به گزارش "ورزش سه"، فدراسیون والیبال باید نخستین قدم خود را برای المپیک2020 از همین امسال بردارد. آنهم با انتخاب بهترین سرمربی ممکن! ولاسکو به خواسته سیاسیون کشورش به آرژانتین برگشت و از آن روز تا به حال تقریبا هر 2سال این چالش در جامعه والیبال وجود دارد. امسال اما، این چالش عمیقتر و حساستر از هر روز دیگری است. در شرایطی که تعدادی از ملیپوشان قدیمی صریحا و یا پشتپرده اعلام خداحافظی کردهاند و در مقابل تعدادی زیادی از بازیکنان خوشآتیه برای نسل آینده در صف حضور در تیم ملی هستند. در روزهایی که دیگر رفتن به المپیک والیبال ایران را شاد نمیکند و بدونشک مردم میخواهند اینبار تیم قدرتمندتری ببینند و شاید خیلیها از الان حتی در انتظار مدال باشند. همه این حساسیتها نشان میدهد انتخاب سرمربی برای تیم ملی والیبال ایران، این بار نه فقط برای کسب نتیجه در یک تورنمنت، بلکه گزینشی مهم به عنوان نخستین گام المپیک توکیو است. فدراسیون بعد از المپیک بارها اعلام کرد که در این تصمیمگیری هیچ عجلهای ندارد و میخواهد با آرامش به بررسی تمام گزینهها بپردازد. با این حال طبق سنوات گذشته برخی گزینهها همیشه پررنگتر بودهاند و خیلیها تا یکقدمی نیمکت تیم ملی هم آمدند. همشهری ورزشی در این گزارش به معرفی مربیانی پرداخته که در این میدان، راه کوتاهتری برای رسیدن به تهران دارند. البته قبل از معرفی مربیان بایدبه یک نکته مهم اشاره کرد. روسیه، ایتالیا و لهستان، سه کشوری هستند که معتبرترین لیگهای والیبال در آنها برگزار میشود و از قضا بهترین مربیان جهان هم در همین باشگاهها مربیگری میکنند. این تیمها تا حوالی اردیبهشت هرسال درگیر مسابقات هستند و به همین دلیل فرصتی برای دیدن لیگ ایران نخواهند داشت و همین موضوع باعث به وجود آمدن مربیان پروازی در ایران همچون گاییچ شد. پس با توجه به همین موضوع، یعنی درگیری اکثر مربیان بزرگ در لیگهای باشگاهی عملا فدراسیون والیبال زمان زیادی برای گزینش مربی مورد نظرش نخواهدداشت. چراکه سال آینده والیبال تورنمنت بزرگی غیر از لیگ جهانی ندارد و از آن مهمتر نباید آینده این رشته درگیر انتخابهای شتابزده شود.
ولادیمیر آلکنو هم جزو مربیانی است که به ویژه این اواخر حرف حضورش در ایران زیاد زدهمیشود. او با روسیه قهرمان المپیک2012 شد اما در ریو نتوانست به نتیجه مطلوبی دستیابد و برکنارشد. سرمربی زنیتکازان روسیه، تیم باشگاهی خوبی دارد که همواره در مسابقات باشگاههای اروپا اگر جزو فینالیستها نباشد، تا مراحل نهایی پیش میرود. یعنی اگر قرارباشد آلکنو در کنار زنیت، تیم ملی ایران را هم داشتهباشد، عملا هرسال چند هفته قبل از لیگ جهانی به تهران میرسد.
|