« همانند روزهای قبل بخاری کلاس توسط سرایدار مدرسه روشن شد اما ایکاش هرگز روشن نمی شد در این میان خانم معلم نیز به کلاس درس آمد، ولی بعداز چند دقیقه بر اثر شدت نشت نفت از مخزن کوره، بخاری بحدی گرم شد کە ترس و دلهره ما و خانم معلم را فرا گرفت در این میان خانم معلم به سراغ کپسول اطفاء حریق رفت تا در صورت بروز آتش آن را خاموش کند کە در این اثنا آقا معلم کلاس سوم نیز متوجه این قضیه شد و با کمک سرایدار خواستند بخاری را از کلاس خارج ببرند ولی چون بسیار داغ شده بود معلم کلاس سوم از “سنور” یکی از همکلاسی هایم خواستند تا به دفتر مدرسه برود و زود یک پارچه خیس شده بیاورد تا بوسیله آن بخاری را از کلاس خارج ببرند. چون بخاری بحدی گرم شده بود کە متاسفانه آتش گرفت و با آتش گرفتن آن معلم کلاس سوم و سرایدار مدرسه نیز مجبور شدند آن را با د ست بردارند ولی متاسفانه جلوی در کلاس، بخاری از دستشان رها شد  و مخزن نفت آن منفجر شد.»

اینها صحبتهای یادگار یکی از دانش آموزان مدرسه انقلاب اسلامی شین آباد پیرانشهر پس از وقوع این حادثه بود که بعد از گذشت چند سال هنوز تکرار این جملات آتشی را در دل این دانش آموزان به پا می کند.

به گزارش الف، 15 آذرماه 1391 بود که مدرسه دخترانه انقلاب اسلامی شین آباد در شهرستان پیرانشهر به دلیل استفاده از بخاری نفتی غیر استاندارد، دچار حادثه آتش سوزی شد که در آن ۲۴ دانش آموز دچار سوختگی شدند و ۱۳ نفر از آنها جراحات جدی‌تری داشتند که دو نفر به دلیل سوختگی شدید فوت کردند، آتشی که به جان زیبایی دختران یک کلاس درس افتاد و خاکستر شد.

از این اتفاق تلخ پنج سال می‌گذرد و حالا این دختربچه های 10 ساله، 15 ساله شده اند اما درمان این دانش آموزان همچنان با روند کندی ادامه دارد، وعده و وعیدهای بسیاری از مسئولین در مورد روند درمان این دانش آموزان شنیده ایم که هنوز عملی نشده است و  این دانش آموزان در آتش بی توجهی مسئولان  نیز سوختند.

هنوز از خاطر خبرنگاران دور نیست که حاجی بابایی وزیر آموزش و پرورش  در آن زمان در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران که نمایندگان درخواست استعفا از وی می خواهند «چه گفت! وی در پاسخ به این سوال گفت: « شما چی؟ شما را برکنار کنیم یا نه اگر به موقع خبر می دادید مواظب مدرسه شین آباد پیرانشهر باشید این اتفاق روی نمی داد.» بعد از چندماه وی از پرداخت بیمه عمر، استخدام بعد از ۱۸ سالگی و پرداخت دیه حادثه دیدگان مدرسه شین آباد خبر داد. موضوعی که به نمی توانست درد دل این دانش آموزان را مداوا کند اما این هم نیز عملی نشد و حاجی بابایی در رابطه با رسیدگی به وضعیت حادثه دیدگان مدرسه ابتدایی انقلاب اسلامی شین آباد کارنامه خوبی از خود به یادگار نگذاشت.

شهیندخت مولاوردی، دستیار ویژه رئیس جمهور در امور حقوق شهروندی گفت: مصوبه هیات وزیران، تکلیف قانونی برای سه وزارتخانه ایجاد کرده است و به همین دلیل اخیرا پیگیر حقوق شهروندی دانش آموزان شین آبادی استان آذربایجان غربی در هیات دولت بودم و در این راستا از وزرا درخواست کردم تا گزارش اقدام هایی که تاکنون برای این افراد انجام شده است، به این حوزه ارائه دهند.

همچنین دکتر محمد جواد فاطمی، رئیس مرکز تحقیقات سوختگی و مسئول کمیته درمان بچه های شین آباد در گفتگویی درباره وضعیت درمانی این کودکان گفت: درمان بچه های شین آباد همچنان ادامه دارد و از همان ابتدا، پیش بینی کردیم که فرایند درمان این کودکان، 15 سال طول می کشد چون بسیاری از عمل های جراحی، باید در زمان بالغ شدن آنها انجام شود و چندین مرحله ای و زمانبر است.متاسفانه وعده‌های دولت و وزارت بهداشت برای تهیه تجهیزات برای درمان دانش‌آموزان شین‌آبادی هنوز عملی نشده‌است.

او همچنین درباره تامین هزینه‌های درمانی این دانش‌آموزان خاطرنشان کرد: همان ابتدای حادثه که موضوع بسیار هیجانی بود، دولت حدود یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان برای هزینه درمان این دانش‌آموزان پرداخت کرد و قرار شده بود که سالانه یک میلیارد تومان برای درمان این دانش‌آموزان پرداخت شود که متاسفانه ادامه پیدا نکرد.

آخرین اظهار نظر سیدمحمد بطحایی وزیر اموزش و پرورش در مورد این دانش آموزان این بود که در این زمینه تقسیم کاری صورت گرفته و ردیف اعتباری هم در قانون بودجه برایشان پیش‌بینی شده که دنبال می شود.

 

 

سال گذشته بود که پدر سیما آقای شادکام در گفتگویی عنوان کرده بود: روند درمانی ادامه دارد اما نه در سطحی که باید باشد و درست مانند بیماران عادی و حتی کمتر از آنها به بچه‌های ما رسیدگی می‌شود. روز اربعین در بیمارستان بودیم اما حتی به بچه من غذا هم ندادند و من ناچار شدم بدون اجازه بیمارستان، سیما را از بیمارستان خارج کنم و در جای دیگر به او ناهار بدهم. آیا این حق بچه من است که به او حتی ناهار هم ندهند. او بیمار آن بیمارستان بود اما مثل یک بیمار عادی هم با او رفتار نکردند چون وزارت بهداشت 2 سال است هیچ هزینه‌ای بابت این بچه‌ها به بیمارستان نمی‌دهد. همه بچه‌های شین‌آباد این شرایط را دارند و آنطور که باید درمان شوند اتفاق نمی‌افتد. وعده درمان خارج از کشور را هم دادند اما همه در حد حرف بود نه عمل. درد سوختن فرزندمان در آتش برای ما کافی است ما دیگر نباید دغدغه مالی درمان بچه‌ها را داشته باشیم. ما در به در دنبال این هزینه هستیم اما هیچ اتفاقی نمی‌افتد. در این جلسه که سال گذشته بود خود بچه‌ها از وزیر بهداشت خواستند به خارج اعزام شوند یا هزینه درمان پرداخت شود ایشان هم قول داد اما بعد از گذشت یک سال نه از پول خبری شد نه از امکانات درمانی و نه اعزام به خارج از کشور.

 بر همین اساس، امسال نیز خبرنگار الف به سراغ آقای شادکام پدر سیما یکی از دختران شین آبادی آخرین وضعیت درمانی این دانش آموزان را جویا شده  و از وی در مورد برخی اخبار ضد و نقیضی در مورد پرداخت دیه به این خانواده ها که در فضای مجازی به وجود داشت پرداخته است که بدین شرح است:

آقای شادکام پدر سیما به خبرنگار الف در این خصوص گفت: ما در حال حاضر بحث دیه را نداریم چراکه دیه دانش آموزان پرداخته شده است اما نه به صورت کامل، اما ما انتظاری در مورد پرداخت دیه نداریم حتی به خانواده هایی بچه هایی که فوت کردند دیه کامل پرداخته نشد و آنها پیگیر این موضوع هستند اما ما خواستار درمان کامل فرزندانمان هستیم.

وی تصریح کرد: ما هر هفته تهران هستیم  اما این روند درمان متاسفانه جوابگو نیست چراکه ما امکانات پزشکی نداریم و مسئولی هم در این زمینه جوابگو نیست. سازمان برنامه و بودجه آقای نوبخت قول دادند که قرار است طبق پروتکل الحاقی سالی یک میلیارد تومان به بیمارستان فاطمه الزهرا (س) برای درمان این دختران پرداخت شود، اما متاسفانه چنین موضوعی رخ نداد.

شادکام تاکید کرد: متاسفانه این بیمارستان دولتی امکانات پزشکی برای درمان این بچه ها را ندارد ما حتی از آقای وزیر بهداشت خواستیم که امکانات پزشکی این بیمارستان را تجهیز کنند تا این بچه ها درمان شوند.

آن طور که خانواده های دانش آموزان شین آبادی می گویند تأمین نشدن هزینه های درمان از سوی دولت موجب توقف درمان فرزندانشان شده است.چهره های از دست رفته، رنج های سفر به تهران و انجام عمل های جراحی متعدد و بسیاری از دردهایی که حالا برای آنها جای تفریح های روزانه را گرفته است.

پنج سال از آن اتفاق تلخ و دردناک می گذرد و خانواده آنان از یکسو باید به دنبال روند درمانی فرزندان خود باشند و از سوی دیگر چشم انتظار کمک های دولت. خانواده هایی که فرزندان آنان در یک مدرسه مورد تایید وزارت آموزش و پرورش دولت جمهوری اسلامی ایران درس می خوانند و ناخواسته وارد حادثه شدند و حالا طبق قانون اساسی حق آنهاست تا از آنها هم حمایت شود و هم جبران خسارت جانی آنها انجام شود.

خنده های سنین کودکی و حالا نوجوانی آنان جای خود را به دیدن غصه های پدر مادر، کشیدن رنج و زجرهای سوختگی و عمل های متعدد داده است. چه مسئولین وقت و چه مسئولان حاضر که در بالاتر لیست بلند وعده های آنها آمده بود باید پاسخگوی وضعیت این کودکان رنج دیده و خانواده های آنان باشد.

خواسته آنها مانند زلزله زدگان کرمانشاه،‌مانند دختران حادثه رانندگی جنوب شیراز و بسیاری دیگر زیاد و حتی توقع نیست. آنها فقط می خواهند بعد از ۵ سال بیمه آنها به صورت کامل پرداخت شود و دولت اسباب درمان سخت انها را تسهیل کند.

سعی کنیم لبخندی بر لب تن نحیف آنان بگذاریم، حتی شده لبخندی مصنوعی؛‌آرامشان کنیم.

لازم به ذکر است الف با ایرج حریرچی معاون وزیر بهداشت در مورد روند درمانی این دانش آموزان تماس گرفته که ایشان پاسخگو نبودند.