نوسانات اخیر بازار ارز، هیجانی و فاقد دلایل اقتصادی است/ فرزین، رییس بانک مرکزی
التهاب در بازار ارز دوام نخواهد داشت، چون علت اقتصادی ندارد/حسن پور بیگلری نماینده مجلس
به عنوان یک شهروند در این چند سال گذشته چندبار تا کنون این جمله و جمله های مشابه را از زبان مسوولان دولتی و نمایندگان مجلس شنیده اید؟ آیا پس از این اظهارنظرها رشد قیمت دلار متوقف شد یا به اعدادی رسید که حتی در بدبینانه ترین تحلیل ها هم پیش بینی نشده بود؟
واقعیت این است که نه مردم و نه کارشناسان اقتصادی به این قبیل اظهار نظرها چندان باوری ندارند؛ مردم به دلیل رجوع ذهنی به حرف مسوولان در سال های قبل، و کارشناسان به دلیل اطلاع از برخی واقعیت هایی که در تحلیل های مسوولان اقتصادی از بیان آن ها خبری نیست. بگذریم از برخی تحلیل های کارشناسانه دیگر از ماجرای دلار که اساسا دلیل رشد مداوم آن را به اقدام آگاهانه و ارادی دولت ها برای جبران بدهی نظام بانکی به خصوص چند بانک خصوصی یا برخی فواید اقتصادی دیگر عنوان می کنند.
دلیل افزایش مدام دلار علیرغم پیچیدگی علم اقتصاد هر چه باشد یقینا نمیتواند چنان ناشناخته و مرموز باشد که سال ها مردم یک کشور را چنین سردرگم و آسیب پذیر کند. تجربه مشابه کشورهایی مانند ترکیه یا روسیه در برخورد با مشکل دلار گواهی بر این موضوع است. بنابراین به نظر می رسد ادامه وضعیت فعلی درباره دلار ، یعنی تکرار این سخن که «قیمت دلار به زودی کاهش می یابد» نه تنها هیچ تاثیر مثبتی بر بازار ندارد بلکه روز بروز بر هزینه های سیاسی آن نیز می افزاید چون تنها تاکیدی است بر ناکارآمدی!
ظاهرا دلیل این قبیل اظهار نظرها که همراه با اطمینان خاطر دادن به مردم در زمینه موجودی ذخایر ارزی است جلوگیری از التهاب این بازار و کاستن از تقاضای روزافزون سرمایه ای برای دلار است اما تجربه چند سال گدشته نشان می دهد هر قدر این اطمینان خاطر دادن ها بیشتر شده و هر میزان توزیع ارز که صورت گرفته باز هم این تقاضا فروکش نکرده که یقینا دلیل آن به واقعیت هایی باز می گردد که یا مسوولان از آن کاملا خبر دارند و در نسبت با آن واقعیات بازار ارز را به گونه ای مدیریت می کنند که مشکلات دولت ها در این وضعیت برطرف شود یا چندان هم توانا در مدیریت نیستند و دلیل افزایش مدام قیمت دلار نیز همین است.
در هر حال بهتر است مسوولان ارشد اقتصادی کشور به جای وعده های بی سرانجام درباره کاهش قیمت دلار، راه دیگری را برای سخن گفتن با مردم بیایند یا دستکم از دادن وعده کاهش در آینده نزدیک خودداری کنند. به قول باباطاهر عریان: همی وعده کنی امروز و فردا / ندونوم مو که فردای تو کی بی !