قیمت کالاهای مصرفی جامعه را عمدتا نرخ ارز تعیین می کند و دولت ها از گذشته تا حال برای رضایت جامعه و جلوگیری از تنش های سیاسی نرخ ارز را پایین نگه می داشتند (بخوانید سرکوب می کردند) این روال تا دهه شصت هم ادامه یافت و کشور به ارزانی شهره بود ، خارج رفته های آن روزها از قدرت خریدشان در خارج از کشور و چمدان های پروپیمانشان خاطره های شیرین ! دارند و اینکه همه چیز ارزان بود و صرف می کرد از خارج بخری و بیاوری داخل.
عقلانی تر شدن تصمیمات دولت ها و شرایط سیاسی ایجاد شده برای کشور به تدریج فشار را روی این فنر سرکوب شده ارز کاهش داد و باعث شد قیمت ارز به تدریج بالا برود و به اصطلاح به قیمت های منطقی خودش برسد. این تعدیل قیمت به تدریج باعث رونق صادرات و تولید ملی شد و واردات کالاهای ساخته شده را از رونق انداخت. خرید ناچیز مسافران خارج رفته و چمدان های خالی آن ها نشان دهنده وگویای این است که همه چیز را اگر در داخل بخری بصرفه تر است.
توسعه صادرات غیر نفتی و افزایش تولید ملی نیز از دیگر برکات این تعدیل و رهاسازی نرخ ارز است.
این جراحی و تغییر اساسی به تدریج برکات خودش را علیرغم همه درد و رنج ها و نامهربانی ها و سطحی نگری هایی که بعضا شنیده می شود نشان خواهد داد و در یک کلمه درستی این موضوع که "ارز" نیز یک کالا است و قیمت آن را بازار باید تعیین کند به اثبات خواهد رسید.
نکته اساسی در این ارتباط این است که در کنار برکات مترتب بر این آزاد سازی، قشری از جامعه که درآمد ثابت دارند مثل کارگران و کارکنان دولت و بخش خصوصی تحت فشار قرار می گیرند و با درآمد ثابتشان از پس هزینه ها و افزایش قیمت کالاها برنمی آیند که موضوع درست و قابل لمسی است.
در این ارتباط 2 نوع استراتژی را نظام می تواند در پیش بگیرد:
-1 دنبال بگیر و به بند و سرکوب قیمت ها باشد چیزی که متاسفانه علیرغم جواب ندادن مرتبا تکرار می شود.
-2 افزایش و تعدیل درآمد کارکنان و کارگرانی که درآمد ثابت دارند را بپذیرد و طبیعی تلقی کند ، امری که در خیلی از کشورها امری پذیرفته شده است، بعنوان مثال در همین کشور همجوارمان ترکیه بدلیل تورم بالا حقوق کارگران و کارکنان فصلی تعدیل می شود.
و در یک کلمه بپذیریم که تعدیل قیمت ها و نزدیک کردن آن ها به قیمت های بین المللی امری درست و گریز ناپذیر است ، آنچه باید انجام شود عقب نشینی از این سیاست و راهبرد درست نیست، بلکه افزایش درآمد شاغلینی است که درآمد ثابت دارند.
.
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.