کد مطلب: 350121
برخی خوانندگان پاپ متوهم‌اند؟!
بخش فرهنگی الف، 17 اردیبهشت 95
تاریخ انتشار : جمعه ۱۷ ارديبهشت ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۲۹
«خوانندگان جوان موسیقی پاپ که این روزها سالن کنسرتهای شهر را قُرق کرده‌اند، متوهم‌اند!» این عبارتی است که گروهی از خبرنگاران به آن اعتقاد دارند و البته قابل تأمل و بررسی است.
خیلی از اهالی رسانه از رفتار هنرمندان گله دارند و اغلب هم نوک پیکان این گله‌ها به سمت خوانندگان پاپ است. هنرمندانی که در دهه‌ی اخیر فعالیت گسترده‌ای داشته‌اند و برای خیلی از رسانه‌ها به سوژه‌های جذاب خبری تبدیل شده‌اند؛ اما وقتی خیلی از همین هنرمندان، شهرتی برای خود دست‌وپا کرده‌اند، رفتار ناخوشایندی با رسانه‌ها داشته‌اند، البته هر خبرنگاری در زمان فعالیتش با برخوردهای مختلفی از سوی هنرمندان مواجه می‌شود.
شاید این قضاوت، کلی و سطحی آن هم از یک جامعه‌ی آماری محدود به‌نظر برسد؛ اما وقتی با تعدادی از همکاران رسانه‌ای فعال در حوزه‌ی موسیقی گپ زدیم، از مسائل و مشکلات ریشه‌ای صحبت کردند که نه‌تنها دامن خبرنگاران، بلکه دامن مدیران فرهنگی را نیز گرفته است، مانند برخوردهای از بالا به پایین که اتفاقا همین چند وقت پیش به جشنواره‌ی موسیقی فجر هم سرایت کرد؛ از خواب ماندن یکی از خوانندگان موسیقی پاپ و نرسیدنش به نشست خبری، تا گروکشی یکی دیگر و شروط گذاشتن برای حضور در نشست خبری.
ابتدا برای ملموس شدن فضای کلی این مشکل، تجربه‌های شخصی خبرنگار سرویس موسیقی ایسنا از درخواست گفت‌وگو با چهار هنرمند فعال در حوزه‌های مختلف را بخوانید که هر کدام با توجه به ویژگی‌های اخلاقی‌شان نسبت به آن، واکنش نشان دادند.
روایت اول
پیشینه هنری: رهبری بیش از ۱۲۰ ارکستر در جهان از جمله برلین، وین، پاریس، لندن، توکیو و تورونتو، مدیر هنری ارکسترهای سمفونیک در بروکسل، پراگ، مالاگا و زاگرب، انتشار بیش از ۲۰۰ آلبوم در بازارهای بین‌المللی از جمله آثار آهنگسازان ایرانی.
تحصیلات: دانش‌آموخته‌ی آکادمی موسیقی وین
افتخارات: برنده‌ی مدال نقره‌ی مسابقات جهانی رهبری ارکستر برای ایران در سوییس، برنده‌ی مدال طلای مسابقات جهانی رهبری ارکستر برای ایران در فرانسه، صاحب بالاترین نشان هنری از کشورهای اسپانیا، بلژیک و جمهوری چک و دستیاری هربرت فون کارایان در ارکستر فیلارمونیک برلین.
- سلام آقای ... وقت‌تان بخیر، امیدوارم بد موقع تماس نگرفته باشم.
- سلام اتفاقا بسیار خوش‌موقع است. در خدمت‌تان هستم.
- اگر سرتان خلوت است، می‌خواهم یک گپ کوتاه خبری با هم داشته باشیم.
- چراکه نه! هر وقت شما و همکاران‌تان تماس می‌گیرید، از شنیدن صدای‌تان خوشحال می‌شوم.
از اینجا به بعد گفت‌وگو آغاز و همه‌چیز به‌خوبی و خوشی تمام می‌شود. معمولا حساسیتی هم برای انتشار متن خبر وجود ندارد. هرچند ممکن است، پس از انتشار برخی اخبار تماس بگیرد و از تنظیم خوب آنها تشکر کند.
روایت دوم
پیشینه هنری: انتشار شش آلبوم موسیقی پاپ، برگزاری تور کنسرت در تهران و شهرستان‌ها.
میزان تحصیلات: نامشخص.
افتخارات: برنده‌ی تندیس بهترین اجرای زنده‌ی موسیقی پاپ از یک جشن سالانه‌ی خصوصی در ایران.
- سلام آقای ... وقت‌تان بخیر، امیدوارم بدموقع تماس نگرفته باشم.
- سلام بفرمایید، امرتان؟
- راستش اگر سرتان خلوت است، می‌خواهم یک گپ کوتاه خبری با هم داشته باشیم.
- الان؟
- بله.
- راستش الان اصلا وقت ندارم. خیلی درگیرم.
- خب چه زمانی مناسب است که با شما تماس بگیرم؟
- اصلا من اهل مصاحبه نیستم.
اغلب خداحافظی نمی‌کند و گوشی را قطع می‌کند. تازه شانس آورده‌ام که گوشی را خودش جواب داده است. معمولا باید کلی به مدیر برنامه‌اش توضیح دهم که برای چه زنگ زده‌ام و چه کار دارم. معمولا هم مدیر برنامه‌ها کاری از پیش نمی‌برند.
روایت سوم
پیشینه هنری: رییس و رهبر ارکستر سمفونیک COTA لس‌آنجلس، رهبری بسیاری از ارکستر سمفونیک‌های معتبر به‌صورت مهمان از جمله ارکستر سلطنتی فیلارمونیک لندن، ارکستر سمفونیک مینسوتا، سمفونیک کلرادو، سمفونیک سن‌دیگو، سمفونیک ایندیاناپولیس، سمفونیک نیوجرسی، سمفونیک فیلارمونیک زاگرب، سمفونیک جوانان آمریکا و ... ساخت قطعه‌ی موسیقی و اجرا در افتتاحیه و اختتامیه‌ی سیزدهمین دوره بازی‌های آسیایی، انتشار آلبوم‌های کلاسیک متعدد مانند موسیقی باله چایکوفسکی با همکاری سمفونی رادیو اسلواک برای دیسکاور کخ اینترنشنال.
میزان تحصیلات: دانش‌آموخته‌ی آهنگسازی و تنظیم موسیقی در آکادمی موسیقی وین.
افتخارات: برنده‌ی جایزه پیکانس تایلند به‌عنوان معتبرترین جایزه‌ی هنری این کشور در سال ۱۹۹۹، تنظیم و رهبری ارکستر کنسرت یانی همراه ارکستر سلطنتی فیلارمونیک در آتن که تحسین‌های زیادی را درپی داشته است.
- آقای ... ممنون که امروز برای من وقت گذاشتید.
- خواهش میکنم. خیلی خوشحالم که می‌بینم‌تان.
- دفعه‌ی پیش که دیدم‌تان خیلی ناراحت و مغموم بودید، اما خوشحالم امروز می‌خندید.
- غم نیست؛ اصلا غم نیست. می‌دانید من محل زندگی‌ام خیلی از ایران دور است و برای همین وقتی به اینجا می‌آیم، شب و روزم تا حد زیادی به‌هم می‌ریزد. خب هنرمند است دیگر ...
گفت‌وگوی ما در لابی یک هتل آغاز می‌شود و او حدود سه ساعت وقت می‌گذارد که به پرسش‌ها پاسخ دهد. اساسا آدم با حوصله و مهربانی است و سعی می‌کند، به همه احترام بگذارد. اهل چک کردن مصاحبه قبل از انتشار نیست. با خنده به عکاس ایسنا می‌گوید: «عکس‌های خوب ازم بگیر». البته شوخی می‌کند و اصلا روی این‌گونه چیزها حساس نیست.
روایت چهارم
پیشینه هنری: انتشار سه آلبوم موسیقی پاپ و حدود ۱۰ تک‌آهنگ، برگزاری تور کنسرت در تهران و شهرستان‌ها.
تحصیلات: مدرک کارشناسی از دانشگاه آزاد اسلامی.
افتخارات: ....
- سلام آقای ... برای پیگیری یک خبر تماس می‌گیرم.
- سلام من مدیربرنامه‌های‌شان هستم. سوال‌تان را بپرسید تا پاسخ دهم.
- اما من باید حتما با خودشان صحبت کنم. برای همین تلفن همراه‌شان را گرفته‌ام.
- ایشان دیشب تا ساعت ۲ نیمه شب در کنسرت بودند و حالا خسته هستند. وقت ندارند با شما صحبت کنند.
- خب چه زمانی تماس بگیرم که پاسخگو باشند؟
- نمی‌دانم. راستی اگر بخواهید چیزی منتشر کنید، حتما قبل از انتشار باید با من چک کنید.
این اولین‌بار نبود که تماس می‌گرفتم و مدیر برنامه‌اش جواب می‌داد. گاهی وقتی کار واجب دارم و شماره‌ی موبایل همین آقای مدیر برنامه را می‌گیرم، یک نفر دیگر جواب می‌دهد و می‌گوید، من مدیربرنامه‌های‌شان هستم، یعنی آقای مدیربرنامه خودش یک مدیربرنامه‌ی دیگر دارد!
***
شاید برخی مخاطبان با خواندن این روایت‌ها همچنان قانع نشده باشند که گروهی از هنرمندان متوهم‌اند یا بگویید که معلوم است، وقتی افرادی در نظام اروپایی پرورش یافته، خلق و خوی متفاوتی داشته باشند. به همین دلیل، به دو روایت از کنفرانس‌های رسانه‌ای اشاره می‌شود؛ یکی با حضور هنرمندی پیشکسوت و دیگری هنرمندی جوان که هر دو در ایران رشد و پرورش یافته و موسیقی کار کرده‌اند.
روایت اول: کنفرانس رسانه‌ای حمید حامی
ششم دی‌ماه ۹۴ خانه هنرمندان ایران
خبرنگار: آقای حامی فکر نمی‌کنید، پوشش‌تان در پوستر کنسرت تا حدی نامناسب است؟
- شما اگر می‌توانستید، مایکل جکسون را که در کنسرت‌هایش مایو می‌پوشید، اعدام می‌کردید.
خبرنگار: ما به مایکل جکسون کاری نداریم. از یک خواننده پاپ ایرانی سوال می‌پرسیم.
- دلیلی نمی‌بینم به سوال شما پاسخ دهم (اینجا بر سر خبرنگار فریاد می‌زند).
خبرنگار: مگر شما نشست خبری نگذاشته‌اید که به پرسش‌های ما پاسخ دهید؟
- خیر؛ من به پرسش‌های بی‌ربط پاسخ نمی‌دهم. شما می‌خواهید این نشست را برهم بریزید و به حاشیه ببرید.
روایت دوم: نشست خبری حسین علیزاده
۱ دی‌ماه ۹۴ تالار وحدت
خبرنگار: می‌دانم این نشست درباره‌ی کنسرت شماست، اما می‌توانم یک پرسش خارج از موضوع بپرسم؟
- بفرمایید. سوال‌تان را پاسخ می‌دهم (می‌خندد).
در ادامه، علیزاده در نشست رسانه‌ای کنسرتش به تمام پرسش‌های بی‌ربط خبرنگاران از جمله موضوع‌هایی مانند جشنواره‌ی موسیقی فجر، وضعیت خانه موسیقی، رویکرد دولت نسبت به موسیقی و ... پاسخ داد و در نهایت گفت: از اینکه زحمت کشیدید و به این جلسه آمدید از شما سپاسگزارم.
شهرت ظرفیت می‌خواهد
شاید بد نباشد، نظر دو خبرنگار باسابقه و فعال در حوزه موسیقی را با هم بخوانیم. این دو خبرنگار در دو رسانه‌ی رسمی کشور با دیدگاه‌ها و خط مشی‌های متفاوت کار میکنند.
یکی از آنها درباره‌ی دلیل رفتارهای ناهنجار برخی خوانندگان پاپ، معتقد است: معمولا خوانندگان پاپ فضای رسمی رسانه‌ها را نمی‌شناسند. آنها حتی مشاوران آگاهی در حوزه‌ی رسانه ندارند که تا در مواجهه با آنها، تفاوت یک رسانه‌ی زرد را مثلا با یک خبرگزاری رسمی بدانند. البته باید این موضوع را هم در نظر گرفت که شاید رسانه‌های زرد آن‌قدر آنها را اذیت کرده‌اند که دیگر یارای گفت‌وگو با خبرنگاران را ندارند.
او درباره‌ی تجربه‌های شخصی‌اش از گفت‌وگو با خوانندگان پاپ هم بیان کرد: آنها یا تلفن‌شان را جواب نمی‌دهند یا آن را خاموش میکنند. این در حالی است که افرادی مثل شهرام ناظری یا لوریس چکناواریان، خودشان به تلفن‌ها جواب می‌دهند و اصلا چیزی به‌عنوان واسط یا مدیر برنامه ندارند. اگر هم قصد مصاحبه نداشته باشند، بسیار محترمانه می‌گویند که تمایلی به صحبت درباره‌ی این موضوع خاص ندارند. حالا اگر بخواهیم با یک خواننده‌ی پاپ صحبت کنیم، یا جواب نمی‌دهد یا در بهترین حالت باید با مدیر برنامه‌اش حرف بزنیم. البته برخورد مدیر برنامه معمولا از برخورد خود هنرمند هم بدتر است.
این خبرنگار حوزه موسیقی ادامه داد: فرض کنید، من مدت‌ها دنبال مصاحبه با یک خواننده‌ی پاپ بوده و تلاش زیادی هم برای گفت‌وگو با او کرده‌ام؛ اما او جواب من را نداده است. از قضا یک روز کارش گیر ما، یعنی همین رسانه‌های رسمی می‌افتد و از من خواهش می‌کند که با او مصاحبه کنم! این یعنی آنها فکر میکنند، فقط وقتی نیاز دارند باید با ما تعامل کنند. حالا ما لطف می‌کنیم و مثل خودشان آنها را اذیت نمی‌کنیم.
او در پاسخ به این پرسش که آیا این موضوع درباره‌ی بزرگان موسیقی ایران نیز صدق می‌کند؟ گفت: بزرگان موسیقی حتی اگر دید مثبتی هم به رسانه‌ها نداشته باشند، هیچ‌گاه برخوردشان خارج از عرف و ادب نیست. برخی بزرگان موسیقی به گروهی از خبرنگاران نقد دارند و می‌گویند سواد موسیقی خبرنگاران کم است. تازه اگر آنها این انتقاد را به ما وارد میکنند، باز هم در کنارش از زحمات خبرنگاران قدردانی میکنند؛ اما انگار دنیای ستارگان پاپ متفاوت است. رسانه‌های آنها شبکه‌های مجازی خودشان است.
این خبرنگار در پاسخ به این پرسش که این رفتار برخاسته از چه چیزی است؟ اظها کرد: در وهله‌ی اول باید گفت که این، خاصیت شهرت است. شهرت، ظرفیت می‌خواهد. خیلی از خوانندگان پاپ ما ظرفیت شهرت ندارند. شما خودتان خبرنگار هستید، خوانندگان ایرانی پاپ را با هنرمندان بین‌المللی مقایسه کنید. مصاحبه با آنها خیلی راحت است. من چند وقت پیش به «یانی» درخواست مصاحبه دادم و پس از ۲۴ ساعت جواب من را داد. البته من از این‌گونه تجربه‌ها کم نداشته‌ام. آن وقت یک خواننده‌ی پاپ در کشور، سه‌ماه است که هنوز به درخواست مصاحبه‌ی من پاسخ نداده است. آن خواننده نمی‌داند که وقتی در تور آمریکا بود، چه حاشیه‌های جدی‌ای برایش پیش آمد و ما رسانه‌ها آنها را نادیده گرفتیم!
رسانه‌ها تا امروز لطف کردند و چیزی نگفتند
یکی دیگر از خبرنگاران فعال و باسابقه نیز معتقد است: این رفتارهای ناهنجار را نباید به همه‌ی خوانندگان پاپ تعمیم داد؛ افرادی هستند که بسیار مودب‌اند و خود را دور از دسترس نشان نمی‌دهند. در عین حال، خوانندگانی هستند که احساس نیاز به جامعه‌ی رسانه‌ای ندارند و بدترین نحوه‌ی برخورد را با رسانه‌ها میکنند. رسانه‌ها تا کنون نیز لطف کرده و چیزی درباره‌ی آنها ننوشته‌اند؛ اما این آقایان دارند از لطف ما رسانه‌ها سوءاستفاده میکنند. من خاطره‌هایی در این زمینه دارم، مانند اینکه یک خواننده‌ی پاپ به بی‌ادبانه‌ترین حالت ممکن، جواب سلام من را هم نداد.
او درباره‌ی برخورد پیشکسوتان موسیقی با رسانه‌ها نیز اظهار کرد: ما در میان پیشکسوتان شاهد برخوردهای منطقی هستیم. نمونه‌ی بارز آن استاد حسین علیزاده است که با وجود مقام بالای موسیقایی‌اش، متواضعانه به نشست خبری می‌آید و به پرسش‌های خبرنگاران پاسخ می‌دهد.
گزارش سهیلا صدیقی
خیلی از اهالی رسانه از رفتار هنرمندان گله دارند و اغلب هم نوک پیکان این گله‌ها به سمت خوانندگان پاپ است. هنرمندانی که در دهه‌ی اخیر فعالیت گسترده‌ای داشته‌اند و برای خیلی از رسانه‌ها به سوژه‌های جذاب خبری تبدیل شده‌اند؛ اما وقتی خیلی از همین هنرمندان، شهرتی برای خود دست‌وپا کرده‌اند، رفتار ناخوشایندی با رسانه‌ها داشته‌اند، البته هر خبرنگاری در زمان فعالیتش با برخوردهای مختلفی از سوی هنرمندان مواجه می‌شود.
شاید این قضاوت، کلی و سطحی آن هم از یک جامعه‌ی آماری محدود به‌نظر برسد؛ اما وقتی با تعدادی از همکاران رسانه‌ای فعال در حوزه‌ی موسیقی گپ زدیم، از مسائل و مشکلات ریشه‌ای صحبت کردند که نه‌تنها دامن خبرنگاران، بلکه دامن مدیران فرهنگی را نیز گرفته است، مانند برخوردهای از بالا به پایین که اتفاقا همین چند وقت پیش به جشنواره‌ی موسیقی فجر هم سرایت کرد؛ از خواب ماندن یکی از خوانندگان موسیقی پاپ و نرسیدنش به نشست خبری، تا گروکشی یکی دیگر و شروط گذاشتن برای حضور در نشست خبری.
ابتدا برای ملموس شدن فضای کلی این مشکل، تجربه‌های شخصی خبرنگار سرویس موسیقی ایسنا از درخواست گفت‌وگو با چهار هنرمند فعال در حوزه‌های مختلف را بخوانید که هر کدام با توجه به ویژگی‌های اخلاقی‌شان نسبت به آن، واکنش نشان دادند.
روایت اول
پیشینه هنری: رهبری بیش از ۱۲۰ ارکستر در جهان از جمله برلین، وین، پاریس، لندن، توکیو و تورونتو، مدیر هنری ارکسترهای سمفونیک در بروکسل، پراگ، مالاگا و زاگرب، انتشار بیش از ۲۰۰ آلبوم در بازارهای بین‌المللی از جمله آثار آهنگسازان ایرانی.
تحصیلات: دانش‌آموخته‌ی آکادمی موسیقی وین
افتخارات: برنده‌ی مدال نقره‌ی مسابقات جهانی رهبری ارکستر برای ایران در سوییس، برنده‌ی مدال طلای مسابقات جهانی رهبری ارکستر برای ایران در فرانسه، صاحب بالاترین نشان هنری از کشورهای اسپانیا، بلژیک و جمهوری چک و دستیاری هربرت فون کارایان در ارکستر فیلارمونیک برلین.
- سلام آقای ... وقت‌تان بخیر، امیدوارم بد موقع تماس نگرفته باشم.
- سلام اتفاقا بسیار خوش‌موقع است. در خدمت‌تان هستم.
- اگر سرتان خلوت است، می‌خواهم یک گپ کوتاه خبری با هم داشته باشیم.
- چراکه نه! هر وقت شما و همکاران‌تان تماس می‌گیرید، از شنیدن صدای‌تان خوشحال می‌شوم.
از اینجا به بعد گفت‌وگو آغاز و همه‌چیز به‌خوبی و خوشی تمام می‌شود. معمولا حساسیتی هم برای انتشار متن خبر وجود ندارد. هرچند ممکن است، پس از انتشار برخی اخبار تماس بگیرد و از تنظیم خوب آنها تشکر کند.
روایت دوم
پیشینه هنری: انتشار شش آلبوم موسیقی پاپ، برگزاری تور کنسرت در تهران و شهرستان‌ها.
میزان تحصیلات: نامشخص.
افتخارات: برنده‌ی تندیس بهترین اجرای زنده‌ی موسیقی پاپ از یک جشن سالانه‌ی خصوصی در ایران.
- سلام آقای ... وقت‌تان بخیر، امیدوارم بدموقع تماس نگرفته باشم.
- سلام بفرمایید، امرتان؟
- راستش اگر سرتان خلوت است، می‌خواهم یک گپ کوتاه خبری با هم داشته باشیم.
- الان؟
- بله.
- راستش الان اصلا وقت ندارم. خیلی درگیرم.
- خب چه زمانی مناسب است که با شما تماس بگیرم؟
- اصلا من اهل مصاحبه نیستم.
اغلب خداحافظی نمی‌کند و گوشی را قطع می‌کند. تازه شانس آورده‌ام که گوشی را خودش جواب داده است. معمولا باید کلی به مدیر برنامه‌اش توضیح دهم که برای چه زنگ زده‌ام و چه کار دارم. معمولا هم مدیر برنامه‌ها کاری از پیش نمی‌برند.
روایت سوم
پیشینه هنری: رییس و رهبر ارکستر سمفونیک COTA لس‌آنجلس، رهبری بسیاری از ارکستر سمفونیک‌های معتبر به‌صورت مهمان از جمله ارکستر سلطنتی فیلارمونیک لندن، ارکستر سمفونیک مینسوتا، سمفونیک کلرادو، سمفونیک سن‌دیگو، سمفونیک ایندیاناپولیس، سمفونیک نیوجرسی، سمفونیک فیلارمونیک زاگرب، سمفونیک جوانان آمریکا و ... ساخت قطعه‌ی موسیقی و اجرا در افتتاحیه و اختتامیه‌ی سیزدهمین دوره بازی‌های آسیایی، انتشار آلبوم‌های کلاسیک متعدد مانند موسیقی باله چایکوفسکی با همکاری سمفونی رادیو اسلواک برای دیسکاور کخ اینترنشنال.
میزان تحصیلات: دانش‌آموخته‌ی آهنگسازی و تنظیم موسیقی در آکادمی موسیقی وین.
افتخارات: برنده‌ی جایزه پیکانس تایلند به‌عنوان معتبرترین جایزه‌ی هنری این کشور در سال ۱۹۹۹، تنظیم و رهبری ارکستر کنسرت یانی همراه ارکستر سلطنتی فیلارمونیک در آتن که تحسین‌های زیادی را درپی داشته است.
- آقای ... ممنون که امروز برای من وقت گذاشتید.
- خواهش میکنم. خیلی خوشحالم که می‌بینم‌تان.
- دفعه‌ی پیش که دیدم‌تان خیلی ناراحت و مغموم بودید، اما خوشحالم امروز می‌خندید.
- غم نیست؛ اصلا غم نیست. می‌دانید من محل زندگی‌ام خیلی از ایران دور است و برای همین وقتی به اینجا می‌آیم، شب و روزم تا حد زیادی به‌هم می‌ریزد. خب هنرمند است دیگر ...
گفت‌وگوی ما در لابی یک هتل آغاز می‌شود و او حدود سه ساعت وقت می‌گذارد که به پرسش‌ها پاسخ دهد. اساسا آدم با حوصله و مهربانی است و سعی می‌کند، به همه احترام بگذارد. اهل چک کردن مصاحبه قبل از انتشار نیست. با خنده به عکاس ایسنا می‌گوید: «عکس‌های خوب ازم بگیر». البته شوخی می‌کند و اصلا روی این‌گونه چیزها حساس نیست.
روایت چهارم
پیشینه هنری: انتشار سه آلبوم موسیقی پاپ و حدود ۱۰ تک‌آهنگ، برگزاری تور کنسرت در تهران و شهرستان‌ها.
تحصیلات: مدرک کارشناسی از دانشگاه آزاد اسلامی.
افتخارات: ....
- سلام آقای ... برای پیگیری یک خبر تماس می‌گیرم.
- سلام من مدیربرنامه‌های‌شان هستم. سوال‌تان را بپرسید تا پاسخ دهم.
- اما من باید حتما با خودشان صحبت کنم. برای همین تلفن همراه‌شان را گرفته‌ام.
- ایشان دیشب تا ساعت ۲ نیمه شب در کنسرت بودند و حالا خسته هستند. وقت ندارند با شما صحبت کنند.
- خب چه زمانی تماس بگیرم که پاسخگو باشند؟
- نمی‌دانم. راستی اگر بخواهید چیزی منتشر کنید، حتما قبل از انتشار باید با من چک کنید.
این اولین‌بار نبود که تماس می‌گرفتم و مدیر برنامه‌اش جواب می‌داد. گاهی وقتی کار واجب دارم و شماره‌ی موبایل همین آقای مدیر برنامه را می‌گیرم، یک نفر دیگر جواب می‌دهد و می‌گوید، من مدیربرنامه‌های‌شان هستم، یعنی آقای مدیربرنامه خودش یک مدیربرنامه‌ی دیگر دارد!
***
شاید برخی مخاطبان با خواندن این روایت‌ها همچنان قانع نشده باشند که گروهی از هنرمندان متوهم‌اند یا بگویید که معلوم است، وقتی افرادی در نظام اروپایی پرورش یافته، خلق و خوی متفاوتی داشته باشند. به همین دلیل، به دو روایت از کنفرانس‌های رسانه‌ای اشاره می‌شود؛ یکی با حضور هنرمندی پیشکسوت و دیگری هنرمندی جوان که هر دو در ایران رشد و پرورش یافته و موسیقی کار کرده‌اند.
روایت اول: کنفرانس رسانه‌ای حمید حامی
ششم دی‌ماه ۹۴ خانه هنرمندان ایران
خبرنگار: آقای حامی فکر نمی‌کنید، پوشش‌تان در پوستر کنسرت تا حدی نامناسب است؟
- شما اگر می‌توانستید، مایکل جکسون را که در کنسرت‌هایش مایو می‌پوشید، اعدام می‌کردید.
خبرنگار: ما به مایکل جکسون کاری نداریم. از یک خواننده پاپ ایرانی سوال می‌پرسیم.
- دلیلی نمی‌بینم به سوال شما پاسخ دهم (اینجا بر سر خبرنگار فریاد می‌زند).
خبرنگار: مگر شما نشست خبری نگذاشته‌اید که به پرسش‌های ما پاسخ دهید؟
- خیر؛ من به پرسش‌های بی‌ربط پاسخ نمی‌دهم. شما می‌خواهید این نشست را برهم بریزید و به حاشیه ببرید.
روایت دوم: نشست خبری حسین علیزاده
۱ دی‌ماه ۹۴ تالار وحدت
خبرنگار: می‌دانم این نشست درباره‌ی کنسرت شماست، اما می‌توانم یک پرسش خارج از موضوع بپرسم؟
- بفرمایید. سوال‌تان را پاسخ می‌دهم (می‌خندد).
در ادامه، علیزاده در نشست رسانه‌ای کنسرتش به تمام پرسش‌های بی‌ربط خبرنگاران از جمله موضوع‌هایی مانند جشنواره‌ی موسیقی فجر، وضعیت خانه موسیقی، رویکرد دولت نسبت به موسیقی و ... پاسخ داد و در نهایت گفت: از اینکه زحمت کشیدید و به این جلسه آمدید از شما سپاسگزارم.
شهرت ظرفیت می‌خواهد
شاید بد نباشد، نظر دو خبرنگار باسابقه و فعال در حوزه موسیقی را با هم بخوانیم. این دو خبرنگار در دو رسانه‌ی رسمی کشور با دیدگاه‌ها و خط مشی‌های متفاوت کار میکنند.
یکی از آنها درباره‌ی دلیل رفتارهای ناهنجار برخی خوانندگان پاپ، معتقد است: معمولا خوانندگان پاپ فضای رسمی رسانه‌ها را نمی‌شناسند. آنها حتی مشاوران آگاهی در حوزه‌ی رسانه ندارند که تا در مواجهه با آنها، تفاوت یک رسانه‌ی زرد را مثلا با یک خبرگزاری رسمی بدانند. البته باید این موضوع را هم در نظر گرفت که شاید رسانه‌های زرد آن‌قدر آنها را اذیت کرده‌اند که دیگر یارای گفت‌وگو با خبرنگاران را ندارند.
او درباره‌ی تجربه‌های شخصی‌اش از گفت‌وگو با خوانندگان پاپ هم بیان کرد: آنها یا تلفن‌شان را جواب نمی‌دهند یا آن را خاموش میکنند. این در حالی است که افرادی مثل شهرام ناظری یا لوریس چکناواریان، خودشان به تلفن‌ها جواب می‌دهند و اصلا چیزی به‌عنوان واسط یا مدیر برنامه ندارند. اگر هم قصد مصاحبه نداشته باشند، بسیار محترمانه می‌گویند که تمایلی به صحبت درباره‌ی این موضوع خاص ندارند. حالا اگر بخواهیم با یک خواننده‌ی پاپ صحبت کنیم، یا جواب نمی‌دهد یا در بهترین حالت باید با مدیر برنامه‌اش حرف بزنیم. البته برخورد مدیر برنامه معمولا از برخورد خود هنرمند هم بدتر است.
این خبرنگار حوزه موسیقی ادامه داد: فرض کنید، من مدت‌ها دنبال مصاحبه با یک خواننده‌ی پاپ بوده و تلاش زیادی هم برای گفت‌وگو با او کرده‌ام؛ اما او جواب من را نداده است. از قضا یک روز کارش گیر ما، یعنی همین رسانه‌های رسمی می‌افتد و از من خواهش می‌کند که با او مصاحبه کنم! این یعنی آنها فکر میکنند، فقط وقتی نیاز دارند باید با ما تعامل کنند. حالا ما لطف می‌کنیم و مثل خودشان آنها را اذیت نمی‌کنیم.
او در پاسخ به این پرسش که آیا این موضوع درباره‌ی بزرگان موسیقی ایران نیز صدق می‌کند؟ گفت: بزرگان موسیقی حتی اگر دید مثبتی هم به رسانه‌ها نداشته باشند، هیچ‌گاه برخوردشان خارج از عرف و ادب نیست. برخی بزرگان موسیقی به گروهی از خبرنگاران نقد دارند و می‌گویند سواد موسیقی خبرنگاران کم است. تازه اگر آنها این انتقاد را به ما وارد میکنند، باز هم در کنارش از زحمات خبرنگاران قدردانی میکنند؛ اما انگار دنیای ستارگان پاپ متفاوت است. رسانه‌های آنها شبکه‌های مجازی خودشان است.
این خبرنگار در پاسخ به این پرسش که این رفتار برخاسته از چه چیزی است؟ اظها کرد: در وهله‌ی اول باید گفت که این، خاصیت شهرت است. شهرت، ظرفیت می‌خواهد. خیلی از خوانندگان پاپ ما ظرفیت شهرت ندارند. شما خودتان خبرنگار هستید، خوانندگان ایرانی پاپ را با هنرمندان بین‌المللی مقایسه کنید. مصاحبه با آنها خیلی راحت است. من چند وقت پیش به «یانی» درخواست مصاحبه دادم و پس از ۲۴ ساعت جواب من را داد. البته من از این‌گونه تجربه‌ها کم نداشته‌ام. آن وقت یک خواننده‌ی پاپ در کشور، سه‌ماه است که هنوز به درخواست مصاحبه‌ی من پاسخ نداده است. آن خواننده نمی‌داند که وقتی در تور آمریکا بود، چه حاشیه‌های جدی‌ای برایش پیش آمد و ما رسانه‌ها آنها را نادیده گرفتیم!
رسانه‌ها تا امروز لطف کردند و چیزی نگفتند
یکی دیگر از خبرنگاران فعال و باسابقه نیز معتقد است: این رفتارهای ناهنجار را نباید به همه‌ی خوانندگان پاپ تعمیم داد؛ افرادی هستند که بسیار مودب‌اند و خود را دور از دسترس نشان نمی‌دهند. در عین حال، خوانندگانی هستند که احساس نیاز به جامعه‌ی رسانه‌ای ندارند و بدترین نحوه‌ی برخورد را با رسانه‌ها میکنند. رسانه‌ها تا کنون نیز لطف کرده و چیزی درباره‌ی آنها ننوشته‌اند؛ اما این آقایان دارند از لطف ما رسانه‌ها سوءاستفاده میکنند. من خاطره‌هایی در این زمینه دارم، مانند اینکه یک خواننده‌ی پاپ به بی‌ادبانه‌ترین حالت ممکن، جواب سلام من را هم نداد.
او درباره‌ی برخورد پیشکسوتان موسیقی با رسانه‌ها نیز اظهار کرد: ما در میان پیشکسوتان شاهد برخوردهای منطقی هستیم. نمونه‌ی بارز آن استاد حسین علیزاده است که با وجود مقام بالای موسیقایی‌اش، متواضعانه به نشست خبری می‌آید و به پرسش‌های خبرنگاران پاسخ می‌دهد.
گزارش سهیلا صدیقی
سیامک
۱۳۹۵-۰۲-۱۷ ۱۰:۴۲:۰۱
خیلی از این آقایون خواننده نیستند، به لطف پولی که دارن با جمع کردن گروه موسیقی با تعداد زیادتر نوازنده طرفدار جمع میکنن. مردم هم چون دلخوشی و حق مقایسه بیشتر ندارن به این کنسرت ها میرن و چون اکثر آهنگ ها شاد هستن لذت میبرن. نه آهنگسازی قوی، نه ترانه قوی و... (3686935) (alef-13)
مجتبی
۱۳۹۵-۰۲-۱۷ ۱۱:۳۶:۰۴
چه خوب میشد که از خواننده های راک هم می نوشتید تا ببینیم اونها چه رفتاری دارند (3686994) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۲-۱۷ ۱۱:۳۹:۴۶
این امر تنها به موسیقی محدود نمی شود. بسیاری از مسئولین و اشخاصی که دری به تخته خورده و عنوان رئیس و مدیر را یدک می کشند، به همین صورت " کلاس " گذاشته و خود را مهم جلوه می دهند. (3686997) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۲-۱۷ ۱۲:۰۶:۰۴
اول : اين كه از قديم گفتن كه درخت هرچه بيشتر پربارتر باشه ، سر به زير تره !! خب البته مثلي ديگر هم هست كه ميگه : " دود از كنده بلند ميشه " ، همه كس كه كنده نيستن و نميشن مخلصتم !!
دوم : فرمودين كه " برخي از خوانند گان موسيقي پاپ متوهم اند " !! قربونتم ! بايد هم متوهم باشند ، حق هم دارند !! من هم به جاي آن ها بود م بيشتر متوهم مي شدم !! مي فرماييد چرا ؟ ... خب معلومه برادر ! وقتي كه ما در عرصه موسيقيسنتي و اصيل و عرفاني خودمان سختگير باشيم ، اساتيد بزرگ موسيقي مان را به كنار بزنيم ، - حتي آن استادي كه " ربنا " گفتنش دل هر مسلمان و غير مسلمان بلرزاند و از خود بي خود كند !! - خلاصه آن ها را منزوي كنيم ، با آن ها نامهرباني كنيم !! حالابه كي ؟ ... به هنرمند ... هنرمند با آن روحيه حساس و لطيف !! - وقتي آن بزرگان را به كنار بزنيم تا حدي كه برخي از آن ها گمنام بمانند !! ،خب معلومه كه ميدان به دست آن خواننده دچار توهم مي افته ، خودش را يكه تاز ميدان و تافته جدا بافته مي داند !! حالا با چند دانگ صدا ؟ !! خدا عالمه ، شايد هم با نيم دانگ صدا !! حالا حداقل سازش ، ساز سنتي و عرفاني اصيل ايرانيهست يا نه ؟؟ ... اي خدا پدرت بيامرزه ، ساز ايراني تار كجا بود ؟ سنتور كجا بود ،
كجا بود ؟. سه تار كجا بود !! پس توقع داشتي آن ساز عرفاني باشه كه مولانا بيشتر از هشتصد. سال پيش در باره اش فرمود : " خشك سيمي ، خشك چوبي ، خشك پوست ، از كجا مي آيد اين
آواي دوست ". !! ... پس سازش چيه ؟؟ ... هيچي دعا گوتم ! همين وسايل الترونيكي كه نه احساسي مي خواد ، نه دلي ،نه شوري مي خواد ،نه اشكي !! و نه قلب سوخته و برياني !! .. بله
برادر ! حالا از اين متوهم ها با آن موسيقي پاپ كه آن موسيقي هم معلوم نيست از كدوم بلاد اومده ، حالا شده يكه تاز ميدان !! ... بايد هم متوهم بشه ! تازه بايد بيشتر از اين ها هم متوهم بشه ، حق داره ! ... بله ؟ (3687024) (alef-13)
دوم : فرمودين كه " برخي از خوانند گان موسيقي پاپ متوهم اند " !! قربونتم ! بايد هم متوهم باشند ، حق هم دارند !! من هم به جاي آن ها بود م بيشتر متوهم مي شدم !! مي فرماييد چرا ؟ ... خب معلومه برادر ! وقتي كه ما در عرصه موسيقيسنتي و اصيل و عرفاني خودمان سختگير باشيم ، اساتيد بزرگ موسيقي مان را به كنار بزنيم ، - حتي آن استادي كه " ربنا " گفتنش دل هر مسلمان و غير مسلمان بلرزاند و از خود بي خود كند !! - خلاصه آن ها را منزوي كنيم ، با آن ها نامهرباني كنيم !! حالابه كي ؟ ... به هنرمند ... هنرمند با آن روحيه حساس و لطيف !! - وقتي آن بزرگان را به كنار بزنيم تا حدي كه برخي از آن ها گمنام بمانند !! ،خب معلومه كه ميدان به دست آن خواننده دچار توهم مي افته ، خودش را يكه تاز ميدان و تافته جدا بافته مي داند !! حالا با چند دانگ صدا ؟ !! خدا عالمه ، شايد هم با نيم دانگ صدا !! حالا حداقل سازش ، ساز سنتي و عرفاني اصيل ايرانيهست يا نه ؟؟ ... اي خدا پدرت بيامرزه ، ساز ايراني تار كجا بود ؟ سنتور كجا بود ،
كجا بود ؟. سه تار كجا بود !! پس توقع داشتي آن ساز عرفاني باشه كه مولانا بيشتر از هشتصد. سال پيش در باره اش فرمود : " خشك سيمي ، خشك چوبي ، خشك پوست ، از كجا مي آيد اين
آواي دوست ". !! ... پس سازش چيه ؟؟ ... هيچي دعا گوتم ! همين وسايل الترونيكي كه نه احساسي مي خواد ، نه دلي ،نه شوري مي خواد ،نه اشكي !! و نه قلب سوخته و برياني !! .. بله
برادر ! حالا از اين متوهم ها با آن موسيقي پاپ كه آن موسيقي هم معلوم نيست از كدوم بلاد اومده ، حالا شده يكه تاز ميدان !! ... بايد هم متوهم بشه ! تازه بايد بيشتر از اين ها هم متوهم بشه ، حق داره ! ... بله ؟ (3687024) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۲-۱۷ ۱۲:۳۹:۴۳
کنسرت هاشونم سراسر توهین به مخاطبه کلی پول می گیرن و 75 دقیقه اجرا می کنند!!!! (3687076) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۲-۱۷ ۱۲:۵۰:۵۹
تربیت هنرمند خصوصا در عرصه موسیقی و بازیگری که بیشتر از باقی هنرمندان در چشم هستند نیازمند برنامه ریزی و کار آکادمیک گسترده به طوری که برای اگر لازم باشد کل جامعه برای پیدا شدن استعدادهای هنری شخم بخورد و بعد از آن افراد مستعد بدون پارتی بازی تحت آموزش قرار بگیرند تا درنهایت چهره های شاخص به جامعه معرفی شوند. برای مثال توجه شما را جلب میکنم به نظام استعداد یابی و پرورش هنرمندان در کره جنوبی که به حدی قوی و بابرنامه عمل میکنند که چه در عرصه بازیگری و چه در عرصه موسیقی همه ساله چهره های شاخص و شناخته شده ای روی کار می آیند که همین امر رقابت بین هنرمندان برای روی بورس ماندن را به اوج خودش رسانده به طوری که بازیگران و خوانندگان کره ای هم اکنون مخاطبین فرا مرزی و فرامنطقه ای پیدا کرده و برای مثال تورهای خوانندگان این کشور علاوه بر خود کره و کشورهای شرق آسیا در اروپا ، امریکا و در بیخ گوش خودمون در همین ترکیه با استقبال های فوق العاده مواجه شده به طوری که محل برگزاری اغلب این کنسرتهای در استادیوم های چند ده هزارنفره ورزشی است.
اما در کشور ما به دلیل نوع برخورد با مقوله هنر و به خصوص موسیقی چهره شدن و روی بورس آمدن کاملا تابع رابطه و پارتی بازی و باند بازی است و تازه در همین حد هم میبینیم که چه حملاتی از سوی جریانهای مختلف به موسیقی و اصحاب موسیقی صورت میگیره و چگونه کنسرتهای مجوز دار به اشاره برخی ها به صورت خود جوش لغو میشه و ... .
واقعیت اینکه که تا زمانی که روال کار مملکت به گونه ای هست که در حوزه هایی که استعداد و استعداد یابی و پروش استعداد حرف اول رو میزنه باند بازی و پارتی بازی و رابطه گرایی با قدرت تمام در جریانه ما باید شاهد این باشیم کسانی سر کار بیایند که لباس این مقام به قوارشون بسیار گشاده و به طبع نباید انتظار داشت از چنین کسانی که رفتار حرفه ای و توام با ادب داشته باشند.
البیته واقعیت اینجاست که مسئولین هم باید تکلیفشون رو باهنر مشخص کنند سیاستهای یک بام و دو هوای و شل کن سفت کن و تبعیض آمیز مسئولین و نامشخص بودن متولیان واقعی بخش هنر خودش بزرگترین ضربه به هنر کشور است. (3687091) (alef-13)
اما در کشور ما به دلیل نوع برخورد با مقوله هنر و به خصوص موسیقی چهره شدن و روی بورس آمدن کاملا تابع رابطه و پارتی بازی و باند بازی است و تازه در همین حد هم میبینیم که چه حملاتی از سوی جریانهای مختلف به موسیقی و اصحاب موسیقی صورت میگیره و چگونه کنسرتهای مجوز دار به اشاره برخی ها به صورت خود جوش لغو میشه و ... .
واقعیت اینکه که تا زمانی که روال کار مملکت به گونه ای هست که در حوزه هایی که استعداد و استعداد یابی و پروش استعداد حرف اول رو میزنه باند بازی و پارتی بازی و رابطه گرایی با قدرت تمام در جریانه ما باید شاهد این باشیم کسانی سر کار بیایند که لباس این مقام به قوارشون بسیار گشاده و به طبع نباید انتظار داشت از چنین کسانی که رفتار حرفه ای و توام با ادب داشته باشند.
البیته واقعیت اینجاست که مسئولین هم باید تکلیفشون رو باهنر مشخص کنند سیاستهای یک بام و دو هوای و شل کن سفت کن و تبعیض آمیز مسئولین و نامشخص بودن متولیان واقعی بخش هنر خودش بزرگترین ضربه به هنر کشور است. (3687091) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۲-۱۷ ۱۳:۰۳:۵۶
يكي از جو گيرها امير تتلو است كه تازگي ارزشي هم شده و فهميده كه مواضع جديد نون و اب داره (3687112) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۲-۱۷ ۱۳:۵۲:۳۸
واقعا فرهنگ جامعه به کدام سو میرود که خوانندگان سطح پایین و تقلبی تبدیل به ستاره متوهم میشوند. وقتی افرادی مانند جناب مانکن و تتل !!!!!! میشوند ستاره موسیقی پاپ یک عده, خودتان بدانید داستان از چه قرار است. (3687191) (alef-13)
گربهسگ
۱۳۹۵-۰۲-۱۷ ۱۵:۱۱:۰۵
شعر ترانه های پاپ و رپ بسیار ضعیف و مبتذل ارائه می شود با اینکه ما از نظر شعر چیزی کم نداریم متاسفانه فعالان موسیقی پاپ و رپ سطح توقع مخاطبان خود را با این کار پایین آورده اند . تا جاییکه هرکس به خودش جرات می دهد میکروفن بردارد از شبکه جادویی برنامه اجرا کند که نهادهای ذیربط در این مهم اشتراک مساعی نیز داشته اند . (3687334) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۲-۱۷ ۱۶:۲۴:۳۱
وقتی افرادی در جامعه وجود دارند که حاضرند برای اجراهای بی کیفیت و موسیقی سطح پایین و نازل, صدها هزار تومان برای شرکت در کنسرت این افراد هزینه کنند آنهم در این وضع رکود اقتصادی و علت شکرت خیلیهایشان در این کنسرتها فقط لجبازیهای سیاسیست, خوب مشص است که این خواننده های تازه به دوران رسیده تاقچه بالا هم میگذارند. هجوم فرهنگی غربی و تقلید دست چندم از فرهنگ غرب, سبب شد که سقوط فرهنگی شدیدی داشته باشیم. (3687438) (alef-13)
فرید
۱۳۹۵-۰۲-۱۷ ۱۶:۵۵:۵۴
متاسفانه مقایسه کنفرانس «حامی» و «علیزاده» شما کاملا بوی حب و بغض می‌دهد!
مصاحبه حامی با تی‌وی پلاس را ببینید تا بفهمید می‌شود محترمانه در هر موردی سوال کرد و محترمانه پاسخ شنید.
پرسش خارج از موضوع از حسین علیزاده، بر اساس نقل قول شما، در مورد جشنواره‌ی موسیقی فجر، وضعیت خانه موسیقی، رویکرد دولت نسبت به موسیقی و ... بوده و در مورد حامی در مورد نوع پوشش وی!
از همین مقایسه تفاوت سطح شعور دو خبرنگار مشخص است!
در مقاله‌ای که از هیچ کسی نام برده نشده، سیبل کردن «حمید حامی» با استفاده از تیتر «شهرت ظرفیت می‌خواهد» آن هم بلافاصله پس از ذکر نام وی، ناخواسته مرا به این سمت سوق می‌دهد که فکر کنم نگارنده متن حاضر همان خبرنگار سوال‌کننده در کنفرانس «حمید حامی» بوده است! (3687497) (alef-13)
مصاحبه حامی با تی‌وی پلاس را ببینید تا بفهمید می‌شود محترمانه در هر موردی سوال کرد و محترمانه پاسخ شنید.
پرسش خارج از موضوع از حسین علیزاده، بر اساس نقل قول شما، در مورد جشنواره‌ی موسیقی فجر، وضعیت خانه موسیقی، رویکرد دولت نسبت به موسیقی و ... بوده و در مورد حامی در مورد نوع پوشش وی!
از همین مقایسه تفاوت سطح شعور دو خبرنگار مشخص است!
در مقاله‌ای که از هیچ کسی نام برده نشده، سیبل کردن «حمید حامی» با استفاده از تیتر «شهرت ظرفیت می‌خواهد» آن هم بلافاصله پس از ذکر نام وی، ناخواسته مرا به این سمت سوق می‌دهد که فکر کنم نگارنده متن حاضر همان خبرنگار سوال‌کننده در کنفرانس «حمید حامی» بوده است! (3687497) (alef-13)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
