باید شکر گذار بود که گاهی هم برخی مضامین و تعابیر انتقادی ضروری و لازم  هر چند نصف و نیمه از زبان مسوولان ارشد کشور بیان می شود و مجالی را برای نقدهایی فراهم می کند که اگر صدور این مضامین و تعابیر از زبان مسوولان یاد شده نبود بیم آن می رفت که نقدهای مطروحه از سوی کسانی دیگر چیزی جز تبلیغ علیه ارزش ها قلمداد نشود و مستوجب سرزنش باشد! 

آقای قالیباف رییس مجلس چندی پیش گفت: سردار سلیمانی را در زیر پوسترها گم نکنیم . حقیقت این است که این دقیقا کاری است که ما معمولا با سردار سلیمانی و سایر چهره ها و ارزش های ریشه دار و فرهنگی خودمان  انجام می دهیم که از قضا آسان تر، بی دردسرتر ، پرسر و صدا تر و البته جلوه فروشانه تر از آن است که بتوان نامش «جهاد» آن هم برای «تبیین» گذاشت: چاپ پوستر در مقیاس وسیع، برگزاری سمینارها و همایش های رنگارنگ و عموما کم محتوا، مقاله هایی که عنوان سردار شهید را بر پیشانی دارند، اختصاص برنامه های مختلف در شبکه های تلویزیونی و رادیویی به شکل مفرط و با نام و تصویر سردار شهید و  انواع و اقسام دیگر پروژه های تعریف شده دیگر که شایبه های دیگری را همراه دارند تا یک کار خالصانه و اثر گذار و ناشی از عرق ریزان جهاد تبیین.

این گونه عمل کردن، در استاندارهای فنون تبلیغات و اثرگذاری، نه تنها نشانه ای از کاردانی و دلسوزی نیست ، سهل است گاه به دافعه مخاطب نیز دامن می زند.

البته طبیعی است که نهادهای رسمی و مسوول بزرگداشت شعائر بنابر وظیفه ذاتی خود در هر سال و در هر بزرگداشتی اقدام به انجام اموراتی برای جلب مشارکت عموم مردم کنند. مردمی که این پاسداشت ها جز با همراهی آنان امری «فرهنگی» قلمداد نمی شود اما نباید فراموش کرد که در چنین اموری این سهم مردم است که باید بیشتر از هزینه های مادی و معنوی حاکمیت باشد به خصوص آنکه در این هزینه ها چنانکه گفته شد سهل پسندی و سهل گیری و شور و هیاهو غالب تر باشد.  

 ظریفی نوشته بود اگر خود سردار زنده بود یقینا به برخی از این تقلاهای ما می خندید. راست می گفت. منش و رفتار قلندرانه او حقیقتا با «جهاد» که امری خالصانه و کم سرو صدا و متواضعانه اما به شدت نافذ و اثرگذار است بیشتر سازگار بود. منشی که حتی در نوع انتخاب نوشته سنگ مزارش نیز رعایت شد. او با همین روحیه بهترین نتیجه را در حفظ مرزهای ایران از هجوم بدخواهان گرفت و همین روحیه را نیز باید در تبلیغ و تبیین راه او که همان راه و مکتب فرهنگی ایران اسلامی است حفظ کرد. در امر تبیین و بزرگداشت این بزرگان نباید با اقدامات سطحی و کمّی از شان و جایگاه شان کاست. به قول حافظ که اشعارش چکیده روحیه و درک ما ایرانیان از هستی است: گر انگشت سلیمانی نباشد/ چه خاصیت دهد نقش نگینی؟!
 چنین مباد...