یکی از گلایه‌مندی‌های برخی از افراد جامعه این است که چرا رسانه ملی، اصطلاحاً «میلی» عمل نموده و همه اخبار و اطلاعات مربوط به کشور را به شکل صریح و شفاف بیان نمی‌کند؟ و یا می‌گویند چرا ما باید اخبار واقعی را از منابع خارجی دریافت کنیم؟ پاسخ این سوالات را می‌شود با طرح چند سوال پاسخ داد.
چه ضرورتی دارد که رسانه ملی مخصوصاً در جایی که پای منافع ملی و مصالح مردم در میان است همه اطلاعات را به شکل شفاف و آشکار مطرح نماید؟ اصولاً بیان اطلاعات محرمانه یا اخبار حوادث تلخ و ناگوار و یا حتی بیان برخی مشکلات کشور که می‌تواند موردسوءاستفاده دشمنان قرار بگیرد، چه مشکلی از مشکلات جامعه را حل می‌کند؟ آیا انتشار غیرضروری اخبار و وقایع تلخ و ناگوار یا اخبار منفی باعث ناامیدی و نگرانی هموطنان و در نتیجه کاهش انگیزه آنها برای کار و تلاش و افزایش مشکلات نمی‌شود؟ با توجه به نقش ایران اسلامی در مبارزه با ظلم و دفاع از مظلوم، آیا انتشار هرگونه خبر منفی و ناگوار در مورد کشورمان (به‌ویژه در مورد مأموریت‌های نظامی) توسط رسانه‌های خودی باعث خوشحالی دشمنان و متقابلاً یأس و ناامیدی مستضعفین و محرومین جهان نخواهد شد و تضعیف جبهه مقاومت را در پی نخواهد داشت؟
کدام کشور را سراغ دارید که همه اخبار و اطلاعات سرزمین خود را بدون هیچ ملاحظه‌ای در معرض دیدن و شنیدن دیگران قرار دهد؟ اگر اطلاع‌رسانی در سایر کشورها کاملاً شفاف و آزاد است، چرا در اروپا و آمریکا انتشار برخی خبرها از جمله؛ انتشار تصویر از حوادث تلخ و یا بیان تلفات جنگ‌های برون‌مرزی آنها جرم‌انگاری شده است؟ چرا رژیم صهیونیستی اخبار مربوط به حملات موشکی ایران به سرزمین‌های اشغالی را سانسور و به مرور زمان فقط بخش‌هایی از آن را به شکل قطره‌چکانی علنی می‌کند؟
آیا اصرار بیگانگان بر ضرورت ایجاد جریان آزاد اخبار و اطلاعات برای تکمیل اطلاعات جاسوسی آنها و سوءاستفاده از این اطلاعات نیست؟ آیا اصرار بر انتشار برخی از اخبار و اطلاعات که قابلیت سوءاستفاده توسط دشمن را دارد، بازی در زمین متخاصمین محسوب نمی‌شود؟ در واقع این سوال مطرح است که آیا دشمنان این مرز و بوم نمی‌توانند از آنچه برخی از افراد جامعه جریان آزاد اطلاعات می‌خوانند، سوءاستفاده کنند؟
سوال دیگر این‌که آیا تا به حال دقت کرده‌اید که چه کسانی اصرار بر شفافیت کامل اخبار و اطلاعات رسانه ملی دارند و علت این همه تأکید آنها چیست؟ آیا همه اخباری که توسط رسانه‌های نظام سلطه منتشر می‌شود عین واقعیت و از روی صداقت است و غرض و مرضی در کار آنها وجود ندارد؟
اصلاً چرا برخی افراد جامعه علی‌رغم آگاهی از خباثت و خیانت بیگانگان و اطلاع از جهت‌دار بودن اخبار رسانه‌های وابسته دشمن، به آنها اعتماد می‌کنند؟
سوأل مهمتر این‌که آیا این عقلانی، منطقی و درست است که دیدن و شنیدن اخبار رسانه‌های بیگانه را بر دیدن و شنیدن اخبار رسانه ملی ترجیح بدهیم و به گفته دشمنان قسم خورده این مرزوبوم اعتماد و تمام گفته‌های آنها را باور کنیم؟
ذکر مجدد این نکته ضروری است که بی‌شک بیان اخبار غیرواقعی کار شایسته‌ای نیست و لذا رسانه ملی هم مجاز به انتشار عامدانه اخبار غیرواقعی و کذب نیست، اما قطعاً نمی‌توان انتظار داشت که رسانه هر خبر راستی را هم بدون در نظر گرفتن منافع کشور و مصالح جامعه مطرح نماید.
همان‌طور که اشاره شد این موضوع از آن جهت حائز اهمیت است که بدانیم انجام جنگ روانی با دشمن قواعد خاص خود را دارد که در همه جای دنیا این اقدام متداول بوده و منطقی محسوب می‌شود.
بنابراین با عنایت با این توضیح، به‌عنوان آخرین سوال باید پرسید که آیا این صحیح است که مثلاً در جریان نبرد با رژیم صهیونیستی، انتظار داشته باشیم که رسانه ملی بلافاصله همه اخبار و اطلاعات خسارات احتمالی حمله دشمن به نیروهای خودی و یا حتی اخبار برخی از ناکامی‌ها احتمالی در حمله به دشمن را منتشر و به شادی و خوشحالی نیروهای خودی خدشه وارد نماید؟ آیا این توقع دقیقاً منطبق با خواسته دشمنان ما نیست؟