کد مطلب: 492547
روایت استاد مریم میرزاخانی از بیماری و سالهای آخر زندگیاش: قرار بود بهایران بیاید، اما حالش خوب نبود
تاریخ انتشار : يکشنبه ۲۵ تير ۱۳۹۶ ساعت ۱۰:۱۳
روزنامه شهروند نوشت: عبادالله محمودیان، استاد مریم میرزاخانی در دوره لیسانسش و در دانشگاه شریف بود. او که حالا ٧٤ساله است، با صدایی اندوهگین از شاگرد نابغهاش میگوید: «خیلیها در دنیا هم اعتقاد داشتند که زنان نمیتوانند نقش مهمی در ریاضیات داشته باشند و این فقط مختص به ایران نبود که میرزاخانی این وضع را تغییر داد. از طرف دیگر، همین الگوشدن یک زن در زمینه علم و ریاضیدان برای دانشآموزان ایرانی و حتی دنیا بسیار مناسب است.»
آقای دکتر، به نظرتان بهطور عمومی و خلاصه، خانم میرزاخانی چه کاری در زمینه ریاضی انجام دادند؟
کارهایی که ایشان کرده، در سه شاخه ریاضی کاربرد دارد ولی با خودش هم که گفتوگو کردند و از او خواستند کارهایش را توضیح دهد، در پاسخ گفت که کارهای من را به سختی میتوان به زبان عمومی توضیح داد.
شما در دانشگاه شریف، استاد خانم میرزاخانی بودید، بعد از دوران دانشجویی، با او همچنان ارتباط داشتید؟
بله. ایشان مرتب به ایران میآمدند و هم در دانشگاه شریف و هم در آیپیام (پژوهشگاه دانشهای بنیادی) حضور پیدا میکردند و ورکشاپ برگزار میکردند تا این اواخر که بیماریاش شدیدتر شد.
آخرینبار کی همدیگر را دیدید؟
حدود دو، سهسال پیش آخرینبار ایشان را دیدم و آخرین ایمیل هم مربوط به دوماه پیش بود. دیگر تحقیقاتشان در حوزه کاری من نبود و به همین دلیل ارتباطاتمان در زمینه کنفرانسهای مختلف و موارد اینچنین بود. این موضوع را هم برای اولینبار میگویم که یکبار زنجان رفته بودم و در یک دبیرستان دخترانه سخنرانی داشتم؛ حدود اردیبهشت ۹۴. بعد از سخنرانی سه دختر دانشآموز تابلوی زیبایی را که از مریم کشیده بودند، به من نشان دادند و از من خواستند که این تابلو را به او برسانم. در این چند سال که تابلو را گرفته بود، دو، سهبار دانشگاه استفورد رفتم ولی تابلو اینقدر بزرگ بود که نمیتوانستم آن را با خود ببرم. این دفعه آخر با یک چمدان بزرگتر تابلو را با خود بردم. البته حال جسمیاش خوب نبود و من نتوانستم تابلو را به او نشان بدهم. به یکی از همکاران ایرانیاش تحویل دادم که قرار شد پس از بهبودی این تابلو را به او نشان دهد. در این دیدار آخر، خانم میرزاخانی نتوانست تابلو را ببیند ولی از او خواستم که هر وقتی توانست با این تابلو عکس بگیرد که دانشآموزان ببینند ولی این عکس هیچوقت نرسید.
این ایمیل آخری درباره همین تابلو بود؟
بله. جواب داده بود و خیلی تشکر کرد. بسیار متواضع بود. این اواخر چندینبار و برای کنفرانسهای متفاوتی از او دعوت کردیم که به ایران بیاید ولی متاسفانه شرایطش خوب نبود ولی همیشه امیدوار بود که حالش بهتر شود و بتواند دوباره به ایران بیاید. البته از نظر من این تابلو خیلی مهم بود، چون میرزاخانی تبدیل به یک الگو در ذهن دانشآموزان ایرانی شده بود.
سال ۲۰۱۴، خانم میرزاخانی سرطان داشتند؟ کلا شرایط جسمیشان چطور بود؟
تابستان ۲۰۱۴ بود که ما همدیگر را دیدیم. سرطان داشت و گفته بود که کنترل کرده است. مثل اینکه پستانهایش را برداشته بودند، ولی هر روز سر کار میرفتند و شرایط جسمی و روحی خوبی داشتند. من میدانم که مریم هم درحال کنترل بود و در ایمیلها به من میگفت که دایم درحال آزمایش و شیمیدرمانی است.
دانشجوی ایرانی هم داشتند خانم میرزاخانی؟
بله. با یک استاد ایرانی به اسم محمدی که در تگزاس است و همسنو سال خودش، کارهای زیادی انجام داده است و با هم کار میکردند. افراد ایرانی زیادی با او کار میکردند. یکبار به او گفتم که افراد زیادی در ایران هستند که میتوانند پیش او پرورش یابند و میگفت، من خوشحال میشوم که اگر کسی هست، اینجا بیاید و چند ماهی میهمان باشد که با هم کار کنیم.
در مورد خانم میرزاخانی در این روزها زیاد سخن گفته شده و میشود. به نظر شما مهمترین کاری که انجام داد، چه بود و چه تأثیری از خود به جای گذاشته است؟
ایشان جایزه فیلدز را بردند که بسیار بالاتر از نوبل است و هر چهارسال یکبار به یک دانشمند زیر ٤٠سال ریاضیات اهدا میشود. او تنها زنی است که این جایزه را برده و این روی تمام دنیا تأثیرگذار است. کلا ۲۰ کشور وجود دارد که شهروندی از آنها چنین جایزهای را برده و این جایزه برای ما بسیار مهم است. خود میرزاخانی در مصاحبهای گفتند که وقتی در سنین کم عکسهای المپیادیها را میدیدم، سوال میپرسیدم که چرا در تیم المپیاد ما زنی وجود ندارد؛ خیلیها در دنیا هم اعتقاد داشتند که زنان نمیتوانند نقش مهمی در ریاضیات داشته باشند و این فقط مختص به ایران نبود که میرزاخانی این وضع را تغییر داد. از طرف دیگر، همین الگوشدن یک زن در زمینه علم و ریاضی برای دانشآموزان ایرانی و حتی دنیا بسیار مهم است.
الان وضع علم ریاضیات در ایران چگونه است و آیا میتوان منتظر افرادی با تأثیرگذاری و توانایی خانم میرزاخانی در سالهای آینده بود؟
مریم میرزاخانی تنها نخبه ریاضیدان ایرانی نیست؛ هرچند که ارزش کارش بر هیچکس پوشیده نیست. هنوز در ایران افراد بسیار بااستعداد و توانمندی داریم که البته همه جایزه نمیگیرند. اسم نمیبرم ولی هم در دانشکده ریاضی شریف افرادی وجود دارند و هم نخبگان جوانی که در این سالها به خارج از کشور رفتهاند و بعضی از آنها به کشور برگشتند.
کلمات کلیدی : مریم میرزاخانی
خواهش میکنم یک بار بخوانید!!!......
....ایشان جایزه فیلدز را بردند که بسیار بالاتر از نوبل است و هر چهارسال یکبار به یک دانشمند زیر ٤٠سال ریاضیات اهدا میشود....
نه آقا . خواهش میکنم دیگه برای بزرگ کردن خودمون نوبل را کوچیک نکنیم.
آقای استاد جایزه فیلدز بیشتر یک جایزه تشویقی برای وارد کردن جوانان به ساحت ریاضی است که کمتر با اقبال جوانان مواجه میشه . برای همینه که محدودیت سنی داره. اتفاقا بسیاری از پروژه های عظیم ریاضی در سنین بالای 40 سالگی ثمر داده ولی هیچکدام فیلدز نگرفتند!! این جایزه نوعی انگیزه است. کار این دختر بدون هیچ اغراقی عالیه ولی نه اونقدر که در رسته بزرگان تاریخ ریاضی طبقه بندی بشه.هزچند از همه ریاضیدانان داخل و خارج ایرانی بزرگتر هم هست. انشالله دختران ایرانی الگو میگیرند. و انشالله یک زمانی در رشته های علوم برنده نوبل خواهیم داشت. (4476437) (alef-11)
مطلبی که دکتر محمودیان گفته اند کاملا درست است. بدون علم به موضوعی اظهار نظر نکنید. (4476898) (alef-3)
سلام.حرف ایشان همدرست است همه صبور باشیم . البته متن کمی اغراق دارد (4477071) (alef-3)
آقای محمودیان اشتباه میکند مثل شما. جایزه نوبل حاصل کارهای بزرگ گروهی و سرمایه گذاری بزرگ و مشارکت های چندده ساله است، قابل مقایسه با جایزه ریاضی که معمولا تحقیقات فردی و یا گروه محدود و بی نیاز از تجهیزات پیشرفته هست و امروزه با بکارگیری کامپیوترهای مدرن انجام میشه نیست. کسی منکر استعداد مرحوم نیست ولی انصافا چقدر قیاس نادرستی است که تحصیلکردگان ریاضی انجام میدهند. از دیروز دوستان در باره ارزش ریاضی و این جایزه صحبت میکنند ولی اکثر ورودیهای ریاضی شریف منهای المپیادها کسانی اند که در مهندسی قبول نشدند...آرزوی همه باید اخذ نوبل و نشانه ای علمی بیشتر در همه شاخه ها باشد. (4477139) (alef-11)
فرهادی
۱۳۹۶-۰۴-۲۵ ۲۳:۲۶:۳۵
خیر آقا یا خانم ! جایزه نوبل مهمتر هست و احتمالا شما هم از لیسانس های ریاضی هستید که خیلی به رشته خودت تعصب داری. بدون تعصب اظهارنظر کن که در آن صورت نیازی هم به اظهارنظر نداری. (4477142) (alef-3)
نوبل بزرگتر است. آقای دکتر اشتباه میکنند (4477144) (alef-3)
نوبل خیلی خیلی خیلی مهمتره . دیگه انقدر چرند نگویید . بس کنید عجیب است که کسی چنین ادعایی بکند. کار مرحوم حتما مهم بوده است ولی نوبل افتخاری ست که خیلی خیلی وجهه مهمتری دارد. (4477154) (alef-3)
این حمله رو در متن مصاحبه نخوانده بودم و حالا دیدم. یک آدم دانشمند نباید اینگونه صحبت کند. وزن بقیه حرفهای هرچند خوبش هم زیر سوال خواهد رفت. (4477132) (alef-3)
متاسفانه وقتی دفترش را دیدم که فقط دوتا دسته گل براش گذاشته بودند اون هم روی زمین پشت در فهمیدم که مرحوم در دانشگاه خودش هم مظلوم بوده. در انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا تحصیل کردم و یادم هست استاد شیمی فیزیک که نوبل پرایز بود فوت شد و اصلا تمام دانشگاه تحت تاثیر بود و خانم فرماندار اومد، دادستان ایالتی اومد، دوستان برجسته علمی او از همه دنیا آمدند. حداقل ایرانیها باید کلی گل می فرستادند که خبر بیشتر منعکس شود. (4477183) (alef-3)
در رشته ریاضیات جایزه نوبل وجود ندارد و بجاش جایزه فیلدز داده می شود که با توجه با ارزش بسیار بالای رشته های علوم پایه ( بر عکس ایران ) در کشور های پیشرفته ، جایزه فیلدز بسیار ارزشمند تر است . (4477184) (alef-3)
دکتر شهرام آخوندی- متخصص مکانیک سیالات
۱۳۹۶-۰۴-۲۶ ۰۰:۳۴:۵۵
مرسی از شما که با دقت متن را خواندید. من به این جمله ایشان در مصاحبه دقت نکرده بودم. جایزه نوبل خیلی مهم هست و در جهان علم هیچ جایزه ای هرچند بزرگ با نوبل قابل مقایسه نیست. استاد محترم اشتباه کردند یا به رشته ریاضی و به تبع آن به جایزه فیلدز تعلق خاطر و تعصب دارند. تعصب بی فایده است. جایزه نوبل برای کشور و دانشگاه هم اعتبار زیادی دارد. کاش این حرف را نزده بودند که به تعصب متهم نشوند. (4477209) (alef-3)
جناب دانشمند درست است بالاتر از نوبل نميباشد ولى در حد نوبل معتبر است و جايگزين نوبل در رياضيات ميباشد (4477227) (alef-3)
نمیدونم چرا یاد توطئه کشتن یاسر عرفات می افتم ؟ لابد مریضم ! خدا رحمت کنه شهریاری رو و هم میرزاخانی رو . رفتی ...دیگه ایرون اومدنت چی بود ؟ (4476509) (alef-11)
خدا رحمتشون کنه.خیری بوده که ایشون نیومدن اگر میومدن و اینجا فوت می کردن، میشد قصور پزشکی و شکایت و فیلم علیه جامعه پزشکی، بعد میگفتن پزشکای ایرانی بیسوادن!! الان که آمریکا فوت کرده کسی چیزی از پزشکی نمیگه!! (4476669) (alef-11)
جناب پزشک
شما نگران ایشون نباش. شما اولا سعی کن موقعی که تحصیل می کردی با سواد پرورش می یافتی تا موقع طبابت قصور ازت سر نزنه.
ثانیا سعی کن همه چی رو به پول و مسائل مالی ختم نکنی و به سوگندی که خوردی پایبند باشی و انسانیت رو فدای تمکن مالی نکنی
ثالثا سعی کن هر وقت نتونستی چیزی رو تشخیص بدی جرات داشته باش و بگو من سر در نیاوردم و ویزیت بیمار رو هم پس بده و بفرست پیش یکی از خودت بالاتر
رابعا اینکه اینقدر دارو با عوارض بالا و تداخلات فراوان به خورد مریض بدبخت نده. موقعی که نسخه مینویسی ببین چی با چی تداخل داره!!!! که البته دقت به این موضوع بر میگرده به همون با سواد پرورش یافتن هنگام تحصیل علوم پزشکی
والسلام (4476892) (alef-11)