مشاهدات من غالب دعاوی آنان را تأیید کرد:

• به دلیل طراحی بد مسیر، پایه پلها یا دیوارهای بتنی تأمین‌کننده ایستایی آزادراه، حتی تا پشت اتاق برخی ساختمانها آمده است، راه آسان دسترسی به مزارع را بسته است.
• گوئی در نقشه این آزادراه سنگان نادیده گرفته شده است.
• در اثر انفجار برای باز کردن مسیر دیوارهای تعدادی از خانه‌ها ترک خورده و دیگر ایمن نیستند.
• گردوغبار دائمی ناشی از رفت‌وآمد کامیون‌ها و کمپرسی‌های سنگین و سایر عملیات ساخت که در موقع انفجارها یکباره بسیار شدید برمی‌خیزد و زندگی روستاییان، بویژه بانوان را بشدت مختل کرده است.
• بدتر از آن غبارگرفتگی درختان میوه است که ظرف سه سال فروش گیلاس صادراتی را از 3 میلیارد تومان به 700 میلیون تومان رساند و امسال تقریباً صفر بوده است.به‌دلیل فقدان ظرفیت جاده رفت‌وآمد غیراستاندارد کامیونها و کمپرسی‌های سنگین بر خطر تردد برای مردم افزوده است.
• چون برخی از دیوارهای بتنی آزادراه ازحاشیه باغها می‌گذرد، بتن به باغ سرایت کرده و تعدادی از درختان را خشکانده است.
• سروصدای دائمی تراش کوه امان همه را بریده است.
• علاوه بر این سولقان لوله‌کشی گاز دارد. از سولقان به سمت سنگان برای آنکه باغچه «وزیر اقتصاد دولت یازدهم» از گاز بهره‌مند شود، یک و نیم کیلومتر به سمت سنگان انجام شده است. این یکی دیگر آتش به جان مردم می‌زند.
• اضافه کنیم در این مشکل بزرگ‌تر که خاص این روستا نیست و آن حریم قائل شدن برای جاده و رودخانه است. در نتیجه اگر پدری بخواهد برای پسرانش سوروسات ازدواج راه بیندازد نمی‌تواند دو اتاق به ساختمان خود اضافه کند.

پس از اتمام بازدید اهالی در حسینیه بسیار زیبا و استثنایی سنگان گرد هم آمدند. آنها نسبت به احداث آزادراه معترض نبودند، بلکه می‌گفتند چرا دولت نسبت به تبعات کار عمرانی خویش بی‌تفاوت است و پاسخگو نیست؛ و کسی هم نمی‌آید به دادشان برسد.

من به آنها حق دادم گفتم دولت باید خساراتی را که به شما رسیده است جبران کند. زحماتی که بر زندگی و کاسبی شما تحمیل شده است باید جبران گردد. یکی از بهترین جبرانها انجام لوله‌کشی گاز است بدین ترتیب زشتی رانت تبعیض‌آمیز وزیر کاهش می‌یابد. به آنان قول پیگیری دادم.

درباره جبران خسارتها نیز مشکلات دولت را برایشان تشریح کردم و گفتم هرچند از نظر قانون مدنی خسارت زننده‌ها ملزم به جبران خسارت هستند، اما ممکن است دولت به‌دلیل کمبود مالی بسرعت نتواند این کار را بکند.

شب بعد ...

حوالی اذان از سنگان زنگ زدند که قرار است دادستان منطقه غرب، امشب به سنگان بیاید ولی از غروب چندین خودروی پلیس ویژه در اول راه سولقان به سنگان ایستاده‌اند. این امر باعث نگرانی و عصبانیت مردم شده بود.

تازه فهمیدم سنگانیان طی بیانیه‌ای به مقامات مسئول اولتیماتوم داده بودند که اگر تا 20 مهر تکلیف را روشن نسازند، جاده را بر روی رفت‌وآمد تجهیزات راه‌سازی خواهند بست. دوست من در گزارش تلفنی خود گفت که اگر پلیس به ما حمله کند ما مقابله به مثل خواهیم کرد. من بشدت نهی‌شان کردم.

بلافاصله در تماس با مسئولان محترم وزارت کشور و یکی از فرماندهان نیروی انتظامی به این برادران تأکید کردم خواسته‌های مردم غالباً حق است، مبادا مسئله‌ای پیش بیاید.

ساعتی بعد همان دوست گزارش کرد که جناب آقای کارگر، ریاست دادسرای منطقه غرب تهران با جمعی از مسئولان ذی‌ربط احداث آزادراه و چند قاضی بلند پایه در جمع مردم حاضر شده و با حوصله و تدبیر بین مسئولان حاضر و روستانشینان تفاهم ایجاد کرد. مسئولان برای جبران خسارت به مردم تعهداتی سپردند. آقای کارگر خودش نیز پیگیری را به گردن گرفت. ماجرا به خیروخوشی در ساعت 22:30 پایان یافت. ظاهراً آمادگی پلیس ویژه برای پیشگیری از بی‌نظمی احتمالی و کنترل حوادث غیرمترقبه بود. این نوع برخورد رئیس دادسرای منطقه غرب تهران، نشانه عقل و تدبیر و احترام به مردم است. من روز پنجشنبه، به عنوان یک شهروند، تلفنی از آقای کارگر تشکر کردم و قرار گذاشتیم برای تحقیق خواسته‌های سنگانیان همکاری کنیم. جا دارد آقای جعفری دولت‌آبادی داستان محترم تهران از این همکار عاقل خویش تقدیر نماید.