به گزارش ایبنا، در کلاس درسی در سئول، زنی جوان به استاد زبان یونانی خود نگاه می‌کند؛ زن سعی می‌کند حرف بزند ولی صدایش را از دست داده و استاد که به‌تدریج بینایی‌اش کم و کمتر می‌شود، هر روز بیشتر جذب این زن ساکت می‌شود. به‌زودی هر دو متوجه می‌شوند که دردی عمیق‌تر از بی‌صدایی و نابینایی، آنان را به هم نزدیک می‌کند.

رمان «درس‌های یونانی» داستان پیوند این دو نفر و نامه‌ای عاشقانه و لطیف از ارتباط و عواطف انسانی است؛ رمانی پیرامون لطف نجات‌دهنده زبان، عواطف و ارتباط انسانی است.

این رمان به‌آرامی دو زندگی را که در کلاسی در سئول با هم برخورد می‌کنند نشان می‌دهد؛ زندگی یک معلم یونانی باستان در اواخر دهه سوم زندگی‌اش و در حال ازدست‌دادن بینایی‌اش و زندگی شاگردش که مادری است جوان که درگیر نبردی کشدار برای گرفتن حضانت پسرش شده و اخیراً برای بار دوم توانایی صحبت‌کردنش را از دست داده است. معلم که داستانش از طریق نامه‌های اول‌شخص و تک‌گویی‌ها روایت می‌شود، واژه‌هایش را با حسرت گذشته به کار می‌برد؛ گویی که می‌کوشد تکه‌ای کوچک از نور خورشید را در زندگی خود حفظ کند. او با زمزمه‌ای از ناامیدی، برای زنی که زمانی دوستش داشته و شاید هنوز هم دارد، می‌نویسد و با دقتِ خاصی به توصیف جنبه‌های بصری خاطراتی که در خیال می‌گذراند، می‌پردازد. چهره‌های اقوام، گل‌هایی که از میان پله‌های ترک‌خورده می‌شکوفند، مسیرهایی که کسی طی می‌کند تا به خانه برسد. آنها زمانی که او نوجوان بود با هم آشنا شدند؛ اندکی پس از اینکه با خانواده از کره به آلمان نقل مکان کردند؛ جایی که او به کوری تدریجی مبتلا شد و در دو دهه آینده به‌تدریج بر او غالب شد. او سال‌ها بعد به میهن خود بازگشت.

وقتی نام هان کانگ، نویسنده شهیر کره‌ای را می‌شنویم، نخستین چیزی که به ذهنمان خطور می‌کند، زبان منحصربه‌فرد و روایت‌های عمیق و انسانی اوست که مرزهای ملیّت، زمان و فرهنگ را درمی‌نوردد.

هان کانگ در این کتاب ما را به دنیایی دعوت می‌کند که در عین ملموس‌بودن، سرشار از لایه‌های پیچیده انسانی است.

زیبایی و عمق خاصی در نثر هان کانگ نهفته و توانایی او در به تصویرکشیدن درونیات پیچیده انسانی قابل تحسین است. کتاب، با تأکید بر سادگی و در عین حال پیچیدگی زبان و اندیشه، می‌تواند برای خوانندگان فارسی‌زبان نه‌تنها جالب بلکه تأمل‌برانگیز باشد.

این رمان سفری است به درون خود و به معنایِ بودن، در جهانی که گاه به نظر بی‌رحم می‌آید. کتاب درباره زنی است که به‌تدریج صدای خود را در میانه سکوت می‌جوید و در این مسیر، رابطه‌ای عمیق و شاعرانه با زبان، بدن و هستی برقرار می‌کند. نثر هان کانگ، ظریف و گاه شکننده است؛ مانند تابلوی آبرنگی که هر لکه و رنگ آن، معنا و حسی از زندگی را در خود دارد.

هان کانگ ما را به بازاندیشی در مفاهیم آشنایی چون زبان، هویت و پیوند انسان با هنر دعوت می‌کند. او از سادگی و روزمرگی شروع کرده و خواننده را آرام‌آرام به ژرفای وجودِ انسان می‌برد؛ جایی که کلمات، سکوت و تصاویر در کنار هم معنایی تازه می‌سازند.

نشر لگا اخیراً این اثر را با ترجمه فریبا عرب‌زاده در ۱۷۷ صفحه و با قیمت ۲۷۰ هزار تومان عرضه کرده است.