رضایی: برخی جنگ را تحریف می‌کنند تا بر شیوه رهبری امت خدشه وارد شود

گروه سیاسی الف،   3960927327

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: برخی می خواهند جنگ را تحریف کنند تا بر شیوه رهبری امام امت و کسب پیروزی های دفاع مقدس خدشه وارد شود.

به گزارش مهر، محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام روز دوشنبه ٢٧ آذر ٩٦ در جمع راویان دفاع مقدس گفت: مایه خرسندی است که خود را در جمع یادگاران هشت سال دفاع مقدس و پرچمداران و پیام آوران زینبی کربلای ایران می بینم که رسالت پیام رسانی عاشورای ایران را به عهده دارند؛ کاری که بسیار مهم و ارزشمند است. جهاد مقدس تنها در جنگ با متجاوزان خلاصه نشده و از این رو با پایان دفاع مقدس پایان نمی یابد. پیام این انقلاب و نهضت اسلامی بسیار مهم است و همان گونه که اسلام با رحلت پیامبر اکرم(ص) به پایان نیامد ونهضت کربلا باشهادت حضرت اباعبدالله الحسین(ع) به پایان نرسید، جهاد مقدس هم با پایان جنگ با ارتش متجاوز عراق تمام نمی شود. هر جمله ای که شما از دفاع مقدس به نسل های آینده برسانید، روح شهدا را شاد کرده اید و فلسفه مجاهدت آنها را در تاریخ استمرار بخشیده اید. شما راویان نهضتی بزرگ هستید که براثر تجاوز دشمن و اشغالگری بیگانه بر پا شد.

وی افزود: در دفاع مقدس، ملت ایران، فراتر از دولت و ارتش و حتی سپاه، انقلاب کرد و می بینید هجمه هایی که علیه دفاع مقدس است، از حملات به وقایع بهمن ١٣٥٧ بیشتر است. حضرت امام بیش از ده سال در جایگاه زعامت امت قرار داشت که هشت سال یعنی معادل ٨٠ درصد آن در جنگ سپری شد. ٨٠ درصد تثبیت انقلاب نیز در همین دوران رخ داده است. امروز می خواهند جنگ را تحریف کنند و از آن دوران، چهره سیاهی نمایش دهند تا بر شیوه رهبری امام امت خدشه وارد آورند. از این رو کار راویان، جهادی بزرگ و خدمتی ارزشمند به انقلاب اسلامی است.

رضایی در ادامه با طرح پرسشی مهم و در تشریح آن افزود: درباره این که چرا جنگ یک انقلاب است؛ باید گفت در یک جنگ معمولی، دشمن از مرزها عبور و کشور مورد تجاوز، از خود دفاع می کند. جنگ ما در سال اول خود به این معنا، جنگ بود و دولت ایران در برابر ارتش عراق ایستاد. فرماندهی جنگ در سال اول، با دولت بود و با ابزار دولتی می خواستند در برابر مهاجمان ایستادگی کنند؛ به طوری که می توان گفت سپاه و بسیج در سال اول به نحو غیر رسمی و در حاشیه بودند و در جبهه ها با اسلحه محدود مستقر شده بودند. در عین حال در خرمشهر، قصرشیرین، دهلران، گیلان غرب و سوسنگرد، مقاومت و جنگ جنبه مردمی داشت. در جریان این مقاومت مردمی، هرچند حماسه آفرینی شد، اما در سال اول جنگ این شهرها از دست رفت. از سال دوم به این سو، انقلابی بزرگ صورت گرفت و دکترین جنگ و همچنین فرماندهی، مدیریت جنگ، نیروهای عمل کننده و تاکتیک ها تغییر کرد و این به منزله یک انقلاب بزرگ در جنگ بود. تا قبل از آن که این انقلاب در دفاع مقدس پدید آید، حتی یک تپه هم آزاد نشده بود و ما هر چه به دست آوردیم، بعد از این تحول بود.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: در عملیات های تهاجمی برای آزاد سازی در سال اول، ایران ناموفق بود ولی از ابتدای سال دوم، پیروزی ها یکی پس از دیگری رخ داد. می خواهند این نقطه تحول در جنگ را با سیاه نمایی، محو کنند. نقطه آغاز تحول عملیات ثامن الائمه بود. ارتش و سپاه در این عملیات، چهره متفاوتی از خود نشان دادند. پس از آن در عملیات طریق القدس و بیت المقدس، ظرف ده ماه به مرزهای بین المللی رسیدیم و این موضوعی است که موجب شگفتی کارشناسان نظامی دنیا شده است. ژنرال های آمریکایی گفتند ایران سخت ترین گردو را می خواهد با دندان بشکند و بعید است موفق شود. می گفتند این جنگ ٢٠ سال طول می کشد ولی بعد از ازادسازی خرمشهر گفتند اگر ایران موفق شود، کل خاورمیانه سقوط می کند و به دست ایران می افتد.

وی با یادآوری این مطلب که تحولات دفاع مقدس را باید برای نسل های جوان تشریح کرد، ادامه داد: انقلاب سیاسی تا امروز ادامه دارد و انقلاب دفاعی ما نیز که از دفاع مقدس شروع شد، تا امروز ادامه یافته است. امروز سربازان ما در کنار مدیترانه مستقرند و برد موشک های ما به دو هزار کیلومتر می رسد. مدافعان حرم می گویند که پیروزی های اخیرشان تا٨٠ درصد مرهون تجربیات دفاع مقدس است. پس از دفاع مقدس، آمریکایی ها دو بار و اسرائیلی ها سه بار خواسته اند به ایران حمله نظامی کنند، اما با مواجه شدن با بازدارندگی نیروهای دفاعی، از قصد خود منصرف شده اند.

رضایی با طرح این سوال که این سرمایه چگونه به دست آمد و چطور حسن باقری، احمدمتوسلیان، شفیع زاده، همت، پیچک و خرازی گمنام به فرماندهان بزرگ تبدیل شدند، گفت: این جوانان گمنام ، عملیات های بزرگی را فرماندهی کردند. ویتنامی ها در مورد این که یک تپه را آزاد کرده اند، ده ها کتاب نوشته اند و در کشور ما لازم است طریق القدس، فتح المبین و نبرد چزابه و ابعاد مختلف این عملیات بسیار بزرگ و دیگر عملیات، بیش از گذشته مورد توجه قرار گیرد.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام با برشمردن عوامل تحول در جریان دفاع مقدس گفت: اولین رمز این تحولات، ایمان و روحیه شهادت طلبی بود که امام در جامعه ما گسترش داد. همه آماده ایثار بودند و به هیچ چیز جز رضای خدا فکر نمی کردند. قوم گرایی و نفع شخصی در کار نبود و نقطه اوج آرزو های رزمندگان شهادت بود. مساله دوم، فکر، خلاقیت، ابتکار و نوآوری فرماندهان بود. ایده ما این بود که عملیات امروز باید با عملیات دیروز تفاوت داشته باشد. عراق بعد از ایمان ما، از فکر ما زمین خورد. در هر عملیاتی عراقی ها عزا می گرفتند که ایرانی ها چطور می خواهند کار را به انجام برسانند. در همه سطوح نوآوری به فرهنگ تبدیل شده بود. مساله سوم، برادری و کار جمعی بود. انتقاد پذیری و گوش سپاری به حرف همرزمان در جنگ فراگیر بود. امام به مسوولان می فرمودند که دعواهایتان با هم دعوای طلبگی باشد. دعواهای ما در اتاق فرماندهان، دعوای برادری بود و همه با کمال آزادی و حریت، نظر خود را می گفتند و این چنین بود که از این فضا، باکری ها ، زین الدین ها، خرازی ها و کاظمی ها برخاستند. فرماندهی در جنگ، آمرانه و رئیس مآبانه نبود. علاقه بین من و احمد متوسلیان در دفاع مقدس بی نظیر بود. خوب است آنها که شک دارند، از برادر قاسم و دیگر همرزمان ما سوال کنند. این فرهنگ، فرهنگی فراگیر در همه گروهان ها، گردان ها و لشکرها بود؛ چرا که اختلافات برای به دست آوردن بیشترین پیروزی ها بود.

وی گفت: از هر عملیاتی مثل یک کلاس درس برای عملیات بعد استفاده، آسیب شناسی و جمع بندی می شد. خلاقیت در بعد مهندسی از سنگر تا جاده و پل در اوج خود قرار داشت و در پزشکی هم همین گونه بود. رسیدگی به مجروحان در جنگ و انجام عمل جراحی در خط مقدم ، دستاوردهایی بی نظیر داشت. در تاکتیک های نظامی خلاقیت موج می زد و بسیاری از آنچه هم اکنون توسعه پیدا کرده، در جنگ پایه ریزی شده است. تولید موشک، پهباد ومهمات، در سالهای آخر جنگ شروع شده بود.

رضایی در پایان خاطرنشان کرد: برادران عزیز، یک جنگ روانی تمام عیار علیه دفاع مقدس در جریان است. فرماندهان ما ممکن است اشتباهاتی داشته باشند، اما این جنگ روانی که دشمنان به راه انداخته اند، برای آن است که صنعت و اقتصاد ما متحول نشود. دشمنان ما نمی خواهند ارزش ها، برادری و وحدت ما در جای دیگری تکرار شود. برخی ها نا دانسته کتاب یا مقاله ای می نویسند و نمی دانند عاقبت این کار و جریان خط دهنده به آن چیست، و چه بسا اگر از پشت صحنه ها مطلع بودند، خود در برابر جریان دشمن می ایستند.