نظر منتشر شده
۱۱
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 250699
 
ائتلاف ضد جنگ و تروریسم در ایران
اسماعیل فلاح، 8 آذر 93
تاریخ انتشار : شنبه ۸ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۱۳
مقدمه
«مراد از صلح که یکی از هدف های اساسی در صحنه بین‌المللی است، حالت طبیعی و بدون جنگ است. حالتی که در آن، همزیستی مسالمت‌آمیز و شرافتمندانه رواج دارد و جزء ارزشمندترین و اصولی‌ترین نیازهای بشری است که در سایه آن، زندگی اجتماعی در تعادل و توازن به سر می‌برد و آدمیان به جای درگیری و اختلاف، توان خود را در جهت تأمین زندگی مناسب به کار می‌گیرند. متن قابل اعتماد اسلامی، یعنی نص اصیل قرآن جنگ را فقط در حالات استثنایی، مشروع تلقی کرده و مقرر داشته است.»

روشن است که منظور از اصالت صلح، پذیرش صلح در هر شرایطی نیست. امام خمینی رحمت الله علیه فرمود ما صلح می خواهیم وخیلی هم می خواهیم. رهبرمعظم انقلاب اسلامی ایران می فرماید: آرزوی من ترجمه کتاب صلح امام حسن بود. به گفته‌ی شهید مطهری،‌ «دین البته باید طرفدار صلح باشد. قرآن هم می‌گوید وَالصُّلْحُ خَیرٌ اما باید طرفدار جنگ هم باشد؛ یعنی در آن جا که طرف ‏حاضر به همزیستی‌ شرافت‌مندانه نیست... اسلام می‌گوید صلح، در صورتی که طرف آماده و موافق با صلح باشد، اما جنگ، در صورتی که طرف می‌خواهد بجنگد.»

به نوشته آیت الله دکتر سید مصطفی محقق داماد: «در سنت معصومان(ع) ـ چه سنت قولی و چه سیره فعلی ـ دعوت به صلح وجود دارد:
الف) از پیامبر(ص) رسیده است: ای مردم! آرزوی روبروشدن با دشمن را مكنید، از خدا عافیت بطلبید.
ب) از حضرت علی(ع) منقول است كه فرمود: هر كه از شما درخواست سِلم و آشتی كرد، از او بپذیرید.
پ) در عهدنامه جاودان امام علی(ع) به مالك اشتر آمده است: صلحی را كه رضایت الهی در آن است و دشمن به آن دعوت كرده است، رد مكن.
ت) از امام باقر(ع) روایت شده است: رسول خدا(ص) در سال صلح حدیبیه با اهل مكه فروتنی ورزید.»

در دیباچه اساسنامه سازمان یونسکو نیز آمده است : «حکومت های کشورهای عضو این اساسنامه به نمایندگی از جانب ملت خود اعلام می‌دارند: از آنجایی که جنگ ابتدا در ذهن نطفه می‌بندد، دفاع از صلح نیز از همین حیطه باید آغاز گردد… صلحی که بر مبنای ترتیبات سیاسی و اقتصادی حکومت ها حاصل شود، نمی‌تواند حمایت همگانی پایدار و صمیمانه ملت ها را جلب کند و چنانچه بخواهیم صلح فرو نپاشد، باید بر مبنای همبستگی فکری و اخلاقی کل بشر بنا شود. به این دلایل کشورهای عضو، توافق می‌کنند و مصمم‌اند که وسایل ارتباط میان ملت ها را ایجاد و از آنان برای تفاهم متقابل و شناخت بهتر و کامل تر ملت ها از یکدیگر استفاده کنند.»

سیاست های جنگ طلبانه غرب در یک قرن گذشته
سیاست های جنگ افروزانه درجهان معاصر، به ویژه درغرب، بشریت را با ناامنی و پیامدهای دلخراش جنگ ها روبرو ساخته است. به عنوان نمونه، فقط به جنگ های دو دولت آمریکا و انگلیس و رژیم صهیونیستی، متحد خاورمیانه ای این دو دولت نگاهی خواهیم انداخت و یادآور می شویم که در اروپای غربی از قرن هجدهم، بیش از ۱۵۰ جنگ و حدود ۶۰۰ درگیری نظامی صورت گرفته است.

تیموثی مک گراث در ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۴ در مقاله ای نوشت که اکنون آمریکا در ۱۳۴ کشور به جنگ یا درگیری نظامی مشغول است اما مقامات این کشور، با تغییر واژگان و استفاده از اصطلاحاتی همچون استفاده از زور، به کارگیری سلاح علیه تهدیدهای امنیت ملی، ائتلاف بین المللی علیه تروریسم، نزاع مسلحانه و امثالهم در تلاشند تا نامی از جنگ نبرند. هدف دولت آمریکا این است تا با نام نبردن از جنگ های این کشور، هم از حساسیت افکار عمومی بکاهد و هم ناچار نشود به منظور کسب مجوز جنگ نظامی، کنگره را وارد موضوع کند. کنگره آمریکا آخرین بار در سال ۱۹۴۲ میلادی و در زمان جنگ جهانی دوم، و پس از آن، در جریان جنگ های بعدی همچون ویتنام و جنگ دوم در عراق، مجوز اقدام نظامی را صادر کرده است. بدین ترتیب، آمریکا در حال حاضر رسماً در هیچ کشور نمی جنگد اما همان گونه که جرمی اسکاهیل نویسنده ی کتاب جنگ های کثیف آمریکا درمصاحبه اختصاصی با واحد مرکزی خبر درلندن ۲۰۱۳ کتابش را به ما نشان داد و به این مطلب اشاره کرد، آمریکایی ها، کل جهان را صحنه نبرد و خود را در آن، فعال می دانند.

براساس قانون مصوب سال ۱۹۷۳ درآمریکا، اختیارات رئیس جمهور به اندازه ای گسترش یافت که به نظر شماری از کارشناسان خدمات پژوهشی کنگره، وی برای وارد کردن کشور به جنگ، احتمالا دیگر نیازی به اجازه کنگره ندارد. جنگ های اخیر آمریکا در افغانستان و عراق احتمالا آخرین باری بود که آمریکا، با روش های معمول و آشنا همچون اعزام نیروهای زمینی در یک کشور دیگر و هزینه های فراوان، در پی رسیدن به اهدافش بر آمد. شمار نظامیان آمریکا در سال ۲۰۰۸ میلادی در عراق، به ۱۸۷۹۰۰ نفر رسید و در افغانستان نیز تعداد سربازان آمریکایی تا یکصد هزار نفر بالغ شد اما اکنون زمان این گونه جنگ ها به سر آمده است.

نگاهی به تعریف جنگ در دائره المعارف های نظامی جدید مثل مدرسه کندی هاروارد نوشته لیندا بیلمز یا یو سی ال ای، نوشته مایکل اینتریلیگیتور نشان می دهد هر جا که آمریکا از ابزارهای تهاجمی همچون پهپاد بهره می برد، در حال جنگ است حتی اگر رسماً اعلان جنگ نکرده باشد. با این تعریف جدید، آمریکا اکنون در پنج کشور عراق، افغانستان، پاکستان، سومالی و یمن، در حال جنگ است. در سال ۲۰۰۳ میلادی، فرماندهی عملیات ویژه آمریکا ، یکی از ۹ سازمانی که ستاد مشترک فرماندهی نیروهای جنگی را تشکیل می دهد، اعلام کرد که در ۱۳۴ کشور، مشغول اقدامات ویژه است یعنی یا به ماموریت های ویژه می پردازند، یا در حال رزمند و یا به نیروهای نظامی خارجی، آموزش و یا پیشنهاد می دهند.

دولت انگلیس نیز در اغلب جنگ های یک قرن اخیر، شرکت داشته است اما براساس آمار موجود، در ۳۹ جنگ رسماً دست داشته است و این کشور نیز دیگر دخالت های نظامی در کشورهای جهان، از جمله در عراق و سوریه را جنگ نمی نامد تا از پیامدهای اعلان آن در افکار عمومی، در امان باشد.

آسیب دیدن ایران از جنگ های یک قرن اخیر
به منظور بررسی آسیب های مردم ایران از جنگ های یک قرن اخیر، به اثرات دو جنگ جهانی اول و دوم و نیز حمله صدام به ایران توجه خواهیم کرد.
در دوران جنگ جهانی اول در سال های ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ با این که ایران در آن اعلام بی طرفی کرده بود، بخش‌هایی از ایران توسط نیروهای روسیه و انگلیس اشغال شد. در آن زمان، درگیری‌های قبیله‌ای قدرت مرکزی را در ایران ضعیف کرده بود، همزمان با همه گیر شدن آنفلوآنزای اسپانیایی که باعث مرگ صد میلیون نفر در سراسر جهان شد، این بیماری در ایران نیز شایع شد و هر چند تعداد ایرانیانی که در آن زمان کشته شدند روشن نیست، مجموعه‌ای از قحطی، مالاریا، آنفلوآنزا، و اعتیاد فراگیر به تریاک سبب مرگ و میر شمار زیادی از ایرانیان شد. محمد قلی مجد می نویسد: در این قحطی نزدیک به ۴۰درصد (در بعضی از منابع ۲۵ درصد) از جمعیت ایران به سبب گرسنگی و سوءتغذیه و بیماری‌های ناشی از آن نابود شدند و دولت بریتانیا با خرید گسترده غله و مواد غذایی در ایران، وارد نکردن غذا از هند و بین‌النهرین، ممانعت از ورود غذا از ایالات متحده و اتخاذ سیاست‌های مالی، از جمله نپرداختن درآمدهای نفت به ایران، مسبب اصلی بود.

میروشنیکف نویسنده کتاب توسعه‌طلبی انگلیس و اشغال ایران۱۹۲۰-۱۹۱۴ درباره خسارات و ویرانی‌های ایران در جنگ جهانی اول می‌نویسد: جنگ جهانی اول برای مردم ایران بداقبالی‌ها و مشقات بی‌شماری به همراه آورد. مناطق وسیعی در اثر جنگ تخریب شد، دهها هزار ایرانی دچار قحطی شدند یا پس از بیماری مردند، بسیاری زندگی خود را بر اثر عملیات نظامی از دست دادند و یا خسارت دیدند. دفاع از تمامیت ملی در برابر دست‌اندازی‌های قدرتهای بزرگ که هر کدام تسلط بر ایران را پاداشی در نبرد برای مستعمرات جدید و حوزه‌های نفوذ خود می‌دیدند، ناممکن بود.

در جریان جنگ جهانی دوم نیز آسیب های فروانی به ایران وارد شد. با این که یك روز پس از آغاز جنگ در سپتامبر ۱۹۳۹ میلادی، ، نخست وزیر ایران، بی طرفی دولت ایران را در این نبرد اعلام كرد و سپس وزیر كشور نیز به كلیه اتباع خارجی مقیم ایران اخطار داد كه از هرگونه بروز احساسات منافی با بی طرفی ایران بپرهیزند، در سوم شهریور ۱۳۲۰، نیروهای متفقین (انگلستان و شوروی) بدون توجه به اعلام بی طرفی دولت ایران در جنگ جهانی دوم، به ایران حمله و آن را به سرعت اشغال کردند. هجوم متفقین به ایران، سرآغاز دهه‌ای پر تلاطم در تاریخ سیاسی ایران بود به گونه ای که با یورش نیروهای بیگانه تمامیت ارضی وحاكمیت سیاسی ایران پایمال شد و این مسئله باعث شد کشور تا مدت‌‌های مدیدی نتواند خود را از قید و بند قدرت‌های سلطه‌گر برهاند. از نظر اقتصادی، با آن که ایران خود درگیر مشكلات عدیده‌ همچون قحطی و گرانی مایحتاج عمومی بود، می‌بایست عهده دار مخارج میهمانان ناخوانده خود نیز باشد.

همه راه‌های كشور به خصوص خطوط راه آهن و شوسه تحت كنترل نیروهای اشغالگر درآمد. نیروی كار ایرانی برای تهیه تداركات ارتش‌های درگیر در جنگ، با نازل‌ترین دستمزد به كار گماشته شد. منابع نفتی كشور غارت شد و بحران غذایی در كشور به اوج خود رسید. همراه با تمامی این مسائل، سیاست‌های پولی مهاجمان و تحمیل مخارج ارتش اشغالگر و هزینه‌های كمك رسانی به شوروی، ملت ایران را با مشكلات عدیده‌ای روبرو ساخت. توقف واردات به كشور به علت جنگ، عایدات گمركی را كه یكی از عمده‌ترین منابع درآمد دولت بود به حداقل رساند و هرج و مرج موجود در كشور نیز جمع آوری هر نوع مالیات را غیر عملی ساخته بود. وضع غیر عادی كشور، فشارهای تورمی را فزایش ‌داد. اشغال ایران از نظر نظامی نیز نتایجی شوم و غیر قابل انكار داشت. با صدور دستور رضاشاه مبنی بر ترك مقاومت در ششم شهریور، ارتشی كه رضاشاه با صرف بودجه‌ و هزینه‌های گزاف ایجاد كرده بود، به یكباره فروریخت و نتوانست در برابر حمله متفقین، جز مقاومتی بسیار اندك، كاری انجام دهد.

حضور قوای بیگانه از نظر فرهنگی - سیاسی نیز ایران را دستخوش دگرگونی و تحولاتی خطرناك کرد. مجلس دست نشانده، پس از استعفاء و خروج اجباری رضا شاه، ناگهان دگرگون گشت و صدای مخالفت از هر گوشه‌ای برخاست. در صحنه سیاست ایران بار دیگر اشراف و فئودال‌ها به بازیگری پرداختند و سازمان‌های حزبی و سیاسی فراوانی شكل گرفتند. حضور نیروهای شوروی در منطقه و تبلیغات و حمایت‌های مضر آن، ضمن اینكه مانع استقرار نیروهای دولتی در آذربایجان و كردستان بود، بالطبع موجب گسترش دامنه فعالیت‌های ناسیونالیست‌ها در استان هایی از كشور و ادعای استقلال آن ها شد."
جنگ تحمیلی عراق با ایران، درسال ۱۳۵۹ طولانی‌ترین نبرد کلاسیک در قرن بیستم و دومین جنگ طولانی این قرن پس از جنگ ویتنام بود. این جنگ در نهایت پس از حدود ۸ سال در مرداد ۱۳۶۷ با قبول آتش‌بس از سوی دو طرف و پس از به جا گذاشتن یک میلیون نفر تلفات و ۱۱۹۰ میلیارد دلار خسارات به دو کشور خاتمه یافت.


جنبش های ضد جنگ در جهان
جامعه جهانی در دهه دوم قرن بیست و یکم، با چالش های جدی در زمینه دستیابی به صلح، امنیت و عدالت روبروست و به منظور تامین، حفظ و بسط صلح در جهان سازمان های فراوانی به وجود آمده اند.
پیروان ادیان گوناگون، از ابتدا با جنگ و جنگ افروزی مخالفت کرده و تلاش کرده اند تا دامنه جنگ را محدود کنند. از ابتدای قرن بیستم، در ازای هر جنگ بزرگ، اعم از جنگ جهانی اول، جنگ جهانی دوم و جنگ ویتنام، جنبش های ضد جنگ راه اندازی شد و در قرن بیستم، علیه جنگ های آمریکا و انگلیس در افغانستان و عراق، جنبش های ضد جنگ جهانی راه افتاد. جنبش های ضد جنگ، با افزایش آگاهی های مردم درباره جنگ، سازماندهی تظاهرات و تجمعات اعتراض آمیز و گفتگو با مقامات دولت، با جنگ مخالفت می کنند. تظاهرات چند میلیون نفری مردم در قاره های آمریکا، اروپا، آفریقا و آسیا علیه جنگ های افغانستان و عراق، فعالیت جنبش های ضد جنگ را وارد مرحله ای جدید کرد.

اثر فعالیت جنبش های ضد جنگ به تدریج آشکار می شود. نظرسنجی موسسه گالوپ در سپتامبر سال ۲۰۱۳ نشان داد که میزان مخالفت مردم آمریکا با جنگ طلبی های این کشوراز گذشته بیش تر شده است. مردم آمریکا درحالی با اقدام نظامی کشورشان در سوریه مخالفند که این مخالفت در ۲۰ سال گذشته در قبال جنگ‌ افروزی های دیگر آمریکا سابقه نداشته است. به گزارش گالوپ، فقط ۳۶ درصد از پرسش شوندگان در نظرسنجی گالوپ گفتند که با حمله آمریکا به سوریه موافقند و ۵۱ درصد از مردم آمریکا مخالفت خود را با این اقدام اعلام کردند. گالوپ تاکید کرد آمریکایی‌ ها امروزه در مقایسه با ۲۰ سال پیش، از اقدام نظامی احتمالی علیه کشوری دیگر، کم تر حمایت می کنند.

غده رژیم صهونیستی
اسرائیل از زمان استقلال در ۱۳۲۷ خورشیدی ( ۱۹۴۸ میلادی) با کشورهای همسایه خود دچار تشنج بوده و در مواردی این درگیری‌ها به یک جنگ تمام عیار تبدیل شده است. جنگهای خارجی اسرائیل شامل چهار جنگ اسرائیل و اعراب { ۱۹۴۸ - ۱۹۷۳ } جنگ فرسایشی مصر با اسرائیل { ۱۹۶۷ - ۱۹۷۰ } و جنگ اول {۱۹۸۲} و دوم {۲۰۰۶} این کشور با لبنان است. جنگهای داخلی اسرائیل نیز شامل جنگ اول یا بیست و دو روزه {۲۰۰۹} و جنگ دوم یا جنگ هشت روزه {۲۰۱۲} و جنگ سوم (۲۰۱۴) با غزه است.

خاطرنشان می شود در آخرین تجاوزی که رژیم صهیونیستی به غزه داشته است علاوه بر تظاهرات میلیونی درسراسر جهان فقط دریکی ازتظاهرات ها درلندن ۲۰۱۴ رسانه های انگلیسی به حضور حدود یکصد هزار مخالف رژیم صهیونیستی درتظاهرات اذعان کردند.

ضرورت راه اندازی ائتلاف ضد جنگ وتروریسم در ایران
مخالفت با جنگ و هواداری از صلح، بخشی از تمدن ایرانیان بوده است که با پذیرش اسلام به عنوان دین صلح، تقویت شده است. اکنون ایرانیان در داخل و خارج ازکشور چندین مجمع و تشکل با عناوین مشترک صلح تشکیل داده اند که به ترویج صلح و مخالفت با جنگ می پردازند.

با بررسی عملکرد این گروه ها، سازمان ها و ائتلاف ها، ایجاد مراکزی با هوشمندی و توان بالا در ایران برای جلب حمایت جهانی ائتلا ف های ضد جنگ از مواضع ایران در مقابل آمریکا در مقطع حساس کنونی ضروری است تا صلح خواهی ایرانیان جهانی شود و پاسخی روشنگرانه درمقابل اسلام هراسی و ایران ستیزی باشد.

مطهری، مرتضی. مجموعه آثار، ج ۲۰، ص ۲۲۳.
محقق داماد، سیدمصطفی. حقوق بین‌الملل: رهیافتی اسلامی. مركز نشر علوم اسلامی، چاپ اول: ۱۳۹۳
farhangestane-nab.blogfa.com/post-۶۷.aspx
en.wikipedia.org/wiki/War
voxxi.com/۲۰۱۴/۰۹/۱۷/wars-us-fighting-right-now
Moss, Stephen (November ۲۴, ۲۰۱۳). "Jeremy Scahill: the man exposing the US Dirty War". The Guardian (Guardian Media Group). August ۲, ۲۰۱۴
en.wikipedia.org/wiki/List_of_wars_involving_Great_Britain
مجد، محمدقلی.قحطی بزرگ و نسل‌کشی در ایران ۱۹۱۷-۱۹۱۹ – تهران.
nlai.ir/tabid/۲۵۹۸/mid/۵۸۵۳/ctl/.../Default.aspx
Saskia M. Gieling, “IRAQ vii. IRAN-IRAQ WAR,” Encyclopaedia Iranica, Online Edition,December ۱۵, ۲۰۰۶, vailable at http://www.iranicaonline.org/articles/iraq-vii-iran-iraq-war
www.irinn.ir/.../رکوردشکنی-آمریکایی-ها-در-مخالفت-...
 
۱۳۹۳-۰۹-۰۸ ۰۸:۵۳:۱۶
صلح و دوستی‌ همیشه در خون ایرانیان بوده، ولی‌ در قرن بیستم با نفوذ تفکرات چپ و ضدّ امپریالیستی و جنگ سردی، ایرانیان در دنیا متاسفانه به عنوان ملتی شناخته شدند که پرچم کشورهای دیگر را آتش میزنند و آرزوی مرگ برای کشورها( فارغ از اینکه گفته می‌شه منظور سیاست آن کشورهاست) دیده میشوند در ایران لازم است یکبار دیگر صلح و دوستی‌ را از داخل شروع کنیم و به جای متهم کردن هم وطنان خود به این دلیل ساده که نظرشون با شناسنامه ما متفاوت است، به عامل غرب و شرق بودن همه را برادر خود بدانیم حتی اگر به چیزی که ما اعتقاد داریم، اعتقاد ناداشته باشند... صلح ، دوستی‌، و احترام و ضدّ جنگ بودن باید از داخل شره بشه و دین رحمانی باید الگو قرار بگیره نه کینه ، دشمنی.... (2515648) (alef-13)
 
۱۳۹۳-۰۹-۰۸ ۱۳:۵۴:۴۷
تشکیل ائتلاف ملی ضد جنگ, تروریسم و تحریم در کشور, نیازمند برقراری آشتی ملی در کشور است...! برقراری آشتی ملی در کشور, نیازمند به رسمیت شناخته شدن تفاوت ها و انجام گفتگویی ملی میان همه ی گرایشهای عقیدتی و سیاسی موجود در کشور است...! آزادی همه ی زندانیان سیاسی می تواند سرآغاز تشکیل این ائتلاف فراگیر و فرخنده باشد...! (2516137) (alef-13)
 
۱۳۹۳-۰۹-۰۸ ۰۹:۰۹:۲۶
آقا خیلی این سردار بزرگ ایران اسلامی و دینی را بزجسته نکنید یک دفعه مثل جعفر دودایف چچنی با ماهواره ها دنبالش می افتند و می زنندش و ان وقت روحیه همه مبارزین عراق و سوریه و لبنان و ..... پایین می آید اقتصاد مقاومتی را بیشتر برجسته کنید که توافق ایران با غرب از محالات روزگار است هدف را مشخص کنید یک دفعه دست پاچه نشوید (2515662) (alef-13)
 
مزینانی
۱۳۹۳-۰۹-۰۸ ۰۹:۱۴:۳۹
متن بسیار خوبی بود برای دوستان و هموطنان خودم که افراط دارند و همیشه می گویند با دشمن نباید مذاکره کرد و با آنها باید مستقیما جنگید.
دنیای سراسر از صلح نطفه جنگ و جنگ افروزان را از بین خواهد برد.به امید دنیای پر از صلح و دوستی. (2515668) (alef-13)
 
جوادی
۱۳۹۳-۰۹-۰۸ ۰۹:۱۷:۵۶
" از پیامبر(ص) رسیده است: ای مردم! آرزوی روبروشدن با دشمن را مكنید، از خدا عافیت بطلبید."
با تشکر از نویسنده محترم و اعتراض به افرادی که مستقیما در فرهنگ و ترویج اسلام فعالیت می کنند و از مردم دریغ می کنند این احادیث گرانقدر از ائمه معصومین. براستی از پیامبر صلح و دوستی انتظاری بیش از این نیست که به مردم گوشزد کند که آرزوی روبرو شدن با دشمن را نکنید.درود خدا بر پیامبر بزرگ اسلام. (2515672) (alef-13)
 
۱۳۹۳-۰۹-۰۸ ۰۹:۳۱:۰۳
کلاه بزرگی که غربی ها سر ما گذاشته اند این است که جنگ بد است
هر وقت آنها دیگر نجنگیدند آن وقت ما هم به صلح فکر می کنیم

فرض کنید دزدها به یک قافله حمله کنند
در چنین وضعیتی
فقط باید شریک دزد باشی که از صلح صحبت کنی

الان دزدها به قافله بشریت حمله کرده اند و زمان سخن گفتن از صلح نیست (2515692) (alef-13)
 
۱۳۹۳-۰۹-۰۸ ۱۴:۰۳:۱۶
کسانی که می گویند باید با الگوی غربی زندگی کرد هیچگاه توضیح نمی دهند که الگوی جنگهای غربی را چگونه می خواهند پیاده کنند (2516162) (alef-13)
 
۱۳۹۳-۰۹-۰۸ ۱۰:۱۹:۳۱
شما نظرات ایده آلی دارید ولی نظراتتان رئال نیست. در دنیای رئال باید قوی بود، باید علاوه بر منطق قوی اسلحه هم داشت، وگرنه ابرقدرت ها می زنند توی سرت. (2515742) (alef-13)
 
۱۳۹۳-۰۹-۰۸ ۱۱:۰۵:۵۸
همه صغری کبری چیدن نویسنده قبول است ولی بالفرض با تروریست هایی مانند داعش -القاعده - یا طالبان-الشباب و بوکوحرام بدون جنگ می توان کاری کرد؟سال ها ست دولت افغانستان می کوشد که با طالبان به صلح برسد ولی نتیجه عملی آن تاکنون هیچ بوده است.صلح زمانی معقول است که با یک قدرت مسوول با ایدئولوژی انسانی مواجه باشیم. (2515782) (alef-13)
 
نقی
۱۳۹۳-۰۹-۰۸ ۱۱:۱۴:۵۱
آقای فلاح، نوشته ای: " اسراییل از زمان استقلال در سال 1948....."
اگر امکان دارد بنویسید اسراییل از کدام کشور مستقل شد؟ بهتر بود می نوشتید: " از زمان تشکیل رژیم اسراییل.....".
شما که آدم صاحب قلمی هستید در نوشتن واژه ها دقت کنید. لط.........فا (2515797) (alef-17)
 
۱۳۹۳-۰۹-۰۸ ۱۴:۰۴:۱۹
جنگ چیز بدی نیست. جنگ عامل تحرک و رشد است.
اگر جنگ نباشد همه جا رکود و بی تحرکی حاکم می شود
جنگ باعث قدرت گرفتن یک ملت می شود و حتی باعث رشد علم می شود. (2516168) (alef-13)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.