داخلی صفحه اجتماعی آرشيو يادداشت

اين فوتبال عفوني

بخش تعاملی الف - سينا شهيدا

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

اشك ها جاري بر اين فوتبال يتيم، بر اين فوتبال عقيم و بي خاصيت كه سالهاست روحش مرده است و فقط جسمش آن هم نصفه و نيمه كمي تكان مي خورد و دوباره غش مي كند و رو به موت است و زهي سعادت رئيس فدراسيون فوتبال را كه در سوگواره هاي پي در پي باز هم خندان است و با روحيه.

تماشاگران - به درستي - هر روز آب مي روند زيرا اين موت را به خوبي درك كرده اند و نيك مي دانند كسي براي فوتبال مرده فرياد نمي كشد.

گاهي خاك خورده ها نيمه تذكري مي دهند، فريادي مي زنند و آن فرياد و درد دل در گوشه اي خاموش مي شود و قطار زنگ زده با خرج هاي ميلياردي هنوز در ريلي به سمت ايستگاه شكست بعدي تلو تلو خوران در حركت است.

همه حال و روز ما را مي دانند. يمن و ويتنام نيز به شكست ما مي انديشند و بوي عفونت فوتبال ما در همه ي آسيا پيچيده است.

فوتبال پايه شده است كشك و رئيس باز هم مي خندد.
شكست شده است عادت و رئيس باز هم مي خندد.

خنده بر هر درد بي درمان دواست ولي نمي دانيم چرا با اينكه در اين فوتبال همه ي شرايط براي گريستن فراهم است ، رئيس اينگونه مي خندد.

شايد رئيس به ما مي خندد نه به اين فوتبال!