همان‌طور که سر به جلو خم می‌شود، نیروی جاذبه مهره‌های گردن را می‌کشد و دیسک‌های آن قسمت از ستون فقرات گردنی را تحریک می‌کند تا تغییر مکان داده و به جلو خم شوند. این کشش مداوم همه‌ی نقاط اعم از بافت‌ها و رباط‌ها تا مفاصل کوچک پشت گردن را درگیر می‌کند. در نتیجه، ممکن است در برخی از عضلات گردن، احساس درد و حساسیت شدید به حرکت، کاهش دامنه حرکتی در گردن و شرایط دژنراتیوی دیسک مانند بیماری فتق دیسک گردن و آرتروز گردن را تجربه کنید. نکات مهم روزانه برای بهبود وضعیت ایستادن و سبک‌های زندگی مدرن باعث شده است که بی تحرکی و سکون در یک حالت به بخشی از زمان در روزهای ما تبدیل شود. در طول روز، هرگونه خم شدن در حالت ایستاده را بررسی و ارزیابی کنید. سعی کنید صاف بایستید، شانه‌های خود را به آرامی به عقب بکشید و به سر و گردن خود استراحت دهید، بدون اینکه در قسمت فوقانی کمر فشار وارد کنید. کمر و شکم فرد باید بیشتر از دیگر عضلات در حمایت از وضعیت صحیح ایستادن درگیر باشد و پاها باید از هم فاصله مناسب داشته باشند.
درمان گردن درد با حرکات اصلاحی
هنگامی که احساس می‌کنید به اندازه کافی در وضعیت جسمانی خوب هستید و متخصص حرکات اصلاحی اجازه می‌دهد، تمرینات کششی را انجام دهید تا هم گردن درد را تسکین داده و هم انعطاف‌پذیری را بهبود بخشد. بهتر است این تمرینات را بعد از گرم کردن عضلات با دوش آب گرم، حمام یا حوله انجام دهید. در اینجا چند حرکت ساده برای بیماری دیسک گردن وجود دارد که می‌توانید در خانه انجام دهید:
1. سر خود را به جلو خم کرده و سعی کنید چانه خود را به سینه خود لمس کنید. هنگام انجام این کار، شانه‌ها را شل کنید. 20 ثانیه نگه دارید و این کار را تکرار کنید.
2. به پشت دراز بکشید و زانوها را خم کرده و یک بالش زیر سر و گردن برای حمایت قرار دهید. سر خود را به آرامی به جلو تکان دهید، انگار که می‌گویید بله. 10 ثانیه در این حالت بمانید و سپس استراحت کنید. 10 بار تکرار کنید.
اگر با هر کدام از این کشش‌ها احساس ناراحتی شدید داشتید، فوراً آن را متوقف کنید.
درمان کمر درد با حرکات اصلاحی
در کل جهان کمردرد جز شایع‌ترین دردها به شمار می‌آید. تا 60٪ بزرگسالان در طول زندگی خود کمردرد را تجربه می‌کنند. بسیاری از افراد در رابطه با اینکه مسئله کمردرد چقدر جدی است آشنایی ندارند و به همان روش‌هایی که عادت کرده‌اند به انجام کارها و تمرینات و فعالیت‌های نادرست روزانه خود ادامه می‌دهند. این یک اشتباه است زیرا آن‌ها ممکن است کمردرد خود را با انجام حرکات خاص، به ویژه هنگام تمرین، تشدید کنند.
حرکاتی مانند قوز یا خم شدن پشت در واقع می‌تواند درد کمر را بدتر کند. هنگامی که به حالت ایستاده یا نشسته به جلو خم می‌شوید، فضای بین دیسک‌های ستون فقرات خود را افزایش می‌دهید و فشار اضافی را به مهره‌های کمر وارد می‌کنید. در اینجا 5 تمرین مؤثر و کاربردی را مرور می‌کنیم که از درد مزمن کمر جلوگیری می‌کند. با این حال، هنوز روش‌هایی برای ورزش و لذت بردن از فعالیت‌های فضای باز وجود دارد که کمر فرد را خسته نمی‌کند و باعث درد هم نمی‌شوند.
در حالی که به نظر نمی‌رسد دویدن می‌تواند به ستون فقرات آسیب برساند، اما دویدن ساده نیز بر روی مفاصل تأثیرگذار است. وقتی می‌خواهید مدت طولانی بدوید و سرعت خود را افزایش دهید، هر بار احتمال بیشتری دارد که با زمین برخورد کنید. این حرکت تکراری و خطرناک برای کمردرد همان چیزی است که فشار غیر ضروری به ستون فقرات و مفاصل اندام تحتانی اضافه می‌کند.
یوگا و کمردرد
یوگا و مدیتیشن گزینه مناسب دیگری جهت کاهش دردهای مزمن مانند کمردرد است. برخلاف بسیاری از باورها، مدیتیشن و یوگا گزینه مناسبی برای تسکین درد است. مدیتیشن اغلب شامل تمرکز تنفس یا تکرار حرکات آرامش بخش برای کمک به مرکزیت ذهن و آرامش بدن است. با آموزش صحیح، مدیتیشن می‌تواند به فرد کمک کند تا درد مزمن را کنترل کند.
مدیتیشن و کمردرد
کارشناسان معتقدند که مراقبه می‌تواند سطح استثنایی آگاهی را در بیمار ایجاد کند و این آگاهی به معنای کنترل بیشتر بر بدن فرد است. این می‌تواند به فرد در کنترل تمرکز و سطح انرژی کمک کند. با کار بر روی این مهارت‌ها، می‌توان درد را شناسایی و حتی کاهش داد. یکی از اولین گام‌ها در روند یادگیری کنترل درد با مراقبه، مواجهه با درد درون بدن است.
در حین مراقبه، در حالی که بدن خود را آرام نگه داشته‌اید، به منابع درد توجه کنید.
درد را ثابت نکنید، بلکه صرفاً حضور آن را در آگاهی خود تصدیق کنید.
وقتی بیشتر از درد آگاه می‌شوید، با احساس آن سازگار می‌شوید.
هنگامی که در آگاهی خود یک بار اضافی حسی ایجاد کردید، دیگر نیازی نیست که روی درد تمرکز کنید. در می‌یابید که با تصدیق درد و سپس نادیده گرفتن آن، وقتی به آن فکر نمی‌کنید درد را کمتر احساس خواهید کرد. هر روشی که باعث حواس پرتی در این مرحله شود کافی است، اما مدیتیشن امکان تغییر عمیق تمرکز را فراهم می‌کند که تعداد کمی از نقاط کانونی دیگر می‌توانند از آن تقلید کنند.