در یک هفته اخیر دو اتفاق مرتبط با مجلس یازدهم با حساسیت و موضع منفی افکارعمومی مواجه شد. اتفاق نخست تحویل خودروی دناپلاس به نمایندگان با قیمت ۳۰۲میلیون و به‌صورت اقساطی بود. مورد دوم تحویل ۱۵۰۰ واکسن آنفلوآنزا به بهداری مجلس بود.
انتقادات عمومی باعث شد برخی از نمایندگان از دریافت خودروی دناپلاس انصراف دهند و بهداری مجلس هم ۱۵۰۰ واکسن را به وزارت بهداشت عودت داد. رسانه‌ای شدن این موارد باعث شد چهره مجلس یازدهم در همین ابتدای کار در ذهن بخشی از مردم مخدوش شود.
این اتفاق باعث شد برخی مدعی شوند اتاق فکر هایی برای فعالیت رسانه‌ای برضد مجلس مشغول به فعالیت شده‌اند و این موارد هم ثمره کار آن‌هاست.چه این گزاره را بپذیریم چه نپذیریم باید اذعان کنیم آتش تهیه این حملات را خود نمایندگان فراهم کرده‌اند ولاغیر.
جمهوری اسلامی ایران در دو سال اخیر شرایط ویژه و منحصر به فردی را تجربه می‌کند که در سال‌های پس از انقلاب، بی‌سابقه است. این شرایط محصول همایندی چند بحران است. از یک‌سو تحت شدیدترین تحریم‌ها قرار گرفته است که مهم‌ترین منبع درآمد دولت یعنی فروش نفت را غیرممکن کرده است.
از طرف دیگر در داخل، مشکلات معیشتی، تبعیض و فاصله طبقاتی، ناکارآمدی مسئولین، فساد سیاسی و اقتصادی، فقدان اعتماد عمومی و ضعف در جنگ رسانه‌ای باعث بروز نارضایتی بیشتر در مردم شده است.
این انباشت نارضایتی باعث شده است مردم بیشترین حساسیت را نسبت به روش و منش مسئولین داشته باشند و نظرات خویش درباره این موضوعات را در شبکه‌های اجتماعی ابراز کنند.
این حساسیت اجتماعی باعث شده است مجلس یازدهم به زیر ذره‌بین برده شود و هر اقدامی که انجام دهد با دقت رصد شود. به‌خصوص آنکه این مجلس ادعا کرد «مجلس انقلابی» است و طبیعتا اقدامات او با ادعایش سنجیده می‌شود.
اجازه دهید از این زاویه به ماجرای دناپلاس توجه کنیم. شاید در همین موضوع این پرسش به وجود آمده باشد که چرا در دوره‌های گذشته ماشین گرفتن نمایندگان بدین‌شکل در افکارعمومی مطرح نشده بود. علت در وضعیت خاص این روزهای کشور است.
در سال ۹۵ و در ابتدای مجلس دهم، قیمت خودرو روزانه تعیین نمی‌شد، اختلاف قیمت بازار آزاد و کارخانه اینقدر زیاد نبود، کارخانه‌ها به‌وفور تولید می‌کردند و تقاضا در بازار بسیار کم بود و نمایندگی‌ها با خواهش و تمنا و با شرایط ماشین می‌فروختند.
اما بازار خودرو در دو سال اخیر نیاز به توصیف ندارد و همه می‌دانیم چگونه است. طبیعتا شرایط کنونی با شرایط سال ۹۵ قابل مقایسه نیست و همین مسئله باعث شده است مردم به مجلس یازدهم حساس باشند. به‌خصوص اینکه نمایندگان این مجلس ادعای انقلابی‌بودن دارند و با این ادعا رفتارشان قضاوت می‌شود.
اما راهکار اصلی برای حل این موضوع چیست؟ طبیعتا از منظر دینی و عقلی حساسیت مردم به عملکرد مسئولین قابل ستایش است و در این زمینه مجلس باید راسا دست‌به‌کار شود. اولا هیئت‌رئیسه مجلس باید به صورت شفاف همه حقوق و مزایای نمایندگان را برای عموم مردم اعلام کند ودرباره آن‌ها به مردم توضیح دهد.
بسیاری از مردم اگر بدانند محل خرج این حقوق و مزایا کجاست درباره آن بخشی که حق است قانع می‌شوند. ثانیا هیئت‌رئیسه مجلس موظف است هرچیزی که اندکی شائبه رانت دارد را از دریافتی نمایندگان حذف کند.
در همین مورد دناپلاس اگر دقت کنیم، فروش قسطی دناپلاس به نمایندگان به قیمت ۳۰۲ میلیون تومان یکی از گزینه‌هایی بوده است که هیئت‌رئیسه در پیش روی نمایندگان قرار داده است. درحالی‌که یکی دیگر از گزینه‌ها تحویل امانی خودروی پارس به نمایندگان برای چهارسال بوده که برخی از نمایندگان این گزینه را انتخاب کرده‌اند.
هیئت‌رئیسه می‌بایست همین گزینه را برای نمایندگان متقاضی اجرا می‌کرد و گزینه فروش اقساطی دناپلاس به قیمت کارخانه را مطرح نمی‌کرد. از سوی دیگر از همه نمایندگانی که خود را انقلابی می‌دانند انتظار می‌رود شخصا دریافتی خود را شفاف اعلام کنند و از همه اموری که شائبه رانت یا تبعیض دارد انصراف دهند و به هیئت‌رئیسه فشار بیاورند که مواهب ویژه به نمایندگان اعطا نشود.
به‌خصوص اینکه از نمایندگان انقلابی انتظار می‌رود شرایط کشور و وضعیت مردم را همیشه در پیش چشم داشته باشند و حتی اگر نیاز بود برای انجام امورات مردم از اموال شخصی خود هزینه کنند. متاسفانه آنچه در این روزها مشاهده شد این بود که نمایندگان در عذری بدتر از گناه، خود را با وزرا و استانداران مقایسه می‌کنند و تقاضای امکانات دولتی دارند.
درحالی‌که نماینده انقلابی باید انقلابی رفتار کند و نه تنها خود در مسابقه استفاده از امکانات دولتی شرکت نکند بلکه بازی رانیز به هم بزند.