به گزارش الف، از مهرماه ۹۹ و با کلیدخوردن نخستین بند غروب برجام و اجرایی‌شدن بند ۵ پیوست‌های قطعنامه ۲۲۳۱ سازمان ملل که مربوط به رفع محدودیت‌های تسلیحاتی متعارف است، زمزمه‌هایی از خرید تسلیحات مورد نیاز کشور از جمله جنگنده‌های روسی به‌گوش می‌رسید که صرفاً در حد گمانه‌زنی بود و هیچ مقام مسئولی واکنش رسمی به این گمانه‌زنی‌ها نداشت.
حتی تابستان امسال، امیر آشتیانی وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح به توانمندی‌های ساخت جنگنده در داخل کشور اشاره و به‌گونه‌ای موضع‌گیری کرده بود که بسیاری از منتفی‌شدن ورود سوخو و دیگر تسلیحات به کشور سخن گفتند. اما صحبت‌های اخیر جانشین وزیر دفاع به تمام شائبه‌ها و گمانه‌ها پایان داد و او به‌طور قطعی و رسمی از ورود تسلیحات روسی به کشور خبر داد.
غرش سوخو ۳۵، میل ۲۸ و یاک ۱۳۰ در آسمان ایران
سردار سیدمهدی فرحی جانشین وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در گفت‌وگو با تسنیم از قطعی شدن ورود هواپیما‌ها و بالگردهای روسی به سازمان رزم نیروهای مسلح خبر داد.
وی با اعلام این خبر گفت: «در حوزه هوایی، ورود هواپیمای آموزشی یاک۱۳۰، جنگنده سوخو۳۵ و بالگرد میل۲۸ به کشور قطعی شده است و فرآیند آن در حال انجام است.»
سردار فرحی ادامه داد: «سال گذشته نظام نوآوری دفاعی توسط وزیر دفاع ابلاغ شد و این ابلاغ خیلی اثربخش بود اما به این معنا نیست که ما در همه حوزه‌ها به بالاترین فناوری رسیده‌ایم، در برخی حوزه‌ها جزو چند کشور برتر هستیم و در برخی حوزه‌ها مسیر بلوغ را طی می‌کنیم، در این مسیر باید برای تکمیل توان دفاعی علاوه بر توسعه توانمندی‌های درون‌زا از راه‌های میانبر نیز استفاده کنیم که یکی از این حوزه‌ها، حوزه فناوری هوایی است.»
جانشین وزیر دفاع ادامه داد: «در حوزه بالگرد ما قابلیتهای خوبی داریم به همین دلیل از لحاظ کمیت در منطقه برترین هستیم اما ارتقای کیفی بالگردها در دستور کار قرار گرفته است. در این حوزه ده‌ها پروژه تعریف شده است که برخی از آنها مانند پرواز در شب، ارتقای سامانه‌های اویونیک و سامانه‌های موشکی انجام شده است. امروز شرکت پنها (شرکت پشتیبانی و نوسازی هلیکوپترهای ایران) با وضعیت سی سال گذشته خود بسیار متفاوت است و فکر می‌کنم نیروهای مسلح از فرآیندی که در این مجموعه طی می‌شود، راضی هستند.
فصلی نوین در روابط نظامی ایران و روسیه
هر چند که تبادلات نظامی جمهوری‌اسلامی ایران و روسیه مسبوق به سابقه است و در زمان ریاست‌جمهوری مرحوم هاشمی‌رفسنجانی، او در سفری که به شوروی و دیدار با گورباچف داشت، توانست قرارداد خرید جنگنده‌های سوخو ۲۴، میگ ۲۹، زیردریایی‌ها و برخی تسلیحات دیگر را منعقد و آن را به سازمان رزم نیروهای مسلح ملحق کند اما این همکاری‌های نظامی در سال‌های بعد رو به افول گرایید و حتی روسها در زمان ریاست‌جمهوری دیمیتری مدودف از انجام تعهدات خود و تحویل به‌موقع سامانه پدافندی S۳۰۰ سرباز زدند و سرانجام در تابستان ۹۵ این سامانه و موشک‌های آن به‌دست ایران رسید.
روسیه دلیل این تاخیر را قطعنامه‌های سازمان ملل و تحریمهای تسلیحاتی ایران عنوان میکرد اما پیش از امضای برجام، صدور قطعنامه ۲۲۳۱ و لغو تحریمهای تسلیحاتی کشورمان، در فروردین‌ماه ۹۴ ولادیمیر پوتین که به مسند ریاست‌جمهوری بازگشته بود، طی فرمانی ممنوعیت تحویل سامانه‌های S۳۰۰ به ایران را لغو و سرانجام این قرارداد وارد فاز اجرایی شد و این مسئله نشان داد که مسائلی فراتر از تحریم‌ها در همکاری طرفین و اجرای قراردادها دخیل است.
برهه کنونی که روابط سیاسی ایران و روسیه در اوج همکاری قرار داشته و همگرایی بسیاری در مسائل منطقه‌ای و جهانی مشاهده می‌دهد، می‌تواند فصل نوینی در روابط نظامی طرفین باشد. ایران در حوزه پهپادی و موشکی قله‌های تکنولوژی را درنوردیده و بدون‌شک یکی از قدرت‌های جهانی است و روسیه هم در حوزه هوایی و تسلیحات مربوط به آن و همچنین تکنولوژی فضایی جزو برترین‌های دنیاست و همین مسئله می‌تواند همپوشانی نسبی بین طرفین ایجاد کند.
