داخلی صفحه اقتصادی آرشيو يادداشت

۷

داستان آش نذری در یک وزارتخانه

بخش تعاملی الف - حمید سلیمانی

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

در سال۹۱ به دنبال قطع حق بدی آب و هوا از احکام حقوقی فرهنگیان در بعضی استان ها مبلغی تحت عنوان بند سایر به حقوق ایشان اضافه گردیده اما فرهنگیانی که در سال ۹۱ در ماموریت خارج از کشور یا ماموریت تحصیلی و یا مرخصی بوده اند از این افزایش محروم گردیده اند و بنا بر قول اداره کل امور اداری وزارت آموزش و پرورش این محرومیت تا پایان خدمت ادامه خواهد داشت.

البته اداره کل امور اداری وزارت آموزش و پرورش دلیل این تبعیض آشکار را مصوبه ای در هیات وزیران می دانند که بنابر پیشنهاد وزارت اموزش و پرورش در دولت قبلی تصویب شده است و اداره حقوق و مزایای وزارت، اخیرا با صراحت اعلام نموده است که علیرغم تبعیض آمیز بودن این مصوبه، در وزارت آموزش و پرورش اراده ای برای پیگیری اصلاح آن وجود ندارد، گویا وزیر قبلی آموزش و پرورش نیز این افزایش را به آش نذری تشبیه نموده است که کسانی که موقع توزیع آن در منزل نبوده اند از این آش محروم مانده اند که البته ما گمان نمی کردیم در دولت جدید نیز چنین دیدگاهی وجود داشته باشد.

آنچه در این مقوله حائز اهمیت است این واقعیت می باشد که در اثر اجرای این قانون هم اکنون دو کارمند با شرایط کاری کاملا مشابه و سابقه و مدرک یکسان و دریک منطقه جغرافیایی حقوق متفاوتی دریافت می کنند و میزان این تفاوت بین هشتاد تا یکصد و هشتاد هزار تومان می باشد که این موضوع به وضوح خلاف عدالت می باشد و عقل و منطق حکم به اصلاح این رویه می نماید.

این که در یک روز مشخص طبق سلیقه ی مسئولی مبلغی ولو ناچیز به حقوق عده ای از پرسنل واجد شرایط یک ارگان اضافه شود و کسانی که دقیقا فردای آن روز واجد همان شرایط قرار گیرند مشمول آن افزایش واقع نشوند دقیقا مانند این است که ما به قید قرعه حقوق تعدادی را افزایش دهیم یا به قول آن مسئول محترم با اعتبارات دولتی مانند آش نذری رفتار کنیم. آیا قانون و شرع چنین اجازه ای به ما داده است؟

آیا این گونه رفتارها نمکی بر زخم های ناشی از تبعیض و بی عدالتی که سال هاست بر دل فرهنگیان نشسته نمی باشد؟

متاسفانه در شش ماه گذشته در این خصوص مکاتبات متعددی با وزیر محترم آموزش و پرورش و معاون پشتیبانی وزارت صورت گرفته است که به هیچ کدام پاسخ قانع کننده ای داده نشده است و تنها پاسخ کارشناسان اداره حقوق و مزایای وزارت این بوده است که چون ما خودمان این اشتباه را مرتکب شده ایم اگر در پی اصلاح آن برآییم، اقدامات گذشته ی ما زیر سوال می رود!

سوال ما از وزارت اموزش و پرورش این است که با توجه به تبعیض امیز بودن مصوبه ی مذکور، آیا نیاز به اصلاح دارد یا خیر؟ اگر اصلاح لازم است آیا آموزش و پرورش باید پیشنهاد اصلاح آن را مطرح نماید یا ارگان دیگری؟ مگر نه این است که این مصوبه با درخواست وزیر وقت به تصویب رسیده است؟

آیا اگر شما درخواست اصلاح آن را نداشته باشید این مصوبه خود به خود اصلاح خواهد شد؟ چرا اصرار بر بقای این اشتباه دارید؟ و چرا به همه ی مکاتبات فرهنگیان همین پاسخ کلیشه ای و غیر منطقی را می دهید؟

ما همچنان منتظر پاسخی قانع کننده از طرف مسئولین محترم می مانیم. اگرچه پاسخگویی از ایشان بعید به نظر می رسد!

والسلام علی من اتبع الهدی