«ماهی ماه»؛ عطیه سادات حجتی؛ کتاب نیستانای کاش رقم محبت من در چهرهات پیدا باشد!
عطیه سادات حجتی،قرار نبود چاپشان كنم … شايد اگر از ابتدا اين نامه ها براي كتاب شدن نوشته مي شدند، طور ديگري پيش مي رفتند … اما اين كلمات تنها به شوق لبخند او نوشته شدند … او كه ماه است … ماه … و من صدايش مي كنم ماهیماه … با خودم قرار گذاشته بودم برایش چهل نامه بنویسم … که گوشه ای از محبتم را مکتوب کنم … اما اشتیاقش وقت خواندن آن ها مرا به ادامه دادن مشتاق تر کرد …