عبدالناصر همتی، رئیس‌کل بانک مرکزی در گفت‌وگویی که 19 فروردین‌ماه در کلاب‌هاوس داشت به واقعیت تلخی اشاره داشت که نشانگر بی‌ارزشی نهادها و سازمان‌های بین‌المللی برای کشورهای غربی است.
عبدالناصر همتی درباره درخواست وام ایران از صندوق بین‌المللی گفت: «60 سال است عضو صندوق بین‌المللی پول هستیم و 2 دهم میلیارد دلار منابع ما در صندوق بین‌المللی پول است که از آن سایر کشورها استفاده میکنند و درخواست وام حق ما است... یک سال است نامه نوشتم ولی خبردار شدیم در اکتبر سال گذشته امریکا نامه داد که با درخواست وام ایران مخالفت کنید. قبلاً می‌گفتند صندوق بین‌المللی پول مستقل است ولی به من ثابت شد که آمریکا دستور دهد نهادهای بین‌المللی هیچی نیستند».
این اولین بار نیست که آمریکا ثابت میکند هیچ ارزش و احترامی برای ارزش‌ها و سازمان‌های بین‌المللی قائل نیست. درواقع نهادها و معاهدات بین‌المللی همیشه به‌عنوان ابزاری برای اعمال و تداوم سلطه کشورهای قدرتمند و زورگو عمل کرده‌اند. اکثریت این نهادها و سازمان‌های جهانی نیز بعد از دو جنگ جهانی توسط کشورهای پیروز به وجود آمده‌اند.
بنابراین برخلاف ژست‌های روشنفکرانه و دغدغه‌های حقوق بشری که مقامات و کشورهای غربی همیشه مدعی داشتن آن می‌باشند مرور گذرای همین چند سال اخیر ثابت میکند اصولاً این‌گونه مسائل بازیچه‌ای برای آنها بیش نیست.
تجاوز نظامی به عراق در سال 2003 میلادی که بدون مجوز سازمان ملل و با دروغ وجود سلاح‌های کشتارجمعی در عراق توسط جورج بوش پسر و تونی بلر، نخست‌وزیر انگلیس ساخته‌وپرداخته شد، حمایت آمریکا از گروه‌های تروریستی، تداوم جنگ یمن ... مواردی عینی است که در چند سال اخیر رخ‌داده است.
در دوران دونالد ترامپ نیز آمریکا بسیاری از نهادها و سازمان‌های بین‌المللی را به دلیل اینکه تأمین‌کننده منافعش یا به عبارتی بهتر زیاده‌خواهی‌هایش نبوده‌اند ترک کرد. ازجمله می‌توان به برجام، توافقنامه آب و هوایی پاریس و یونسکو اشاره داشت.
در همین یک دهه اخیر که ایالات‌متحده تحریمهای گسترده‌ای علیه ایران اجرایی کرده از هر ابزاری برای در تنگنا قرار دادن مردم جهت رسیدن به اهداف خود استفاده کرده است. اعمال تروریسم اقتصادی برای وادار کردن ایران به عقب‌نشینی و پذیرش خواسته‌های آنها از برنامه‌های واشنگتن در دوران روسای جمهور دموکرات و جمهوری‌خواه بوده است.
تحریم دارویی ایران بخشی از سیاست فشار حداکثری آمریکا در قبال ایران بوده که درد و رنج مضاعفی را به بیماران به‌ویژه افرادی که بیماری‌هایی مانند هموفیلی، ام‌اس، سرطانی و غیره دارند وارد میکند. استفاده از چنین ابزاری قطعاً می‌تواند منجر به مرگ انسان‌های بی‌گناه زیادی شود که مخالف تعالیم مذهبی، انسانیت و حقوق بشر است؛ اما در دیدگاه آمریکایی رسیدن به هدف توجیه‌کننده بهره‌گیری از هر ابزاری است.
حتی استفاده از ابزار تحریم دارویی برای تحت‌فشار قرار دادن ایران بارها مورد اعتراض نهادهای غربی نیز قرارگرفته است. چنانچه دیده‌بان حقوق بشر در آبان ماه 1398 به‌صراحت عنوان میکند: مقامات دولت آمریکا اگرچه همیشه مدعی بوده‌اند در کنار مردم ایران ایستاده‌اند اما استفاده افراطی آنها از ابزار تحریم موجب شده که حق ایرانی‌ها در زمینه بهداشتی ازجمله دسترسی به داروهای حیاتی، آسیب جدی ببیند.
البته ناگفته نماند آمریکا همیشه مدعی بوده تحریمهای گسترده‌ای که اعمال کرده شامل مواد غذایی، دارو و دیگر مایحتاج ضروری مردم نمی‌شود اما عملاً با بهره‌گیری از محدودیت‌های گسترده و تهدید کشورها و شرکت‌های خارجی آنها را از انجام هرگونه معامله و مبادله‌ای با ایران بر حذر می‌دارد. چراکه وزارت خارجه و وزارت خزانه‌داری آمریکا عملاً با تنبیه و مجازات هر نهادی که به ایران نزدیک می‌شود در پی پیشبرد سیاست‌های کاخ سفید عمل میکند.
اگرچه متأسفانه باید به این واقعیت نیز اشاره داشت پروپاگاندای آمریکا همیشه آن‌قدر زیاد و فریبنده بوده که بسیاری در جهان و البته در داخل کشور فریفته چنین مسئله‌ای می‌شوند که آنها واقعاً متعهد به ارزش‌های انسانی، نهادها و سازمان‌های بین‌المللی می‌باشند.
بدون شک تأکید رئیس بانک مرکزی بر اینکه آمریکا ارزش و احترامی برای صندوق بین‌المللی پول قائل نیست و تمام تلاش خود را انجام داده تا با ارعاب و تهدید به ایران، وامی تعلق نگیرد می‌تواند برای همه علی‌الخصوص برخی گروه‌های سیاسی درس‌آموز باشد.
