گروه تعاملی الف - اکبر رفاهی:
اتفاق تلخی در سپهر سیاست و اجتماع ایران افتاده است. رئیس جمهور کشور جمهوری اسلامی ایران در مسیر خدمت و در اثر حادثه هوایی به همراه تعدادی از خدمتگذاران این سرزمین به شهادت رسیدند. چند نکته که در این حادثه تلخ چشم آمد و امیدوارم درسی باشد برای همه ما از سیاستمداران تا کنشگران و فعالان فرهنگی و سیاسی.
1. روابط عمومی دستگاه‌های اجرایی از سطح وزارتخانه‌ها تا دهیاری‌های مناطق باید درکار خود متخصص باشند تا در اطلاع رسانی و حتی در نصب یک بنر بتوانند وضعیت اجتماعی و فرهنگی جامعه ملی و محلی خودشان را بشناسند. در بسیاری از بنرهایی که در شهرها و روستاها دیدیم تصاویر شهید جمهور آیت‌الله رئیسی، شهیدان آیت‌الله آل‌هاشم، امیر عبداللهیان، مالک رحمتی استاندار و سردار سید مهدی موسوی رئیس یگان حفاظت رئیس جمهوری دیده می‌شود و در بسیاری از این بنرهای تسلیت از تصاویر شهدای نظامی کادر پرواز شهیدان سرهنگ خلبان سید طاهر مصطفوی، سرهنگ خلبان محسن دریانوش و سرگرد فنی بهروز قدیمی که از شهدای این حادثه بودند، خبری نیست.
همه این افراد در یک رتبه با هم مساوی هستند و آن شهید بودنشان است. شهید، شهید است و رتبه‌اش در مقام قرب الهی مساوی؛ یک عده که تخصصی در کار اداری خود ندارند با رتبه بندی این شهیدان باعث چالش ذهنی برای بینندگان می‌شوند. در مقام اجرایی آیت الله رئیسی بالاترین مقام اجرایی کشور بودند و به ترتیب پست و مقام بقیه را می‌توان دسته‌بندی کرد اما وقتی پای شهادت در میان است جایگاه رنگ می‌بازد. قطعا خود شهید جمهور هم رضایت ندارند که هیچ یک از این هفت شهید را در دسته‌بندی قرار دهند. یادمان نرود که مقام اول این مملکت به عنوان مقام معظم رهبری به صورت غیر مترقبه به خانواده‌های شهیدی سر می‌زنند که بسیاری از همین مسئولان اسمشان را هم نشنیده اند و این خود درسی است که همه شهیدان در یک درجه قرار دارند و آن هم درجه شهادت است. محبوبیت اجتماعی شهید رئیسی به همین بی تکلف و بی‌تشریفات بودنشان بود. در مقام شهید ایشان را مجزا حساب نکنید. این نکته باعث می شود که پیشنهاد کنم روابط عمومی‌ها دوره‌های تخصصی‌تری در مسایل اجتماعی و فرهنگی ببینند تا با ناآگاهی موجب چالش‌های اجتماعی نشوند.
2. در فضای معنوی و احساسی پس از حادثه تلخ شهادت شهید جمهور و هیات همراه، برخی شخصیت‌های سیاسی و مداحان ناخواسته در حال دسته‌بندی‌های سیاسی و فضاسازی برای انتخابات ریاست جمهوری هستند. بگذارید عزاداری مردم برای مسئولان شهیدش برای مردم باقی بماند. چند روز دیگر انتخابات ریاست جمهوری خواهیم داشت و تعدادی کاندیدای پست ریاست جمهوری اسلامی ایران خواهند بود. در هر دوره‌ای تعدادی از کاندیداها و هوادارانشان به سایر کاندیداها اتهام و تهمت زده اند و نه شهید ابراهیم رئیسی اولین آنها بود و نه آخرین خواهد بود؛ که مورد طعنه قرار گرفتند. اصولگران به اصلاح‌طلب و برعکس دراین سال‌های دور و نزدیک مانند انتخابات کشورهای غربی هر آنچه در چنته داشته‌اند رو کرده و گفته‌اند پس بگذارید شهید رئیسی شهیدی برای همه مردم ایران از اصلاح طلب تا اصولگرا باشد حتی برای کسانی که در انتخابات شرکت نکردند. مگر همه مردمی که به صورت میلیونی در تهران در تشییع شهید جمهورشان شرکت کردند، در انتخابات شرکت کرده بودند؟ مگر همه آنها به شهید رئیسی رای داده بودند؟ آنها برای بزرگداشت یک مسئول یک نماد به عنوان رئیس جمهور شرکت کردند. برخی ها گمان می‌کنند فرصتی به دست آورده اند تا اغراض سیاسی خود را در این فضا خالی کنند.
در پایان گریزی بزنیم به سخن طلایی شهید آوینی که گفت : پندار ما این است که ما مانده ایم و شهدا رفته اند، اما حقیقت آن است که زمان ما را با خود برده است و شهدا مانده‌اند.