لوئیس مارتی از دیاریو اسپورت، نشریه نزدیک به باشگاه بارسلونا که هرگز عناد خود با رئال مادرید را مخفی نکرده، امروز در مقاله ای به 8 دلیل برای اینکه رونالدو امسال نباید توپ طلای چهارمش را کسب کند اشاره کرده است:

عدم درخشش در فینال لیگ قهرمانان: رونالدو در فینال برابر اتلتیکو از ابتدا به میدان رفت با وجود اینکه مصدوم بود و البته درخشش همیشگی را نداشت. او در آن بازی یک نمایش معمولی داشت که فقط توانست ضربه پنالتی آخر رئال در ضیافت پنالتی ها را به گل تبدیل کند. در ضربات پنالتی، تک تک پنالتی ها مهم هستند؛ بطور مثال راموس اگر پنالتی چهارم را از دست می داد، پنالتی رونالدو باعث قهرمانی رئال نمی شد. راموس با گلی که در جریان بازی زد، نقش موثرتری از رونالدو در بازی فینال و قهرمانی رئال داشت.

حضور متوسط در یورو 2016: رونالدو رهبر پرتغال در یورو بود اما بودند بازیکنانی در همین تیم که به مراتب بهتر از رونالدو بازی کردند و در قهرمانی پرتغال سهم بیشتری داشتند. رونالدو در این تورنمنت مثل همیشه نبود و نتوانست در 5 بازی از 7 بازی تیمش گلزنی کند. او تنها به مجارستان و ولز گل زد. رونالدو دقیقه 8 بازی فینال هم مصدوم شد و دقیقه 25 مجبور به ترک زمین شد تا عملا نقشی در پیروزی پرتغال برابر فرانسه نداشته باشد.

ادر، قهرمان پرتغال در بازی فینال: رونالدو وقتی نتوانست در فینال به کار ادامه دهد، تعویض شد و از کنار زمین شاهد تلاش هم تیمی های خود شد. او از کنار زمین دید که ادر، یک مهاجم درجه دوم، چگونه از 30 متری با شوتی دقیق توانست گل برتری را به ثمر سانده و باعث قهرمانی پرتغال شود. رونالدو در شبی که می توانست قهرمان پرتغال باشد، دچار بدشانسی شد تا به جای او ادر، تبدیل به قهرمانی غیرمنتظره برای ملت پرتغال شود.

گریزمان، بهترین بازیکن تورنمنت: عنوان بهترین بازیکن یورو 2016 نه به رونالدو که به آنتوان گریزمان، مهاجم تیم ملی فرانسه و باشگاه اتلتیکو مادرید رسید. او بیشتر از رونالدو گلزنی کرد(6 بار) و در رسیدن فرانسه به فینال نیز نقش اول را ایفا کرد.

مصاف با حریفانی متوسط در لیگ قهرمانان و یورو: رئال و پرتغال در لیگ قهرمانان و یورو، حریفانی نه چندان قدرتمند تا رسیدن به فینال پیش رو داشتند. رونالدو در لیگ قهرمانان 16 گل برای رئال زد اما گل های او بیشتر در مقابل تیم های متوسط جام بود و او نه در نیمه نهایی برابر سیتی و نه در فینال برابر اتلتیکو موفق به گلزنی نشد.

پرتغال نیز در مرحله گروهی با ایسلند، مجارستان و اتریش که تیم هایی درجه دوم و حتی سوم بودند رودررو شد. در مراحل یک هشتم تا فینال نیز کرواسی، لهستان و ولز، حریفانی در سطح آلمان، اسپانیا و ایتالیا نبودند؛ با این حال رونالدو تنها توانست در دو بازی گلزنی کند. پرتغال در شرایطی به فینال رسید که تنها یک بازی را در طول 90 دقیقه با برد پشت سر گذاشت(ولز).

عدم قهرمانی در لالیگا و کوپا دل ری: رونالدو با رئال در فصلی که گذشت تنها در چمپیونزلیگ قهرمان شد و در لالیگا و کوپا دل ری، قهرمانی به بارسا رسید. بارسا توانست سوپرکاپ اروپا و جام جهانی باشگاه ها را نیز به ویترین افتخارات خود اضافه کند.

سوارز، بهترین گلزن لالیگا: رونالدو در لالیگا 35 گل زد و در مقطع پایانی فصل، قافیه آقای گلی را به سوارز واگذار کرد که با 40 گل، فاتح کفش طلای اروپا شد.

شوچنکو، برنده توپ طلای 2004: از لحاظ شکل قهرمانی در یورو 2016، می توان پرتغال را با یونان 2004 مقایسه کرد. در آن سال، پورتو فاتح لیگ قهرمانان شده بود اما در نهایت هیچ بازیکنی از یونان و پورتو فاتح توپ طلا نشدند و این شوچنکوی اوکراینی از میلان بود که برنده توپ طلا شد. از پورتو ،دکو در جایگاه دوم قرار گرفت و زاگوراکیس یونانی هم پنجم شد.

منبع: دیاریو اسپورت