به گزارش ایرنا از تارنمای «اسپیس»، این ماموریت فضایی با نام «انرژی تابناک قطبی در آزمایش مادون قرمز دور» ( پریفایر PREFIRE) ، متشکل از دو ماهواره کوچک مکعبی یا «تاسواره» (cubesats ) است که بطور جداگانه به مدارهای نزدیک قطب پرتاب می شوند.
اولین تاسواره قرار است روز ۲۲ ماه مه (روز چهارشنبه دوم خردادماه) با یک راکت «راکت لب الکترون» از سکوی دوم این شرکت در ماهیا نیوزیلند پرتاب شود و تاسواره دوم نیز چند روز پس از آن پرتاب می شود.
این دو تاسواره برای اندازه‌گیری تابش‌های مادون قرمز دور (far-infrared) - طول موج‌های طولانی‌تر از ۱۵ میکرون – طراحی شده‌اند. این تشعشعات در حدود ۶۰ درصد از کل گرمای از دست رفته در قطب‌ها را به خود اختصاص می‌دهند.
«تریستان لکویر» محقق اصلی پروژه «پریفایر» از دانشگاه «ویسکانسین مدیسون» در آمریکا گفت: ما پیش از این هیچگاه این (تابش‌ها) را اندازه گیری نکرده‌ایم.
وی خاطرنشان کرد: پریفایر به دانشمندان کمک می کند تا این مساله را مطالعه کنند که چگونه ویژگی‌های مختلف در قطب‌های زمین مانند ابرها ، رطوبت و نوسان سطحی بین حالت‌های منجمد و مایع موجب پراکندگی (dissipation) گرمای از دست رفته به فضا می‌شود.
این محقق یادآور شد: این در حالی است که قطب شمال سریع‌تر از نقاط دیگر زمین در حال گرم شدن است که این مساله به تغییر پارادایم برای جمعیت‌های محلی و زیستگاه‌های حیات وحش منجر می‌شود و همچنین پیامدهای جهانی مانند بالا رفتن سطح دریاها دارد.
لکویر خاطرنشان کرد: در نهایت ، اطلاعات پریفایر با مدل‌های آب و هوایی ما ترکیب خواهد شد و امیدواریم که قادر باشیم این مساله را شبیه‌سازی کنیم که بالا رفتن سطح دریاها در آینده چه شکلی خواهد بود و همچنین تغییرات آب و هوای قطبی چه تاثیری بر سامانه‌های هوایی در سیاره زمین خواهد داشت.
تاسواره‌های ماموریت پریفایر هر کدام به اندازه یک قرص نان بوده و در بردارنده طیف‌سنج‌های گرمایی مادون قرمز هستند. این تاسواره‌ها هر چند کوچک هستند اما طراحی مقرون به صرفه و تک منظوره بودن آنها برای ماموریت‌های تحقیقات آب و هوایی ناسا مناسب است.
ادارهٔ کل ملی هوانوردی و فضا آمریکا (ناسا) پیش از این نیز ماموریت آب و هوایی بزرگ تری موسوم به «توپوگرافی آب سطحی و اقیانوس» (SWOT) به منظور مطالعه سطح آب در سرتاسر سیاره زمین راه اندازی کرده است.