کد مطلب: 386555
ارزیابی کامران باقریلنکرانی از عملکرد دولت:
وقت زیادی را صرف کلاس انشا کردیم اما در کلاس حساب کارنامه چندان موفقی ندیدیم
کامران باقریلنکرانی، کسی که وزارت بهداشت دولت نهم، سخنگویی جبهه پایداری را در مدت زمانی برعهده داشت رفتیم. او که در زمان حضور در پست وزارت بهداشت و درمان توانسته بود جایگاه مناسبی در کابینه و بین مردم کسب کند، حالا بیش از اینکه به کارهای سیاسی بپردازد به حرفه اصلی خود پرداخته و در شهر شیراز به سر میبرد. در گفتوگو با سیاست روز اما تاکید فراوانی بر نقد منصفانه عملکرد دولت یازدهم داشت و سعی کرد با به خاطر آوردن سختی کارهای اجرایی به نقاط مثبت و منفی دولت در کنار هم بپردازد. او مشکلات هماهنگی به وزرا را بیشترین ضعف و اجرای مصوبههایی که دولت قبل در زمینه سلامت اجرایی نکرده بود را نقطه قوت دولت تدبیر و امید میداند.
تاریخ انتشار : سه شنبه ۹ شهريور ۱۳۹۵ ساعت ۰۹:۰۳
ارزیابیتان از عملکرد دولت یازدهم با گذشت سه سال از فعالیت دولت چگونه بوده است؟ آیا دولت در تحقق وعدههای خود موفق شده؟
ابتدا باید بگویم که من فکر میکنم که کار در کشور موقع اجرا سخت است، باید بدانیم همینکه کسی در معرض اجرا قرار میگیرد یک کار پرزحمت و مشقتآور را پذیرفته است. وقتی میخواهیم در مورد امور اجرایی کشور و مسئولان کشوری قضاوت داشته باشیم باید سعی کنیم، منصفانه نگاه کنیم و یکی از نقاط اول انصاف هم همین است که بدانیم کار اجرا سخت است.
اما وقتی به کارنامه دولت یازدهم نگاه میکنیم برخی از نقاط، نقاطی است که برجستگی دارد و میتوان به چشم نقطه قوت به آن توجه کرد. مانند اهتمام دولت به موضوع سلامت. مصوبهای که مجلس قبلی تصویب کرده بود و در دولت دهم متاسفانه اجرایی نشده بود را دولت یازدهم توانست اجرایی کرده و به آن توجه کند. در عین حال موضوع اختصاص بخشی از درآمد یارانهها به نظام سلامت با اینکه مصوبه دولت قبلی بود، این دولت اجرا کرد و توانست رضایتمندی نسبتا خوبی را در عرصه بیماران بستری فراهم کند.
از طرفی نقطهای که دولت روی آن تمرکز داشت این بود که سعی کرد تعاملات خود را با دنیا افزایش دهد و بحث مربوط به ایرانهراسی را تا حدود زیادی در مجامع بینالمللی کاهش دهد که این هدفگذاریها مثبت بود. اما وقتی در زندگی روزمره مردم دقت میکنیم بسیاری از امیدهایی که مردم برای بهبود وضعیت کشور داشتند آنطور که باید و شاید به نتیجه نرسید.
برای امیدهای به نتیجه نرسیده هم مصداقی دارید؟
بله، در بحث اقتصادی ما در واقع با رکود سنگین و متاسفانه افزایش نرخ بیکاری در برخی از نقاط کشور روبهرو بودیم و این موضوعی است که توان حل آن با ظرفیت داخلی وجود دارد. حتی اگر به عقب برگشته و مروری بر صحبتهای مسئولین فعلی اقتصادی کشور در ۵ سال گذشته داشته باشیم میبینیم که آن موقع که در معرض اجرا نبودند، میگفتند مشکلات کشور در عرصه اقتصادی بیش از اینکه مربوط به تحریم باشد مربوط به مدیریت بد اقتصادی کشور است. اما کماکان این معضل وجود دارد، میبینیم که ما در برخی از صحنهها به جای اینکه قربانی تحریم خارجی باشیم قربانی تحریم داخلی هستیم. اکنون از ظرفیتهای موجود کشور چه در جنبه تقنینی و چه در جنبه حمایتی برای رونق اقتصادی به خوبی استفاده نشده و گاهی این با توجه به مصوبههای بعضا متفاوتی که از وزارتخانههای اقتصادی صادر میشود نگاه منظومهای برای حل این مشکل کمتر مشاهده میشود. بر این اساس میتوان گفت که نوع هماهنگی که باید در فعالیتهای مدیریت اقتصادی ملاحظه شود کمتر دیده شده است. تصمیمات بعضا با هم متناقض هستند و به جای اینکه وزارتخانههای مختلف همافزایی داشته باشند، تصمیمات متفاوتی میگیرند که گاهی اثر همدیگر را خنثی میکند.
بزرگترین مشکلی که دولت یازدهم با آن مواجه است را چه میدانید؟
مشکل مهم دولت یازدهم فقدان نگاه منظومهای به اداره کشور و حکمرانی بوده و برخی از رودربایستیهایی که از دور و نزدیک میشنویم باعث شده که این نگاه منظومهای شکل نگیرد و حرکتها به صورت همافزا رخ ندهد. حتی در عرصه سلامت هم با توجه به اینکه هماهنگی بین دو وزارتخانه مهمی که در این عرصه باید کارگشا باشند به علاوه سازمان مدیریت برنامهریزی و تاحدودی وزارت اقتصاد متاسفانه کمتر دیده شده و همین باعث شده که علیرغم توفیقات اولیه در این عرصه هم بحث سلامت بهویژه در ۱۸ ماه گذشته با چالشهای مهمی روبهرو شود. بیمارستانهای دولتی با انباشت بدهی و ازآن طرف انباشت طلبشان از سازمانهای بیمهگر روبهرو شده و بخش هزینه مردم هم از کانون بستری به کانون سرپایی تغییر محل داده و در نهایت آنچه که از جیب مردم پرداخت میشود (اگر سرجمع بستری و سرپایی را با هم بگیریم) متاسفانه در رقم مطلق نشاندهنده افزایش است. با اینکه با زحماتی که دولت کشیده بود توقع بود که با افزایش اعتبار ما شاهد کاهش رقم مطلق هم باشیم که متاسفانه این موضوع با جمع زدن بحث سرپایی رخ نداد.
گفتید در بحث بینالمللی و کاهش ایرانهراسی موفق بودیم؟
در هدف گذاری بله؛ اما در عرصه بینالمللی هم به نظر میآید که ما وقت زیادی را صرف کلاس انشا کردیم و در کلاس حساب که منجر به یک اتفاق ملموس در این عرصه بشود خیلی کارنامه موفقی را نمیتوانیم ببینیم. یعنی هم در تعاملات بانکی و تعاملات اقتصادی و هم گشایشهای مالی حرکتی که توقع میرفت بروز پیدا نکرده و برخی موارد حتی محدودیتها بیشتر شد. این هم نکته مثبتی تلقی نمیشود. اکنون هم که در تدوین آنچه که به عنوان لایحه برنامه ششم در مجلس گذشته از سوی دولت تقدیم مجلس شد، متاسفانه باز فقدان نظام منظومهای، فقدان نگاه برنامهریزی عملیاتی و وفقدان برنامهریزی کلان برای حل معضلات اساسی کشور را میبینیم.
در مدت باقی مانده دولت چه کاری میتواند برای حل معضلات انجام دهد؟
در فرصت باقی مانده از مدت مسئولیت دولت ضمن اینکه همه باید کمک کنند تا امور اجرایی کشور پیش برود و وقتمان را صرف خردهگیری و در واقع کارهای نا امیدانه نکنیم. اما باید شاهد تلاش پرنشاطی در عرصه مدیریت دولتی باشیم. واقعیت این است که اقتصاد کشور ما اقتصاد دولتی است و تبدیل این اقتصاد دولتی به اقتصاد غیردولتی برنامه کوتاهمدتی نیست. اگر مدیریت دولت با نشاط نباشد و برنامه منظومهای و جامعی برای تحرک اقتصادی نداشته باشد، اتفاقی رخ نخواهد داد. کمااینکه آنچه که تحت عنوان بسته خروج از رکود حدود دو سال پیش توسط دولت اعلام شد به لحاظ اینکه با واقعیات جامعه سازگاری نداشت و بخشی هم مبتنی بر تزریق سرمایهگذاری خارجی بود که به هیچوجه اتفاق نیفتاد نتیجه خاصی را هم نتوانست در بازار اقتصادی کشور به وجود آورد. فکر میکنم دولت باید این فرصت باقیمانده خدمت را غنیمت بشمارد و از همه ظرفیتها استفاده کند.
اما ایجاد هماهنگی در دولت را چطور میتواند جبران کند؟ آیا تغییر کابینه در فرصت کم، کار درستی است؟من فکر میکنم که بیش از اینکه تغییر افراد مهم باشد تغییر رویکرد دولت مهم است. دولت به جای بسنده کردن به روزمرگیها و توجه صرف به موضوعات جاری، باید یک نگاه تحولی در عرصه مدیریت اقتصادی با هدف ایجاد نشاط در بازار و خروج از رکود داشته باشد تا بتوانیم به نتیجه برسیم.
این روند در فرصت اندک باقی مانده امکانپذیر است؟
باید توجه کنیم که فرصتها هر چند به ظاهر کوتاه هستند اما میتوانند اثر گذار باشند، بنده خاطرم هست که در اولین جلسهای که به عنوان دولت نهم به محضر رهبر معظم انقلاب اسلامی دعوت شدیم ایشان نکتهای را فرمودند که برای بنده الهامبخش بود. ایشان فرمودند که امیر کبیر که امروز اینقدر به عنوان مدیر موفق تاریخی به آن افتخار میکنیم کل مدت صدراتش سه سال و خوردهای بود، یعنی از عمر دولت ما که چهار سال است کوتاهتر، ولی توانست در همین سه سال و خوردهای اقداماتی را انجام دهد که زیرساختهای مستحکمی را برای کشور به ارمغان آورد. ضمن آنکه در همان سه سال و خوردهای هم در عرصه اقتصادی و سیاست خارجی تحولات بزرگی را به وجود آورد و حتی در بحث سلامت. شما میدانید که اولین کسی که واکسیناسیون اجباری را راهاندازی کرد امیرکبیر بود. آبلهکوبی را او پایهگذاری کرد. فکر میکنم با اینکه کمتر از ۳۶۰ روز از عمر دولت باقی مانده هنوز فرصت خوبی وجود دارد که میشود امیدوار بود. اگر دولت تغییر نگرش و دیدگاه داشته باشد و واقعا با نگاه علاججویانه به مشکلات توجه کند و از ظرفیتهای داخلی استفاده و به جوانان اعتماد بیشتری داشته باشد انشاالله نتایج خوبی خواهد گرفت.
از تجربهای که در کابینه داشتید بگویید. آیا میتوانید به عنوان توصیه به دولتها این تجربه را بازگو کنید؟
به نظر من دولت وقتی به صورت مجموعه حرکت کند و برنامههایش منظومهای باشد، یعنی اعضای کابینه همدیگر را تکمیل کنند نه اینکه متناقض باشند میتواند به نتیجه خوبی برسد.
خودتان در این عرصه گام برداشتید؟ میتوانید مصداق آن را بیان کنید؟بله، قبل از ما یک اختلاف نظر بین وزارت بازرگانی، وزارت صنایع، سازمان استاندارد و وزارت بهداشت در استاندارد روغن نباتی مصرفی خانوار بود و این باعث شده بود روغن جامدی که در کشور توزیع میشد، اعم از اینکه تولید داخل بود یا واردات از سایر کشورها با اسید ترانس به طور متوسط بالای ۱۵ درصد باشد (اسید ترانس قسمتی از روغن است که بیشتر از همه با ایجاد بیماری قلبی و عروقی ارتباط دارد) در مقطعی در سال ۸۵ همه دستگاهها با یکدیگر همقسم و همراه شدند و با یک برنامه مشترک که مصوبه شورای عالی سلامت آن زمان بود با ریاست رئیسجمهور برنامه مشترک صورت گرفت و توانستند ظرف ۹ ماه این استاندارد را به ۵ درصد کاهش دهند. این نتیجه مهمی در کاهش ورود اسید ترانس به سبد خانوار داشت و الان شاهد روند کاهندهای در بیماری قلبی عروقی در برخی از سنین هستیم.
من فکر میکنم اگر این همافزایی بین اجزای دولت بهوجود آید خیلی از مشکلات کشور از بین میرود و اگر این روند اجرا نشود خیلی از فرصتهای کشور از دست میرود
کلمات کلیدی : باقریلنکرانی+عملکرد دولت