بالاخره بعد ازمدت ها تبلیغات و جاروجنجال های سیاسی واجتماعی روزجمعه چهارم مردادماه شهروندان تهرانی برای انتخاب اعضای شورایاری های محلات ومناطق شهرتهران به پای صندوق های آخذ رای رفتند. مهمترین ویژگی انتخابات این بود که حامی وعقبه سیاسی آن شورای شهر یکدست اصلاح طلب وعضو لیست امید بود وازهمین منظراست که باید این انتخابات را مهمترین معیارملاک پذیرش ومقبولیت عملکرد شورا وشهرداری تهران ازسوی شهروندان تهرانی دانست .
ناکامی دربرابرشهروندان
اما برخلاف تمام سرمایه گذاری سیاسی که برای این انتخابات شدوافراد شاخص اصلاح طلب برای به پای صندوق آوردن مردم به عرصه آورده شدند؛ نه تنها این انتخابات مورد استقبال شهروندان تهرانی واقع نشد؛ بلکه نارضایتی مردم انتخابات شورایاری هارا به یک "شکست بزرگ"تبدیل کردندتا اعضای لیست امید دریابندشعارهای مردمسالارانه شان این بارمقبول واقع نشد.
شکست وعدم حضورومشارکت شهروندان تهرانی دلایل وعوامل گسترده ای دارد که درحدفرصت بدان خواهیم پرداخت.
چرا میگوییم شکست؟ چرامی گوییم لیست امید در به پای صندوق کشاندن شهروندان تهرانی موفق نشد؟ چونکه زبان آماراین شکست را بیان می کند و لاغیر.
آمارها چه می گویند؟
براساس اعلام ستاد مرکزی انتخابات شورایاری ها؛ روزجمعه گذشته ؛بیش از 12 هزارنامزد انتخاباتی خودرادرمعرض انتخاب مردم قراردادند وتنها 509 هزار و108نفر دربیش از7100حوزه اخذرای به پای صندوق های الکترونیکی اخذرای رفتند.
دلیل "شکست بزرگ " انتخابات شورایاری ازهمینجا مشخص می شود که درشهرتهران ودرحوزه حاکمیت شورای شهرتهران ولیست امید براساس آمارستادانتخابات وزارت کشور؛ دراردیبهشت سال 96 واجدین شرایط رای دادن درتهران برای انتخابات شورای شهروریاست جمهوری 5میلیون و500 هزارنفربودند (اما روزجمعه فقط 509 هزارنفردرانتخابات مشارکت کردند).
اگر نخواهیم تعداد واجدین شرایط رای دادن درتهران که طی سال های 96؛97؛و98 را که به جمعیت واجدین شرایط دادن رای اضافه شده اند بحساب بیاوریم (که حداقل 2میلیون نفرتخمین زده می شوند)؛ می بینیم با یک حساب سرانگشتی حدود4میلیون و400 هزارنفر ازشهروندان تهرانی به پای صندوق های رای نیامدند وبه دعوت شورا وشهرداری تهران لبیک نگفتند.پس این یک دلیل برای "شکست بزرگ 4مرداد 98"
دلیل بعدی برای عیان نمودن شکست بزرگ این است که درسال 1396 درانتخابات شورای شهرتهران؛ آقای محسن هاشمی رئیس فعلی شورای شهرتهران با 1میلیون و756هزارو86رای بعنوان نفر اول منتخبین مردم برگزیده شد وکمترین رای اختصاص یافته به اعضای لیست امیدنیز به آقای بشیر نظری بود با 1میلیون و66 هزارو813رای .
حال باتوجه به میزان رای به صندق ریخته شده برای آقای هاشمی که درحقیقت استقبال مردم ازلیست امید درتهران بوده می بینیم؛ با گذشت دو سال ازانتخابات تهران حدود 1میلیون و200 هزارنفردیگر ازطرفداران اصلاحات ولیست امید به پای صندوق های رای نرفتند ونارضایتی خودرا ازعملکرد لیست امید وشهرداری تهران اینگونه بروزدادند اگر این ریزش های شدید رای را "شکست اصلاح طلبان" در ناتوانی شان برای به پای صندوق کشاندن شهروندان ندانیم ؛چه اسمی می توان برایش انتخاب کرد؟
دلیل بعدی برای شکست این است که درانتخابات سال 96 درتهران 3957صندوق اخذ رای وجودداشت اما درانتخابات چهارم مرداد98 حدود7100 صندوق رای ؛ این باربطورکامل هیچ بهانه ای برای اینکه گفته شود . عدادصندوق هااخذرای کم بود برگ رای به اندازه کافی توزیع نشد ؛فاصله حوزه های اخذ رای زیاد بود و......وجودنداشت وانتخابات دریک آرامش کامل درحوزه های اخذرای درعمق محلات قدیم وجدید تهران که نزدیک منازل شهروندان بود برگزارشد وخوشبختانه بهانه ای برای " نق زدن" وجودداشت.
دلیل بعدی شکست انتخابات شورایاری تهران این است که چون پایگاه اصلی حامیان اصلاحات عمدتا درمناطق شمالی ومرفه نشین تهران می باشد؛ ازبدحادثه این باراصلاح طلبان مناطق یک ؛دو ؛سه ،پنج ؛شش وهفت تهران حضورفوق العاده کمرنگی داشتند که باعث خلع سلاح برگزارکنندگان انتخابات شدکه ایندفعه نتوانند گناه کاهش شدید مشارکت شهروندان تهرانی را متوجه شورای نگهبان؛نظارت استصوابی ودخالت نهاد های امنیتی وانتصابی نمایند.
مشکل کجاست؟
قطعا از روز شنبه گذشته اعضای لیست امید وحامیان سیاسی آنها فارغ ازتبلیغات رسانه ایی که درخصوص مردمسالاری وتکثرچند صدایی و....دارند درجلسات درون گروهی خود به بحث وتبادل نظر درخصوص شکست انتخابات خواهند پرداخت ویقینا آن ها نیز به تجزیه وتحلیل همین آمارها خواهند پرداخت. اما طبق مثل معروف "در منابر که همان رسانه هایشان باشد؛ چیزی دیگری می گویند ودرخلوت خودشان واویلا به احوالمان خواهند گفت .
دلیل اصلی شکست انتخابات شورایاری تهران را فقط باید درعملکرد ضعیف وبی محتوای شورائیان برای اداره شهردانست وبس! شهروندان تهران ازمرداد سال 96 تاکنون چیزی جز جنگ ودعواهای سیاسی درشوراوشهرداری ندیدند. شهروندان تهرانی دیدند درفاصله یکسال واندی ازعمرشورا شهرتهران 3شهرداروسرپرست را درهیبت مدیران شهردید وبراحوال خودخندیدند.
بله این ها مشکلات بزرگ ولاینحل شهرتهران به مددمدیریت یکدست اصلاح طلبان بود که جوابش را مردم روزچهارم مرداد پای صندوق های رای دادند.