به گزارش بهداشت نیوز، بادام زمینی به دلیل پوسته چوبی که دارد، اغلب به عنوان یک آجیل در نظر گرفته می‌شود. اما در واقع یک نوع از حبوبات است.در یک بادام زمینی کامل، پوسته حدود ۳۰ درصد، دانه حدود ۷۰ درصد و پوست بین ۳ تا ۳.۶ درصد است.

بادام زمینی در همه قاره‌ها کشت می‌شود و بومی آمریکای جنوبی است. همچنین به دلیل روغن زیادی که دارد ششمین محصول مهم دانه روغنی در جهان محسوب می‌شود. به گفته سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل متحد، بادام زمینی به دلیل ارزش غذایی بالا و مفید بودن از لحاظ منبع روغن و پروتئین گیاهی، از اهمیت بالایی برخوردار است.

خواص تغذیه‌ای
مغز بادام زمینی مغذی است چون حاوی ۴۴ تا ۵۴ درصد چربی است. پروتئین آن ۲.۷ برابر بیشتر از گوشت گاو و تا ۱۶ برابر بیشتر از شیر است، اما ارزش بیولوژیکی آن کمتر از پروتئین حیوانی است، چون چندین آمینو اسید ضروری را ندارد.

با این حال،۹۰٪ بدون مشکل هضم می شود. همچنین حاوی کربوهیدرات‌های مختلف از جمله ۳ درصد فیبر است. ساکارز و نشاسته بیشتر آنها را تشکیل می‌دهند و دارای شاخص گلیسمی پایین هستند. بادام زمینی حاوی روی، فسفر، پتاسیم و منیزیم است؛همچنین ویتامین های ب،ای کمپلکس،اسید پانتوتنیک و اسید فولیک را دارد. چون روغن بالایی دارد، از آن برای تولید کره بادام زمینی، آب نبات، تنقلات و به عنوان رقیق کننده محصولات گوشتی، سوپ ها و دسرها استفاده می‌شود.

ترکیبات زیست فعال در پوست بادام زمینی
تخمین زده می‌شود که ۳۵ تا ۴۵ گرم (۱.۵ تا تقریبا ۲ اونس) پوست بادام زمینی به ازای هر کیلوگرم مغز تولید می‌شود. اکثر گونه‌های بادام زمینی رنگ پوست صورتی یا قرمز دارند. بسیاری از رنگدانه‌ها مانند آنتوسیانین‌ها از نوع فلاونوئید هستند. ترکیبات فنلی نیز در غلظت‌های بالاتری نسبت به چای سبز یافت می‌شوند که هنگام برشته شدن یا برشته شدن بادام زمینی غلیظ می‌شوند.

به گفته چندین متخصص اسید کلروژنیک، اسید کافئیک، اسید کوماریک، اسید فرولیک و استیلبن‌ها از جمله این فنول‌ها هستند که فعالیت آنتی اکسیدانی دارند. رسوراترول و فلاونوئیدها بیشترین فعالیت را دارند و از برخی بیماری‌ها پیشگیری می‌کنند. آنها در سراسر بادام زمینی، از ریشه تا پوست و حتی پوسته وجود دارند. عصاره‌های پوست بادام زمینی منابع بالقوه آنتی اکسیدان‌های طبیعی در نظر گرفته می‌شوند.

رسوراترول
رسوراترول یک پلی فنول آنتی اکسیدانی است که به دلیل نقش محافظتی آن در برابر بیماری‌های قلبی، بیماری‌های دژنراتیو مانند آلزایمر، التهاب سیستمیک و سرطان مورد مطالعه قرار گرفته است. مقدار رزوراترول بادام زمینی مشابه آب انگور است و زمانی که بادام زمینی با پوست برشته شود، مقدار آن به میزان ۳ برابر بیشتر می‌شود. برخی از تحقیقات نشان می‌دهد که این ماده به عنوان یک عامل پیشگیری کننده شیمیایی در برابر چندین نوع تومور بدخیم عمل می‌کند.

اسیدهای فنولیک و فلاونوئیدها
بادام زمینی و پوست آن منابع استثنایی از ترکیبات کاربردی مانند اسیدهای فنولیک هستند. به ویژه، آنها دارای سطوح بالایی از اسید پی-کوماریک هستند که محتوای آنتی اکسیدانی کل بادام زمینی را تا ۲۲٪ افزایش می‌دهد. اعتقاد بر این است که مصرف زیاد فلاونوئیدها در برابر بیماری‌های قلبی و سرطان محافظت می‌کند.

به عبارت دیگر، با خوردن بادام زمینی پوست‌دار می توانید آنتی اکسیدان بیشتری دریافت کنید. برخی مطالعات نشان می‌دهند که با افزودن بین ۰.۵ تا ۲.۵ درصد از پوست بادام زمینی به یک محصول غذایی، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی غذا تا ۳۰ درصد افزایش می‌یابد.

در مصرف بادام زمینی احتیاط کنید
با وجود فواید سلامتی بادام زمینی و استفاده از آن به عنوان یک عنصر کاربردی، مصرف آن با پوست از قدرت حساسیت‌زایی آن نمی‌کاهد. اگر اولین بار است که بادام زمینی را با پوست می‌خورید، باید کمی در مصرف آن احتیاط کنید. به نظر می‌رسد که پروتئین‌های آراشین و کناراشین آلرژن‌های اصلی هسته‌های مختلف بادام زمینی هستند. اینها در دانه متمرکز می‌شوند نه در پوست. آنها با عملکرد ایمونوگلوبولین ای و سایر آنافیلاتوکسین‌های آزاد کننده هیستامین مرتبط هستند.

علائم آلرژی 
استفراغ

اسهال

شوک آنافیلاکتیک

کهیر و اگزما

برونکواسپاسم و آسم

التهاب لب‌ها، صورت و گلو

مشکل بالقوه دیگری که باید از آن آگاه بود مسمومیت غذایی است، زیرا این محصول اغلب به قارچ آسپرژیلوس فلاووس آلوده است که می‌تواند آفلاتوکسین سمی تولید کند. اگر پوست هنگام مصرف بادام زمینی حفظ شود، میزان حساسیت به بادام زمینی کاهش نمی‌یابد.

آیا باید پوست بادام زمینی را بخوریم؟
بادام زمینی یک منبع عالی برای تغذیه و یک ماده غذایی سالم برای کل جمعیت است. پوست آن منبعی برای به دست آوردن پلی فنول‌ها و کمک مثبت به سلامتی است. توصیه می‌شود بادام زمینی را به مدت ۱۰ دقیقه در فر بپزید تا آنتی اکسیدان‌های پوست افزایش یابد. در صورت امکان، پوست برشته شده را برای افزودن به سایر مواد غذایی مانند سوپ یا اسموتی استفاده کنید. به این ترتیب مصرف فیبر غذایی را افزایش می‌دهید.