به گزارش الف؛ کمتر کسی در مورد اینکه رژیم اشغالگر قدس، موجودیتی نامشروع و غلط است و سال هاست که به واسطه ماشین جنایت و اهرم زور، تنفس مصنوعی گرفته و ادامه حیات پیدا کرده، تردید دارد. رژیمی که فلسفه و ماهیت وجودی آن بیش از اینکه با صلح سازگار باشد، با جنگ و خشونت همسو است.
دلیل این مساله نیز روشن است: ماهیت اشغالگرانه و نامشروع این رژیم و غصب سرزمین مردم فلسطین، مبارزه با اسرائیل را به صورت منطقی به امری مداوم تبدیل کرده و همین مساله سبب می شود تا اشغالگران صهیونیست، جنگ و خشونت و تجاوز را بخشی از فرآیند تضمین بقای خود ارزیابی کنند. معادله ای که این روزها بیش از هر زمان دیگری جلوه های عینی خود را در چهارچوب کارزار نظامی گسترده صهیونیست ها علیه نوار غزه و بمباران سنگین این منطقه، به نمایش گذاشته است.
کارزاری که در پی عملیات "طوفان اقصی" و وارد آمدن ضربات سنگین به رژیم صهیونیستی، به راه افتاده است. عملیاتی که موجبِ کشته شدن بیش از 1500 صهیونیست و زخمی شدنِ بیش از 3 هزار تن دیگر شده و ده ها صهیونیست نیز توسط مقاومت اسلامی فلسطین، اسیر شده اند. عملیاتی که نتیجه سال ها تعدی و رویه های مجرمانه صهیونیست ها علیه ملت فلسطین است و آنطور که برخی تحلیلگران گفته اند، خشم 75 ساله ملت فلسطین از اشغال سرزمینشان توسط صهیونیست ها را به صورت ناگهانی فریاد زده است.
با این حال، از همان نخستین روزهای تاسیس رژیم جعلی صهیونیستی و حتی در دوره زمانی قبل از آن تا به امروز، رژیم اشغالگر قدس به هیچ سلاحی به اندازه سلاح "دروغ" تکیه نکرده است. صهیونیست ها و متحدان غربی آن ها، از همان نخستین روزهای تشکیل رژیم اشغالگر قدس، به دروغ و غلط، آنچه "یهودی ستیزی" در اروپا خواندند را عامل اصلی ضرورت تشکیل دولت اسرائیل عنوان کردند. این در حالی است که هیچکس پاسخ نداد چرا مردم فسلطین باید پاسخگوی آن باشند؟
همین دروغ ساده اما مهم، مبنایی برای بسته شدن نطفه رژیمی نامشروع شد که بیش از هفت دهه است نه تنها علیه ملت فسطین، بلکه علیه منطقه خاورمیانه، دست به جنایت می زند. در طی دهه های گذشته، صهیونیست‌ها در موارد متعددی اقدام به جنایت کرده اند که در تمامی آن ها نیز یا خود دروغ گفته اند و سعی کرده اند ماجراهای تحریف شده ای را به خورد افکار عمومی بین‌المللی بدهند و یا رسانه های غربی و متحد آن ها، در این پروژه یاورشان بوده اند.
در روزهای اخیر نیز صهیونیست ها در ترویج روایت های غلط و دروغ، سابقه ای گسترده ای را از خود برجا گذاشته‌اند. به عنوان مثال از سربریده شدن نوزادان و کودکان ساکن در شهرک های صهیونیست نشین در مجاورت نوار غزه به دست رزمندگان مقاومت اسلامی فلسطین سخن گفتند و یا حمله خود به بیمارستان المعدانی غزه و شهادت بیش از 500 فلسطینی را به برخورد راکت حماس با بیمارستان مذکور نسبت دادند.
روایت هایی که هر دو دروغ بودند و جالب اینکه برخی خبرنگاران اسرائیلی و غربی هم به این موضوع اعتراف کرده‌اند. اگر از چشم انداز کلی بنگریم، باید بگوییم که مگر می شود یک رژیم نظیر اسرائیل که رویِ خون ملت فلسطین ساخته شده، بتواند بدون ارائه روایت های انحرافی و دروغین در مورد همه چیز، امکان بقا پیدا کند؟ مکر می شود اشغالگر یا متجاوز باشی و حقایق را بگویی؟
البته که دستگاه های فکری و تبلیغاتی صهیونیست ها از همان نخستین سال های تشکیل این رژیم جعلی به نحوی ویژه روی این موضوع و بهتر بگوییم نقیصه، متمرکز بوده اند و برای آن چاره اندیشی کرده اند. راهکار آن‌ها در این رابطه نیز جالب بوده: تولیدِ به اصطلاح "حقیقت"!
به بیان ساده تر، چه اندیشکده های صهیونیست و چه همتایان آن ها در غرب و اقصی نقاط جهان، در کنار جریان‌های سیاسی و رسانه ای متحد آن ها، روایت هایی را از نگاهِ خود تولید می کنند و بر همین اساس سعی در مشروع جلوه دادن کنش ها و اقداماتشان دارند.
مثلا یکی از بزرگترین روایت های دروغین صهیونیست ها علیه دشمنانشان، کلیدواژه "یهودی ستیز بودنِ" آن ها است. چندین دهه است که اسرائیل هر فرد و یا گروهی را که با آن مخالف باشد، یهودی‌ستیز می خواند. این در حالی است که آیین یهودیت و تفکر صهیونیسم، مترادف با یکدیگر نیستند و صهیونیست ها از این آیین صرفا سواستفاده می کنند. حقیقت سازی و یا ایجاد روایت های دروغین توسط رژیم اشغالگر قدس تا جایی پیش رفته که مثلا در کشوری نظیر بریتانیا، شماری از تحلیلگران، انتقادهای جدی را علیه نفوذ عجیب و غریب صهیونیست‌ها در مهدکودک ها و دبستان های این کشور و ارائه خوراک فکری مطلوبِ صهیونیست ها به کودکان بریتانیایی مطرح می کنند.
البته که تردیدی نیست که شبکه دروغ پراکنی و انحراف و تهدیدِ صهیونیست ها ماهیت به مراتب گسترده تری در عرصه جهانی و در حوزه های مختلف دارد و هیچ عجیب نیست اگر دروغ را، پیچیده ترین سلاح در دستان رژیم اشغالگر قدس بدانیم. معادله ای که روشنگری و تاباندن نور به واقعیت های سیاهِ صهیونیست ها برای افکار عمومی بین‌المللی را به یک الزام در نبرد علیه این رژیم نامشروع تبدیل می کند.