترین اقتصاد مقاومتی مقام معظم رهبری، باید کمیته‌ای ایرانی از افراد متخصص، دلسوز، متعهد، باسواد، و آگاه برای تعیین شاخص‌های ایرانی سهولت کسب و کار تشکیل شود تا الزاماً فضای اقتصادی و مدیریتی ما به این شاخص‌های بانک جهانی وابسته نباشد. هم‌چنین لازم می‌دانم یادآوری کنم که طبق تأکید بانک جهانی در مقدمه‌ی گزارش، این شاخص‌ها برای بازرگانی بین‌‌المللی کاربرد ندارد و بنابراین به نظر من کشورها خود باید شاخص‌های سهولت کسب‌وکارشان را تعیین کنند. طبیعتاً هوش‌مندی ما در این خواهد بود که چارچوب این شاخص‌ها شبیه سیستم سنجش بانک جهانی باشد تا امکان مقایسه‌ی نسبی با سایر کشورها فراهم شود. (3287947) (alef-13)