آیا بیماری‌های روانی قابل درمان است؟

گروه سلامت الف،   3980722042

بسیاری از افراد جامعه تصور می‌کنند که بیماری‌های مرتبط با بعد روانی انسان، غیر قابل درمان است و فرد مبتلا مجبور خواهد بود که سال‌های باقیمانده از عمر را در یک مرکز درمانی بستری شده یا در بهترین حالت دارو مصرف کند؛ داروهایی که اعتیاد می‌آورد و بیمار حتی اگر بخواهد قادر به قطع مصرف آنها نیست!.

با وجود آنکه پیشرفت علم و تکنولوژی، امکان دسترسی به اطلاعات درست پیرامون مشکلات و بیماری‌های بعد روانی انسان را برای همه افراد فراهم کرده است، اما هنوز هم بسیارند کسانیکه نگاهشان به یک بیمار مبتلا به مشکل روانپزشکی یا فردیکه به روانپزشک مراجعه می‌کند، خواسته یا ناخواسته، نگاهی واقع بینانه نیست؛ این موضوع حتی در مورد کسانیکه باصطلاح گروه فرهنگور و تحصیلکرده جامعه محسوب می‌شوند هم صدق می‌کند!.

دکتر لیلا رازقیان، روانپزشک بیمارستان اعصاب و روان استاد محرری شیراز، در جمع گروهی از اصحاب رسانه گفت: برخی از ما فکر می‌کنیم که در صورت ابتلا به بیماری‌های روانپزشکی، درمانی وجود ندارد، در حالی که واقعیت این است که با درمان مناسب، بسیاری از افراد مبتلا به اختلالات روانپزشکی می توانند زندگی و کارایی مناسب را داشته باشند.

این روانپزشک ادامه داد: در گذشته‌های نه چندان دور در بسیاری از جوامع، باورهای نادرستی درباره بیماری‌های روانپزشکی وجود داشت، به طوری که در بعضی از فرهنگ‌ها علت پیدایش این دسته از بیماری‌ها را عواملی مثل شیطان و جن و عقوبت الهی و گناهکار بودن فرد می دانستند، اگرچه چنین باورهایی در جهان امروز کمتر از قبل مشاهده می شود، اما هنوز هم باورهای نادرست در مورد بیماری روانپزشکی و درمان آن در بین مردم وجود دارد.

رازقیان گفت: حدود ۲۵ درصد از افراد در طول زندگی خود دچار یک یا چند بیماری روانپزشکی می شوند، اما اختلالات روانپزشکی در تعداد کمی از افراد بروز می کند و تنها مخصوص عده ای از افراد جامعه و متاثر از سطح تحصیلات و درآمد است.

او اضافه کرد: برخی از افراد، به ویژه اطرافیان فرد مبتلا به اختلالات روانپزشکی، بر این باورند که فرد مبتلا علایم بیماری را تحت کنترل دارد و پیدایش بیماری را تحت اراده فرد می دانند، در حالی که عوامل مختلفی مثل ژنتیک، عوامل محیطی و اجتماعی در بروز بیماری های روانپزشکی نقش دارند.

این روانپزشک گفت: برخی از افراد مبتلا به اختلالات روانپزشکی در دوره مصرف داروی خود برای درمان بیماری، ذهنشان بر اثر فشار نزدیکان درگیر افکاری مانند قطع مصرف دارو می شود که در این صورت بهتر است این موضوع را با روانپزشک خود در میان بگذارند تا روانپزشک اطلاعات و آموزش های لازم را در اختیار فرد مراجعه کننده و اطرافیان او درباره مصرف دارو قرار دهد.

رازقیان گفت: برخی از بیماران به محض بهبود علایم بیماری، خودسرانه مصرف داروها را قطع می کنند، در حالی که قطع دارو بدون نظر روانپزشک معالج، یکی از شایع ترین علت های عود بیماری است.

روانپزشک بیمارستان استاد محرری شیراز گفت: برخی از افراد جامعه فکر می کنند در صورت معاشرت با افراد دچار اختلالات روانی، بیماری به آنها نیز سرایت می کند، در صورتی که به هیچ وجه بیماری های روانپزشکی مسری نیست.

او همچنین خاطرنشان کرد: یکی از تفکرات رایج در جامعه این است که افراد دچار بیماری های روانی خطرناک هستند، در حالی که این افراد بیش از آنکه در جامعه خشونت به خرج دهند، از سوی دیگران مورد آزار و خشونت قرار می گیرند و برخی از افراد نیز معتقدند که هر فردی به روانپزشک مراجعه کند، دیوانه است و به این دلیل از مراجعه به روانپزشک گریزان هستند.

رازقیان یادآور شد: همانگونه که فرد مبتلا به بیماری قلبی نیازمند مراجعه به متخصص قلب و عروق است، فردی هم که سیستم اعصاب و روان او دچار مشکل شده باشد، باید به یک روانپزشک مراجعه کرده و درمان شود.

این پزشک متخصص در خصوص اعتیاد آور بودن داروهای اعصاب و روان، گفت: اکثر این داروها اعتیاد آور نیست و اگر افراد نگران عوارض داروها هستند، می توانند این نگرانی را با روانپزشک خود مطرح کرده و در انتخاب دارو با متخصص همکاری و مشارکت کنند.

رازقیان خاطرنشان کرد: این باورهای نادرست باعث می شود که افراد دچار اختلالات اعصاب و روان تمایل کمتری برای مراجعه به روانپزشک و مصرف دارو داشته باشند و از اینکه برچسب بیماری اعصاب و روان بر پیشانی آنها زده شود، نگران هستند؛ در حالی که بیماری روانپزشکی مانند سایر بیماری ها در صورت مراجعه به موقع قابل کنترل و درمان است.