نظر منتشر شده
۵
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 368022
آمریکا دموکراسی را تحقیر می کند
بخش بین الملل الف، 11 تیر 95
تاریخ انتشار : جمعه ۱۱ تير ۱۳۹۵ ساعت ۰۸:۵۰
منطق و استراتژی ایالات متحده بسیار ساده است: هر دولتی در صورتی خوب است که منافع اقتصادی و ژئوپولتیک واشنگتن را تامین کند و حتماً دیکتاتورها اهداف و سیاست های آنها را بهتر تامین می کنند.

به گزارش الف، دولت آمریکا بعد از جنگ جهانی دوم فارغ از ادعای دموکراسی خواهی و آزادی از دولت های سرکوب گر و دیکتاتوری فراوانی پشتیبانی و حمایت کرده است. در واقع کاخ سفید در راستای منافع ملی خود نه تنها بارها و بارها چشم خود را به نقض حقوق بشر و آزادی های معمول توسط دولت های مستبد در نقاط مختلف جهان بست بلکه در اکثر این موارد ارتباطات و پیوندهای نزدیکی با این گونه دولت ها داشته است.

حتی می توان گفت گرایش دولت آمریکا در طول تاریخ به حکومت های دموکرات بدلیل این که دارای انتخابات، حداقل هایی از آزادی و شفافیت هستند کمتر بوده و برای دست یابی به اهداف خود بر روی دیکتاتوری ها بدلیل استفاده از ابزارهای فراقانونی حساب بیشتری باز کرده است.

از سوی دیگر اکثر رژیم‌های دیکتاتوری از طریق کودتای نظامی، دخالت بیگانگان یا از راه موروثی به قدرت دست یافته و هیچ‌گاه از حمایت و پشتوانه مردمی برخوردار نبوده‌اند و اصولا هیچ حقی برای مردم قائل نیستند. به همین دلیل دوام و بقای خود را در کسب حمایت قدرت‌های بیگانه ازجمله آمریکا یافتند، اما در پایان کار و زمانی که با خروش و جنبش مردمی مواجه شده‌اند آمریکا نیز آنها را رها کرد. با این حال،‌ نظام‌های وابسته دیکتاتوری هیچ‌گاه درس عبرت نگرفته و در واپسین دقایق حکومتشان نیز چشم به حمایت قدرت‌های بیگانه سپردند. محمدرضا پهلوی وقتی که در ۲۶ دی ۱۳۵۷ از کشور گریخت، آمریکا هرگز حاضر به پذیرش او نشد.

ظهور دیکتاتوری های حمایت آمریکا
همان طور که گفته شد بعد از جنگ جهانی دوم آمریکا نقش مهمی در سقوط دموکراسی ها و روی کار آمدن دیکتاتوری ها داشته است. به عنوان مثال جان کوتس‌ورث، تاریخ‌شناس دانشگاه هاروارد اعلام کرد، از سال ۱۸۹۸ تا ۱۹۹۴ دسته کم ۴۱ مداخله آمریکا در آمریکای لاتین رخ داده است که به طور میانگین هر ۲۸ ماه در کل قرن یک مداخله روی داده است. طبق گزارش سایت ویکی لیکس آمریکا هنوز به دنبال سرنگونی دولت‌های چپ‌گرای آمریکای لاتین است. در ادامه به برخی از این موارد اشاره شده است.

سوهارتو؛ ديكتاتور سابق اندونزي
ژنرال محمد سوهارتو، ديكتاتور سابق اندونزي در دوران حكومتش به سركوب نهضت كمونيسم پرداخت و با وضع شديدترين قوانين حكومتي، نزديك به يك ميليون تن از مخالفان سياسي‌اش را به كام مرگ كشاند. سوهارتو، هم پيمان آمريكا در جنگ سرد بود و با چنان تسلط و استيلاي مستبدانه‌اي حكومت مي‌كرد كه به طور مثال در هر روستايي در اندونزي به دستور او سربازاني مستقر شده بودند؛ اقدامي كه موجب ارعاب و وحشت مردم در سراسر اين كشور شده بود.

وي در حوزه‌ي سياست خارجي مواضعي در جهت حمايت از غرب و ستيز با كمونيست‌ها اتخاذ كرد. در دوران او اندونزي مجددا به جمع كشورهاي عضو سازمان ملل پيوست و در سال ۱۹۶۷ اين كشور به عضو اصلي و بنيانگذار اتحاديه‌ي كشورهاي جنوب شرقي آسيا بدل شد.

سوهارتو در سال ۱۹۹۸ در پی شورش های گسترده مردمی، اوضاع نابسامان اقتصادی و ناآرامی های سیاسی از قدرت کنار رفت.

وی که در اواخر دهه ۱۹۶۰ به قدرت رسیده بود در دوره حکومت خود جان بیش از ۵۰۰ هزار نفر را گرفت. پس از آنکه آقای سوهارتو از مسند قدرت پایین آمد هرگز در خصوص قتل عام هایی که در دوره حکومتش انجام داده بود مورد بازخواست قرار نگرفت.

حسین حبری؛ دیکتاتور چاد
زمانی روزنامه واشنگتن پست درباره او نوشته بود: احتمالا هرگز نام حسین حبری را نشنیده‌اید اما بهتر است بشنوید چون پول مالیات‌دهندگان آمریکایی برای هشت سال در دهه ۱۹۸۰ رژیم سرکوبگر وی را تامین مالی کرده است. وی یکی از مردان بسیار واشنگتن در جنوب صحرای آفریقا و در کشور چاد بوده است. آنها با حمایت دلارهای آمریکایی به اسم مبارزه با کمونیسم و تروریسم مردم کشورشان را مورد خشونت قرار می‌دادند.

این دیکتاتورها مورد استقبال روسای جمهوری آمریکا قرار می‌گرفتند و در حالی برای ضیافت‌های شام در واشنگتن دعوت می‌شدند که هر کسی را که تهدیدی علیه زندگی‌شان محسوب می‌شد، زندانی و شکنجه می‌کردند.

حسین حبری که به پینوشه آفریقا معروف بود، به جنایت جنگی، شکنجه و جنایت علیه بشریت متهم است. وی سرانجام در سال ۱۹۹۰ پس از یک کودتا برکنار شد و به سنگال فرار کرد و از بیست و سه سال گذشته در ویلای خود در این کشور زندگی می‌کرد.


به گفته یک کمیسیون تحقیقاتی، در دوران ریاست جمهوری حسین حبری، چهل هزار تن از مخالفان وی توسط پلیس سیاسی‌اش به قتل رسیدند و بسیاری از آنها در گورهای دسته‌جمعی دفن شدند. حبری یکی از گزینه‌های آمریکا و متحد نزدیک آن فرانسه برای مقابله با معمر قذافی، دیکتاتور سابق لیبی بوده است.

پینوشه: دیکتاتور شیلی
اسنادی که وزارت خارجه آمریکا یک سال قبل منتشر کرد نشان می‌داد دولت ریچارد نیکسون، رئیس‌جمهور وقت آمریکا،‌ از کودتای نظامی که ژنرال آگوستو پینوشه، دیکتاتور شیلی، را در ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳ به قدرت رساند، قویا حمایت کرده است.

بر اساس این اسناد، نیکسون در سال ۱۹۷۰ به مدیر اطلاعات مرکزی آمریکا دستور داد تا کودتا علیه ساوادور آلنده، رئیس‌جمهور شیلی، را تشویق کند. بر اساس گزارش این اقدامات شامل کمک مالی به ال‌مرکوریو، روزنامه محافظه‌کار شیلی، و نیز یافتن راه‌هایی برای کشف نقاط ضعف شیلی بودند. هنری کیسینجر ، وزیرخارجه آمریکا که از همان آغاز مخالف سرسخت سالوادور آلنده بود ، دستور طراحی کودتا را به سازمان سیا داده و از نزدیک اوضاع را زیر نظر داشت.

دولت آمریکا در ۲۴ سپتامبر ۱۹۷۳، تقریبا دو هفته پس از کودتا، تصمیم جنجال‌برانگیز خود برای به رسمیت شناختن حکومت نظامیان تحت رهبری ژنرال پینوشه را اعلام کرد. پس از کودتا ده ها هزار نفر از مردم پایتخت دستگیر شده و در استادیوم فوتبال شهر سانتیاگو که به یک قتلگاه مبدل می گردد، محبوس می شوند. هزاران نفر در زندان های نظامی با توسل به وحشیانه ترین روش ها کشته شده و هرگز سرنوشت آنها مشخص نمی شود.

دوره دیکتاتوری تحت حمایت امریکای ژنرال آگوستو پینوشه که ۱۶ سال طول کشید، سیاهترین دوران تاریخ شیلی محسوب می شود.

حمد بن عیسی آل خلیفه؛ پادشاه بحرین
پادشاه بحرین در جریان اعتراضات بهار عربی سال ۲۰۱۱ با کمک سربازان کشورهای همسایه‌اش از جمله عربستان و امارات، معترضان را به شدت سرکوب کرد. بیش از ۳۰ تن عمدتا به دست نیروهای امنیتی بحرین کشته شدند و صدها تن دیگر طبق گزارش گروه‌های حقوق بشری زخمی شدند. صدها تن دیگر نیز بازداشت شده و ده‌ها تن دیگر در دادگاه‌های نظامی محاکمه شدند.

واشنگتن منافع ژئوپلتیکی در بحرین دارد. عربستان به عنوان متحد اصلی آمریکا شدیدا از بحرین حمایت می‌کند و ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا در بحرین مستقر است. بنابراین جای تعجب ندارد که آمریکا بار دیگر کمک نظامی خود به این کشور را از سر گرفت.

اخیراً نیز پادشاه بحرین مبادرت به سلب تابعیت شیخ عیسی قاسم، رهبر شیعیان بحرین نموده تا آسان تر بتواند انقلاب مردم بحرین را سرکوب کند.

تئودور اوبیانگ انگوئما امباسوگو؛ رئیس‌جمهوری گینه استوایی
تئودور اوبیانگ از ۱۹۷۹ رئیس‌جمهور گینه استوایی است و دیرپاترین خودکامه آفریقا محسوب می‌شود. گینه استوایی غنی از نفت، یکی از فاسدترین کشورهای جهان است. اوبیانگ و خانواده وی در سراسر جهان دارایی‌های تجملی دارند و خودروهای گرانبها سوار می‌شوند و با استفاده از جت‌های خصوصی سفر می‌کنند و این در حالی است که بیشتر جمعیت این کشور در فقر به سر می‌برند و یک‌پنجم کودکان زیر سن پنج سالگی می‌میرند. در گینه استوایی هیچگونه آزادی مطبوعات و هیچ حزب سیاسی وجود ندارد. گزارش‌های بسیاری نیز از شکنجه زندانیان سیاسی منتشر می‌شود.

واشنگتن به دلیل دخایر نفتی گینه، از دیرباز روابط مستحکمی با اوبیانگ داشته است و تلاش دارد تا از این طریق وابستگی خود به نفت خام خاورمیانه را کاهش دهد. شرکت‌های نفتی آمریکا یکی از بزرگترین سرمایه‌گذاران گینه استوایی هستند و در اکتشاف و بهره‌برداری نفت و گاز آنجا نقش کلیدی ایفا می‌کنند. چند سال قبل در جریان نشست رهبران آفریقا – آمریکا اوباما با اوبیانگ و همسرش عکس یادگاری گرفت و آنها در ضیافت شام کاخ سفید نیز حضور داشتند. مجله مادر جونز در آن زمان اوبیانگ را یکی از پنچ خودکامه‌ترین میهمانان شام اوباما لقب داد.

مجموعه ای از دیکتاتورها در گواتمالا
در کم‌تر از یک سال پس از سرنگونی نخستین نخست‌وزیر محمد مصدق در ایران، آمریکا سیاست تغییر رژیم مشابهی را در گواتمالا تعقیب و چاکوبو آربنز، رهبر منتخب را از قدرت ساقط کرد.

در سال ۱۹۴۴ مردم گواتمالا انقلاب کردند و خورخه اوبیکو دیکتاتور راست‌گرا مورد حمایت آمریکا را سرنگون کردند. کسی که این کشور را از سال ۱۹۳۱ با مشتی آهنی اداره کرده بود. خوان خوزه آریوالو به ریاست دولت رسید. لیبرالی که سیاست‌های معتدلانه‌ای در پیش گرفت؛ اما ایالات متحده خواهان یک رژیم دست نشانده راست گرا بود که به کمپانی‌های ایالات متحده آن امتیازاتی که از سوی اوبیکو داده می‌شد را بدهد. در سال ۱۹۴۹ کودتای ناموفقی با حمایت آمریکا در گواتمالا انجام شد.

در سال ۱۹۵۱ جاکوب آربنز انتخاب شد؛ آربنز نیز میانه‌رو بود. ایالات متحده ادعا کرد که آربنز به کمونیست‌های گواتمالا نزدیک است و هشدار داد که می‌تواند با شوروی متحد شود. در واقع خلاف این موضوع صحت داشت.

با این حال آربنز مانند محمد مصدق به شدت اعتقاد داشت که خود مردم گواتمالا و نه شرکت‌های چندملیتی باید از منابع کشورشان سود ببرند. او سیاست‌های اصلاح اراضی را دنبال کرد که به کنترل خانواده‌های ثروتمند و شرکت یونایتد فوروت که بر سراسر این کشور اعمال می‌شد، خاتمه داد و به این دلیل او سرنگون شد.

ترومن، رییس‌جمهور آمریکا در اصل اجازه اولین کودتا را با نام عملیات PBFORTUNE در سال ۱۹۵۲ صادر کرد. اما جزییات این عملیات لو رفت و این نقشه عملی نشد. در سال ۱۹۵۴ در عملیات PBSUCCESS سازمان سیا و وزارت خارجه آمریکا گواتمالا سیتی را بمباران کردند و به طور خشونت‌آمیزی در کودتایی دولت دموکراتیک گواتمالا را سرنگون کردند.

آمریکا، کارلوس کاستیلو آرماس، مستبد جناح راست را به قدرت رساند.

در ۵۰ سال بعد تا پایان جنگ داخلی گواتمالا در سال ۱۹۹۶ این کشور از سوی تعدادی از رهبران مستبد راست‌گرا اداره شد که به طور سبعانه مخالفان چپ را سرکوب کردند و به نسل‌کشی مردم بومی این کشور دست زدند.

دیگر نمونه‌ها
این‌ها نمونه دیگر تغییر رژیم به رهبری آمریکاست.

در سال ۱۹۶۴ آمریکا از کودتای برزیل در سرنگونی جواو گولارت رییس‌جمهور چپ‌گرا حمایت کرد.

در سال ۱۹۷۶ آمریکا از کودتای نظامی در آرژانتین که ژنرال خورخه رافائل ویدلا جایگزین ایزابل پرون شد، حمایت کرد.

در سال ۲۰۰۲ آمریکا از کودتایی که باعث سرنگونی هوگو چاوز، رییس‌جمهور منتخب می‌شد، حمایت کرد.

با این وجود چاوز بسیار محبوب بود و مردم ونزوئلا خیابان‌ها را پر کردند و خواستار بازگشت وی شدند.

در سال ۲۰۰۴ آمریکا ژان برتراند آرسیتید نخستین رییس‌جمهور منتخب مردم در هاییتی را سرنگون کرد.

در سال ۲۰۰۹ نیروهای راست‌گرای تعلیم دیده از سوی آمریکا با حمایت تاکتیکی واشنگتن، رییس‌جمهور منتخب هندوراس را سرنگون کردند.

در نهایت باید گفت برای بیش از دهه‌ها، روسای جمهور آمریکا سرنگونی دولت‌های خارجی منتخب که در برابر فرامین آمریکا زانو نزده‌اند را تعقیب کرده‌اند. منطق و استراتژی ایالات متحده نیز در این باره بسیار ساده است: هر دولتی در صورتی خوب است که منافع اقتصادی و ژئوپولتیک واشنگتن را تامین کند و حتماً دیکتاتورها اهداف و سیاست های آنها را بهتر تامین می کنند.
 
کلمات کلیدی : دیکتاتوری، سوهارتو، آمریکا،چاد، پینوشه، حمد بن عیسی آل خلیفه، بحرین، گواتمالا
 
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۵-۰۴-۱۱ ۰۹:۰۹:۲۷
نه بابا اینجوری ها هم که شما میگید نیست (3795170) (alef-3)
 
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۵-۰۴-۱۱ ۱۱:۰۴:۰۵
یک راه بیشتر باقی نمانده. باید قوی شد. (3795318) (alef-3)
 
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۵-۰۴-۱۱ ۱۱:۰۴:۱۵
امریکا امریکا تو دشمن خدایی (3795319) (alef-3)
 
Romania
۱۳۹۵-۰۴-۱۱ ۱۳:۰۲:۵۵
سقوط نزدیک است . انشاءالله
ظهور نزدیک است . انشاءالله (3795574) (alef-3)
 
ali
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۵-۰۴-۱۹ ۱۳:۳۰:۲۸
ضرورت آن است که نگذارند این دستگاههای خبری و مطبوعات و مجله ها، از اسلام و مصالح کشور منحرف شوند و باید همه بدانیم که آزادی به شکل غربی آن که موجب تباهی جوانان و دختران و پسران می شود، از نظر اسلام و عقل محکوم است و تبلیغات و مقالات و سخنرانیها و کتب و مجلات بر خلاف اسلام است و عفت عمومی و مصالح کشور، حرام است و بر همه ما و همه مسلمانان جلوگیری از آنها واجب است. و از آزادیهای مخرب باید جلوگیری شود. و از آنچه در نظر شرع حرام و آنچه بر خلاف مسیر ملت و کشور اسلامی و مخالف با حیثیت جمهوری اسلامی است، بطور قاطع اگر جلوگیری نشود، همه مسؤول می باشند. (3812984) (alef-13)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.