نظر منتشر شده
۵۲
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 269608
فرهنگ آموزش در مدارس ژاپن
ابوالفضل بختياری، 14 اردیبهشت 94
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۴ ارديبهشت ۱۳۹۴ ساعت ۱۵:۵۳
در دهه‌هاي اخير دستاوردها و پيشرفت‌هاي شگرف ژاپن موجب حيرت و حسرت جهانيان شده است. به‌طوري‌که بسياري از پژوهشگران راز موفقيت و توفيق ژاپني‌ها را در فرهنگ آموزش و پرورش آن جستجو مي‌کنند. در اين نوشتار که نويسنده (از کارشناسان پژوهشگاه آموزش و پرورش است) طي چندين سال به مطالعه و مشاهده سرزمين آفتاب تابان (ژاپن) پرداخته، درسهايي از فرهنگ آموزش و مدارس ژاپني‌ها را به صورت خلاصه ارائه کرده، که تقديم مي‌شود:‎

پژوهش‌هاي انجام شده در خصوص فرهنگ آموزش و فرهنگ مدارس ژاپني‌ها، اعجاب جهانيان را برانگيخته است. به‌طوري‌که در چندين آزمون بين‌المللي ‎( TIMSS‎تيمز)، آموزش و پرورش ژاپن جزو کشورهاي برتر جهان بوده است، همچنين مطالعات تطبيقي آموزش و پرورش نشان مي‌دهد که آموزش و پرورش عمومي به ويژه دوره ابتدايي از کيفيت بسيار بالايي برخوردار است (سرکارآراني، ۱۳۸۴). «اَزرا ووگل» (استاد دانشگاه‌هاروارد) که حدود ۲۰ سال در آنجا به مطالعه مشغول بوده مي‌نويسد: من از موفقيت‌هاي ژاپن طي دو دهه اخير شگفت زده شده بودم، از خودم مي‌پرسيدم چرا ژاپن، بي آنکه منابع طبيعي داشته باشد، تا اين حد در حل مشکلاتي که براي جامعه آمريکا ناگشوده مانده موفق بوده است؟! اما به راستي راز موفقيت ژاپن در چيست و کدام ويژگي باعث شده تا بسياري از آگاهان، قرن بيست و يکم را قرن ژاپن بدانند و آن را کشور شماره يك بشناسند؟‏‎‎

نظام آموزشي ابتدايي در ژاپن‎ ‎
مدارس ابتدايي در ژاپن بسيار جالب و ديدني هستند، ساختار و نظام آموزش ابتدايي ژاپن به پرورش شخصيت کودک در اين دوره بسيار توجه دارند. فضاي فيزيکي مدارس ابتدايي بسيار مجهز و درخور توجه هست، بطوري‌که اکثر مدارس ابتدايي در ژاپن استخر دارند و فضاي فيزيکي بسيار تميز و با طراوت هستند. اما چرا مدارس ابتدائي؟

اکثر پژوهشگران آموزش و پرورش ژاپن، مدارس ابتدايي ژاپن را بسيار سرزنده، بزرگ، جالب و جذاب توصيف کرده‌اند، براي مثال «کومينگر» مي‌گويد‎: مدارس ابتدايي، گل سرسبد آموزش و پرورش ژاپن هستند. ژاپن در مقايسه با ايالات متحده آمريکا، سهم بيشتري از توليد ناخالص ملي خود را در مقاطع ۱۲ سال تحصيلي (ابتدايي تا دبيرستان) و مقدار کم تري از آن را در آموزش دانشگاهي خويش، هزينه مي‌کند‏‎.

‎در طول بيش از يکصد سال، رهبران و دولتمردان ژاپني به دوره آموزش ابتدايي به عنوان محوري سرنوشت ساز در توسعه ملي، نظر داشتند، چنانکه آري نوري، موري (معمار مدرنيزاسيون ژاپن) در سال ۱۸۸۵ مي‌نويسد:‎

‏۹۹‏‎ ‎درصد دانش‌آموزان دوره ابتدايي در ژاپن در مدارس ابتدايي دولتي، در محل اقامت خود درس مي‌خوانند در اين دوره تحصيلات، آموزش رايگان است و فرزندان تمام ساکنان محل، اجازه ثبت نام دارند (لوئيس ترجمه افشين منش و ايلبگي طاهر،۵،۱۳۸۵‏‎).

‎در ژاپن ۹۰ درصد دانش آموزان، کلاس دوازدهم را با موفقيت پشت سر مي‌گذرانند (اين نسبت در آمريکا ۷۳ درصد و در اروپا ۵۰ درصد است) [رولن و بيورک ۱۹۹۸، ترجمه رعيتي دماوندي، ۱۳ـ۱۳۸۳]‎

ويژگي‌هاي فرهنگ مدارس در ژاپن‎ ‎
‏۱ـ اهميت بسيار زياد مردم و دولت ژاپن به آموزش و پرورش (دولت ژاپن بيشترين سهم از توليد ناخالص ملي را صرف دوره‌هاي آموزش پيش دبستاني و ابتدايي مي‌کند‎).
‎‏۲ـ تأكيد بر کارگروهي (تيمي) ـ (ووگل ۱۹۷۹، لوئيس ۱۹۹۵، سرکارآراني ۱۳۸۱، بختياري ۱۳۸۷‏‎).
۳ـ ‎انعطاف فکري و نوپذيري نوسازي اعجاز‌آميز ژاپن(ووگل ۱۹۷۹‏‎).
‎‏۴ـ نظام آموزشي کارآمد ـ کيفيت بالاي آموزش (هرمان کان‎).
۵ـ ‎پشتکار، صبر و حوصله، انضباط دروني.
‏۶ـ ‎احترام به ديگران.
‏۷ـ ‎روح همکاري دسته جمعي.
۸ـ ‎انضباط و شوق به کار.
‏‏‎۹ـ ‎ثبات.
‏۱۰ـ ‎شوق يادگيري.
‏۱۱ـ ‎اخلاق کار و تلاش.
‏۱۲ـ ‎در زمينه مديريت، ژاپني‌ها به رهبري جمعي گرايش دارند.
‏۱۳ـ ‎تأكيد بر جنبه کاربردي آموزش.
‏۱۴ـ ‎شيوه آموزش عملگرا، تأكيد بر آزمايش و پژوهش.
‏۱۵ـ ‎دانش‌آموزان در کارهاي مدرسه مشارکت فعال دارند (تعاون، همراهي گروهي‎).
‎‏۱۶ـ ‎مدرسه در ژاپن محل زندگي دانش آموزان است.
‏۱۷ـ ‎در مدارس سعي در بالابردن «اعتماد به نفس» فراگيران (دانش‌آموزان) است.
‏۱۸ـ ‎مدارس ژاپني تلاش براي رشد خلاقيت، رشد روحيه کارگروهي مي‌کنند.
‏۱۹ـ ‎بازي‌هاي آزاد در مدارس مورد توجه است.
‏۲۰ـ ‎مدارس ژاپني ـ بچه‌ها را براي زندگي در جامعه تربيت مي‌کند.
‏۲۱ـ ‎پرورش حس اعتماد به نفس.
‏۲۲ـ ‎شکوفايي خلاقيت.
‏۲۳ـ ‎مشارکت و درگيرکردن بچه‌ها به صورت عملي.
‏۲۴ـ ‎پرورش حس مسئوليت‌پذيري.
‏۲۵ـ ‎تأكيد بر رفاقت بين دانش‌آموزان به جاي رقابت.
‏۲۶ـ ‎تأكيد بر دوستي و همکاري بين بچه‌ها.
‏۲۷ـ ‎همکاري در نظافت مدرسه.
‏۲۸ـ ‎همکاري بسيار نزديک خانواده (اولياء) با مدرسه.
‏۲۹ـ ‎تأكيد بر دوستي و رفاقت در مدارس (لوئيس ۱۹۸۵‏‎).
‎‏۳۰ـ ‎توجه به خودفرماني يا خود مديريتي (لوئيس‎).
‎‏۳۱ـ ‎تأكيد بررشد اجتماعي(بنجامين ۱۹۹۷)، سهم زيادي از آموزش در ژاپن به زندگي اجتماعي و رشد اجتماعي مي‌پردازد.‏
‏۳۲ـ ‎ايجاد فرصت‌هاي مساوي براي همگان.
‏۳۳ـ ‎آموزش تمامي کودکان با يک روش.‏
‏۳۴ـ ‎معلمان مربي‌اند نه مستبد (معلم در نقش‌هادي و راهنما‎).
‎‏۳۵ـ ‎در مدارس ژاپن تفريح و شادي ضروري است.
‏۳۶ـ‎‏ با تفريح و شادي دانش آموزان را وارد به مشارکت و همکاري مي‌کنند.
‏۳۷ـ ‎در ژاپن كلاس‌ها به گروه‌هاي کوچک تقسيم مي‌شود.
‏۳۸ـ ‎ژاپني‌ها کوشيده‌اند شادي و لذت را به فرايند يادگيري بياميزند.
‏۳۹ـ ‎در كلاس‌هاي درسي ژاپن تعارض و دشمني بين معلم و شاگرد وجود ندارد.
‏۴۰ـ‏‎ ‎هيچ دانش‌آموزي در ابتدايي مردود نمي‌شود ـ هيچ دانش آموزي از مشارکت در فعاليت‌ها منع نمي‌شود (بنجامين ۱۹۹۷)‏‎.

‎ژاپني‌ها اعتقاد دارند تجربه، تأثير بلند مدت در رشد دارد لذا براي پرورش افراد تجارب مهم هستند.‏

‎* ‎برنامه درسي ملي در بردارنده راهکارهايي براي فعاليتهاي غيردرسي دانش آموزان است (برنامه نظافت مدرسه) از آنجا که در مدارس ژاپني، سرايداري وجود ندارد، پاکيزه نگه داشتن كلاس‌ها، راهروها يا سرويس‌هاي بهداشتي و زمين‌هاي بازي بر عهده دانش آموزان است‏‎.

‎نگارنده که خود به مشاهده از مدارس ژاپن پرداخته، بسياري از دانش آموزان ابتدايي و پيش دبستاني را در حال نظافت کلاس و مدرسه ديده است. در يکي از مدارس ابتدايي در کيوتو و يک مرکز پيش دبستاني در توکيو شاهد دستمال کشيدن بچه‌ها در راهرو و کلاس بوده است‎.‎به زعم برخي پژوهشگران (لوئيس، سرکار آراني، دواي و ديگران) در مدارس ژاپن آموزش قلب و انديشه بچه‌ها مدنظر است. پژوهش لوئيس (۱۹۹۵)، نشانگر تجلي فرهنگ ژاپني در فرآيند آموزش و يادگيري در مدارس ژاپن است، و در مدارس ژاپن به صورت حيرت انگيزي آموزش و يادگيري در قالب سناريوهاي فرهنگي مديريت مي‌شود و آموزش و پرورش ژاپن فرهنگي و مبتني بر فرهنگ ژاپني است‎.

‎آموزش و پرورش ژاپن با همه محاسني که مي‌تواند براي ما آموزنده باشد و از آن درس گرفت ولي در دهه‌هاي اخير با مشکلاتي هم مواجه بوده است که منجر به تفکر و تعقل صاحبنظران علوم تربيتي ژاپني شده است از جمله اذيت و آزار دانش‌آموزان کمي انگيزه آنان را براي دوست نداشتن ادامه تحصيل (پرفسور نقي زاده) و همچنين عدم توجه به فرديت در ژاپن و توجه به کار گروهي و تيمي و كم توجهي به خواسته‌هاي فردي موجب مشکلاتي شده است، که درخور توجه است‏‎.‎ويژگي مهم فضاي فرهنگي مدارس ژاپن (در دوره ابتدايي) سرزندگي، شلوغي، شادابي، شادي و جار و جنجال کلاس است. معلمان ژاپني بر خلاف همکاران خود در ساير کشورها تلاشي براي سکوت و بي‌حرکت نگه داشتن دانش‌آموزان خود نمي‌کنند. از آنجا که دانش آموز مجاز است با بغل دستي خود صحبت کند، براي تراشيدن مدادش از جا بلند شود يا پرده‌ها را بکشد. اين قبيل کارها، اختلال در نظم کلاس بشمار نمي‌رود. بنابراين نظم و انضباط تحميلي نيست و در نتيجه كلاس‌ها نيز شلوغ و پر جار و جنجال است و اين امر از نظر معلمان، بي اشکال است‎.

‎ووگل (استاد دانشگاه‌هاروارد)، معتقد است نوسازي ژاپن از اواسط قرن نوزدهم (يعني عصر امپراتوري «مي جي» در سال ۱۸۶۸) آغاز شده و از اين زمان ژاپني‌ها به طور جدي با فرهنگ غرب آشنا شدند و از ترکيب و تلفيق عناصر فرهنگي خود، فرهنگ نوين ژاپن را ساختند. روش ژاپني‌ها در اين ترکيب فرهنگي، هشيارانه و آگاهانه بود (ووگل ۱۹۷۹، ترجمه خوارزمي و اسدي ۱۳۷۱). ژاپني‌ها تمدن و فرهنگ کهن خود را با دانش نوين در آميختند و فرهنگ کهن را دور نينداختند. حاصل اين آميزش بسيار اثربخش بود و فرهنگ ژاپن شکوفا شد. همچنين ويژگي‌هايي همچون پشتکار، صبر و حوصله، انضباط دروني، حساسيت و احترام به ديگران، تأكيد بر کارگروهي (تيمي) در موفقيت آنها سهم داشته، ولي «ووگل» معتقد است: پيشرفت ژاپني‌ها بيشتر دستاوردهاي ساختارهاي سازماني، سياستگذاري و برنامه‌ريزي درست آنهاست. شايد بتوان گفت «مديريت ژاپني» که زبانزد جهانيان است در اين توفيق سهم بسزايي داشته است‎.‎بسياري از پژوهشگران علل توفيق ژاپن را به نظام آموزش و پرورش کارآ، با کيفيت و سرمايه گذاري زياد روي پرورش منابع انساني، سختکوشي و وفاداري افراد به سازمان‌هايي که در آن کار مي‌کنند، احساس تعهد در جهت رشد و پيشرفت، فداکاري و آمادگي براي اصلاح نارسائي‌ها و اشتباهات خود، سازماندهي و مديريت بسيار خوب و کارساز نسبت مي‌دهند (هرمن کان). همچنين برخي انديشمندان مي‌گويند: مردم ژاپن به آموزش و پروردن منابع انساني خود بسيار توجه و تأكيد دارند (طوسي، ۱۳۸۴)، برخي ديگر پژوهشگران هم جهش ژاپن را ناشي از ويژگي‌هاي فرهنگي خاص ژاپني‌ها مي‌دانند و برخي نويسندگان توانائي‌هاي ژاپني‌ها را براي «کار گروهي» کليد موفقيت آنها مي‌دانند‎.

‎* ‎پي‌نويس
بخشي از نوشتار حاضر، حاصل مشاهده، مصاحبه وحضور نگارنده در مدارس ژاپن است که با مساعدت پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش، سفارت ژاپن در ايران و ايران در ژاپن، اساتيدي همچون دکتر سرکارآراني، دکتر خرازي، دکتر عراقچي، دکتر گواهي، استاد صافي، پرفسور محمد نقي‌زاده، پرفسور اوکاموتو‏‎(Okamoto)‎، کوياما خانم موريتا‎ (Morita) ‎ انجام شده است‎.

‎منابع‎:
* - سرکار آراني، محمدرضا (۱۳۸۱). فرهنگ آموزش در ژاپن. تهران: روزنگار‏
‎* - ماتسوشيتا، کونوسوکه (۱۳۷۷). مشت آهنين در دستکش مخملي: ۱۰۱ ويژگي ديگر مديريت و رهبري ترجمه محمدعلي طوسي. تهران: سخن‏
‎* - بختياري، ابوالفضل (تيره، ۱۳۸۶). درسهايي از ژاپن. خبرنامه انجمن دوستي ايران و ژاپن، سال هفتم شماره ۱۶‏
‎* - طوسي، محمدعلي (۱۳۸۴). درسنامه فرهنگ سازماني: دوره دکتري مديريت آموزشي. تهران: واحد علوم و تحقيقات
‎* - لوئيس، کاترين (۱۹۹۵). آموزش قلب‌ها و انديشه‌ها. ترجمه ح. افشين منش و ش. ايلبگي طاهر. تهران: ساز و کار، چاپ چهارم ۱۳۸۵‏
* گواهي، عبدالرحيم (‏۱۳۸۶). شينتوئيزم. تهران: علم
* دواي، لوئيس، سوگا، ماتسودا (۱۳۸۸). آموزش به مثابه فرهنگ. ترجمه سرکار آراني، شي مي‌ زو و موريتا. تهران: تربيت
* Monbusho (۱۹۹۵). Education in Japan. Tokyo: Monbusho
* Monbukagakusho (۲۰۰۸) Minstry of Education,culture sport,science and technology.Tokyo: Minstry of‌ Education,culture sport,science and echnology.Tokyo
*اطلاعات
 
سعید ایرانی
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۱۶:۳۷:۵۰
جالب بود من خودم معلم هنرستان هستم و فرزند کوچکم دوم ابتدایی می باشد چندبار به مدرسه شان سر زده ام و محیط اونجا را از نزدیک لمس کرده ام متاسفانه تعداد زیاد دانش اموزان در کلاس های ایتدایی بازدهی کار معلم را پایین می اورد کلاس با بیش. از سی دانش اموز در مقطع ابتدایی باعث می شود بشدت معلم فرسوده شود تمرکز او پایین می اید و لذا دیگر نمیپتواند مهربانانه با دانش اموز برخورد کند در هنرستان ها هم متاسفانه امکانات به روز نیست و کم می باشد و دانش اموزان نیز بر حسب علاقه مندی و استعداد در رشته ها گزینش نشده اند بسیاری از آن ها از احاظ پایه درسی بسیار ضعیف هستند و بدتر از آن برخی از ان ها به رشته ی خود علاقه ای ندارند و این یک معضل جدی می باشد . مشاوره و هدایت تحصیلی اصلا در آموزش و پرورش جدی گرفته نمی شود .آموزش برای کسی که علاقه و استعداد لازم را ندارد یعنی به هدر دادن منابع مالی و انسانی.نکته ی دیگر اینکه در برخی رشته های هنرستانی بدون اینکه ان منطقه نیاز به آن مهارت داشت باشد دانش اموز جذب می شود که خود این موضوع نیز به هدر دادن منابع است. (2867690) (alef-13)
 
یک ایرانی
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۲۱:۲۳:۳۹
آقا اصلا معنی نداره ما نظام آموزشیمون رو با ژاپن مقایسه کنیم .
مهم این است که از نظر بعضی ها در کشورمان ژاپن ذلیل امریکا است و ما نیستیم .
اصلا این مهم نیست که ژاپن با کمتر از نصف وسعت ما و با نزدیک به 40 میلیون نفر جمعیت بیشتر نسبت به ما و قرار گرفتن بر روی یکی از کمربندهای لرزه خیز دنیا و وقوع چندین زلزله بزرگ در سال درآن ، دارای یکی از کارآمد ترین نظام های آموزشی ، مدیریتی و ... و یکی از ثرتمند ترین کشورهای دنیا و مبدا چندین کمپانی بزرگ تکنولوژیکی دنیا و یکی از بزرگترین بازرهای مالی دنیاست .
فقط مهم این است که آنها ذلیل امریکا هستند و ما نیستیم و ما عزتمند ترین کشور دنیا هستیم ( اروا پدرمون ). (2868183) (alef-13)
 
ناشناس
Germany
۱۳۹۶-۰۵-۳۰ ۱۵:۱۱:۳۹
چه ربطی داره؟ (4528773) (alef-13)
 
محمد
۱۳۹۴-۰۲-۱۵ ۰۷:۳۶:۴۳
جالب این است که در مدارسی که کلاس هم دارند به علت کمبود نیرو در دوره ی ابتدایی و صرفه جویی کلاسها در هم ادغام می شوند و با دانش آموزان زیاد به کار خود ادامه می دهند (2868626) (alef-10)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۵ ۲۱:۳۸:۰۷
متاسفانه مدرسه های غیرانتفاعی هم که بودجه بیشتری دارن و بیشتر پول خرج میکنن بیشتر تلاششون برای افزایش حجم مطالب و آموزش مطالب بیشتر به دانش آموزه بجای اینکه به کارهای مهمتر مثل خلاقیت، هنر، فعالیتهای اجتماعی، شادی و نشاط و سلامتی جسمی و غیره بپردازن. یعنی من فکر میکنم از بعضی جهات تحصیل افراد در مدرسه های غیرانتفاعی خیلی خوب باعث زیان دانش آموزان و عقب ماندگی آنها در آینده زندگی و حتی نوآوری و پیشرفت میشه. (2870475) (alef-10)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۱۶:۴۰:۱۷
اگر مصداقی مینوشتند میتوانست مفیدتر باشد . (2867696) (alef-13)
 
سجاد
۱۳۹۴-۰۲-۱۵ ۰۱:۵۹:۵۰
من دوران ابتدائي انقدر كتك خوردم كه نميتونيد فكرشم كنيد،اونم با كابل،فقط به خاطر اينكه تو حياط مدرسه ميدويدم (2868530) (alef-10)
 
پارسا
۱۳۹۴-۰۲-۱۸ ۱۰:۴۳:۳۰
آقا سجاد میشه بفرمایید چند سالتونه ؟ (2875683) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۱۷:۰۱:۴۲
ولی در کشور ما رئیس جمهور در فکر گسترش مدارس غیرانتفاعی و کم کردن هزینه آموزشی است!! (2867738) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۱۷:۵۵:۳۳
سلام لطفا مقایسه کنید چند درصد این ویژگی‌ها در آموزش دانشگاهی ما هست! (2867837) (alef-13)
 
عدالت یاوری
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۱۸:۱۱:۰۸
همه ش به کنار . دانش آموز مردود نمی شود این برای ما بس است چون ما فقط درصد قبولی می خواهیم وبس ... همان یک بند را گرفتیم ..همه چیز عالی امار قبولی عالی پس ما هم مثل ژاپن پیش رفته ایم ......................... (2867858) (alef-13)
 
آریابان
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۲۳:۲۲:۵۲
ما از نظر شعار اصلا کم نداریم :
طلب علم یک فریضه است ، من بندۀ اویم که مرا سخنی آموخت ، زکات علم آموختن است ، زگهواره تا گور دانش بجوی و...... و...... و...... ؛
ما اهل حرفیم و .... ژاپنی ها اهل عمل ؛ (2868361) (alef-11)
 
سك سك
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۱۸:۲۶:۲۳
قابل توجه عقل كل هاي وزارتخانه آموزش و پرورش خودمون. (2867876) (alef-13)
 
ابراهیم
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۱۹:۰۶:۵۲
وای به حال این نسلهایی که از بین رفتن و پایه زندگی شان از این مدارس ابتدایی به ابتدایی ترین شکل پی ریزی شد و سوختن و سوختیم
نمی دانم این ندانم کاری ها را چگونه پاسخ می دهند (2867931) (alef-13)
 
فانیم
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۱۹:۱۱:۱۴
قابل توجه وزیر محترم آموزش وپرورش آقای فانی (2867935) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۱۹:۳۴:۴۸
الكي فرهنگ اين و آن را مثال نزنيد، مگر 20 سال پيش كه همه چيز بهتر بود مثل ژابني،بوديم؟ نه ، چيزي،كه بايد اصلاح بشه فرهنگ بعد از باوغ هست يعني،بازار كار و ادارات، صداقت بياد دروغ بره ، ضوابط برگرده روابط بره، باند بازي جمع بشه و انسانيت جايگزين بشه، و تمام افراد باند باز و رانت خوار خونه نشين بشوند نه توي 70 سالگي با مدرك غير مرتبط بياد وزير بشه، بقران قسم كل مديران وزارت صنعت از 100 خانواده تجاوز نميكنه و اكثرا از 20 سال پيش،با رانت استخدام شدند،و پست گرفتن، پس اول همه مردم كشور را كه خطايي نكرده اند در يك سطح قرار بدهيم. الان ژاپني و چيني،در شركت ما مشغول كار با رانتحواران هستند و داره خطا ميكنه پس به فرهنگ دوران مدرسه اش ربطي نداره (2867968) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۱۹:۵۱:۵۵
در ژاپن، یک مدیر مدرسه، 30 سال مدیر است و جناح بازی وجود ندارد که اگر رییس اداره عوض شد، مدیر را هم بردارد. همین مدیر متعهد است که تا 5 سال پس از پایان خدمت، در کنار مدیر جدید باشد. مدیر مدرسه مدرکش دقیقاً مدیریت آموزشی و برنامه ریزی درسی است. اما مدیران ما اغلب بر اساس معیارهای دینی و سیاسی انتخاب می شوند و از تنها چیزی که هیچ سررشته ندارند، مدیریت است. بنده مدرکم مدیریت آموزشی بود، اما چون عضو هیچ جناح و باندی نبودم، هیچگاه مدیریت مدرسه را به من ندادند. در نتیجه مجبور بودم به خاطر آشنایی ام با عربی، عربی درس بدهم! (2867987) (alef-13)
 
علي بابا
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۲۰:۰۶:۰۵
اين كه درست مثل ايرانه... مدارس ما روزهاي باراني استخر دارد... (2868001) (alef-13)
 
ثمین
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۲۰:۵۶:۲۵
دقیقا مثل ایران...

اینا از ما یاد گرفتنا...
:/ (2868126) (alef-10)
 
امیر
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۲۰:۵۷:۲۰
سرانه هزینه شده سالانه برای هردانش اموز در ژاپن بین 25 تا30 هزار دلار است......در ایران با توجه به بوجه اموزش وپرورش حدود 750 دلار در سال؟؟؟ یعنی ژاپن 30 برابر ما هزینه میکنه...اون وقت شما انتظار دارید ما مثل ژاپن پیشرفته باشیم ..نه جانم نمیشه.>>>> (2868130) (alef-10)
 
جواد
۱۳۹۴-۰۲-۱۵ ۰۷:۵۰:۵۴
دوست عزیز زاپن سال ها است بعد از یک جهش عظیم در رکود اقتصادی بسر میبره و درجا میزنه ممکنه کسی تصور کنه اونا اول سرانه آموزش شون 30 هزار دلار شده بعد پیشرفت کردند در حالیکه قضیه برعکسه اونا هم مثل امروز ما اول پولی نداشتند و سرانه آموزشی شون از ما هم کمتر بود وقتی پیشرفت کردند و پولدار شدند الان میتونند 30 هزار دلار سرانه خرج کنند (2868644) (alef-10)
 
...
۱۳۹۴-۰۲-۱۷ ۱۱:۵۸:۰۵
پس میتونیم امیدوار باشیم (2873911) (alef-10)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۵ ۰۹:۳۴:۱۹
ببخشید امیر خان این مقدار را هم خود خانواده ها هزینه می کنند و تقریبا در آینده نزدیک به لطف خدا همه مدارس دولتی را هم جمع می کنیم که دولت هزینه ای برای دانش آموزان صرف نکندیعنی معنی ندارد دولت برای این کارهای پیش و پا افتاده هزینه کند خیلی کارهای مهم است که باید برای آنها هزینه کند. (2868760) (alef-10)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۵ ۱۸:۱۸:۴۸
من بعنوان مدیر یک دبیرستان کل سرانه واریزی 93و94مبلغش پانصد هزار تومن بود که نمیدانم پول سیستم رایانه مدرسه رابدهم یا تلفن ومازیک هزینه ورق وتعمیرات بماند مدرسه هم کلنگی است هزینه مسابقات فرهنگی هنری رابدهم یا مسابقات علمی و......اولیا هم میگن اموزش مگه مجانی نیست (2870157) (alef-10)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۲۱:۲۸:۳۷
عزیزان من ! اونجا همه به فکر مردم و آینده کشورند ! برای اونها رفتار صحیح و انسانی و حتی انسانها ارزش فراوان دارند !
اینجا بهترین جا ها را از دست آموزش و پرورش در می آورندو با چند انتقال دولتی بالاخره از دست دولت در می آورند !
ایمجا بدترین شکل و شمایل ادارات به مدارس تعلق دارد !
اینجا همه حرف می زنند و هیچ فکری پشت حرفها وجود ندارد !
اینجا قوانین نانوشته بر همه چیز مقدم است اونهایی که تعلیم و تربیت را ذلیل می خواهند!
اینجا باز جای شکر دارد جا برای 45 داتش آموز فقیر نشین شهر وجود دارد !
اینجا همه به فکب بیرون کشورشانند !
اینجا همه می گویند به من چه ! چون یکبار که به فکر دیگران باشند ! از زندگی ساقط می شوند !
اینجا انسانها هیچ ارزشی ندارند ! این موقعیت و بینش جناحی است که به انسانها مقام می بخشد!
اینجا بزرگان خیالشان راحت است که فرزندانشان در مدارس ویژه با همه امکانات رفاهی و ورزشی تحصیل می کنند و آخر سر هم جایشان در آینده مشخص است.
اینجا مدارس به دو دسته فقر و اشراف تقسیم شده و بهترین کار ممکنه هم همینه !
اینجا پول کشور در برنامه های مستحبی و کذایی حیف و میل می شود تا برای تعلیم و تربیت همه بودجه ای نباشد!
اینجا هم دولت و هم مجلس از سالها پیش فقط تو ذلیل کردن تعلیم و تربیت تفاهم نامه امضا کرده اند که همه دولتها و مجلسها به آن پای بند بوده اند !
اینجا از بودجه عمومی به برخی مدیران پاداشهای چند صد میلیونی می دهند تا به آمورش و پرورش دهن کجی کرده باشند !
اینجا ....

اما اونجا (ژاپن)..
اونجا انسانها عزیزند حتی اگر بی سواد باشند و ..
اونجا بهترین جاها مدرسه می سوند و
اونجا افراد با عرضه همیشه در خدمت جامعه اند
اونجا خدمت هیچ ارتباطی با گرزایشات فکری ندارد فقط باید درست کار کنی!

اونجا ...
تونجا ...


و همه اینها تقصیر خدمتگزاران و یرایداران مداری است که خوب کار نمی کنند ! (2868189) (alef-13)
 
امیرحسین
۱۳۹۴-۰۲-۱۵ ۱۸:۳۱:۳۶
حالا شما هم ایقدر پیازداغشو زیاد نکن. درسته مشکلات ما خیلی زیاده ولی اونجا هم مدینه فاضله نیست (2870170) (alef-10)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۹ ۱۵:۰۳:۰۳
اتفاقا هستتتتتتتتتتتتت.حتما یه سر کتاب آموزش قلبها و اندیشه ها ترجمه حسین افشین منش رو بخون تا بفهمی چی میگم.


مدرسه دارن نه زندان عمومی.
بچه ام رو از 4 سالگی فرستادم مهد دکتر میگه از مهر رفته مهد میگم از کجا فهمیدین میگه مگه نمیگی از همون روز سرفه هاش شروع شده.فک کن تا 4 سالگی یه بار هم آنتیبیوتیک نخورده بود؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟حالا سینوزیت داره .یعنی یکی نمیتونه بهشون بفهمونه یه دستگاه بخور بذارین تو مهد حداقل بچه ها کمتر مریض شن ؟؟؟؟؟؟؟؟

معلم که اختیار نداره بگه تو......نمره هم که نیست خدایا بچه ها رو نجات بده (2878323) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۲۱:۳۳:۳۹
اونها نمی دانند که ما سالهای ساله داریم از آنها تقلید می کنیم ! غافل از اینکه اونها بودجه های خود را بیخود در تعلیم و تربیت هدر می دهند و از این به بعد باید تربیت را از ما یاد بگیرند ! ما که فریاد های بی مصداق و بی پشتوانه ما گوش همه را کر کرده و بچه های مملکت را شرور و معتاد و بی خیال سعی و تلاش و ... بار آورده و مردم هم مشغول خودشان و بچه هایشانند !

خدایا قربونت برم که مرا در این دوره از تاریخ افتخار آمیز این کشور معلم خلق کرده ای تا این همه نعمت توام اسلامیت و عدالت و عقلانیت لذت ببرم! (2868194) (alef-13)
 
جواد
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۲۱:۴۵:۴۲
رایگان و در دسترس بودن خیلی مهمه (2868203) (alef-13)
 
حامد
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۲۲:۳۱:۰۳
در زبان فارسی ضرب المثلی زیبا داریم که میگه به در میگن تا دیوار بشنود.
از طرف دیگر گفته ای منتسب به دکتر حسابی داریم که می گوید بعضی ها می خواهند بفهمند که باید کمکشان کنیم. اما بعضی خود را به نفهمی میزنند که در این مورد هیچ کاری نمی توان کرد. امروز آموزش و پرورش نیازمند دلسوزی است و نه همدردی........ الگو های موفق آموزشی کم نیستند اما اراده ای برای دسترسی و اجرای آنها هم باید باشد. (2868272) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۲۲:۴۸:۲۴
--- مخلصتم ،بنده رك و پوست كنده عرض كنم كه ما در كشورمان به آموزش و پرورش به عنوان
منشا همه تحولات و پيشرفت ها و تر قي كشور نگاه نمي كنيم ! آموزش و پرورش را به عنوان يك
" سرمايه گذاري ". را به حساب نمي آوريم !! ! نگاه ما به آموزش و پرورش ،چه نگاهي است ؟
نگاه يك پدري كه فرزند معلولي رو دستش افتاده ، كه نه تنها اين بي چاره عليل درآمد زا نيست ! بلكهمخارج و هزينه زيادي روي دست خانواده ميگذارد !! حالا نگاه ما به آموزش و پرورش اين
گونه است ! فكر مي كنيم درآمد زا نيست و سراپا خرج است ! ديگه فكر نمي كنيم كه به قولي :
" علم اگر دير بار دهد ، بار نيكو دهد " !! اين است كه ديگه براي اين پدر ديگه مهم نيست كه
اين بچه در چه حال و وضعي باشد ! بيرون كه مي رود ديگه تيپ و شمايلش چگونه و چطور باشد !
كفشش واكس نخورد ، اهميتي ندارد ! سر و وضعش آراسته نباشد ، عيبي نيست ! تلقي مردم از او چه باشد ، بي خيال !! حالا برادر من ،آموزش و پرورش ما اين گونه است ! در اين دنياي عجيب و غريب با اين همه ترقي و پيشرفت كه هر روزه در زمينه صنعت و فن آوري و اختراع روي ميدهد ،آن چنان كه در مقام مقايسه ،تفاوت امسال با سال گذشته تفاوت ،يك سال نيست ، پنجاه ساله !!
---- ميگم حالا اين موبايل كه قصد فروشش داري ، مال كي هست ؟ !
--- پارسال نو آكبند خريدمش !!
--- پار سال ؟ نه به درد نمي خوره ! مال عهد بوقه !!
حالا برادر در اين دنيا كه هر كشور و مملكتي مي خواهد گوي ترقي و تكنولوژي و پيشرفت از
ديگري بربايد ،ما مي خواهيم با اين آموزش و پرورش عليل و نحيف و رنجور ، لنگان لنگان ، خرك
خويش به منزل برسانيم و تازه كوس ترقي و پيشرفت هم بزنيم ! ولي ،..... ولي چه ؟ ... كجا ؟؟
كمي بلندتر بگو ! ره تركستان ؟؟ كي رفته تركستان قربونتم ؟؟؟ من كه نمي فهمم چي ميگي !!! (2868304) (alef-11)
 
علی
۱۳۹۴-۰۲-۱۴ ۲۳:۳۲:۳۸
جناب آقای دکتربختیاری که این مقاله را نوشته اند بسیارانسان فرهیخته ای هستندکه سالها ازنزدیک درژاپن مطالعه داشته اند وهم اکنون نیز ازکارشناسان ستادی وزارتخانه آموزش وپرورش خودمان هستند.این مقاله حیف است که درلابلای اخبارگم شود وهمچنین حیف است که به ایشان قدرت عمل موثردرتصمیمات درستاد را نمی دهند. (2868372) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۵ ۰۰:۱۰:۴۰
یه نمونه برای تکمیل عرایضتون! اینجا ما یه بازی داریم که بچه ها دور صندلی میچرخن همیشه یکی میمونه و این روند هی کم میشه.
خوب بچه از همینجا داره یاد میدین و یاد میگیره اما چیا یاد میگیری چه درسی میگیری..!
حالا تو ژاپن ب عکسشه(تو ماهواره دیدم) چندتا بچه بودن که هر سری تعداد صندلی ها کمتر میشد و بچه ها باید با همبستگیو فشار چمدونم ... با همدیگه رو صندلی کمتر جا میشدن! (2868420) (alef-10)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۵ ۰۴:۱۸:۲۱
چکیده های کلیدی :

تاکید در کارگروهی
انعطاف فکری
شوق به کار
احترام به دیگران
خود مدیریتی و مسئولیت
شکوفایی خلاقیت
تاکید بر رفاقت

و اینها در همه پهنه زندگی ژاپنی ها بوده است. (2868569) (alef-10)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۵ ۰۵:۲۳:۱۶
چند بند ان ،دل ما را سوزاند،برای کودکان پر استعداد ،برای نسل هایی که سوختند و هنوز می سوزند. توجه کنید،: اموزگار ، مستبد نیست. افریدن حس اعتماد بنفس. اموزش و ایجاد شادی . (2868578) (alef-10)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۵ ۰۸:۳۵:۰۵
و دانش آموزاي ژاپن مث بچه هاي شما افراد مدعي، بي تربيت و خودخواه و........................نيستن كه داري معلم هارو مسخره ميكني (2868679) (alef-10)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۵ ۱۰:۱۶:۳۴
چند نکته
-"در ژاپن ۹۰ درصد دانش آموزان، کلاس دوازدهم را با موفقيت پشت سر مي‌گذرانند (اين نسبت در آمريکا ۷۳ درصد و در اروپا ۵۰ درصد است" در ایران این سهم 100 درصد است . سال ها است که بنده مردودی ندیده ام. جالب اینکه در دانشگاهها نیز همه موفق به گرفتن مدرک می شوند.
- خوب بود میگفتید که معلم ها چقدر در سال و چند روز در هفته کار می کنند و نسبت به کارمندان عادی ژاپنی چقدر درآمد دارند (2868857) (alef-13)
 
کارمند شرکت پتروشیمی در عسلویه
۱۳۹۴-۰۲-۱۵ ۱۱:۵۷:۵۴
سوالی که همیشه در ذهن من است این است که چرا در آموزش و پرورش ما از همان کلاس دوم یا سوم دبستان. اجازه یادگیری زبان انگلیسی که یک زبان تعامل بین المللی است داده نمی شود؟ شاید به چشم نیاید اما خیلی از خسارتهای مخصوصا اقتصادی که ما می خوریم به خاطر آشنایی نداشتن با زبان انگلیسی در خواندن راهنمای کالاها و رایانه و ... است. متاسفانه خیلی از مدیران صنعت استراتژیک ما مثل صنعت نفت هم زبان انگلیسی نمی توانند صحبت کنند و آشنایی ندارند. (2869083) (alef-10)
 
حسین
۱۳۹۴-۰۲-۱۶ ۰۰:۴۲:۵۵
در کلاس دوم دبستان به جای علم روز کتابهایی رو اوردند که اصلا ارتباطی با روحیه اون سن نداره ! .. آبات جزو یک و دو را در کتاب قرآن را گذاشتند مثل اینکه قراره قاری قرآن تربیت کنند . (2870732) (alef-10)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۵ ۱۲:۳۱:۴۰
180 درجه با ایران ما فرق دارد پس اگر میخواهید بدانید چگونه مشکلات حل می شود این فاصله 180 درجه را هرچه بیشتر کم کنید پایین ترین حقوق در کشور برای معلمان دوره ابتداییاست و ........ (2869195) (alef-10)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۵ ۱۲:۵۶:۳۹
من پدر 2 فرزند هستم ( کارشناسی ارشد و دارای رتبه 136 کنکور ) که یکی از آنها کلاس اول دبستان است ، سعی کردیم در یکی از بهترین مدارس دولتی ( هیات امنایی) او را ثبت نام کنیم به دلایل مختلف که از این حوصله خارج است اما مشکلات عمده ما:
1. حجم بسیار بالا و وحشتناک محتوای کتابهای درسی اول دبستان که واقعا خارج از تصور است و ابدا نمی توان تصور کرد که هدف از این حجم مطالب زیاد و سنگین چیست؟؟ به طور مثال برخی از محتواهایی که در درس ریاضی فعلی ارائه میشود مربوط به ریاضی سوم و حتی چهارم دبستان قبلی بوده که واقعا باعث تعجب است. و یا مثلا اصرار خیلی زیاد که کل حروف فارسی در طول 8 ماه ( که البته میشه گفت 7 ماه است) تمام شود و بچه کلی کلمه سخت و استثناء و غیره را یاد بگیرد. به اینها اضافه کنید قرآن و علوم و غیره را . مواردی که در پیش دبستانی هم سرسری و بیشتر به بازی طی میشود.
2. شلوغ بودن بیش از حد کلاس ها . کلاس فرزند من 35 نفر هستند که بارها من با خودم گفته ام خدا به معلمشان صبر و طاقت بده که بایستی با این همه بچه سرو کله بزنه.
3. تعطیل بودن معلم در روزهای شنبه به دلیل سابقه بیش از 20 سال ایشان که خود به حجم انبوه و فشار کاری بچه ها در روزهای دیگر اضافه میکند. علاوه بر این روزهای شنبه همواره بلاتکلیف بوده اند و مادر یکی از بچه ها همواره سعی نموده با حضور در مدرسه ضعف های موجود را بکاهد و با اضافه کردن مواردی مثل ورزش و غیره وقت بچه ها را پر کنند که آن هم مشکلات خود را دارد.
4. توانایی کم مدیران مدرسه در کنترل 1350 دانش آموز مقاطع مختلف. به طوری که فقط هدف این است که بچه ها صبح بیایند و ظهر به سلامت به منزلهای خود بروند. یعنی اینقدر مشکلات مالی و غیره هست که دیگر وقتی برای " پرورش" نمی ماند.
5. مشکلات عدیده مالی که مرتبا بایستی پدر و مادران به انحاء مختلف کمک نمایند.یعنی با مستقیم و یا غیره مستقیم تحت بهانه های مختلف از پدر و مادرها کاملا به طور " داوطلبانه!" پول اخذ می نمایند و پدر و مادر ها هم چاره ای جز جلب رضایت مدیران محترم مدرسه ندارند!! چون چاره ای ندارد!!
6. دوری زیاد مدرسه به منازل اغلب خانواده ها که مشکل سرویس و راننده و غیره پیش می آید که به غیر از بحث هزینه ، مشکلات عدیده ای از جمله اخلاق بد راننده و غیره اضافه میشود.
7. عدم نظارت کافی بر روی بهداشت بچه ها .
8. تعطیلی بسیار زود بچه ها در نیمه اردیبهشت که تا اواخر اردیبهشت همه امتحانات و غیره تمام میشود و عملا پدر و مادر ها بایستی 4 ماه با بچه ها سروکله بزنند.
و دیگر مسائل و مشکلات عدیده..... (2869277) (alef-10)
 
علی احمدپور
۱۳۹۴-۰۲-۱۵ ۱۳:۳۴:۰۱
من خودم چند مدتی دبیر یکی از هنرستان های غیر انتفاعی بندرعباس بودم خدا شاهده مدیر به ما میگفت همه دانش اموزا رو با نمره بالا قبول کن که هم امار قبولی بالا بره و هم اینکه به اولیای دانش اموز موقع ثبت نام قول داده بودن فرزندشان حتما قبوله تا سر کیسه رو شل کنن . چه دانش اموزایی که با درس نخوندن تو اون خراب شده دیپلم نگرفتن و الان تو یکی از دانشگاه های درجه چند مشغول تحصیلن !!! اوف به این نظام اموزشی (2869406) (alef-10)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۵ ۱۵:۲۶:۵۷
مثل اینه که برای یه پراید سوار درباره رولز رویز حرف بزنید .

آخه ما رو چه به اونا میگن به شتر گفتن چرا پشتت مثل بقیه صاف نیست گفت آخه من کجام شبیح بقیست .
بزرگترین بدبختی مملکت ما عدم اهتمام به اجرای قانون و احترام به آن است که هر روز هم متاسفانه بیشتر از طرف بالا به مردم دیکته شده و در فرهنگ عمومی نهادینه تر میشود که این مادر تمام مشکلات ماست . (2869721) (alef-10)
 
حمید
۱۳۹۴-۰۲-۱۵ ۱۶:۲۹:۳۴
هیچیک از این ویژگیهادر آموزش وپرورش مادیده نمیشود وحتی بعضی از آنها درست برعکس در اینجا اجرا میشود دانش آموزان با 50روش مختلف وبه دور از شادی وتفریح واقعی وبدون توجه لازم از طرف دولت وبی مهری بعضی از مردم اداره میشود وبه نظر من نباید با این بی توجهی مسولین به آموزش وپرورش به آینده روشنی امیدوار بود مدارس روستایی با پول اولیا اداره میشوند وفقط دولت پز میدهد ومعلم ومدیر بیچاره زجر میکشند (2869926) (alef-10)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۵ ۱۶:۴۷:۱۰
در حالیکه نظافت و پاکسازی محوطه های عمومی یک اخلاق همگانی در زاپن بوده است و بارها آنرا حتی در ورزشگا های ورزشی هم دیده ایم که پس از مسابقه همه وظیفه خود می دانند محیط که در آن بوده اند پاک نمایند . کدام پدر مادر کدام ایرانی حاضر است چنین کند. همه نمیگویند این از وظائف شهرداری ها و نظافت چی ها ست. رها نمیکنند و بروند با محیط از اشغال های مانده شان. اشکالات یکی دوتا نیست . ریشه های فرهنگی مزمن دارد. (2869981) (alef-10)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۶ ۰۸:۵۹:۰۴
فاجعه بزرگ در دانشگاههای غیر انتفاعی و علمی کاربردی و آزاد و ... در حال رخ دادن است و شما چشمان خودتان را بستید؟ ما 15 سال پیش با بدبختی لیسانس گرفتیم الان به کسانی مدرک می دهند که جمع دو عدد کسری را بلد نیستند. (2870977) (alef-10)
 
احمد
۱۳۹۴-۰۲-۱۷ ۱۱:۰۶:۰۱
بهتر است ما در ایران، به دلایل متعدد پرورش فرزندانمان و آموختن مهارتهای زندگی را به مدرسه و یا رسانه واگذار نکنیم. امروزه متاسفانه بسیاری از خانواده ها از آموزش و پرورش انتظار تربیت فرزندانشان را دارند. خانواده هایی که دغدغه مسئولیت پذیری، عدم رقابت و رفاقت، کار جمعی و ... دارند در وحله اول با بالابردن مطالعه خود و بهره گیری از مشاوران فرزندپروری، می توانند مسئولیت پرورش کودکان را خود بر عهده بگیرند. در این صورت یک آموزش و پرورش خوب می تواند برای تربیت خانوادگی مکمل باشد ، که متاسفانه نیست.
در ضمن پدر و مادرهای عزیز،نظام به شدت رقابتی آموزش و پرورش ایران، خانواده ها و دانش آموزان را به شدت درگیر رقابت کرده و در اینده شاهد شدیدتر شدن رقابت مردم در عرصه اجتماعی خواهیم بود. (2873665) (alef-10)
 
ايرج
۱۳۹۴-۰۲-۱۷ ۱۲:۱۵:۱۲
حكايت ما حكايت شترست كه بهش گفتند چرا اينهمه كج و معوجي و شتر در خواب گفت كه چه چيز من راست و درست است ...........؟ (2873989) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۲-۱۹ ۰۷:۲۶:۲۵
ای کاش زمانی که ما ابتدایی بودیم را به تصویر میکشیدید .جاده ای خاکی زمستانی پر از گل ولای .بدون سرویس رفت وامد حمله سگهای ولگرد .زمستانی استخوان سوز .مدرسه ای با بخاری نفتی خراب کلاس یخ زده و پر ازدود.............................................................................................. حالا بشینید هی با ژاپن مغایسه کنید (2877126) (alef-13)
 
بهروز
۱۳۹۴-۰۲-۱۹ ۰۷:۲۷:۰۸
در ایران به علت کمبود وقت تدریس معلم با عجله و مضطرب فقط می خواهد کتاب تا آخر تدریس شود و بطور ناخواسته استرس خود را به دانش آموزان منتقل می کند(من معلمی با 25 سال سابقه تدریس هستم من هیچ وقت نتوانستم با خیال راحت تدریس کنم همیشه با کمبود وقت روبرو هستم , با انواع کلاس های جبرانی و تقویتی , فوق برنامه و ... فقط تلاشمی کنم تدریس و حل تمرین و مسائل تمام شود). در این 25 سال تدریس, من هیچ گاه ندیدم که دانش آموز ,مدرسه را محل زندگی خود بداند همچنین از هیچ همکارم چنین حسی را ندیدم. اموال مدرسه را متاسفانه برای خود و پیشرفت نمی دانند(چه معلم و چه دانش آموز). در نگهداری اموال خیلی کم احساس مسولیت می کنند. در ایران متاسفانه فقط عجله برای تخلیه کردن مدرسه و خروج از آن هست. نمی دانم چرا این همه تنفر از این مکان وجود دارد. (2877127) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۲-۲۰ ۱۵:۰۲:۰۴
ژاپنی ها مسلمان هستند خودشون خبر ندارند (2880573) (alef-13)
 
مدیرمدرسه ابتدایی
۱۳۹۴-۰۲-۲۱ ۰۸:۳۱:۰۱
سرانه آموزشی ژاپن هم به اندازه سرانه آموزشی ایران است.حتماً!!! (2881742) (alef-11)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.