توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 231538
داعش و دولت های تنهای بغداد و دمشق
بخش تعاملی الف - سعید قاسمی زاده تمر
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : يکشنبه ۱ تير ۱۳۹۳ ساعت ۱۰:۱۱
توجه- این نوشته الزاما توصیه به هیچکس نیست بلکه یک ایده جایگزین به تصورات ما (شامل همه ذی نفعان) از واقعه بیرونی است. نویسنده نمیخواهد بازنویس آنچه دیگران می بینند باشد.

داعش موصل را گرفت و این بمب خبری همه را شوکه کرد. اما چرا فرماندهان محلی ارتش عراق از موصل عقب نشینی کردند؟

سقوط موصل چندان هم فاجعه بزرگی نیست وقتی به یاد بیاوریم جهان دولت بغداد را با زمین سوخته پس از اشغالگری آمریکا تنها گذاشته بود. حفظ موصل، فلوجه، رمادی و کلا صحراهای کم جمعیت غرب عراق بار سنگینی بود بر دوش دولت تحت فشار بغداد.

بحران سوریه از قضا درس خوبی برای دولت بغداد شد. دولت دمشق استانهای ناامن و شورش زده شمال و شرق را به حال خود رها کرد و اگر دولت بغداد نیز چنین کند شاید مسوولیت پذیری قدرتهای همسایه و قدرت های فرامنطقه ای بیشتر به چالش کشیده شود. قرارنیست دولت ضعیف شده دمشق و بغداد جور امنیت پایمال شده با دخالتهای پادشاهی سعودی و سکوت شرمگین غرب را برای مدت طولانی و به تنهایی دهند و هیچ کس خم به ابرو نیاورد.

اما چه باید کرد؟ به جای حفظ امنیت درون شهرهای طرفدار داعش و تامین مایحتاج آنها، بهتر است بر عقبه نفوذ داعش متمرکز شویم.

یک- حساس کردن دنیا به سیاست های مداخله پادشاهی سعودی و اعمال فشار مستقیم به آن

دو- الزام دولتهای همسایه به خصوص ترکیه برای بستن مرزها

سه- نادیده نگرفتن و نقش دادن به نیروهای اقلیم کردستان. امید است واگرایی های اقلیم کردستان از دولت بغداد با تهدیدات داعش واقعگرایانه تر شود و عقب نشینی دولت بغداد می تواند تعادل را به مثلث رقابت عراق بازگرداند.

چهار- فرصت دادن به علمای سنی شهرهای مورد نفوذ داعش.همزیستی با داعش میتواند نیروهای متعادل مذهبی را به بازنگری هایی سوق دهد همچنین سنجش عملی پایگاه مردمی داعش خواهد بود. داعش فقط برای ویران کردن آماده شده است و نمی تواند بدون کمکهای سلفی، یک ده را اداره کند.

پنج- سوق دادن خواسته های اعراب سنی عراق به خواسته های سیاسی - متاسفانه چینش نظام قدرت در عراق با محوریت نقش دادن به اقلیم کردستان بهینه شده است و روند اخیر فضای دولت عراق را به سمت یک دولت غیر مذهبی سوق خواهد داد، روندی که شاید گسست سنی و شیعه اعراب را بی رنگ کند. نادیده گرفتن این چینش و اصلاح آن آینده عراق را مبهم خواهد کرد.

اگر خواسته قدرت ها فرامنطقه ای و همسایگان شمالی عراق، منطقه ای تحت تملک کامل داعش است، اجازه دهیم آنها واقعیت خواسته های خویش را ببینند. هنر دولت بغداد باید کنترل این محدوده باشد و نه نفوذ و کنترل درون آن. این سیاست تا روزی که مردم شهرهای درمعرض خطر به مسوولیتهای حمایت از ارتش ملی واقف شوند میتواند ادامه داشته باشد. البته دولت بغداد در فلوجه این تجربه را داشت اما زمان می برد تا نظم جدید شکل گیرد. دولت بغداد نمی تواند هم تجهیزات از آمریکا دریافت کند و هم این تجهیزات راعلیه کسانی که عملا مورد حمایت آمریکا و متحدان همیشگی اش هستند بکارگیرد. این بازی مزورانه با سقوط موصل باید تمام شود.

از نظر من، نباید از دولت بغداد انتظار داشته باشیم هزینه های مداخلات بیگانگان و مسوولیت ناپذیری اشغالگران دیروز و دوستان امروز حامیان تروریستهای داعش را همزمان پذیرا باشد. برای یک دولت شرم آور است که شهرهایش را به تروریستها واگذارد ولی شرمآورتراین است که جهان یک دولت نوپا را اینگونه در منجلاب استانداردهای دوگانه اش تنها بگذارد. قبول اولی بهتر از دومی است تا بلکه معادلات شرم آور غرب علیه مردم سوریه و عراق وارونه شود.

السلام علی عبادالله الصالحین
 
کلمات کلیدی : سعید قاسمی زاده تمر