به گزارش مهر، مراسم گرامیداشت محمد حسین جعفریان شاعر ، روزنامه‌نگار و مستند ساز شب گذشته سه‌شنبه 26 شهریور با حضور جمع کثیری از شاعران و اهالی قلم در نخلستان اوج برگزار شد که از میان آنها می‌توان به حجت‌الاسلام زم، بهروز افخمی، محمد علی رامین، محسن مومنی شریف، شهرام شکیبا،امیر‌حسین مدرس، اصغر آب خضر، محمد کاظم کاظمی، فاضل نظی، محمد رضا عبدالملکیان و.... اشاره کرد.
در این مراسم و پس از سخنرانی بهروز افخمی و محمد کاظم کاظمی، حجت‌الاسلام والمسلمین زم در سخنانی با اشاره به شخصیت محمد‌حسن جعفریان اظهار داشت: جعفریان شخصیتی است که در مورد او تنها در یک جمله می‌شود گفت قد قامت الحسین. جعفریان عزیز چنان شکوه و برجستگی روحی و شخص و ادبی دارد که باید گفت قامت همگان باید به قامت استوار و لطیف و هنرمندانه او اقتدا کند.
رئیس اسبق حوزه هنری ادامه داد: جعفریان همه هنرش در پرتو تفکر است. او متفکر است اما در حال درجا فکر نمی‌کند. کسی نیست که شعرش در کوچه، بار پشتش باشد. شعرش جلوی اوست؛ راهنمایش و جلودار تفکرش است و بابت همه این مسائل باید گفت الحمد الله.
زم تاکید کرد: جعفریان یک مجاهد و مهاجر است که تنها از او درباره افغانستان شنیده‌ایم در حالی که او در بوسنی و کوزوو و هشت سال دفاع مقدس نیز منشاء ایثارگری بوده است. به عبارت دیگر هر جا عشقی بود و مکانی برای بیان و اظهار وجود و توصیف چهره انقلاب اسلامی و فرهنگ آن جعفریان ینز حاضر بوده و صریح و کمی گزنده و تلخ حرف زده که البته برای خیلی‌ها تحملش آسان نبود و همان‌ها که نمی‌‍ذیرفتند همواره رنج او را بیشتر می‌کردند.
این فعال فرهنگی افزود: در همه سال‌های دوارن آشنایی‌ام با جعفریان در یک دوره او را بیشتر نگران دیدم و آن وقتی بود که از افغانستان پس از شهادت احمد شاه مسعود بازگشته بود، حال نزار و گریه‌اش را به یاد دارم که به ما یادآوری می‌کرد چه تحفه‌ای و وجودی از دست ما رفته است.
زم در پایان تاکید کرد: امیدوارم شرایط فرهنگی کشور ما شکرستانی باشد که شیرینی‌اش به کام مردم شیرین آید. امیدوارم که جریان فرهنگی کشور ما اگر پاره‌سنگ ترازویش کلوخ نبود اما مردم در آن پول شکر بدهند و جایش خاک بخورند.
بوسه همسر جعفریان بر دستان او
در ادامه این مراسم همسر محمد حسین جعفریان پشت تریبون قرار گرفت و به قرائت نامه‌ای پرداخت که روز گذشته در وبلاگ خود و خطاب به همسرش منتشر کرده بود. قرائت این نامه حاضرین در جمع را بسیار تحت تاثیر قرار داد. پس از قرائت این نامه نیز همسر جعفریان بر دستان او بوسه زد و در حالی که گریه می‌کرد او را در آغوش کشید که این مساله موجب دگرگونی حال جعفریان و مجلس شد.
رفتار جعفریان مصداق بارز جذب حداکثری است
سید شهرام شکیبا روزنامه‌نگار دیگری بود که در این مراسم برای سخنرانی به پشت تریبون دعوت شد
وی در سخنان کوتاهی در این مراسم گفت: از دیدن بسیای از افراد در این مجلس حیرت‌زده‌ام. این مشرب جعفریان است و به جدم قسم می‌خورم این همان چیزی است که حضرت آقا از آن به عنوان جذب حداکثری یاد می‌کنند. این همان تفاوت میان شعار دادن و عمل است که حسین به ما نشان می‌دهد. این وسعت مشرب چیزی است که همه ما باید آن را بلد باشیم.
ولایتمداری حسین ستودنی است
محمد حسن جعفریان برادر محمد حسین جعفریان نیز دیگر سخنارنی بود که به این مراسم دعوت شد و در سخنان کوتاهی مهمترین ویژگی برادرش که رفتار او را متمایز از سایرین می‌کرد روحیه ماجراجویی او از کودکی تا به حال اعلام کرد و گفت: روحیه او در دفاع از انقلاب اسلامی و ارزش‌های آن در کنار ولایتمداری و عشقش به امام راحل ستودنی است.
توصیه مقام معظم رهبری به جعفریان
سخنران پایانی این مراسم نیز محمد حسین جعفریان بود. وی در ابتدای سخنان خود اظهار داشت: این مجالس مانند مجالس ترحیم است. در اینجا می‌شود فهمید که چه کسانی دوستت دارند و چه کسانی نه. با این حال از دیدن خیلی از دوستان در اینجا شرمنده شدم و حرف‌هایی هم که در اینجا زده شد بسیار بیشتر از لیاقت من بود
وی در ادامه به ماجرای دیدار خصوصی‌اش با مقام معظم رهبری اشاره کرد و گفت: در یکی از دیدارهای شاعران با مقام معظم رهبری صحبت از کارم کردم و گفتم در تهران می‌خواهند برایشان کار کنم با حقوق ماهی 170 تا 180 هزار تومان که این تنها پول سیگار من است. با این وضعیت باید تهران را ترک کنم و به مشهد بروم. حضرت آقا هم به مزاح فرموند که اگر این سفر منجر به ترک سیگار شود خیلی خوب است. بعد از آن دیدار تقاضای دیدار خصوصی با ایشان را داشتم که پذیرفتند. در آن دیدار درباره مشاهدات در افغانستان برای ایشان گفتم و چندین بار در طول آن تاکید داشتند که در تعجبم که چرا دوستان فلان وزارتخانه از وجود آدمی چون تو استفاده نمی‌کنند.
وی همچنین از ساخت یک مجموعه مستند 54 قسمتی درباره مهاجرین افغان با همکاری سازمان فرهنگی رسانه‌ای اوج در آینده نزدیک خبر داد.
جعفریان همچنین از زحمات پدر و مادر و همسر خود تشکر کرد و گفت: پدرم آدم عجیبی بود. کارگر ساده‌ای که اجازه داد ما به جای کار کردن به دانشگاه برویم و درس بخوانیم. دست‌های مادرم را نیز می‌بوسم و امیدوارم روزی بشود آنچه بر خانواده‌ام گذشته را به تصویر بکشم. از همسرم هم باید تشکر ویژه‌ای بکنم. همسر یک جانباز بودن را کسی نمی‌تواند درک کند جز اینکه در آن موقعیت باشد. اینکه همسر جانبازی باشی که شاعر است و اهل مراوده نیست، مستند ساز است و گاهی برای مدت‌ها غیبش می‌زند، روزنامه نگار باشد و هر مطلبی که چاپ می‌کند تن همه را بلرزاند که نتیجه شکایت فلان آدم از او چه می‌شود را تنها وقتی می‌شود درک کرد که در این موقعیت قرار گرفته باشید.
در پایان این مراسم جمعی از نهادهای فرهنگی با اهدای هدیه‌ای از جعفریان تقدیر کردند که در میان آنها هدیه سفیر افغانستان در ایران جالب توجه بود. وی کلاه و چفیه احمد‌شاه مسعود را به رسم یادگار به جعفریان هدیه داد.
