مرتضی کریمی، کارشناس داوری در گفت‌وگو با ایسنا درباره مشکلات داوری ایران اظهار کرد: با توجه به تجربه‌ای که دارم، بزرگ‌ترین مشکل داوری ما بینایی داوران است. داوری که از یک متری صحنه‌ای را اشتباه می‌کند، قطعا در نزدیک‌بینی و دوربینی‌اش مشکل دارد. شاید یک داور آمادگی جسمانی خوبی داشته باشد اما چرا یک داور از نزدیک صحنه‌ها اشتباه سوت می‌زند؟ به خاطر مشکلات بینایی است.
داوری که نمی‌تواند پنالتی را گل کند، به درد فوتبال نمی‌خورد
وی ادامه داد: دومین مشکل داوران ما، گزینش داوران است. داوری که فوتبال بازی نکرده و حتی نمی‌تواند یک ضربه پنالتی دروازه خالی را وارد دروازه کند، به درد داوری نمی خورد. مشکل سوم، ضعف ناظران ما است. ناظرهای ما از داوران ما عقب‌تر هستند. کتاب داوری ۱۷ قانون دارد اما قانون نانوشته‌ای به نام عقل سلیم داریم. داوران ما باید با عقل سلیم خود قضاوت کنند و ما این را در ایران نداریم و دانش داوری ضعیف است.
کلاس‌های بیهوده و تعداد زیاد داوران، مشکل داوری امروز ایران است
کریمی اضافه کرد: فدراسیون کلاس پیش‌فصل و نیم‌فصل می گذارد که ۳ روز آموزش دهد. از این سه روز، نصف روز را به معرفی می‌پردازند، ظهر ۲ ساعت برنامه نهار داریم و عصر هم داوران از مشکلات داوری خود می‌گویند. به همین شکل یک روز گذشت. روز دوم هم از ۵ تا ۱۰ داور قدیمی تقدیر می کنند و بعدازظهرش هم تست داوری می‌گیرند. روز سوم هم داوران می‌گویند بلیت داریم و ۳ ساعت کلاس می‌گذارند و آن‌ها را راهی شهرهایشان می‌کنند. حداقل ۲۰۰ میلیون تومان برای این ۳ روز هزینه می‌کنند و برآیندش هیچ است. ما در کلاس‌های آموزشی نباید چنین افتتاحیه و اختتامیه‌های بیهوده‌ای داشته باشیم. خطا در همه جای دنیا خطا است اما این که چرا داور فلان خطا را ندید و در فلان صحنه ضعف داشت، مهم است که این موضوع تحلیل شود.
سهمیه داوری مثل سهمیه قند و شکر شده!
این پیشکسوت داوری در ادامه بیان کرد: مشکل چهارم ما تعداد بالای داوران است. زمانی در سال ۸۱ کلا ۳۵ داور در لیگ برتر وجود داشت اما اکنون ۱۵۰ داور در لیگ برتر حضور دارند. داوری فوتبال مثل سهمیه قند و شکر شده و به هر فردی می‌خواهیم این سهمیه را بدهیم. استانی که تیم دسته دویی هم ندارد، داور دارد. این داور در سطح کشور، شاید در طول سال ۱۰ الی ۱۵ داوری داشته باشد اما در استانش نمی تواند داوری کند. این که در گذشته داوری ما خوب بوده است، به خاطر این بوده که داوران از استان‌های صاحب فوتبال بوده‌اند. متاسفانه هر سال قول کم کردن می‌دهند اما این اتفاق رخ نمی‌دهد.
پول برای داوران انگیزه نیست
کریمی درباره حق الزحمه داوران و تاثیر آن روی عملکرد آن‌ها بیان کرد: اصلا حق‌الزحمه داوری را بکنند ۱۰۰ میلیون تومان؛ داوری ما هیچ فرقی نخواهد کرد چون ما حرفه‌ای نیستیم. داور باید فوتبالیست بوده باشد یا با این رشته آشنایی کامل داشته باشد که موفق شود. مگر داوری که می‌رود جام جهانی و پول خوب می‌گیرد، اشتباه نمی‌کند؟ پس پول معیار خوبی برای توجیه اشتباهات داوران نیست. در طول یک سال شاید یک داور ۲۰ بازی سوت بزند و ۱۰۰ میلیون بگیرد که پول زیادی هم نیست. داوران ما اکثرا شاغل هستند و پول اصلا ملاک نیست. شما به داور بگویید برای داربی ۵۰ میلیون به شما پول می‌دهیم، ببین وضع داوری تغییر پیدا می‌کند یا خیر!
تا ۱۴۰۳ هم VAR به ایران نمی‌آید
او درباره این که VAR به این فصل لیگ برتر هم نخواهد رسید، توضیح داد: ما چرا سر مردم و باشگاه‌ها را گول می‌زنیم، ما حالا حالاها در ایران VAR نخواهیم داشت. این دستگاه بسیار هزینه‌بر است و چه کسی می‌خواهد آن را کنترل کند. دوستان می‌گویند که تا سال بعد اما تا ۱۴۰۳ هم VAR به ایران نخواهد آمد. الآن هم من می‌دانم که با آن شرکت مربوطه به مشکل خوردیم و تنها حالتی که امکان دارد این اتفاق رخ دهد، این است که فیفا و AFC هر طور که شده کشور را تحت فشار بگذارند. به هیچ عنوان این اتفاق تا سال آینده عملی نخواهد شد زیرا هم هزینه زیادی دارد و هم آموزش‌های لازمه برای استفاده از این تکنولوژی به داوران تدریس نشده است.