به گزارش خبرآنلاین، انتشار عکسی درباره فروش ممنوعیت فروش نان به اتباع بحث‌برانگیز شده است.
طی یکی دو روز گذشته عکسی از یک بنر در فضای مجازی دست به دست می‌شود، آن‌طورکه به نظر می‌رسد این بنر در یک نانوایی در شهرستان بردسیر است و در متن آن نوشته شده «به دستور دادستان محترم فروش نان به اتباع ممنوع می‌باشد.»
این بنر حالا بحث‌برانگیز شده و خیلی‌ها معتقدند چرا مواجهه با مسئله مهاجران غیرقانونی افغانستانی به این سطح رسیده است. درهمین‌باره سید رسول موسوی، دستیار وزیر امور خارجه در شبکه اجتماعی ایکس در مطلبی نوشت: «بر سر در خانقاه ساده و بی‌تکلف عارف کامل، شیخ ابوالحسن خرقانی نگاشته بودند: هرکه در این سرا درآید، نانش دهید و از ایمانش مپرسید. چه، آنکه به درگاه باری تعالی به جان ارزد، البته بر خوان بوالحسن به نان ارزد. چه بر ما رفته است با این تاریخ و فرهنگ و ادب و عرفانی که داریم این چنین شدیم.»
قبل‌تر سیمین کاظمی، جامعه‌شناس به خبرآنلاین گفته بود: «در حال حاضر در ایران بین مهاجر افغانستانی قانونی و غیر قانونی از نظر حقوق شهروندی چندان تفاوتی وجود ندارد و هر دو دسته تقریبا مثل هم از بسیاری از حقوق محروم هستند، حقوقی مثل بیمه، بهداشت، آموزش، حساب بانکی، تردد و سکونت در بعضی مناطق و اماکن و... . تا وقتی که بین این دو تفاوتی نباشد برای مهاجری که به ایران می آید به طور قانونی آمدن هیچ امتیاز و جذابیتی نسبت به مهاجرت غیرقانونی ندارد. در نتیجه شاید حتی غیرقانونی آمدن برایش کم دردسرتر باشد. یعنی اصرار ما بر قانونی بودن باید مزایایی هم برای شخص مهاجر داشته باشد تا تشویق شود قانونی بیاید.»
او بیان کرد: «رسانه‌ها یا بخشی از آن‌هااز یک گروه اجتماعی به‌نام افغانستانی‌ها یک چهره شیطانی می‌سازند و از آن‌ها اهریمن سازی می‌کنند، مثلاً وقتی یک تجاوز یا قتلی رخ می‌دهد بدون این‌که پلیس مداخله کرده باشد یا دادگاهی تشکیل شده باشد و مجرم شناخته شده باشد، رسانه‌ها قضاوت خودشان را کرده‌اند و به دنبال آن مردم عادی هم می‌گویند این اقدام مجرمان توسط یک فرد افغانستانی بوده است.»
او ادامه داد: «در واقع این گروه به عنوان شیطان در جامعه‌ای شناخته می‌شوند که آسیب‌های اجتماعی به آن‌هانسبت داده می‌شود، و همه خواستار مجازات و برخورد سخت با این‌ها می‌شوند.
کاظمی گفت: «در دو سه سال اخیر این اتفاق اوج گرفته که به سکونت‌گاه‌های افغانستانی‌ها حمله می‌شود و آن‌ها را مسئول جنایات و آسیب‌های اجتماعی می‌دانند و خواهان برخورد با آن‌ها می‌شوند. درحالی این اهریمن‌سازی از افغانستانی‌ها صورت می‌گیرد که هیچ شواهدیوجود ندارد که آن‌ها مسئول این اتفاقات باشند.»