ای غمزدگان باز مگر قتل حسین است...

آیت الله علی نصیری، رئیس مؤسسه معارف وحی و خرد، گروه فرهنگی الف،   4020428004 ۳ نظر، ۰ در صف انتشار و ۴ تکراری یا غیرقابل انتشار

پس از پشت سر گذاشتن ماه ذو الحجه و ایام شادی بخش آن مثل عید قربان و عید غدیر و توشه ها که حاجیان، کربلایی ها و جمع انبوهی از مومنان در عرصه های مختلف برای خود ذخیره کرده اند، اینک نوبت اشک و آه است! اشک و آه برای تاریک دلی بشریت که پرده ای از آن در کربلا خودنمایی کرد! اشک و آه برای پلشتی و پلیدی شاگردان ابلیس که با انتقام بس شکننده از سالار شهیدان و یاران مظلوم ایشان (علیهم السلام) آشکار شد! اشک و آه برای فریاد مظلومیت و غربت زنان و خردسالان کربلا! اشک و آه برای آن چشمانِ گریانی که در روز عاشورا هر لحظه بر خاک افتادن عزیزان خود را نظاره کردند! اشک و آه برای سرور مظلومان عالم که صدای ناله جانسوز و جانگداز ایشان بر سر نعش پاره پاره علی اکبر و عباس (سلام الله تعالی علیهم) هنوز جهان مُلک و ملکوت و جان قدوسیان و کروبیان را در غم و غصه غرق کرده است!

ما به عنوان یک انسان، یک دین دار، یک مسلمان و یک شیعه از هر جهت به کربلا و به سالار شهیدان (علیه آلاف التحیه و الثناء) یکسره بدهکاریم و چگونه بار پرداخت آن را به دوش توانیم کشید؟!

زیرا سالار شهیدان با خون خود، با حریت و آزادمنشی خود، با ایمان و یقین استوار خود و با سخنان همصدا با عمل خود، به جهانیان درس آزادگی و انسانیت آموخت، به دین داران درستی دین باوری را نشان داد؛ به مسلمانان تفسیر عملی آیات عشق و دلدادگی به خداوند را آموخت و به دلدادگان شیعه نورانیت و مانایی عهد ولاء و ولایت را به اثبات رساند.

امروز را باید سرآغاز رسمی ماه عزای سالار شهیدان بیانگاریم! باید خود را نه برای یک دهه بلکه برای چند دهه تا اربعین و بلکه تا پایان صفر المظفر بیش از هر زمان دیگر در رکاب یاری و همراهی سالار شهیدان ثابت و استوار نگاه داریم.

بیاییم از خداوند خاضعانه و خاشعانه طلب کنیم که اگر سعادت حضور در کربلا را نداشتیم، شایستگی معیت و همراهی با مقام و منزلت شهیدان و شاهدان کربلا را به ما ارزانی فرماید که فرمودند در زیارت سالار شهیدان و یاران ایشان (ع) پیوسته این جمله را تکرار کنید: یا لیتنا کنا معکم فنوز فوزا عظیما!

بیاییم صادقانه و خالصانه در این میدان ملکوتی و عرشی گام گذاریم!

بگذاریم در کارنامه امسال عاشورایی ما ذره ای رنگ و ریاء، سمع و سمعه، نان و نواله، نام و نشان راه نیابد! این گوی و این میدان!

تا چه قبول افتد و چه در نظر آید!

آفاق پر از غلغله و شیون و شین است
ای غمزدگان باز مگر قتل حسین است
هر کس که در این تعزیه گریان حسین است
شک نیست که فردا ز محبان حسین است
فرمان رسد از حق به سوی خادم جنت
وی را بنوازید که مهمان حسین است