اگر این روزها گذرتان به دامن طبیعت افتاده باشد، علاوه بر پلاستیک و دیگر زباله‌هایی که ما انسانها از قدیم در طبیعت به جا می‌گذاشتیم، با ماسک و دستکش‌هایی هم مواجه می شویم که یادگار جدید به جا مانده ما در طبیعت است.
زربانو منصوری دبیرانجمن زیست بوم سبز پراو در گفت و گو با ایسنا، با انتقاد از رها کردن ماسک در دامن طبیعت از سوی برخی افراد، اظهار کرد: رها کردن ماسک و زباله‌های کرونایی هم می‌تواند باعث پراکندگی بیشتر بیماری شود، هم به ایجاد آلودگی دیداری منجر گردد.
منصوری با تاکید بر اینکه ماسک‌ها نیز به مانند نایلون و پلاستیک‌ها به راحتی در طبیعت تجزیه نمی شوند، اضافه کرد: کرونا بالاخره روزی می‌رود یا حداقل از حالت همه گیری خارج می‌شود، اما ماسک‌های رها شده در طبیعت ممکن است سالهای سال بدون تجزیه شدن باقی مانده و چهره طبیعت را زشت کنند.
وی منابع طبیعی را سرمایه ای بین نسلی عنوان کرد و افزود: باید یاد بگیریم آب و خاک و جنگل سرمایه های خدادادی بوده که باید از آنها حراست کنیم، لذا باید بگونه‌ای رفتار کنیم که اگر پس از ما دیگری گذرش به گوشه ای از طبیعت افتاد رغبتی برای ماندن و استفاده از طبیعت داشته باشد.
منصوری ادامه داد: باید رسانه های ارتباط جمعی با تهیه محتوای مفید فرهنگ جامعه را به سمت استفاده صحیح سوق داده و با روشنگری در مورد پیامدهای ایجاد آلودگی در طبیعت، نگذارند دامان طبیعت آلوده به ماسک و دیگر زباله‌های کرونایی شود.
وی تاکید کرد: مردم هم باید نسبت به نحوه استفاده یکدیگر از ماسک حساس شوند و اگر می بینند دیگری ماسک و یا زباله های خود را در طبیعت رها کرده و یا از شیشه ماشین دور می اندازد، حتما او را از اشتباهی که کرده آگاه کنند.
منصوری گفت: ماسک های رها شده در طبیعت دیر تجزیه می شوند و چه بسا مدت‌ها در سطح منابع طبیعی باقی بمانند، لذا از افرادی که در این شرایط کرونایی گذرشان به طبیعت می افتد، تقاضا دارم از رها کردن ماسک های خود در دامان طبیعت صرف نظر کرده و دامان طبیعت را آلوده به کرونا نکنند.