من یک دستگاه صنعتی تولید میکردم.مشتری اصلی من یک تولید کننده "تخم مرغ شانسی"که برای تولید قالب اسباب بازی ها از دستگاه استفاده میکرد.برحسب نیاز یک دستگاه را به یک دانشگاه و یکی را به یک مرکز نظامی فروختم که مورد اعتراض مشتری قرار گرفتم که چرا همه را به من ندادی.وی شریکی گرفت و شریک گفت اسباب بازی ها را از چین وارد کنیم زیبا تر و راحت تر است.از من توانستم راه دیگری بروم ولی در کارخانه فوق ده ها نفر کارگر قالب ساز-مونتاژ کار - نقاش و.....بیکار شدند.دستگاه های من نیز در انباری روی هم ریخته شدند و یک جا حدود ۲۰% قیمت فروخته شدند.... (1734974) (alef-10)

من خودم بعد از سالها کار سخت و کسب تجربه و پس انداز، یک کار کوچک را با استخدام 4 نفر نیرو در یکی از محروم ترین نقاط ایران شروع کردم ولی چشمتان روز بد نبیند از سنگ اندازی افراد و ادارات مختلف دولتی(تامین اجتماعی و اداره کار و..) و رفتار گاه تحقیر امیز نسبت به یک کارافرین که قصد داشت به صورت سالم کاری را انجام دهد و تا این سیستم معیوب اصلاح نشود کسی نمی تواند بدون رانت و ... کاری انجام دهد. جالب انست که این ادارات بجای انکه حامی فرد کارافرین باشند تقریبا" گاه احساس میکنی که کینه شخصی نسبت به کسی که شبانه روز کار میکند دارند(بویژه در مناطق بومی) وتمام تلاش خود را میکنند که باعث شکست کار تو شوند!!! (1735040) (alef-10)

من خودم یک کارآفرین هستم.. با 8 نفر شروع کردم و الان 4 نفر کارمند دارم... درآمدها بسیار پایین و هزینه ها بالا...

خدا خیر بدهد این سازمانهای دولتی که اگر کارت به اونا بیفته به دقت یک کارشناس اتمی تموم تبصره های قوانین مختلف رو بررسی می کنند تا کارت انجام نشه و وقتی هم که راه انجام نشدن کارت رو کشف می کنن چنان ذوق می کنند که انگار برای اولین بار قانون جاذبه رو کشف کردن...

تصمیم گرفتم کارم رو تعطیل کنم و پولمو بذارم بانک سودشو بخورم...خلاص... بی خیال کارآفرینی... (1735065) (alef-10)

بنده یک سوال دارم انهم این است که وقتی دولت محترم مجوز واردات شیر ورغ تا جان ادمیزاد را از چین میدهد و قیمت تمام شده یک کالا در داخل سه برابر بنجل وارد شده چینی باشد ایا تولید کننده داخلی توان رقابت را دارد؟ ایا وقتی هم زمان با این مشکلات با افزایش بهای انرژی مصرفی تولید کننده داخلی هزینه تولیدش دوباره بالا میرود و دوباره دولت برای کنترل بازار دستور واردات بیشتر میدهد ایا باز هم رمقی برای تولید کننده می ماند وقتی حتی صنایع دستی ما از قبیل سفال لاله جین و چاقی زنجان و خاتم و ترمه اصفهان از چین به قیمت نازل وارد میشود ایا برای تولید کننده توان رقابت می ماند خیر

نویسنده محترم بهتر بود کمی هم به این موارد میپرداخت تا اینکه مدام تو سر تولید کننده داخلی بزند کمی هم از تاثیر این عوامل بر تولید را برسی کنند بد نیست وگرنه که تولید کننده مگر ازار دارد که خود را به دردسر بیاندازد (1735096) (alef-13)

من يك فعاليت اقتصادي انجام مي دهم كه طبق قانون معاف از ماليات است، اما چون كار حسابداري بلد نيستم، نگرانم كه اگر به اداره ماليات مراجعه كنم، نتوانم از معافيت استفاده كنم. ضمنا اگر بخواهم حسابدار استخدام كنم، احتمالا دستمزد او از ميزان ماليات بيشتر مي شود. البته خودم هم نمي دانم با اين وضع اقتصادي كشور، اصلا كارم تا سال آينده دوام پيدا مي كند يا نه.
منظورم اين است كه اگر براي كارآفرينان در زمينه ماليات و ... خدمات رايگان ارايه نشود، اساسا نمي توانند با آسودگي به فعاليت بپردازند و در نهايت آنان هم به خيل بيكاران مي پيوندند. (1735107) (alef-10)

فقط دلالی . (1735118) (alef-10)

گير كار در كاسبكار بودن دولت و رواج رانت و فساد و رشوه در سيستم اداري است و به اينها اضافه كنيد يك غفلت اساسي كه آنهم بي توجهي به اينكه چه چيزي در كشور مزيت توليد دارد و نگاه آرماني و باورمندانه و تا حدودي مقدس به مقوله خودكفايي كه با رفتن به اين سو از هرچيزي كمي داريم ! بدون اينكه بتوانيم در جهان حرفي براي گفتن داشته باشيم!
در دهكده جهاني اگر با جهان نسازي و همراه نشوي به انزوا رفته و ناتوان مي ماني (1735121) (alef-10)

​در کشورهایی که از لحاظ اقتصادی از رونق بالا برخوردارن حداقل این ٣ عامل مثبت رو میبینید:

١- حمایتهای پولی و فنی از کارآفرینان آنچنانکه حتی مردم عادی هم دل و جرات اینکار رو پیدا کنن

٢- راهکارهای قانونی و ساده ادامه حیات برای کسانی که این دل و جرات را پیدا کردن اما بدلایلی نتونستن به نتیجه مطلوب برسن و حال میخوان گزینه دیگری برای امرار معاش انتخاب کنن

٣- ثبات سیاسی و اقتصادی که میزان ریسک و دلهره در کارآفرین را به حداقل خودش برسونه (1735190) (alef-10)

سلام
ما حدود سي و جهار ساله كه دريك مجموعه جند شركتي و در سطوح بازركاني خارجي و داخلي، توليدي، بيمانكاري،خدماتي مشغوليم
تمامي فعاليت هاي خود رو از صفر و زماني كه نوجوان بيست و يك ساله اي بودم شروع كرديم.
موارد مطرحه در مقاله رو در شديد ترين حالات با تمام بوست و استخوان و در اوج موفقيت ها و شكست ها بارها و بارها تجربه كرده ايم
حكايت جند سال كذشته رو ميتوان بعنوان تجارب منحصر بفرد در دنيا به تجارب مقاله تان اضافه كنيد، مواردي كه بعيد ميدانم در دنيا تجربه شده باشد، شامل موارد زير:
١-بي مسيوليتي و عدم تعهد مديران دولتي نسبت به برداخت مطالبات كارافرينان بيمانكاران ،توليدكنندكان و....و مصايبي كه انان را دجار ميسازد
كه خدا ميداند اين مساله تا جند سال طول خواهد كشيد تا بعنوان يك مسيوليت اقايان و در ذهن مديران به طرز تفكر هشت سال قبل بر كردد

٢-سياست هاي شديد انقباضي مالي، و كاهش شديد وام دهي بانك ها به كارافرينان در اكثر سطوح، بخصوص وام هاي سرمايه در كردش

٣-به موازات كاهش منابع مالي كارافرين مثل بانكهاو كشايش LC وتقسيط برداخت انها ،
تشديد فشارهاي اداره ماليات،اداره كار،بيمه تامين اجتماعي و بخصوص جرايم سنكين مترتب بر ديركرد برداخت كننده، بصورت كاملا همسو و سازماندهي شده كه بقصد شكستن اخرين رمق هاي كارافرين شكل كرفت

٤-تمامي مصايب فوق در حالي شكل كرفته اند كه عملا به حذف شركتها و كارافرينان با تجربه و جايكزين شدن انها با نسل جديدي از كارافرينان ، عامداً شكل كرفتند

٥-مسير بسيار طولاني و زمان بر اقدامات قضايي براي بخش خصوصي كه طرف مقابلشان دولت بوده و بدتر از ان بدهكار نبودن كوش مديران دولت قبل

بقول شاعر : اكر دردم يكي بيدي جه بيدي و يا: من از بيكانكان هركز ننالم كه با من هرجه كرد ان اشنا كرد (1735192) (alef-10)

من موقعیت شغل. خوب تو کانادا رو بیخیال شدم اینجا یک شرکت نرم افزاری راه انداختیم و حدود چهل نیروی لیسانس و فوق لیسانس نرم افزار داریم اما از بس رانت تو مناقصه ها و فشار اداره دارایی و بیمه و کار زیاده و از طرف دیگه هم هیچ ارزشی هم برای تولید نرم افزار قایل نیستند بعد از ده سال عطای اینکار رو به لقایش بخشیدیم و قصد ترک وطن عزیزتر از جان رو داریم
تو این مملکت باید پارتی گردن کلفت داشته باشی یا دلال باشی وگرنه سرت رو مثل آب خوردن میبرن
یه بار بخاطر تخلف تو مناقصه بع سازمان بازرسی شکایت کردیم روزگارمونو سیاه کردن و بردنمون تو بلک لیست .... (1735214) (alef-13)

نظرات دوستان را خواندم.من یک بازرس کار هستم و به عینه تمام این مشکلات را لمس کرده ام.مرکز پژوهشها به نظرم با این تحقیق فقط وقت خود را تلف کرده است.اولا که الان بودجه ای برای حمایت در کار نیست.ثانیا همین تسهیلات موجود هم هدر میرود چرا که اصلا نظارتی بر چگونگی مصرف این تسهیلات نیست.یک مورد را به یاد دارم که فردی تعدادی ماشین آلات را در کارگاههای مختلف جابجا میکرد و وام کارآفرینی! میگرفت خیلی پیگیری کردیم و چندین بار با وزارتخانه مکاتبه کردیم ولی پاسخی داده نشد. (1735326) (alef-10)

در محله ما دو تا مهد کودک وجند اموزشکاه حصوصی خوب وجود داشت اما متاسفانه با افتتاح سه محله سرا شهرداریدر محله ماهمه این مراکز خصوصی ورشکست کردند دلیل شکست این مراکز جه نهادی است (1735367) (alef-6)

دکتر توکلی عزیز اینروز ها ، نقل قولهای نگران کننده ای در مورد مانده دارایی خزانه منتشر شده که با هم تفاوت فاحش دارند. آقای طیب نیا از یکسو و آقای بهمنی از سوی دیگر.
در سایت شما چیزی در آنمورد نخواندم. آیا اون خبرها کذب بوده ؟ آیا ممکن هست مطلبی در سقمش منتشر کنید؟ (1735441) (alef-10)

رضا

نرخ بالاي سود بانكي
هزينه بالاي تامين اجتماعي
نوسانات بازار ناشي از عدم ثبات اقتصادي و تصميمات سليقه اي
عدم حمايت كامل از سوي دولت
كارايي پايين نيروي كار ايراني
كمبود نيروهاي ماهر فني و متخصص
سو ء استفاده افراد سود جو و فرصت طلب كه باعث بوجود آمدن قوانين دست و پاگير و بروكراسي اداري شده
عدم دقت در برنامه ريزي و فقدان نگاه جامع كار آفرينان به مسايل اجتماعي و اقتصادي و آينده نگري

نداشتن واحد R&D فعال و بروز

ضعف در اجراي قوانين مالكيت صنعتي و برند درز كشور

عدم نظارت كامل دستگاههاي قانوني به توليدات زير پله اي و غير استاندارد

گاها" رقابت دستگاههاي دولتي با اين افراد

از مهمترين موانع پيشروي كارآفرينان ميباشد. (1735686) (alef-10)

سلام تا زمانی که از کارآفرین حمایت نشه اون چند کارآفرینی هم که مشغول هستند دست از کار کشیده و میرند دنبال دلالی که بسیار در کشور ما باب شده و متاسفانه مسئولان هم فعلا دارند از دلالان حمایت میکنند و مردم ما هم شدند مصرف کننده اجناس بنجول چینی . و چه کسی پاسخگوی اینها خواهد بود ؟! (1735692) (alef-10)

لطفا یه مطلب نیز با این عنوان بزارید

پیروزی دلالان ایرانی,ریشه ها دلایل و پیامدها (1735735) (alef-10)

در ایران تا زمانی که ب سرمایه دار نگاها تعغییر نکنه هیچ رشدی پیش نمیاد
از کارافرینان وسرمایه داران باید حمایت بشه با شعارو حرف کار پیش نمیره باید محیط برای تولید محیا بشه هزینه تولید در ایران بسیار بسیار بالاست
ضمنا درایران تا زمانی که تحریم برداشته نشه و این سوئ ظن نسبت به غرب برداشته نشه پیشرفتی حاصل نمیشه (1735750) (alef-10)

تعداد کامنتهای این مطلب خود نشان دهنده این است که جامعه ما نگاه صحیحی به بحث کسب و کار ندارد. شما می بینید که برای یک خبر بی ارزش سیاسی یا ورزشی چه حجمی مطالب سخیف در بخش کامنت ها درج می شود ولی برای یکی از مهمترین مسائلی که همین افراد با آن درگیر هستند یعنی بیکاری این قدر کم توجهی وجود دارد.
امید به ایجاد اشتغال توسط دولت عبث ترین انتظار جامعه ما است. چرا که در هیچ کجای دنیا اشتغال دولتی به نتیجه نرسیده است. اما دولت مردان فکر می کنند هرچه دخالتشان بیشتر باشد نتیجه بهتری می گیرند و نتیجه این نگاه اوضاع نابسامان بخش خصوصی است. (1735774) (alef-10)

گير كار در كاسبكار بودن دولت و رواج رانت و فساد و رشوه در سيستم اداري است (1735827) (alef-10)

مقاله رو که خواندم درد زیر خاکستر من دوباره تجدید شد
نمی خواهم توضیح دهم که بر من چه گذشته است اما تصمیم دارم در وقتش مقاله ای را برای الف بنویسم

اما آنچه مرا با خواندن این مقاله بیشتر عذاب داد یادآوری خاطرات نبود بلکه خود این مقاله بود

مشخص است که این مقاله به دستان تعدادی کارشناس و محقق نوشته شده است. کسانیکه معمولا از دور ایستاده اند و فقط تماشاگرند. مشکل را می بینند ولی متاسفانه در راهکارها و چگونگی پیاده سازی آنها خودگویی می کنند.

ضمنا بهتر بود نویسنده محترم این مقاله به جای عبارت ونچر کپیتال ها از عبارت سرمایه گذاران پرریسک استفاده می کرد و بهتر از آن اینکه ایکاش می دانست وقتی شرایط سرمایه گذاری در صنایع و کسب و کارهای سنتی با ریسک طبیعی (نه پر ریسک) از بین رفته است، ایجاد اکوسیستم سرمایه گذاران پرریسک و کارآفرینی در صنایع مدرن مضحک است. (1735835) (alef-10)

دلیل نمی خواد ردیف کنید
رانت خواری دولتی بزرگترین مانع کارافرینی است (1736099) (alef-10)

با تشکر از سایت الف که اقدام به درج این گزارش مرکز پژوهشها نمود.چنین گزارشاتی تحقیقی ندرتا وجود دارند.

برای بهبود زندگی مردم و پیشرفت کشور انجام این فعالیتها از بسیاری از فعالیتهای سیاسی و یا تبلیغاتی دیگر بسیار مفید تر است ولی متاسفانه دولت و در مقیاس بزرگتر حکومت توجه چندانی به انجام پژوهشهای از این دست که باعث شناخت مشکلات کسب و کار میگردد و باعث ایجاد اشتغال ندارد.

به عنوان یک کار آفرین که تجربه شکست در بار اول بنگاه تولیدی خود را دارم علاوه بر موارد مندرج در گزارش فوق موارد زیر را نیز اضافه میکنم:

الف) نکاتی که به سطح کلان تصمیم گیری و نهایتا در بهبود کسب و کار تاثیر دارد:

1-بسته بودن فضای کسب و کار و مشکلات ارتباط با شرکتهای خارجی از کشور های دارای تکنولوژی پیشرفته.

2-نداشتن تجربه و نگاه تولیدی و اقتصادی در بسیاری از مسئولین تصمیم گیر که نظرات انها نهایتا در جهت گیری تخصیص سرمایه و امکانات موثر است.

3-بدبین بودن و با شک و شبه نگاه کردن بعضی از مسئولین دولتی به روابط با شرکتهای خارجی در فعالیتهای اقتصادی.

4-تعریف غلط از خودکفائی

5-جایگزین کردن روابط تجاری با کشور های دارای تکنولوژی دست سوم و چهارم مثل چین و یا شوروی به جای تکنولوژی های برتر از آلمان-آمریکا_ژاپن


ب)نکاتی که در سطح شرکت موثر است:

1-تمایل به ثروتمند شدن سریع موسسین یک شرکت و نداشتن صبر و حوصله.

2- نداشتن نگاه طولانی مدت به کسب و کار-چه تعدادی از موسسین یک بنگاه تولیدی و یا خدماتی ایران در زمان تاسیس بنگاه به فکر ایجاد ساختار برای 100 سال بعد میباشند؟

3-نداشتن تلاش جدی (مثلا در روز 16 ساعت کار ممتد به جای 3-4 ساعت)؟

4-ناتوانی در دریافت طلب از کار فرماها .

5-نداشتن توان فروش کالا و یا خدمات بدلیل تبلیغات نامناسب و سیستم پیگیری بعدی.

..........................
با تشکر (1737099) (alef-10)

گزارش فوق توسط مرکز پژوهشهای مجلس تهیه شده است. بنظر می رسد که تهیه کنندگان گزارش فوق بیشتر بر اساس ذهنیت و در یک اتاق در بسته مقاله نوشته اند تا بر اساس یک کار تحقیقی میدانی.
مهمترین عامل در شکست کار آفرینان که به آن در این گزارش کم بها داده شده است ، نقش قوانین و مقررات دولتی و ادارات و سازمانهایی است که یک کار آفرین در جریان فعالیت خود با انها برخورد دارد.
پژوهشگران مجلس بایستی برای بررسی علل شکست کار افرینان ،ادارات دولتی و نحوه برخورد انها با کار افرینان را بر اساس قوانین موجود مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار داده تا به علت شکست بهتر پی ببرند.
انچه که در عمل در ادارات دولتی در برخورد با کار افرینان اتفاق می افتد با انچه که مسئولان این ادارات در پاسخگویی به سوالات مرکز پژوهشها بازگو می کنند کاملا متفاوت است. معمولا در ابتدای دستور العمل اجرایی هر ماده قانونی و یا ایین نامه چند سطری به توضیح قانون و ایین نامه و فلسفه و چرایی نوشتن ان ماده قانونی و ایین نامه اختصاص دارد ، که بسیار زیبا و قشنگ و قانع کننده تدوین شده است و معمولا در هنگام پاسخ به سوالات و بیان چرایی قانون مورد استفاده قرار می گیرد ، اما انچه که در عمل اتفاق می افتد بعضا تا 180 درجه با روح قانون و نوشته مغایر است.
کار افرینی معمولا از یک ایده و طرح که در ذهن کار افرین نقش می بندد اغاز شده و پس از بررسی جوانب کار و مطالعه و تحقیقات میدانی و مثبت شدن آن در ذهن کار افرین نقش عملیاتی می یابد
با عملیاتی شدن طرح فعالیتهای کار افرین در دو سمت اغاز می شود که یکی مربوط به اقدامات خود وی برای شکل دادن و پیاده سازی ایده کار است و دیگری مربوط به اقدامات او برای کسب مجوز ها و زمینه فعالیت است که به سازمانها و نهادهای متولی کار که از سوی دولت تعیین شده اند بر می گردد.
در قسمت اول فعالیتها که خود کار آفرین بر می گردد معمولا همه چیز به خوبی پیش می رود و در سایه تلاش و پشتکار مشکلات حل می شوند ، اما در قسمت مراجعه و ارتباط با قسمت دولتی متوجه می شوی که همه شمشیر را از رو بسته اند و کار فرین را بخصوص اگر بخواهد در زمینه تولید فعالیت کند بسان مجنون و دیوانه ای می پندارند که در حال افتادن در چاه است و انها وظیفه دارند که به هر قیمتی که شده او را از افتادن در این ورطه نجات دهند ، که واقعا هم همینطور است و ای کاش که کار افرین در موجهه با اولین فرد در اولین سازمان متوجه این نکته شده و قبل از صرف وقت و هزینه کردن مال و دارایی خود از این راه برگردد ، که متاسفانه بدلیل بی تجربگی چنین اتفاقی نمی افتد.
ذهنیت کار افرین بقدری مجذوب ایده و اندیشه خود شده است که نمی بیند که تمامی ادرات و سازمانهای دولتی و تمامی افراد شاغل در انها از نگهبان درب ورودی تا رئیس و مدیر کل اداره همه بسیج شده اند تا به شما بگویند این کار فایده ندارد از این راه برگرد و او نمی بیند که نمی بیند.
اولین قدم در این راه سازمان صنایع است تا مجوز بگیری که در همان برگه ای که بعنوان مجور به شما می دهد به صراحت هیچگونه مسئولیتی را در تامین نیاز مندیهای شما نپذیرفته و شما را برای دریافت زمین به سازمان صنایع کوچک و شرکت شهرکهای صنعتی ارجاع می دهد و البته اگر شما نخواهی در شهرکهای صنعتی فعالیت نکنی به شما مجوز نمی دهد ، یعنی شما مجبور به پذیرش حضور و فعالیت در شهرک های صنعتی تعیین شده از سوی دولت می باشی.
اما سازمان صنایع کوچک و شرکت شهرکهای صنعتی یک معاونت مستقل رئیس جمهور دارد که رئیس سازمان صنایع یک عضو غیر موظف در هیئت مدیره ان می باشد و نقش چندانی در تصمیم گیری ان ندارد.
این سازمان هرچند در ایین نامه تشکیل ان بعنوان یک نهاد غیر انتفاعی موظف به فراهم کردن زیر ساختها و امکانات برای فعالیتهای تولیدی شده است ، اما در عمل بعنوان شرکتی ظاهر شده که بایستی تمامی هزینه لازم برای احداث و اماده سازی را از متقاضی در یافت کرده و بخاطر تشکیلات عریض و طویلی که معمولا یک معاونت رئیس جمهور باید داشته باشد ، هزینه جاری زیادی داشته که این هزینه ها نیز از محل پرداختهای متقاضیان تامین می شود..
این شهرکها بدلیل قانون در فواصل دور از شهر ها واقع شده و معمولا زمین را به متقاضی دست اول در نقاطی واگذار می کنند که فاقد امکانات اولیه از قبیل جاده دسترسی مناسب ، اب و برق و گاز و پوشش مخابراتی می باشند و اگر هم در نقاطی از شهرک این امکانات تامین شده باشند ، زمین قابل واگذاری علیرغم ظاهر واگذار نشده آن ، وجود ندارد.
البته در ابتدای واگزاری قول مساعد برای تامین سریع این امکانات را می دهند ، که معمولا اتفاق نمی افتد و تعهدی هم ندارند و متقاضی نیز اعتراضش به جایی نمی رسد.
زمینهای واگزاری در شهرکها معمولا زمینهایی هستند که نیاز به اماده سازی و تسطیح داشته و هزینه های زیادی را به متقاضی تحمیل می کنند.
شرکت شهرکهای صنعتی برای واگزاری زمین به متقاضی قراردادی را با وی منعقد می کند که توسط حقوقدانان با تجربه و آگاه تهیه شده ودر آن کلیه ملاحظات برای جلوگیری از هرگونه ادعای آتی به هر نحو توسط متقاضی به نحویکه همواره حق به جانب شرکت شهرکهای صنعتی باشد ، در نظر گرفته شده و بصورت یک قرارداد چاپی است که متقاضی بایستی تمام مفاد ان را پذیرفته و امضا نماید در صورت عدم پذیرش از زمین و مجوز فعالیت خبری نیست که نیست .
حال اگر کار افرین تمامی فعالیتها را انجام داد و کار خانه را احداث و تکمیل کرد ، انوقت برای شروع کار نیاز به برق و آب و گاز و جاده دسترسی و پوشش مخابراتی داشت و اماده نبود کار افرین حق هیچگونه اعتراض و ادعایی را ندارد و بایست صبر کند تا اماده شود.
اگر به سازمان صنایع هم مراجعه کنی و طرح شکایت کنی ، انها می گویند ما که همان اول گفتیم تعهدی در خصوص تامین امکانات ندارم و فقط مجوز می دهیم و اگر بگویید خوب پس چرا ما مجبور به حضور در شهرکهای صنعتی می کنید ، باز هم می گویند قانون است اگر مجوز می خواهی باید به شهرکهای صنعتی بروی.
مورد بالا تنها یک مورد کوچک از مواردی است که باعث شکست کار فرین می شود و بدلیل طولانی شدن مطلب از پرداختن به مصائب ادارات دولتی دیگر از ثبت شرکتها ، ثبت علائم تجاری ،بانکها ، تامین اجتماعی ، اداره دارایی، اداره بازرگانی، تهیه کارت بازرگانی ، اداره بهداشت و ... می گذریم.
مرکز پژوهشها در گزارش خود بیشتر مشکل را متوجه خود کار افرین کرده و به موارد ادارت دولتی کمتر پرداخته است.
بنده نزدیک به 28 سال است که به فعالیت اقتصادی و تولیدی مشغولم و چوب تمامی ادارات دولتی را بر گرده خود دارم. (1737863) (alef-13)

وقتی دولت صحبت از کارافرینی می کند خون ادم بجوش میاد . پس از ده سال کارکردن تمام پرسنل رو رد کردم وخودم جواب تلفن رو میدیم تا دری باز بشه و بتونم دوباره کارکنم.
موقعی که خود دولت کاسبه و رانت بیداد میکنه، وقتی تفسیر افراد در یک سازمان دولتی از قوانین متفاوته و هیچ اهمیتی نداره برای تو چه اتقاقی می افته بیش از این توقع نمیشه داشت.

ولی همه اینها باعث نشد دست از کارخودم بردارمولی خیلی چیزا رو از دست دادم.ارامش ، راحتی ، در کتار خانواده بودن وسلامتی و اسیب های دیگه ای که همه اشاره کردن.واقعا دولت چه احمدی نژاد چه روحانی به این مسیله توجه میکنه؟


بعد از این همه سختی اومدن یارانه میدن وجالا دولت پول نداره و داره دهک ها را بالا پایین میکنه .این وسط کی فرصت بذای من و تو کارافرین میزاره.بالا رفتن ارز 3 سال تلاشمو از بین بردوبنظرم حرف زدنش هم مسخره است. (1741692) (alef-6)

با سلام
با توجه به مطالب فوق که عزیزان ارائه کردند یکی دو نکته هم احساس کردم ضروری است کار آقرینی در جامعه ما به دو شکل دولتی و مردمی تقسیم میشه
سالهای متمادی یاد گرفته ایم شرکتهای تولید کننده هرگونه خدماتی بایستی دولتی باشند وگرنه با مشکلات عدیده روبرو میشه ومجبور به کنار رفتن از رقابت .
قانون اساسی واصل 44 به تقویت تعاونی ها و دور کردن دولتی ها از مدیریت شرکتها تاکید دارد .
یک پیشنهاد به دولت محترم شاید منتقل شود و آنهم اینکه دولت شرکتهای تولیدی را راه اندازی و تحویل سازمان بورس بدهد شاید تلفیقی از ایندو جلوی خیلی از رانت خواری ها وزیر میزی ها و... را بگیرد (3461652) (alef-11)