به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، ماجرای مهاجرت یا فرار برخی از چهره‌های شناخته شده هنری آن‌طوری نیست که در فضای‌مجازی مطرح می‌شود. خودشان می‌گویند پای مردم ایران ایستاده‌ایم و هرچه می‌کنیم به خاطر مردم است اما واقعیت‌ها خودش را نشان داده و می‌دهد. واقعیت‌هایی که در طولِ این مدت، عیان شد. آنها  بیشتر برای رسیدن به اهداف بدخواهان ملت ایران یعنی گسترش آشوب و ناآرامی در کشور تلاش کردند؛ جوانان را سرگرمِ تحلیل و تفسیرهای غلط و یک‌سویه و تند کردند تا بتوانند اقامت و جایگاه‌شان را در خارج از ایران تثبیت کنند.

کسانی که از هنرمندان می‌خواستند در فعالیت‌های فرهنگی و هنری شرکت نکنند؛ کسی هم حضور پیدا می‌کرد او را متهم به محافظه‌کاری و عافیت‌طلبی می‌کردند. از این رو، برخی در همان روزها جلوی دوربین سریال یا فیلمی می‌رفتند از اهالی رسانه می‌خواستند خبری را به بیرون درز نکنند تا مورد هجمه و حمله این گروه قرار نگیرند. اما رفته رفته صدایِ پشیمانی این گروه به گوش رسید.

همان کاری که برخی دیگر هم کرده‌اند. مدت‌ها پیش سعید راد در گفت‌وگویی با خبرنگار تسنیم از آن پرده برداشت. «واقعاً ما نمی‌دانیم کجا هستیم! از مَنِ 20 سال خارج از کشور زندگی‌کرده بپرسید هیچ خبری نیست! می‌خواهند یک شماره به شما بدهند همه عرق ملی و غیرتتان را می‌گیرند؛ شک نکنید! من آنجا کاری را که نبایست انجام دادم؛ در تاکسی رانندگی کردم و هیچ ابائی هم نیست برایم که بگویم، چون باید زندگی می‌کردم؛ نه با پول رفته بودم و نه سواد آن‌چنانی داشتم؛ تازه دکترهای ایرانی هم در آنجا بخواهند ماندگار شوند چندین بار در معرض امتحان قرار می‌گیرند و تازه می‌گویند «رفوزه‌ای». چرا؟ چون ما برای جایی هستیم که آشناست و نامش «ایران» است.»

پرستو صالحی در آخرین  ویدئوی خود می‌گوید: «من چند ماه است به همراه مادرم برای برگشتم به ایران از طریق خانه سینما درخواست دادم و نمی‌دانم چطور برخورد می‌شود. دلایل زیادی برای برگشت دارم که یکی آن دلایل مادرم است. او به لحاظ فیزیکی در شرایط نبوده که او را به یک کشور دیگری بیاورم و این کار اشتباه بزرگی بود از من سر زد. چه به لحاظ روحی آسیب دید و چه به لحاظ جسمی. یکی دیگر از دلایلی که دارم این است که از لحاظ مالی دچار مشکل شدم و فکر می‌کنم در کشور عزت و احترام بهتری خواهم داشت.»

این صحبت‌ها را به گونه‌ای دیگر بقیه مهاجرت‌کننده‌ها هم مطرح کرده‌اند اما برخی از آنها هراس آن را دارند اگر حرفی بزنند جایگاه اپوزیسیونی که اصطلاحاً برای خودشان درست کرده‌اند را خراب کنند. آنها هم پشیمان‌اند و از اعلامِ آن فقط طفره می‌روند.دیری نخواهد شد آنها هم این پشیمانی را اعلام کنند.