ما به هم ربط داریم. ایرانی هستیم و همه چیز مان به هم مربوط است. لامپی اگر روشن شود، راه را بر همه ما امن می کند. تاریکی هم همه ما را به چاه و چاله گرفتار می کند. این یعنی ماها که بر یک جغرافیا، در یک تاریخ زیست می کنیم، به هم ربط داریم اما.... اما برخی ها "نامربوط" رفتار می کنند. نتیجه آن هم می تواند آتشی به پا کند که دامن همه را بگیرد. مثل هم صحبت می کنیم اما ترجمه آن بسیار فاصله دارد. 

بدانیم همزبانی اگر فقط به اشتراک در 32 حرف خلاصه شود ارزشی پدید نمی آورد. گاه به کاهش ارزش های مشترک هم می انجامد. به دزدِ با چراغی می ماند که بهتر می بیند و گزیده تر کالا را می برد. این را فراوان تجربه کرده ایم که همزبانِ ناهمدل، راهزن را هم شرمنده می کند. ستون پنجم را همین جماعت شکل می دهند که در جنگ ها، دست توانای دشمن می شوند برای ناتوان سازی وطن. ما خود نه کم که فراوان ضربه خورده ایم از این "همزبانانِ ناهمدل". شناسایی مناطق حساس و گرادادن به دشمن کار همین ها بود در زمان جنگ. خالی کردن تو دل مردم هم قسمت دوم ماموریت و روی دیگر سکه ای بود که در بازار خیانت رواج می دادند. امروز هم همان خط منحوس را ادامه می دهند.

 گروهی در حوزه جاسوسی و فراوان در فراوان در حوزه تخریب روحیه و روان مردم. بسیاری از اینان اما ندانسته تیغ خصم را تیز می کنند با سوهانی که به روان مردم می کشند. در فضای مجازی به جنگ حقیقت می آیند. 

همین دیروز بود که دیدم بنده خدایی با کپی کردن شبه خبرهایی به میدان آمده بود که کارکردش خالی کردن دل مردم در میدان است. برایش نوشتم "منظور شما از بازنشر این ها دقیقا چیست؟" جواب را اما یک نفر دیگر داد که ما نمی خواهیم جنگ شود! نفر اول هم به پاسخ او جواب داده بود که برخی ها فکر می کنند همه باید مثل آنان فکر کنند! جواب ندادم چون فایده ای نداشت و کلمات حرامِ مجادله ای بی حاصل می شد. اینجا اما می گویم باید حواس مان جمع انگاره هایی از این دست باشد. بدانیم دشمن در جنگ ترکیبی از همه ابزار و ظرفیت ها استفاده می کند. با خرج خودمان و از میان خودمان سرباز می گیرد. بی آن که جیره ای بپردازد، مواجب خود را هم از جیب ما برمی دارد. طرف پول گوشی می دهد، اینترنت می خرد، هزینه فیلتر شکن می دهد بعد می آید همان محتواهایی را نشر می دهد که دست چندم تولیدات آلبانی و اسرائیلی است. رسانه های فارسی زبان به اسامی گوناگون هم ماموریت واحد تخریب افکار عمومی را دنبال می کنند. مراقب باشیم در تله روانی آنان گرفتار نشویم. بسیار مراقب باشیم، در جامه ما سرباز صهیونیست نفس نکشد. سربازی که فارسی صحبت می کند اما فارسی فکر نمی کند!،  اما مضامین ذهنش، عبری تنظیم می شود و خیلی اما های دیگر. ناهموطن اند اینان هرچند شناسنامه ایرانی دارند. ایرانی، هموطن خود را در منطقِ مولوی حکیم می جوید که تعلیم مان می کند به این حقیقت که؛

همزبانی خویشی و پیوندی است / مرد با نامحرمان چون بندی است

همزبان باید همدل باشد. باید به خویشاوندی ارتقا یابد. باید محرم هموطن و وطن باشد و الا از الفبای مشترک به اشتراک معنا نخواهیم رسید. چه خوانده ایم این حقیقت را که؛
ای بسا هندو و ترک همزبان / ای بسا دوترک چون بیگانگان

که ما هم از این بیگانگان حتی بیشتر از بیگانگان دشمن کیش صدمه دیده ایم. می دانیم این واقعیت راهبردی را که؛
پس زبان محرمی خود دیگرست / همدلی از همزبانی بهتر است

 ما به هم ربط داریم. باید نسبت به هم تعهد داشته باشیم. خطری اگر بیاید همه را هدف می گیرد بی آن که سری به پروفایل ها و نوشته هاشان بزند. بی آن که بپرسد شما چگونه فکر می کنید و رفتار دارید؟ بکوشیم فارسی سخن بگوئیم و ایرانی فکر کنیم. این برای همه بهتر است.