به گزارش الف؛ پس از پیروزی مجدد بنیامین نتانیاهو، رهبر حزب لیکودِ رژیم اشغالگر قدس و ائتلاف راست گرایان افراطی همراه با وی در انتخابات پارلمانی اسرائیل و متعاقبا تشکیل دولت توسط آن ها، جهان شاهد روی کارآمدنِ تندروترین دولت در کل تاریخ جعلی رژیم صهیونیستی بوده است. در این چهارچوب، چهره های افراطی حاضر در دولت نتانیاهو نظیر "ایتامار بن گویر"، وزیر امنیت داخلی و "بزالل اسموتریچ"، وزیر دارایی رژیم صهیونیستی به انحای مختلف دست به ایجاد تنش و هرج و مرج در اراضی اشغالی و به طور خاص علیه ملت فلسطین زده و میزنند و بعضا با موضع گیری های مخرب خود، حتی سبب ایجاد تنش های منطقه ای می شوند.
شاید نمونه بارز این مساله اقدام عجیب اسموتریچ بود که در جریان سفر خود به فرانسه، نقشه ای را از رژیم صهیونیستی به نمایش گذاشت که در آن حتی خاک اردن نیز ضمیمه قلمرو اشغالی این رژیم شده بود. مساله ای که موجب شد تا پارلمان اردن رای به اخراج سفیر رژیم صهیونیستی از امان بدهد. با این همه، نقطه اوج تشدید تنش ها در روابط خارجی رژیم صهیونیستی پس از روی کار آمدن نتانیاهو و طیف افراطیون متحد وی را باید در موضع سرد جو بایدن رئیس جمهور آمریکا و حزب دموکرات در رابطه با دولت جدید رژیم اشغالگر قدس مشاهده کرد کما اینکه شاهدیم پس از چند ماه از روی کار آمدن این دولت، هنوز رئیس جمهور آمریکا دعوتنامه ای را برای نتانیاهو جهت سفر به آمریکا نفرستاده و یا زمانی که "بزالل اسموتریچ" در مقام وزیر دارایی صهیونیست ها به آمریکا سفر کرد، هیچ مقام رسمی دولت آمریکا حاضر به دیدار با وی نشد.
در این رابطه، به نظر می رسد که به طور خاص می توان 3 دلیل عمده و محوری را در توضیح دلایل سردی روابط دولت کنونی آمریکا با دولت نتانیاهو در اراضی اشغالی مورد اشاره قرار داد. هر چند که آمریکا در ظاهر بارها و بارها روابط خود با رژیم صهیونیستی را روابطی ناگسستنی و کاملا راهبردی توصیف کرده است.
اولا، بایدن به طور خاص، زمانی که معاون رئیس جمهور وقت آمریکا باراک اوباما بود، کینه نتانیاهو را عمیقا به دل گرفت. دلیل اصلی این مساله نیز روشن است زیرا در آن زمان، نتانیاهو اتحادی گسترده و عمیق را با حزب جمهوریخواه تعریف کرد و هر آنچه می توانست علیه دولت اوباما و با محوریت تضعیف این دولت انجام داد.
در این زمینه شاهد بودیم که حتی نتانیاهو در شرایطی که دولت اوباما کاملا با این مساله مخالف بود، اقدام به سخنرانی در کنگره آمریکا و طرح مواضع تهاجمی علیه اوباما به دلیل تحرک آن در حصول توافق هسته ای با ایران کرد. در این چهارچوب، بایدن به عنوان رئیس جمهور آمریکا به خوبی فهمیده که در ارتباط با رژیم اشغالگر قدس و نخست وزیر آن یعنی نتانیاهو، صرفا باید با ظاهرسازی و مواضع اعلامی و تاکید بر اینکه تل آویو-واشینگتن روابط خاص و راهبردی دارند، جلو برود و در پسِ پرده هر لحظه امکان دارد که سیاستمداران صهیونیست علیه وی دست به توطئه بزنند. اگرچه که خودِ دولت بایدن و تیم وی در قدرت نیز به واسطه تعریف برخی ارتباطات سیاسی در درون اراضی اشغالی سعی دارند تا جای ممکن موضع نتانیاهو و دولت وی را تضعیف کنند.
دوم اینکه نتانیاهو و طیف افراطیون حاضر در دولت کنونی وی، به قدری در مدت اخیر به اقدامات غیرموجه و نامشروع چه علیه فلسطینی ها و چه کلیت منطقه دست زده اند که کار با آن ها حتی برای دولت آمریکا نیز به امری پرهزینه تبدیل شده است و این دولت نمی تواند نسبت به این مساله بی تفاوت باشد.
به بیان ساده تر، جنایات و رویه های نامشروع رژیم اشغالگر قدس به قدری تشدید شده اند که حتی امکان لاپوشانی آن ها برای دولت آمریکا که خود را نزدیکترین متحد رژیم اشغالگر قدس می داند نیز دیگر میسر نیست و اگر دولت بایدن بخواهد پیوندهای نزدیکی را با دولت نتانیاهو برقرار کند، با فشارهای فزاینده داخلی و بین المللی رو به رو خواهد شد. در این زمینه به طور خاص می توان به اقدامات غیرقانونی دولت نتانیاهو در توسعه شهرک سازی های نامشروع در کرانه باختری و یا دامن زدن به خشونت های قومی و مذهبی علیه فلسطینی ها و طرح مواضع تهاجمی از سوی مقام های ارشد دولت نتانیاهو علیه ملت فلسطین و یا بازیگران منطقه ای اشاره کرد.
و در نهایت سوم اینکه دولت کنونی آمریکا اختلافات گسترده ای را با طیف افراطی کنونی متحد با نتانیاهو و البته همکاری خودِ نتانیاهو با این طیف دارد و سعی دارد تا جریان های دیگری در اراضی اشغالی در قدرت باشند. به بیان ساده تر، کاخ سفید، جریان راست افراطی در اراضی اشغالی را به هیچ عنوان متحد واقعی خود در اسرائیل نمی بیند و درست به همین دلیل است که شاهدیم در مدت اخیر مطالب مختلفی در مورد توطئه های گسترده پشت پرده دولت بایدن با هدف ضربه زدن به افراطیون حاضر در دولت نتانیاهو مطرح شده است.
دولت بایدن و تیم امنیت ملی و سیاست خارجی وی معتقدند که افراط گرایان دولت نتانیاهو سعی دارند تا جای ممکن همفکران خود را در صحنه قدرت سیاسی رژیم اشغالگر قدس تقویت کنند و جریان هایی که مطلوب آمریکا جهت همکاری هستند را تا جای ممکن به حاشیه برانند. در این رابطه حتی ایتامار بن گویر به صراحت به مقامهای آمریکایی هشدار داده که "بهتر است از توطئه گری علیه راست افراطی اسرائیل دست بکشند و بدانند که اسرائیل یک ستاره دیگر روی پرچم آمریکا نیست". مسائلی که همه و همه در کنار هم یک حقیقت را نشان می دهند: نباید فریب ظاهرسازی های جاری در روابط آمریکا و رژیم صهیونیستی را خورد زیرا در پسِ موضع گیری های به ظاهر دوستانه دو طرف، جنگی گسترده و عمیق در جریان است.