گرانی و تورم ظاهرا دو مقوله ای هستند که خیال ندارند دست از سر مردم ایران بردارند حتی با عوض شدن دولتها .
گرانی ناگهانی و شدید محصولات دو خودروساز بزرگ کشور در همین روزها شاید تازه ترین مورد از گرانی سازی سیستماتیک و کاملا دولتی باشد که به مردم تحمیل می شود.
از قرار معلوم تفاوتی نمی کند چه دولتی و از چه جناحی در راس امور اجرایی کشور باشد ، گران کردن کالا محصولات و خدمات دولتی در مواجه با شرایط اقتصادی کشور به نقطه مشترک همه دولتهای ما تبدیل شده است.
گرانی محصولات لبنی ، نان و اکثر مایحتاج مردم در چند ماه گذشته تا زمزمه افزایش قمیت بنزین که البته از حد زمزمه گذشته و به همهمه رسیده تا امروز تنها سوغات اقتصادی دولت جدید برای مردم بوده است.
دولتهای محترم برای گران کردن هر چیزی با صدها دلیل و استدلال وارد میدان می شوند و به گونه ای از لزوم گران کردن آن کالا یا خدمات دم می زنند که گویی نسخه ای شفا بخش برای اقتصاد رو کرده اند و در صورت گرانی آن مجموعه کالا بخش عظیمی از مشکلات تولید و غیره حل می شود ، در مقابل اما وقتی سخن از افزایش دستمزدها متناسب با افزایش قیمت ها به میان می آید ناگهان سکوت بر همه جا حکمفرما می شود.
افزایش دهها درصدی قیمتها ؛ ناگهانی ، به سرعت و یک شبه اتفاق می افتد اما برای افزودن چند درصد ناقابل به مزد کارگران و کارمندان ماهها و سالها جلسات مختلف راه به جایی نمی برد و نتیجه این امر می شود ایجاد ناترازی وحشتناک بین مزد کارگر یا کارمند با سطح قیمت کالا و خدمات در کشور.( یک ناترازی بزرگ و خطرناک روی همه ناترازی های دیگر کشور)
به طور مثال می گوییم در بحث تولید و مصرف بنزین ناترازی داریم ، راه حل دولت چیست ؟
می گویند به دلیل ارزانی بنزین است و بایستی قیمت بنزین حداقل چند برابر شود آنگاه مسئله خود به خود حل می شود .
می گوییم خدای نخواسته دلیل این ناترازی ، خودروهای پر مصرف تولید شما و البته بنزین نامرغوب نیست ؟
آیا فقط گران کردن بنزین تنها راه حل است ؟ و اگر بنزین گران شود قشر ضعیف جامعه که طبیعتا خودرو پر مصرف دارد و شاید تنها منبع درآمدش بار و مسافر کشی است به شدت آسیب نمی بیند؟
در هر مورد دیگر هم اولین و راحت ترین کاری که دولتها به سرعت انجام می دهند تا به خیال خود آن مشکل اقتصادی و ناترازی را حل کنند ، گران کردن و تنها گران کردن است.
فرمولی که ثابت شده اگر در کنار دیگر فاکتورها همچون افزایش متناسب دستمزدها ، افزایش بهره وری ، رفتن به سمت تولید با حداقل مصرف انرژی و به حداقل رساندن اتلاف و ضایعات همراه نباشد ، به هیچ عنوان جواب نداده و نخواهد داد ، همانگونه که تا الان جواب نداده است.