عزت‌الله ضرغامی طی یادداشتی در کانال تلگرامی‌اش نوشت: هفته قبل حضرت آیت الله شبیری زنجانی از مراجع بزرگوار شیعه نکات مهمی را پیرامون آسیب‌شناسی طلاب حوزه‌‌های علمیه بیان فرمودند.
به جز یک مورد - که شاید نیاز به توضیح بیشتر داشت - بقیه موارد، آنهم با این صراحت پدرانه، نیاز جدی طلاب جوان است.
جایگاه اجتماعی طلاب، وضعیت سواد و سطح علمی و ضرورت خودسازی و تهذیب نفس آنان و مقایسه با سالهای دور از جمله نکات برجسته و قابل تأمل سخنان ایشان است.
در تأیید همه این موارد، معتقدم حضور روحانیون محترم در پُست‌های اجرایی در همه سطوح حتی در جایگاه‌هایی که کوچکترین ارتباطی به شأن یک روحانی ندارد از عوامل مهم برخی بدبینی‌‌ها نسبت به روحانیت است.
اختلافات و چالش‌های شدید سیاسی نیز که منجر به استفاده از ادبیات خاص و رفتار نامناسب برخی روحانیون می‌شود، جایگاه معنوی آنان را نزد مردم به شدت مخدوش می‌کند.
شاید لازم باشد رهنمود حضرت آیت الله، موضوع بحث و دستور جلسه تشکل‌‌های روحانیون چه دولتی و چه نهادهای مستقل قرار گیرد تا نسبت به اصلاح برخی رویه‌‌ها، به طور جدی اقدام شود.
اما توصیه ایشان به عدم ورود طلاب به سیاست را آنگونه که در اخبار آمده بود، نمی‌پذیرم.
سیاست از دیانت جدا نیست. سیره پیامبر و ائمه هدی (علیهم السلام) و بزرگان دیدن هم همین بوده است.
سیاسی کاری، باندبازی و قبیله گرایی که به شدت مذموم و نکوهیده است، غیر از سیاست‌ورزی مبتنی بر شریعت و اخلاق اسلامی است.
روحانیون محترم وظیفه دارند که در بخش اخیر، الگو و مربی شایسته‌ای برای آحاد جامعه و سیاسیون کشور باشند.
دوری طلاب از سیاست نه تنها مشکل را حل نمی‌کند بلکه آنان را بازیچه و آلت دست سیاسیون ماهر و حرفه‌ای نیز می‌سازد.
سیره امیرمؤمنان علی (ع) و همچنین مشی امام خمینی(ره)، الگوی امروز جامعه دینی و انقلابی ما در سیاست‌ورزی مبتنی بر دیانت و اخلاق اسلامی است.
العلماء ورثه الانبیاء مالم یدخلوا فی الدنیا...(امام صادق ع )
علما و بزرگان دین مادامی که دنیوی نشده‌اند جانشینان انبیاء بر روی زمین هستند ...
باید به طلاب و روحانیون محترم در مورد جایگاه بی‌بدیل آنان (بالقوه و بالفعل) یادآوری کرد.