به گزارش ایسنا، بلیه در سال ۱۹۷۴ با فیلم کمدی-درام «رفتن به مکان‌ها» (Les Valseuses) به بازیگر جنجالی ژرار دوپاردیو، کمک کرد تا حرفه بین‌المللی خود را آغاز کند. این فیلم که میو-میو و پاتریک دوئر نیز در آن نقش‌آفرینی کردند، داستان دو خلافکار بی‌هدف را روایت می‌کند که در سراسر کشور دست به جنایت و فساد می‌زنند.
فیلم «دستمال‌هایتان را آماده کنید» (Préparez Vos Mouchoirs) به کارگردانی بلیه نیز در سال ۱۹۷۹ برنده اسکار بهترین فیلم خارجی برای فرانسه شد. سال بعد، بلیه برای فیلم «بوفه فروید» (Buffet Froid) جایزه سزار بهترین فیلمنامه را دریافت کرد؛ هر دو فیلم با بازی ژرار دوپاردیو ساخته شدند.
بلیه در سال ۱۹۸۹ با فیلم «زیادی برات خشگله» (Trop Belle Pour Toi) که جایزه هیات داوران جشنواره کن و پنج جایزه سزار (مشترک با فیلم «سینما پارادیزو») را کسب کرد، بار دیگر درخشید.
رشیده داتی، وزیر فرهنگ فرانسه، بلیه را «نویسنده‌ای نابغه در دیالوگ» و «فیلم‌سازی بزرگ و غیرمتعارف، عاشق دیوانه‌وار آزادی در خلق اثر» توصیف کرد.
ژان دوژاردن، بازیگر فیلم کمدی سیاه «صدای یخ» (The Clink Of Ice) که در سال ۲۰۱۰ به کارگردانی بلیه ساخته شد، در شبکه‌های اجتماعی نوشت: «تو یک رئیس بودی. یک دوست. یک مخترع در سینما. شعر تو، جسارتت، کلماتت، خنده‌هایت، سکوت‌هایت… تو عاشق بازیگران بودی.»
ژیل ژاکوب، رئیس سابق جشنواره فیلم کن، دوران کاری پیشروانه بلیه را این‌گونه خلاصه کرد: «او به اندازه‌ای که فیلمساز بود، نویسنده نیز بود. به اندازه‌ای که بدبین بود، تحریک‌کننده هم بود. به همان اندازه که اخلاق‌گرا بود، خسته و دل‌زده نیز بود.»
الیویه انرار، مدیر موقت مرکز ملی سینماس فرانسه (CNC) هم برتران بلیه را «استاد کلام و هنر پوچی و هنرمندی جسور و پرشور که قادر به برانگیختن جنجال‌های شدید و همچنین ساخت فیلم‌های موفق در تاریخ سینمای فرانسه» توصیف کرد.
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.