کد مطلب: 246956
شاعر بزرگ و دوستی با دیکتاتور فاشیست!
تاریخ انتشار : سه شنبه ۶ آبان ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۱۲
«دیوید مودی» در جلد دوم بیوگرافی «ازرا پاوند» شاعر جنجالی و بحث‌برانگیز آمریکایی (۱۹۷۲-۱۸۸۵) به دل‌مشغولی او به موسیقی و ارتباطش با موسولینی پرداخته است.
به گزارش الفِ کتاب، به نقل از ایبنا، این کتاب یک بیوگرافی انتقادی است و قدرت آن نهفته در این باور است که نگرش‌ها و فعالیت‌های انسانی در مرکز توجه «پاوند» قرار دارند تا آنجا که در اشعار او ظهور می‌یابند.
اما ازنظر «مودی» مهم‌ترین کار پاوند آهنگ‌سازی اپرا بر اساس ترانه‌ها و آهنگ‌های «فرانسوا ویلون» شاعر فرانسوی قرون‌وسطی بود که تحسین بسیاری را برانگیخت. البته پاوند تفننی کار موسیقی و آهنگ‌سازی می‌کرد.
«پاوند» همیشه معتقد بود آنچه در موسیقی اهمیت دارد، ریتم است نه دانگ یا هارمونی. او در سال ۱۹۲۴ کتابی به نام رساله هارمونی منتشر کرد و به اثبات این باور پرداخت.
گرچه در کل منتقدان و زندگی‌نامه‌نویسان نسبت به دستاوردهای او به‌عنوان یک آهنگ‌ساز و نظریه‌پرداز بی‌اعتنا بوده‌اند، اما مؤدی یکی از طرفداران او در این زمینه است.
طی ۱۰ سال از انتشار رساله هارمونی، فعالیت‌های سیاسی از فعالیت‌های هنری در زندگی پاوند پیشی گرفت. او یک منتقد سرسخت دکترین اقتصاد آزاد و مدافع نظریه‌های اعتبار اجتماعی (نوعی از یارانه دولتی به‌جای وام بانکی) بود. پاوند در ژانویه ۱۹۳۳ توانست با موسولینی که قدرت تحقق طرح اعتبار اجتماعی را داشت گفتگو کند. البته او هرگز به حزب فاشیست ملحق نشد بلکه فقط می‌خواست از این طریق کارهای اقتصادی موردنظر خود را محقق کند.
۱۵ سال طول کشید تا پاوند ۳۰ ترانه را منتشر کرد. سپس از ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۰ توانست ۴۱ شعر دیگر ارائه کند. خواندن دقیق این اشعار با تم و ضد تم آهنگینی که دارند نشان می‌دهد که آن‌ها صرفاً ملغمه‌ای از کلمات نیستند بلکه درس‌هایی از اقتصاد و دولت شایسته برگرفته از تاریخ انقلاب آمریکا و موضوعات تحسین‌برانگیز دیگری را در خوددارند.
به گزارش الفِ کتاب، به نقل از ایبنا، این کتاب یک بیوگرافی انتقادی است و قدرت آن نهفته در این باور است که نگرش‌ها و فعالیت‌های انسانی در مرکز توجه «پاوند» قرار دارند تا آنجا که در اشعار او ظهور می‌یابند.
اما ازنظر «مودی» مهم‌ترین کار پاوند آهنگ‌سازی اپرا بر اساس ترانه‌ها و آهنگ‌های «فرانسوا ویلون» شاعر فرانسوی قرون‌وسطی بود که تحسین بسیاری را برانگیخت. البته پاوند تفننی کار موسیقی و آهنگ‌سازی می‌کرد.
«پاوند» همیشه معتقد بود آنچه در موسیقی اهمیت دارد، ریتم است نه دانگ یا هارمونی. او در سال ۱۹۲۴ کتابی به نام رساله هارمونی منتشر کرد و به اثبات این باور پرداخت.
گرچه در کل منتقدان و زندگی‌نامه‌نویسان نسبت به دستاوردهای او به‌عنوان یک آهنگ‌ساز و نظریه‌پرداز بی‌اعتنا بوده‌اند، اما مؤدی یکی از طرفداران او در این زمینه است.
طی ۱۰ سال از انتشار رساله هارمونی، فعالیت‌های سیاسی از فعالیت‌های هنری در زندگی پاوند پیشی گرفت. او یک منتقد سرسخت دکترین اقتصاد آزاد و مدافع نظریه‌های اعتبار اجتماعی (نوعی از یارانه دولتی به‌جای وام بانکی) بود. پاوند در ژانویه ۱۹۳۳ توانست با موسولینی که قدرت تحقق طرح اعتبار اجتماعی را داشت گفتگو کند. البته او هرگز به حزب فاشیست ملحق نشد بلکه فقط می‌خواست از این طریق کارهای اقتصادی موردنظر خود را محقق کند.
۱۵ سال طول کشید تا پاوند ۳۰ ترانه را منتشر کرد. سپس از ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۰ توانست ۴۱ شعر دیگر ارائه کند. خواندن دقیق این اشعار با تم و ضد تم آهنگینی که دارند نشان می‌دهد که آن‌ها صرفاً ملغمه‌ای از کلمات نیستند بلکه درس‌هایی از اقتصاد و دولت شایسته برگرفته از تاریخ انقلاب آمریکا و موضوعات تحسین‌برانگیز دیگری را در خوددارند.
کلمات کلیدی : ازرا پاند + موسیلینی
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
