به گزارش الف؛ "پایگاه خبری العربی جدید" در گزارشی، به برگزاری اخیرِ "نشست دموکراسی" با ابتکار رئیس جمهور آمریکا و با حضور رهبران 110 کشور جهان پرداخته و اساسا برگزاری این نشست را با توجه به سابقه آمریکا در ارائه حمایت های گسترده نظامی از نظام های دیکتاتوری و اقتدارگرا در اقصی نقاط جهان و همچنین اعمال تحریم های گسترده از سوی این کشور علیه رقبا و مخالفانش که در نوع خود آسیب های جدی را به مردم وارد می سازند، بی معنی و تا حدی شبیه به شوخی دانسته است.
العربی جدید در این رابطه می نویسد:
«جلسه اخیر رئیس جمهور آمریکا با حضور رهبران 110 کشور جهان با عنوان "نشست دموکراسی"، ایده ای جذاب را برای خود هدف‌گذاری کرده بود: "بحث و تبادل نظر میان دولت‌های دموکراتیک جهان جهت مقابله با اقتدارگرایی، مخاطب قرار دادنِ ضرورت مبارزه علیه فساد، و ترویج احترام به حقوق بشر".
بایدن که پس از "دونالد ترامپ" (یعنی همان فردی که عملا و صریحا با رهبران دیکتاتور و اقتدارطلب روابط نزدیکی را برقرار کرده بود و تا حد زیادی نهادهای دموکراتیک آمریکا در بُعد داخلی را نیز مورد حمله قرار داد و حتی سعی داشت از انتقال مسالمت آمیزِ قدرت ریاست جمهوری در آمریکا نیز جلوگیری کند) روی کار آمده، عملا فکر می کرد که برگزاریِ نشست دموکراسی می تواند وجهه یِ به اصطلاح رهبری آمریکا در جهان را احیا کند و روند اقتدارگرایی غیرلیبرالی را که در سطح دنیا به دلیل حضور افرادی نظیر ترامپ در قدرت، ریشه دوانده، متوقف سازد.
با این حال، اینطور به نظر می رسد که دولت آمریکا و به طور خاص شخص رئیس جمهور این کشور بایستی سوال‌های اساسی را از خود بپرسند. به عنوان مثال باید از خود بپرسند که چرا آمریکا به نحوی فعالانه ای از بسیاری از رژیم های اقتدار گرا در جهان حمایت می کند و بقیه کشورهایی را نیز که با آن هم نظر نباشند، به راحتی تحریم کرده و هدفِ اقدامات تنبیهی قرار می دهد؟(این مساله با اصول دموکراسی و ضرورت احترام گذاشتن به عقاید دیگران در تضاد است).
در این راستا، "متئو ها" از مرکزِ سیاست بین المللی می گوید که "ایالات متحده آمریکا فعالانه از 74 درصد از دولت های غیردموکراتیک جهان، حمایتِ سنگین نظامی می کند. بخش قابل توجهی از رقبای آمریکا در عرصه بین المللی نیز هدفِ تحریم های این کشور قرار می گیرند. این ترکیب و آرایش، به نحو موثری ضربه ای سنگین به جامعه مدنی، حقوق بشر، و جنش های دموکراتیک در اقصی نقاط جهان است.
بدون تردید حمایت های شدید دولت آمریکا از پادشاهی عربستان و همچنین "عبدالفتاح السیسی" رئیس جمهور مصر، نمودی عینی از رویه های ضددموکراتیکِ واشنگتن است. از سوی دیگر، تحریم های گسترده آمریکا علیه برخی دولت های جهان که واشنگتن با آن ها مخالف است نیز تبعات منفی و ضدمردمی را به همراه داشته است. به عنوان مثال تحریم های گسترده آمریکا علیه ایران، هزینه زندگی ایرانی ها را حداقل تا 40 درصد افزایش داده‌اند(در مسائل ساده نظیر خرید اقلام مختلف مواد غذایی). مساله ای که حاکی از آن است که بسیاری از ایرانی‌ها عملا آسیب های جدی را از تحریم های دولت آمریکا بویژه در دوره ترامپ متحمل شده اند و عملا طبقه متوسط در جامعه ایرانی با چالش ها و مشکلات فراوانی رو به رو شده است.
نباید فراموش کرد که نشست دموکراسیِ رئیس جمهور آمریکا در شرایطی برگزار شد که اساسا دولت آمریکا حتی در شرایط کنونی نیز با خطرات و تهدیدات داخلی فراوانی علیه دمکراسی و نهادهای دموکراتیک این کشور رو به رو است. آمریکایِ کنونی باید بپذیرد که در موارد مختلفی، به جای مقابله با روندهای غیردموکراتیک و دیکتاتور‌گونه، عملا آن ها را در اقصی نقاط جهان تقویت کرده است. در نتیجه، این کشور جدای از توجه به تهدیدات علیه دموکراسی در داخل خاک خود، باید بار دیگر در مورد تاثیرات مخرب رویه هایش در قالب هایی نظیر کمک های گسترده نظامی به نظام های سیاسی دیکتاتور در جهان و همچنین وضع تحریم های فراوان علیه رقبا و مخالفان خود که تا حد زیادی مردم این کشورها را تحت فشار قرار می دهد و شرایط زندگی را برای آن ها سخت می کند، تامل کند. مجموع این مسائل موجب شده اند تا نشست دموکراسی اخیرِ رئیس جمهور آمریکا، عملا با علامت سوال های فراوانی همراه باشد. چرا آمریکا باید وقتی با شدیدترین دوقطبی ها و تنش های سیاسی و غیردموکراتیک در تاریخ خود رو به رو است و در عین حال، در عرصه بین المللی نیز به نحو آشکاری جوامع مدنی در کشورهای مختلف جهان را تضعیف و دیکتاتورهای برجسته را قدرتمند‌تر می سازد، رهبری یک نشست با محوریت مساله دموکراسی را بر عهده گیرد؟